Spoorwegen en sneeuw, de ervaringen

[Bart Donker]

Na 17 pagina's eindelijk eens iemand met een zinnig, fatsoenlijk en onderbouwd antwoordt.
Zo is het en niet anders.

Btw, op de weg rijdt het wel door of niet. Ik hoor niemand enig verwijdt geven richting Rijkswaterstaat waarom de wegen onbegaanbaar zijn doordat er zo slecht wordt gestrooid.

En er is de afgelopen dagen een negatief reisadvies afgegeven voor zowel het spoor als de weg, maar eigenwijs dat we zijn gaan we gewoon op pad want het zal wel loslopen met dat negatieve reisadvies.

Grt, Ronald.

Je zul wel een heel begripvolle werkgever hebben, die er geen probleem mee heeft dat je simpelweg een aantal dagen niet op je werk verschijnt omdat er een negatief reisadvies gegeven is?
Zoals je zelf al aangeeft, op de weg rijdt het wel door...

Groetjes, Bart

[henk]

Typisch een opmerking van iemand die ze nooit gehad heeft... Ik ga niet eens in discussie, want gezien je route zal ik je niet snel tegenkomen...  

Heel verstandig, want met de winterbandenmafia is het slecht discussiëren. 
Bij sneeuw zijn winterbanden geweldig. Helaas gaat de gemiddelde snelheid ook omhoog, zodat er per saldo minder maar helaas wel ernstiger ongelukken gebeuren. Zonder sneeuw valt de vergelijking met gewone banden op zijn best niet negatief uit.

[Marc tramt]

Ik ga morgen een poging doen naar Vlaardingen te forensen....  

Gelukt! Met een half uur vertraging......  
Wat ik dan weer niet snap; tussen Roosendaal en Rotterdam pendelen stoptreintjes bestaande uit één VIRM 4'tje, kan dat niet een paar bakken langer? Tussen Rotterdan en Hoek van Holland snappen ze het dan weer wel; 2 gekoppelde SGMm-3'tjes in plaats van losse stellen.

We zullen het er maar op houden dat mijn doel (voor de helft dan in elk geval) bereikt is.

[Bas, Dordrecht]

Hallo Henk

Even voor de duidelijkheid, combinaties van luchtvochtigheid en temperatuur zorgen voor de soort sneeuw die er valt (ben geen meteoroloog). De omstandigheden hier in Zwitserland waren de laatste weken/dagen zo dat we alleen maar de mooiste poedersneeuw hebben gekregen die je je maar kunt voorstellen. De wisselverwarmers maakt het (hier tenminste) niets uit wat voor sneeuw er valt. Zodra die echter uitvallen geeft ook het wissel snel de geest op. Kreeg net nog een SMS met de mededeling dat er een wisselstoring was richting Luzern, de reden was dat de wisselverwarming uitgevallen is. Verder zijn alle loks en treinstellen uitgerust met....een bezem :-) Mocht het zo zijn dat we voor een wissel komen te staan die niet in de eindstand komt door sneeuw, kunnen we zelf met de bezem proberen deze vrij te maken. Dat het niet alleen de wisseltongen hoeven te zijn...Hier een klein verhaaltje over winterdienst hoe het bij ons gaat. Mocht het niet de juiste plek zijn, kan een admin het verschuiven.

Wat met name bij ons problemen veroorzaakt tijdens het rijden zijn sneeuwverwaaingen. Ik ben 3 jaar geleden met een 1300 tons goederentrein met 4 x 425 van Domodossola naar Spiez gereden. In Domo lag rond 20 cm sneeuw, vers gevallen. Die kon ik met de 60 km/h die ik reed mooi aan de kanten schuiven..prachtig gezicht als je dat zo ziet. Tot Brig geen problemen, de tunnel onder de Lötschberg was toen nog niet open dus ging het bovendoor. Het was rond een uur of 3  zondag 's nachts. Er rijden dan niet veel treinen, en ik was de eerste richting noorden in ruim 3 uur. Bij Brig de bergstrecke opgereden en merkte dat het hier aardig stormde. Deze storm werd een flinke sneeuwstorm toen ik het eerste station Lalden bereikte. Steeds minder van de rails te zien tot ik uiteindelijk alleen nog maar een witte egale deken zag die alles bedekte. Links en rechts van mij steeds de sneeuwwaaiers van de sneeuw die mijn loks wegschoven. Her en der echter werden door de sterke wind kleine sneeuwmuren gebouwd. De een wat groter als de ander. Steeds als ik deze kapotreed, trilde de lok door de klappen. Naar buiten kijken was erg moeilijk. Normaal rijd je met grootlicht in het donker, maar dan zag je echt helemaal niets meer. Alleen maar duizenden sneeuwvlokken die het zicht onmogelijk maakten. Dus maar met normaal licht rijden en al snel merkte je dat je het meeste zag als je.....het licht uitdeed. Was ik in het begin nog bang om met slippende loks ergens vast te blijven zitten, bleek al snel dat deze angst nergens voor nodig was. Zonder enig probleem trokken de 4 loks de zware Hangartner containertrein naar boven....en steeds weer de dreunen van de sneeuwmuren. Zo ben je druk bezig ruim 30 minuten de snelheid van de loks te regelen, seinen in de gaten te houden, onregelmatigheden op te merken en altijd een hand op de Oerlikon Remkraan. Lawines melden zich helaas nooit aan...en hoewel mijn lok 80 ton weegt, is zelfs dat niet soms genoeg om in de rails te blijven. We hebben weliswaar op een stuk een lawinecontrole, dat is een draad hoog in de bergen. Als deze door een lawine word stukgetrokken, vallen alle signalen automatisch op rood. Hopen dat dat dus gebeurd voor je aan de signalen voorbij gereden bent. Ook ineens het wegvallen van de bovenleidingsspanning kan een indicatie zijn dat er een lawine is gevallen. Als het enigszins mogelijk is dus proberen in een tunnel stil te komen staan. Naar mate je hoger en hoger komt zie je steeds meer het profiel van vrije ruimte dat de loks en wagens hebben uitgesneden in de sneeuw. Daar rij je dan doorheen en ploegt de verse sneeuw zo weer weg, waarmee het naast de sporen weer hoger en hoger word. In de cabine is het heerlijk warm en het geluid van de Hasler snelheidsmeter is het enige wat je echt hoord. De sneeuw absorbeert enorm veel lawaai van de trein. In Goppenstein aangekomen terug naar 60 km/h. Een groet aan de Fahrdienstleiter in zijn kantoortje. Een van de 2 personen die je ziet van Domodosolla tot Spiez...Dan rijden we de tunnel in en denk je alle problemen zijn voorbij...niet dus. Buiten is het -10 graden, in de tunnel rond +23. De stuifsneeuw heeft alle loks en wagens in een witte jas ingepakt. Door het temperatuurverschil begint de sneeuw te ontdooien en loopt als water van de trein af. Na 14,6 km rijden we weer de tunnel uit in....-10 graden. In een klap begint alles te bevriezen. Het is dus zaak regelmatig te remmen en zo te zorgen dat het remwerk niet bevriest, want na Kandersteg begint de afdaling in 27 promille. Met ruim 85 km/h vliegen we door Kandersteg. Ook hier is een Fahrdienstleiter die je groet met het cabinelicht...kort aan, ff zwaaien en weer uit. De Fahrdienstleiter kontroleert tijdens het voorbijrijden ook op onregelmatigheden van je trein. Nu de elektrische rem erop en meteen ziet je lok er als een stoomlok uit. De Vliegsneeuw zit ook tussen de weerstanden van de elektrische rem (die zitten op het dak) en zodra je dus deze verhit verdampt dat meteen. Dit duurt 2 tot 3 sekonden en dan is het weg. De elektrische remmen zijn niet genoeg, dus de druk in de hoofdleiding verlagen. De eerste remming met 4,2 Bar in de hoofdleiding en kijken hoe je trein reageert. Alle wagens zijn op "G" gesteld, dus het kan tot ruim 35 sekonden duren tot de rem van de laatste wagen 600 meter achter je ook remt. Al deze kennis en gevoel hoe je trein reageert moet je meenemen in de bediening van de remmen. Langzaam begint nu de snelheid terug te lopen. Ik mag met 75 km/h naar beneden rijden en laat de snelheid terug lopen tot rond 50 km/h als ik de remmen los. Nu begint weer een spelletje om te kijken hoe snel de remmen lossen en de trein erop reageert. bij 42 km/h zie ik dat de snelheid weer begint op te lopen. Nu moet je minimaal 90 sekonden wachten tot je weer mag remmen, want anders staat niet de gehele remdruk meer tot je beschikking. Ook hier ligt sneeuw zat en rij ik door het donker heen. "Felsenburg Ausfahrt offen" als ik er met 65 km eraan voorbij rijd. Steeds verder loopt de snelheid weer op. Ineens 2 oranje lampen...."Blausee Einfahrt zu" en ik grijp naar de remkraan en laat ruim anderhalf bar uit de remleiding. Nu is het zaak snel de trein te remmen, maar wel alles onder controle te houden. Ik wil niet tot stilstand komen zonder zicht op het signaal. Als ik voel dat de trein aan het remmen is begin ik de trein weer te lossen. Raar gevoel eigenlijk....ik wil stoppen en los de rem...heel tegenstrijdig. Ik voel hoe de trein reageert op het lossen en geef steeds meer druk in de hoofdleiding. Doel is de trein met remkracht onder controle te hebben, dus ik wil zo rond de 15 km/h rijden met 4,6 Bar in de hoofdleiding. Dan zijn alle wagens nog steeds geremd en loopt de snelheid niet op....als het goed gaat. We zitten nog steeds in 27 promille daling en je voelt hoe de 1300 ton achter je aan het drukken is. Dan zie je voor je het rode Einfahrsignal van Blausee. Zo rond 200 meter voor het signaal laat ik opnieuw de druk in de hoofdleiding zakken naar 4,2 Bar en een kleine 40 meter voor het signaal sta ik stil...en op dat moment gaat het sein op groen. Wij noemen dat "pneumatische signalen", die gaan op groen als je geremd hebt, nooit eerder. Welnu, de rem lossen tot 4,6 bar...wachten tot de druk bereikt is en dan helemaal lossen. Zo ik dat vanuit 4 bar hebben gedaan bestaat er een kans dat je de trein in meerdere delen trekt, en dat wil je ook niet ;-)  Ik hoor hoe de druk oploopt maar ik sta nog steeds stil. Een kleine 30 sekonden later begint de boel te trillen en te schokken en gaat het weer vooruit. Nog steeds remmen de laatste wagens van de trein. Elektrische rem er vol op (hoewel die bij deze lage snelheid bijna niets doet) en de snelheid neemt langzaam toe. Nu komt het horizontale gedeelte van het station, de seinen staan op groen en ik ploeg de sneeuw weg. De ruiten van de cabine zijn verhit, dus heb prima zicht naar voren. De zijruiten hebben dat echter niet en daar verzameld zich veel sneeuw. Na het lossen en op horizontale gedeeltes en in bochten waar mogelijk controleer ik altijd de trein. Dus raam openwrikken en kijken. Sneeuw waait in de cabine....alles in orde en snel weer dicht....niet dus. Er is al sneeuw in de kieren gekomen en die zorgt ervoor dat het raam niet helemaal sluit. Nu tocht het dus aardig. Paar minuten wachten tot het ontdooit is en dan kan je het raam sluiten. Dikke sneeuwmuren worden aan de kant geschoven....ineens een flinke herrie voor me..De sneeuw heeft een rem- of een speiseleitung uit de houder gedrukt. De druk blijft op 5 bar, dus ik hoef me geen zorgen te maken dat de slang eraf gerukt is. Zo ploeg ik verder....ineens komen er vanuit het niets 3 lampen aan...een tegentrein. Ik besproei hem met sneeuw...hij mij...ff een groet en verder gaan we. Kort voor Frutigen de Fahrdienstleiter. Het spoor waarop ik moet binnen rijden is niet te gebruiken doordat het wissel niet in de eindstand komt. Of ik het even kan kontroleren. Komt voor elkaar...Frutigen is "Einfahrt offen" en ipv de 90 km/h die ik normaal zou mogen gaan rijden sukkel ik remmend naar binnen. Het remmen gebeurd op dezelfde manier als al beschreven en zo zorg ik ervoor dat ik bij de eerste wissel tot stilstand kom. Ik zeker de trein, trek de handrem aan, trek mijn jas en oranje vest aan en wil uitstappen. Helaas geeft de deur niet echt mee. Alle kracht en een paar onvriendelijke woorden komen eraan te pas om deze te openen. Dan sta ik naast de lok tot mijn knieen in de sneeuw. Bezem in de hand en onderweg om het wissel te bekijken. Met de bezem poets ik aan beide kanten sneeuw weg en bel de Fahrdiensleiter op en vraag of hij het wissel kan stellen. Ik zie het wissel omgaan en denk dat het in orde is. Hij zegt echter dat de eindstand weer niet bereikt wordt. Dan open ik het dekseltje waar het stelmechanisme verstopt zit. Vol met vliegsneeuw en helemaal verijst. Met de andere kant van de bezem waar een stuk metaal opzit die als stootijzer gebruikt kan worden sla ik de bevroren sneeuw weg. Nog eens proberen en nu werkt het...het wissel bereikt de eindstand en kan weer bereden worden. Inmiddels zie ik er zelf ook uit als een sneeuwman. Ik stap weer op, schud de sneeuw van me af en houd mijn jas aan....over 10 minuten ben ik in Spiez en heb ik "Feierabend". Ik rij verder en in Spiez staat de collega al op het perron te wachten voor de verdere rit naar Basel. Ik pak mijn spullen in, klets met de collega en vertel hoe de trein reageert, of er bijzonderheden zijn etc. Hoort allemaal bij de dienstovergave. Ik stap uit de lok, en trap tegen de bonk sneeuw aan voor de lok. Er was toch immers een slang los? Jawel...ik hang deze zo goed en kwaad als het gaat weer op zijn plaats en zie dan ook de verschillende deuken die ontstaan zijn...klusje voor de werkplaats dus. Nu stap ik in mijn auto en ben nog ruim 30 minuten door de sneeuw onderweg naar huis. Normaal is dat een kleine 10 minuten. Vandaag de dag zal ik dit niet meer zo snel meemaken, de treinen rijden nu bijna allemaal onder de tunnel door en rijden doe ik nog slechts een 20% van mijn werktijd, maar het blijft wel het ultime spoorgevoel voor mij..."Winterdienst über'm Berg"

[grove den]

Schitterend  "Kerstverhaal" !
veel sneeuw en "spannennd" be/omschreven
 op het einde zou je eigenlijk  nog een "heisse  Shokolade dazu" drinken
bedankt!

Jos

[Ed K.]

Gaaf verhaal Bas, heb het met veel interresse gelezen.
Geeft je een beetje gevoel wat een machinist allemaal moet doen om op de plaats van bestemming te komen.
Heb er van genoten.

Gr. Ed

[Julien]

Hoi Bas,

Gaaf verhaal! Alsof ik zelf mee aan het rijden ben 

groeten,
Julien

[Bas van Heiningen]

Hoi Bas,

Gaaf verhaal, kan men hier nog wat van leren.

Groet,

Bas v Heiningen

[eric den boer]

Wooooow.. nog spannender dan pietje bell.



eric

[Peter Kleton]

 Hallo Bas,
    Een prachtig verhaal en leerzaam voor  als ik met Zusi treinsimulatie  in Oostenrijk de Brennerpas rij .
 Ik ken het door jouw bereden traject bovenlangs het Rhonedal en langs Kandersteg alleen bij zomers weer.Het spreekt wel aan. 
 Vr gr, Peter

[Robert B.]

Duitsers willen ProRail helpen

De Duitse spoorwegen hebben ProRail hulp geboden. De organisatie vindt het "bizar" dat slechts vijftien procent van de Nederlandse treinen rijdt wegens de sneeuwval. "Als ze advies nodig hebben, moeten ze ons benaderen. We willen jullie graag helpen", aldus een woordvoerder. Hoewel in Duitsland ook treinen zijn uitgevallen, is het treinvervoer grotendeels ongestoord. "Ons spoorboekje is niet in de war", aldus de zegsman.

En nog een stukje:

BERLIJN -  De Duitse spoorwegen zijn bereid ProRail en de NS te adviseren of desnoods hulp aan te bieden. De Deutsche Bahn AG (DB) in Berlijn reageerde verbaasd dat er in Nederland slechts 15 procent van de treinen rijden. ,,Als de spoorwegbedrijven advies nodig hebben, dan moeten ze ons benaderen. Wij willen jullie treinvervoerders graag helpen, immers we zijn collega’s van elkaar”, aldus DB-zegsman Andreas Fohrmann.

De Duitsers hebben zelf ook last van het winterweer. ,,Maar zo’n uitval van treinen hebben we niet in Duitsland. In grote delen van ons land hebben we te maken met dezelfde omstandigheden”, aldus de DB-woordvoerder.

Opvallend rijden nagenoeg alle treinen bij de oosterburen op schema. ,,Natuurlijk is er ook bij ons vertraging, maar ons spoorboekje is niet in de war door de sneeuw.”

De wintervoorbereidingen voor de DB zijn altijd ,,gründlich”.

,,We zorgen ervoor dat het materieel, spoor, wissels en seinen in goede staat zijn. Ook zetten we speciale sneeuwploegen in die met speciale treinen het spoor continu schoonvegen.” Volgens Fohrmann zijn er in Duitsland grote landschapverschillen. ,,We houden daar altijd rekening mee. Vandaar we altijd veel tijd besteden om alles winterklaar te maken.” Volgens hem zijn de omstandigheden in het noorden van Duitsland gelijk aan Nederland.

De DB vindt het daarom bijzonder dat er in ons land veel uitval is en dat veel treinreizigers niet naar de plaats van bestemming kunnen komen. ,,Kijk, wij weten natuurlijk niet wat er in Nederland nu precies aan de hand is.

,,Wat ons betreft zijn ProRail en de NS welkom. Als ze bellen zijn wij bereid om de helpende hand toe te steken.”


http://www.telegraaf.nl/buitenland/5624494/__Duitsers_bereid_ProRail_en_NS_te_helpen__.html?p=3,1

[Floris Dilz]

jamaar die hebben geoefend aan het oostfront, das niet eerlijk.

[T.Spat]

Mooi gedetaillerd verhaal Bas ,

Geeft mooi weer waar allemaal rekening mee moet worden gehouden met
het rijden in de sneeuw op een bergtraject...

Hiero in Enschede ligt een indrukwekkende 7 centimeter
en rijd de NS landelijk een stoptreindienst, een bezem is duidelijk zijn
gewicht in goud waard in dit soort situaties.

Met vriendelijk groeten,

Tis

[Bas, Dordrecht]

Tnx allemaal  

Ja, winter in het hooggebergte is echt speciaal. Veel beleefd en gezien in die tijden. Wat ook erg leuk is om autotrein te rijden. Eigenlijk best saai...Kandersteg-Goppenstein en weer terug, vooral als je het 7 keer op een dag mag doen. Maar 's winters is het altijd lachen geblazen, en met name met Hollanders. Sommigen hebben het gevoel dat Zwitsers toch wel enorme aanstellers zijn met hun winterbanden. Die heb je als rechtgeaarde hollander echt niet nodig...we kunnen nog steeds rijden als Michael Schumacher denken velen. Dat dacht die ene Hollander ook toen hij al remmend van het laadplatform afgleed en op zijn dak tussen het stootjuk en het platform lag  

Groeten

Bas

[Bart Donker]

@ Lokführer Bas: schitterend verhaal, dankjewel!

@ Floris Dilz: zulke flauwe oneliners op de lezers loslaten is ook niet eerlijk...

Ontopic: een heel net aanbod van de DB AG. Ook in Duitsland loopt met dit weer niet alles volgens plan, maar op een grote schaal treindiensten opheffen is er daar niet bij.

Groetjes, Bart