Mijnbouw Indonesië

[Rob Ellerman]

Adoe, toean Visser, je bent goed bezig man!

[MOVisser]

Terima kasih, encik Rob.

Ronald Visser

[MOVisser]

Dit weekend ben ik me aan het orienteren op de kolen karren (en de aandrijvingsvoertuigen).

Eerst maar de karren.

Van de kolenkarren zijn er in de Ombilin-mijn 3 typen gebruikt.
- Een model met ronde zijvlakken: type 1910
- Een wat meer doosachtige met rechte zijvlakken: type 1912
- Idem maar dan met versterking onderlangs voor treintransport: type 1915 (versterkt type 1912).
Deze laatste uitvoering is in Nederland geproduceerd. Doorsnede zie foto.

Ik ga ze uittekenen en printen.
Maar ze zijn ook goed om als messing model uit te werken.
Tzt maar eens beslissen.

Van het type aandrijvingsvoertuig staan bij het Museum Katwijk 2 modellen.
Over enige tijd ga ik daar de aandacht aan besteden.

Ronald Visser

Bron
De indische mijnspoorwegen. G de Graaf



³⁹⁹⁵

[MOVisser]

Gisteren en vandaag open monumenten dag.

Ik ben niet naar de Inktpot in Utrecht geweesst.
Die heb ik al gedurende mijn arbeidsverleden genoeg kunnen bekijken.

Wel inkt gebruikt voor kartonnen prints.
Daarmee naar de Oude Toren in Puiflijk gegaan ,
          om bouwplaten van 3 andere torens uit Maas en Waal te kunnen neerleggen.

Tussendoor een kolenkar uitgetekend. Type 1912 vooralsnog, die wordt nu geprint.
Met zonder draaiende wielen.
Het is uiteraard een testmodel om een en ander goed te kunnen beoordelen.

Het lijkt of de klinknagels en wielen enorm uit de maat zijn, maar als dat zo is, dan blijkt dat wel uit de print.
Een klein aantal uurtjes geduld dus.

Al ben je nog zo`n purist en werk je exact volgens de tekeningen,
   het kan nooit zijn dat een eerste model al meteen scoort.

Ronald Visser

3d builder

[MOVisser]

Kan nog net vandaag.

In het wit geprint.
En net uit het "bad".

Afmetingen 18 mm lang en 9 mm breed.
Wanddikte 0,9 mm.

Uiteraard zitten we er nu met het oog direct op.
Klinknagels zijn goed te zien en niet te "hoog".

Het loopvlak oogt te breed.
Maar is nu meer om ook wielen te hebben

Ronald Visser.

[MOVisser]

Julie verwachten uiteraard enige beweging op de module.

De keuze is om de de aandrijvingsloc elektrisch te maken of via bv een magneeet systeem.
Ik heb bedacht om dat te gaan splitsen.

En wel uitgaande van de bijgevoegde foto.

De foto geeft de ingang van het leeshuis/zeefhuis weer.
Exact dat stuk dat ik aan de linkerzijde van de module wil opnemen.

Het rechtergebouw is de ontvangstruimte van de kolenkarren uit de mijn.
Over een vlakke vloer worden ze verreden, en omgekiept.
De kolen bereiken het lager gelegen linderdeel van het zeefhuis en gaan dan de treinwagons in.

Op de foto is hout opslag te zien, met daarnaast een houten transportsysteem op palen en liggers.
Dit is het zogenaamde ketting remsysteem.
De karren worden bij de mijn aan een kabel/ketting gekoppeld en geremd naar beneden gezonden.
Tegelijk kunnen lege karren weer (omhoog) naar de mijn worden afgevoerd*).

Er komt dus geen loc aan te pas.
Ik ga de houten constructie inbrengen en daarbij het principe van Loek Bronkhorst hanteren:
  boven en onder transport.

Omdat ik een schets in Sketch up heb kan ik de beginselen ervan mooi testen en ontwerpen.
Een band en 2 wielen, aangedreven door een motortje.
De praktijk zal het moeten uitwijzen.

Daar gaan we weer.
Ook de model-constructie moet zoveel gaan voldoen, voor dit type van transport.

Het deel van de hout en steenopslag zal met een motor aangedreven loc gaan gebeuren.

Ronald Visser

*) Geladen karren zijn zwaarder dan de niet geladen exemplaren.





⁴⁷⁵⁰

[Wim Vink]

Het gaat een knap stukje techniek worden 

[MOVisser]

Gelijk maar het "wiel" getekend en dan laseren.
En dat dan 4 maal van 3 mm mdf.
En de houder slechts 2 maal.
(blauw is doorsnijden, rood is graveren)

De as is 5 mm.
Misschien een kogellager opnemen.

Maar kan altijd nog anders.

Ronald Visser

Edit:   lijndikte is altijd haarlijn. Hier dikker gemaakt vanwege het voorbeeld.

[puntenglijder]

Ik ben ook benieuwd wat je er van gaat maken Ronald.

Dus ik kijk lekker mee. 

Kees.

[MOVisser]

Altijd goed.

Ronald Visser