Zermitz

[maartenvdb]

Overigens hoor(de) ik regelmatig enig geklaag over de Tillig wisselmotoren.  Voorheen had ik als importeur van Tillig natuurlijk wel enig belang om tegen de klachten in te gaan, maar nu is dat al lang niet meer zo.
En dan durf ik met een gerust hart te zeggen:  wat vreemd, die klachten.  Want ik heb nog nooit zo'n betrouwbare motoren gezien als die van Tillig.  Ja, sinds MP is dat mogelijk wel anders.

Waar klagers wel gelijk in hadden/hebben is de moeilijke afstelbaarheid van de slag, dat is inderdaad een heel gepriegel.  Maar daar heb ik wat op gevonden, misschien ook door anderen toepasbaar ?
Tillig levert bij de motor een bedieningsstangetje. Dat is zo onbuigzaam, dat je wel heel precies moet afstellen. Slag te groot, wordt de wissel weggeduwd (naar 1 kant of allebei de kanten).  Is de slag te klein, dan sluit de wisseltong niet goed genoeg aan, wat weer tot slecht elektrisch contact leidt.
 Ik zou bijna zeggen:  dus !  Als dat stangetje vervangen kan worden door een stukje verenstaal komen we al een heel eind.  Maar dan moet dat verenstaal weer precies goed zijn.

Wat doe ik ?  Ik plaats de motor NIET recht onder de wissel, maar een stukje opzij daarvan.  Dan laat ik het stangetje dus niet naar boven steken, maar naar opzij met onder de wissel een knik van 90 graden omhoog.  Als je dan in het horizontale stukje ook nog een rondje maakt of een Omega-vorm, dan hoef je de motor helemaal niet meer af te stellen.  Komt de wisseltong tegen de rail, dan duwt de motor nog even door, terwijl de kracht opgevangen wordt in het lusje.  De veerkracht blijft behouden en de tong sluit altijd goed aan.

(PS  dit is natuurlijk ook toepasbaar bij andere motoren.  Verenstaal is zo'n prachtig spul  )

[Ronald Halma]

Wat doe ik ?  Ik plaats de motor NIET recht onder de wissel, maar een stukje opzij daarvan.  Dan laat ik het stangetje dus niet naar boven steken, maar naar opzij met onder de wissel een knik van 90 graden omhoog.  Als je dan in het horizontale stukje ook nog een rondje maakt of een Omega-vorm, dan hoef je de motor helemaal niet meer af te stellen.  Komt de wisseltong tegen de rail, dan duwt de motor nog even door, terwijl de kracht opgevangen wordt in het lusje.  De veerkracht blijft behouden en de tong sluit altijd goed aan.

(PS  dit is natuurlijk ook toepasbaar bij andere motoren.  Verenstaal is zo'n prachtig spul  )

Goeie tip! Die had ik in 2000 moeten weten bij mijn toenmalige Metusa Junction baan. Daar had ik onder de een jaar later gebouwde 2e module de Tillig aandrijvingen liggen en als een soort Gremlin hebben die altijd voor problemen gezorgd tot het einde van die baan. Inmiddels heb ik naast Tortoise ook de MP'tjes ontdekt en daar ben ik wel heel enthousiast over. Lopen mooi, makkelijk af te stellen en volgens zeggen erg betrouwbaar. De digitale variant nog niet geprobeerd maar daar is "men" ook erg enthousiast over.

[Scratchbuilt]

Bedankt voor de tip. Welke dikte kan ik het beste nemen?

Albert

[maartenvdb]

Goeie vraag, maar niet eenduidig te beantwoorden.
Stel bijvoorbeeld je hebt een Peco wissel en het veertje is niet verwijderd. Dan zou ik juist geen verenstaal nemen, of een heel dikke uitvoering dus nagenoeg het (bijgeleverde) stangetje.
Stel je hebt een wissel met scharnierende wisseltongen, dan heb je maar een dunne uitvoering nodig, zeker als je permanent spanning op de wisseltongen hebt staan.

Maar ook in mijn voorbeeld Tillig TT met doorlopende wisseltongen gebruik ik 2 verschillende diktes.  Want een gewone wissel heeft vrij lange wisseltongen, dus daar is niet zoveel kracht voor nodig, terwijl de Engelse wissel of de Baeseler kortere tongen heeft, dus daar is een dikkere uitvoering nodig. En er moet voor de stroomvoorziening voldoende aandrukkracht zijn.
En hoe groot wordt je Omega-vorm of cirkeltje ?

Kortom: nader te bepalen aan de hand van de gebruikte wissel.  Maar om een indruk te geven heb ik hier een stuk of 5 diktes voor me (en dikte alleen zegt ook niet alles, hangt ook van het fabrikaat / veerkracht af), maar alleen geen schuifmaat 

[Joz]

Albert, bij mij werkt 0.8mm goed voor bijvoorbeeld de Tillig 85323 korte wissel en de Tillig 85390 engelse wissel.
Voor de Roco Line wissels gebruik ik 0.5mm. Daar kreeg ik de Tilligs niet goed mee om, maar dat hang natuurlijk ook af van de lengte van het verenstaal.

Groeten,
Jos

[Scratchbuilt]

Ok. Dank voor de antwoorden. Ik zal er eens mee experimenteren.

Albert

[maartenvdb]

En zo komt het er uit te zien
Vooralsnog werk ik met een tafel in de breedte van de zolder.  Op deze tafel maak ik dan de modules.

 



En dat komt er dan zo bij te liggen.



Op deze manier kun je rustig bouwen zonder moeilijk bij de onderkanten te komen.  Je kiepert ze gewoon achterover en je hebt de onderkant voor je.  Geen gedoe met poten of andere belemmeringen.
Uiteindelijk kan een deel van de platen weggenomen of uitgezaagd worden, zodat je dan als de baan aaneengeschakeld plat ligt je er juist nog wel van de onderkant bij kunt komen.
Ook het deel, waar mogelijk een treinenlift komt (links) kan dan op maat gemaakt worden om plaats hiervoor te maken.

Op de foto is met een beetje moeite de knik in het station te zien, zoals in het ontwerp aangegeven.

[Frits C]

Het stukje over de wisselaandrijving heeft mij ook aan het denken gezet en ik zie nu er een goede oplossing in voor mijn eigen wissels.
Terug naar de tekentafel dus. Ik volg je verdere bouw.

[maartenvdb]

Wederom een indruk hoe het ongeveer gaat worden met de keerlus, in dit geval de linkse.



Dit is de bestaande keerlus, die veelvuldig gebruikt is in combinatie met modules van SwissTrak op tentoonstellingen.
In het midden is en extra spoortje gemonteerd om loc's en wagons op te zetten om een nieuwe trein te formeren.  Of om te gebruiken voor een pendeltrein.
En uiteraard bij opruimen om hier weer de treinen van de baan te halen.

Maar ook om te schakelen op "programmeerspoor", zodat zelfs nieuw aangeschafte loc's de juiste instellingen kunnen krijgen.  Dat houdt in het loc(decoder)nummer, optrekken en afremmen en de maximum snelheid.  Meer is niet nodig omdat met het ABC systeem gereden wordt.

[maartenvdb]

De wissels worden bediend met de Tillig wisselmotoren, hier nog van het oude type.



Omdat de keerlus normaal gesproken op de achtergrond ligt en daardoor niet zichtbaar is voor publiek, daarom kan het een lekker onafgewerkt boeltje zijn, met de diverse draden in een busseltje en met plakband op de plaat bevestigd.  Met de bedoeling dit ooit wat netter te maken, maar ja, niet van gekomen.

Overigens wordt hier gebruik gemaakt van een niet-verend stangetje, destijds ook door mij meestal gebruikt, maar dat hield dus wel in, dat de slag op de motor ingesteld moest worden.   Een heel gepruts, dat herinner ik me nog wel.  Maar altijd feilloos gewerkt,
ondanks de toch wat ruwe behandelingen ivm. transport voor tentoonstellingen.

In de keerlus passen 2 treinen achter elkaar, automatisch gestuurd door ABC. Door de wissel te bedienen kon een trein opgeroepen worden. In een andere configuratie met uitgebreidere sturing was een compleet automatisch bedrijf mogelijk van deze keerlus in combinatie met een 2-sporig station.

[maartenvdb]

Om de 485 cm. breedte geheel te benutten, en daarmee te voorkomen dat ik bestaande module-bakken zou moeten inkorten, heb ik de geografische omstandigheden naar mijn hand gezet en één en ander aangepast.
En daarbij in eerste instantie een bekende beginnersfout gemaakt: wissels op de moduleovergangen.  Dat is inmiddels hersteld, zodat een aangepast ontwerp is ontstaan, zie hieronder.





En in semi 3-D:





En als we dan het linker deel bekijken, dus de wisselstraten bij binnenkomst op het station, dan gaat dat er ongeveer zo uitzien:

[Montanbahn]

Fraai ontwerp. Benieuwd naar het vervolg.

[maartenvdb]

Nou, een klein stukje vervolg bij deze.

Rechts was er lengte genoeg, maar links was het toch wel erg krap, zelfs met weglaten van wat leuke dingetjes.
Nu is rechts wat ingekort, en die ruimte van de totaal 485 cm. heb ik links gebruikt om wat meer ruimte te scheppen en wat kleine aanpassingen te kunnen doen.
Vanaf de draaischijf gaat nu links boven toch een aftakking naar het uithaalspoortje. (dat was eerst wel aanwezig maar weggevallen).
Een wissel ligt daar nu weliswaar op de overgang van 2 modules, maar op zo'n manier dat de uitgaande rails afgezaagd kunnen worden op de modulescheiding.
Het uithaalspoor steekt nu ook achter de locloods uit, wat het rangeren wat zichtbaarder maakt, dus wat minder kans om door het stootjuk heen te rausen.

[maartenvdb]

Een zooitje Tillig wisselmotoren van het oude type (rechts)  en van het nieuwe type (links).  Wat ik zo gauw kon vinden   

Die ga ik nu op een testplank met elkaar verbinden om te kijken hoe ik ook al weer tot wisselstraten kon komen met  fysieke aanduiding op een bedieningspaneel.  Ben benieuwd of ik daar weer uit kom, zal wel weer wat moeite kosten.
Per wisselmotor ga ik, om de stand te laten zien, een rode led aansluiten voor R(ood) = Recht(door)   en een groene voor afbuiging.

Bij de Baeseler wissels dus 2  leds per kant, die dan in een bepaalde combinatie alleen de gewenste rijweg aangeven (hoe zat dat ook alweer  ).  Spannend 

[maartenvdb]

In de stationssporen staan 2 keer  een dubbele spoorverbinding.  Bedoeld om een afgekoppelde loc te laten omlopen.
Om aan de eis van 500 mm. minimum boogstraal te voldoen zouden deze zelf gebouwd moeten worden op basis van de slankere wissels.  Dat is dus een project op zichzelf.

Maar Tillig heeft zelf ook zo'n echte "kruiswissel", maar dan helaas uitgevoerd met de korte wissels.  En die hebben volgens opgave een boogstraal van 353 mm.
Dat wordt dus een afwijking van de norm, maar het gaat hier alleen om een kort stukje alleen voor loc's.  Ga ik testen.






Als derde mogelijkheid blijft over om maar met één verbinding te werken.  Dat zou ook genoeg moeten kunnen zijn, maar is iets minder leuk.  De nabije toekomst moet de keuze gaan uitwijzen, uiteraard voor ik met de bouw begin.