3D-scan van de neus (van je trein)

[Ferdinand Bogman]

FritsT begint zijn onderzoek naar de overeenkomst tussen een Ovaalramer en een Motorpost met het modelleren van een dubbelgekromd vlak (daar zit de overeenkomst). Hij doet dat als een echte kunstenaar - weliswaar met 3D-CAD-software - uit de losse pols, op basis van foto’s.

Ik vroeg me daar af of het inmiddels niet mogelijk is om een 3D-scan van de echte neus te maken, als basis voor een nette 3D-tekening. Er kwamen wat reacties en ik verwees naar 3D-studio, die vooral bekend zijn van de scan die ze van jou kunnen maken (zie de avatar van Huib Maaskant). Volgens hun website maken ze ook scans van dieren en objecten, maar de voorbeelden die ze laten zien zijn in formaat beperkt.

Ik heb ze maar eens gevraagd naar de mogelijkheden van het scannen van de neus van een treinstel. Dit was hun reactie (met toestemming geplaatst, door mij ingekort):

“In theorie is het met de handscanners die wij hebben mogelijk om een 3D-scan te maken van bijvoorbeeld een treinneus of een auto of elk ander groot voorwerp. Vorig jaar hebben wij nog een oude motor gescand. Ook een standbeeld is zonder problemen te scannen. Om een idee te geven, bij een scan van het standbeeld werden ongeveer 3000 frames gemaakt (vergelijk het met foto's) die daarna werden samengevoegd.

In de praktijk komt er echter meer bij kijken. Maar als basis is zo'n scan best bruikbaar om hiervan een model te maken. Je moet dan wel beschikken over de nodige software en bijhorende licenties. Het resultaat is een stl-bestand waarop je verder werkt. Nabewerking is bijna steeds nodig.

Je zou met een goed fototoestel ook talrijke foto kunnen maken van de neus van een locomotief. Deze foto's kan je daarna samenvoegen met geschikte software.

Met een smartphone zou je tegenwoordig ook een 3D-scan kunnen maken die een 3D-beeld oplevert. Resultaten hiervan hebben wij echter nog niet gezien. We zijn hier echt benieuwd naar. Momenteel vrezen we dat de kwaliteit eerder beperkt is. ”

Van de laatste mogelijk had ik zelf ook al eens gehoord, al heb ik er zelf geen ervaring mee. Ik ben verder ook niet bekend met 3D-ontwerp of -printen.

Ik ging ervan uit dat het resultaat een 3D-puntenwolk is, maar het is mij niet duidelijk wat de software uit die foto’s samenstelt.

Misschien zijn er hier mensen die wel al kennis en ervaring hebben met 3D-scans (met eenvoudige apparatuur zoals de smartphone, en het omzetten naar een 3D-ontwerp?

[Matthijs van Heijningen]

Ik heb wel wat ervaring met 3D scans.

Ik vraag mij af of een scan met eenvoudige apparatuur voldoende nauwkeurig/gedetailleerd is om een neus vanuit een puntenwolk te kunnen karteren.
Er zijn nog andere handheld scanners om puntenwolken te maken, bijvoorbeeld van je huis als je je woning verkoopt.
Of laserscanners om b.v. op stations of petrochemische plants te scannen.

Vaak zijn er meerdere standplaatsen nodig om bijvoorbeeld een object te scannen. Dan wordt er gebruik gemaakt van targets om later op kantoor alle losse puntenwolken samen te voegen/berekenen tot 1 complete puntenwolk.

mvg,

Matthijs

[MOVisser]

Velen zullen denken daar heb je hem weer.

Maar echt, ik maak al vele jaren gebruik van 3d scans en van de wijze van 3d fotograferen

Is geen enkel probleem, echter
     Er is altijd bewerking achteraf noodzakelijk.
     Details bijwerken is vrijwel altijd nodig.
Geeft wel een goede basis om vanuit te gaan.

In het blad De Modelbouwer is ooit eens een artikel openomen over de Daf-ford die professioneel 3D-gescand is.
Dit gaf een zodanig zwaar bestand dat diegenen er niet mee uit de voeten konden.

Wie waagt:
maak een heel stel foto's van je auto bv.
Zeker een 35 a 45 stuks. Landscape. Geheel rondom, met voldoende overlap en ook van boven.
Dit aantal, mag ook van één zijde. Dan spiegel ik wel.

Voor de eerste die mij die serie opstuurt zal ik een 3d bestand ervan destileren.
Zonder bewerking.
Dan kunnen we altijd nog wel zien.

Beeld uit Xanten, via de foto techniek.
Blender.

Ronald Visser

[Matthijs van Heijningen]

In het blad De Modelbouwer is de Daf-ford professioneel 3D-gescand.
Dit gaf een zodanig zwaar bestand dat diegenen er niet mee uit de voeten konden.

Je computer (harde schijf, werkgeheugen, videokaart etc.) moet er ook geschikt voor zijn om met zulke zware bestanden om te gaan.

mvg,

Matthijs

[Pauldg]

Het gaat natuurlijk niet alleen om de vorm, maar ook om het leren kennen van zo'n neus. Het vertalen naar een andere schaal, materiaal en productiemethode. Dan denk ik dat je uiteindelijk verder komt met Frits zijn methode. Wanneer je elk hoekje en lijntje goed hebt meegekregen met het meten maak je beter en sneller de vertaalslag. Denk ik.

Voor figuren is het anders lijkt me. Daar is het juist een kans om in 1 keer alle verhoudingen echt goed te krijgen in plaats van een bonkig stripfiguur. Figuren hebben ook geen wanddikte oid. Dat scheelt denkwerk

[Ferdinand Bogman]

“Het leren kennen van zo’n neus”, dan wordt het wel erg intiem .

Dat Frits die neus natekent uit de losse pols is een aanname van mij; hoe hij precies de vorm in zijn ontwerp krijgt, werd mij niet duidelijk.

Zoals ik daar aangaf, lijkt mij een 3D-puntenwolk (gesteld dat dat het resultaat is van je scan) een nauwkeurige basis.

Ik zou denken dat er, als het alleen gaat om de neus van een Motorpost, relatief weinig nabewerking nodig is?

Ik heb het dan over nabewerking van de vorm. Om het ontwerp geschikt te maken voor afdruk is een ander verhaal en valt wat mij betreft buiten het bestek van dit onderwerp.

[MOVisser]

Wie waagt?

Op basis van reactie:
Dan kan ik daarna het proces uitleggen en toelichten.

Ronald Visser

[Ferdinand Bogman]

Voor ingewikkelde of gedetailleerde vormen laat het plaatje van Ronald zien dat de kwaliteit van het gegenereerde beeld aan nauwkeurigheid te wensen overlaat. Zie de neus, oren en de krullen van het kapsel. De neus van een Motorpost is daarbij vergeleken een stuk eenvoudiger.

Na nog wat lezen en nadenken besef ik dat het hier om twee verschillende methodes gaat voor het vastleggen van het object:

• het maken van een serie 3D-scans, die met software worden samengevoegd
• het maken van een serie foto’s, waaruit met software een 3D-beeld kan worden gegenereerd

Misschien zijn er nog wel meer opties.

Wat is het resultaat, een puntenwolk, een wireframe of iets anders?

[Frank 123]

3D scan maken zou geen probleem mogen zijn. Zetten op mij werk hele gebouwen middels 3D scans om in 3D tekenwerk (modellen) waarbij scans van binnen en buitenzijde gekopppeld worden tot 1 3D scanmodel.

Wil nog een keer kijken of ik mijn modelbaan kan laten scannen.

[FritsT]

Ferdinand,

Mijn inspiratie tot dit onderzoek naar het verkrijgen van dubbelgekromde vlakken voor een modeltrein begon met het lezen van een artikel waarin beschreven werd hoe men probeerde een copie van een Ferrari met behulp van 3D scans te maken. Lang verhaal kort maken...
1.het kan
2.heel veel correctie werk want ieder stofje op een scan zie je, los van de haperingen en scheve velden
3.kost veel geld
4.met een handscanner lukt het zowieso niet.
Daar komt bij:
1.ladders en stellages nodig, bij een Ferrari minder want die is niet zo hoog, maar bij een treinstel wel. 6 meter is zeker nodig.
2.met een neus heb je nog geen model.

Een beetje handscanner kost al 1000 euro, laat staan professionele. Met je telefoon....geloof jij het? Ja, het kan, maar....................

Ik heb in Amersfoort op stellages boven, naast en voor een Mat-54 gefotografeerd. Ik dacht dat het daarmee kon, niet dus. Je zal metingen moeten doen om maten en positiepunten te bepalen. Voor de Mp hebben we dat dus gedaan....meetlint en foto's en vooral geen tekeningen van derden, want dan ga je af op andermans kunsten en dat kan heel verkeerd aflopen.

Nogmaals, het kan allemaal, maar............................niet als hobbyist denk ik.

En ach, als twee pensionado's wat te doen willen hebben is dit leuk werk. Meer of minder werk maakt niet uit en kost nauwelijks geld.

Maar wel leuk dat er zo doorgeborduurd en gedacht en gesproken wordt op onze activiteiten.

Kijk eens naar het werk van Sebastiaan Pot: auto's in 1:4
Big Scale Cars
Big Scale Trains

Frits

[MOVisser]

Wie waagt?

Je kan er over praten, maar dan kan het aangetoond worden.....
Plaatjes zeggen meestal meer dan woorden.

Ronald Visser

[FritsT]

Ronald, jij waagt je er dus niet aan als ik het goed begrijp.
Maar U wilt plaatjes...ok.

Staat nu in de printer. Vanavond feest 
En dan nog de vertaalslag naar messing. Wie weet er meer van "dieptrekken" en "ramen/kozijnen ponsen" ?

Dan kijk ik toch met veel bewondering terug op modelbouwers uit vervlogen tijden die het deden met uitslagen en de blikschaar en figuurzaag.

[FritsT]

Zo kan het ook.
"Probleem" is dan... je hebt er altijd 2 nodig

[BartvD]

Het idee staat mij best wel aan maar zie een aantal valkuilen. Scan de trein en je bent er! Scannen ten opzichte van 3d ontwikkelen heeft voordelen en ook nadelen in mijn optiek.

1) Scannen geeft geen wand diktes. Je scant alleen de buitenkant (nadeel)
2) Scannen geeft alleen maar OBJ, STL of gerelateerde mesh files. Die zijn zeer moeilijk te manipuleren of aan te passen. Je hebt een heel zware computer nodig om een solid 3d scan van een voorwerp, zoals de neus van een plan V uit te hollen naar wanddikte 1 mm in h0 (nadeel)
3) Down sizing van een real life scan kan dimensie problemen geven (nadeel)
4) Scannen is optimaal voor solids zoals mensen, dieren en voorwerpen (Voordeel)

Natuurlijk kun je een scan van het real life voorwerp gebruiken als referentie, maar is het dat waard als je de 1 op 1 tekeningen hebt??? Alleen al de apparatuur die je nodig hebt om een 3d scan te maken van de neus een motor post bijvoorbeeld.

Iets om over na te denken. Zeker sinds de afgelopen 30 a 20 jaar heeft Autocad zijn intrede gedaan in de ontwerp industrie. Ik ga er van uit dat nagenoeg al het trein materiaal van deze periode daarin zijn ontworpen. Autocad files zijn redelijk makkelijk over te zetten naar 3d printable files. Edoch, ik denk zo maar dat de modelspoor fabrikanten hun toegang hebben gevonden tot die autocad files gezien de enorme detaillering van modern trein materiaal in model.

[FritsT]

Bart,

Je zegt MODERN spoorwegmateriaal, ok, maar daar heb ik helemaal niks mee. Ik (en vele anderen) zijn niet zo van die moderne tijd. Tp-III en nog vroeger. Ik denk ook aan daken van rijtuigen, bv CIWL enz. Mat 54 (de cijfers zeggen het al, 1954) en de Motorpost is van 1960. Toe waren we nog lang niet digitaal.

Ik blijf zeggen: het kan, maar er is een dikke vette maar.

Met dit apparaat met elkaar kon praten. Lokaal en interlokaal.
Wat ik wil zeggen is dat, techniek en kennis zich snel ontwikkelen, maar 3D scannen voor de hobbyist.....