Ton bouwt goederenwagens

[TonM]

Hans,

Ook deze keer bedankt voor jouw uitgebreide toelichting. Voor mij zeer leerzaam en goed als achtergrondkennis om de werkelijkheid in model zo goed mogelijk te benaderen.

Toen ik met dit model begon had ik het idee om een uitvoering te bouwen eind jaren 1920 / begin jaren 1930. Voor de toepassing van open balansen baseerde ik mij op de enige duidelijke foto die ik van dit type wagen heb kunnen vinden (SPNSP3089 in de NVBS beeldbank) die gedateerd is in de periode 1931-1935. Ook heb ik de materieeltekening uit HUA geraadpleegd, waarop is aangetekend dat de geperste balansen / W1 potten vanaf 1929 zijn aangebracht en de hendel van de sluitas vanaf 1934 naar rechts is verplaatst.
Aan de hand van jouw informatie ga ik nog eens goed kijken naar een wat nauwkeuriger tijdsbepaling voor mijn wagen, waarbij ook de opschriften daarmee in overeenstemming zijn. Ik denk dat, met de meegeleverde opschriften en jouw argumenten over de open asbalansen, de mogelijkheid is beperkt tot 1930/1931.

En voor de rest van de jaren 1930 heb ik nog een tweede exemplaar liggen, die ik met geperste balansen wil gaan bouwen.

Grtz, Ton

[TonM]

Doordat ik druk ben met andere dingen gaat het bouwen van dit model niet zo snel, maar zo langzamerhand is het weer tijd voor een update.

Na de profielen heb ik de deuren op de zijwanden gezet. De deuren zijn nogal fragiel, dus voorzichtigheid was geboden. Het aanbrengen van de binnenwanden kwam daarna. Dit moest (ook) secuur gebeuren om te zorgen dat de ogen voor de kopwandscharnieren goed uitlijnen. Dus met een paar klemmen goed vastzetten tijdens het solderen.
Daarna de kopwanden volgens de bouwbeschrijving opgebouwd en aan de bak gezet. De scharnieren van de kopwanden heb ik ook maar gelijk aangebracht, al hoort dat volgens de bouwbeschrijving pas te gebeuren bij de derde bouwfase; het detailleren.

Toen de bak zo helemaal in elkaar zat, heb ik hem los op het onderstel gezet voor de rolproef (geslaagd!). Volgens de bouwbeschrijving moet je de bak op het onderstel solderen. Daar had ik eerst mijn twijfels over omdat het schilderen nu eenmaal makkelijker gaat wanneer je ze los nog los van elkaar hebt. Het dunne plaatmateriaal blijkt echter toch nog een beetje te werken waardoor er wat kieren zitten wanneer je de bak los op de bodem hebt. Dus straks toch maar aan elkaar bakken.
Hieronder het resultaat to zover.



Grtz, Ton

[Huup]

Niet snel, mooi istie wel 

[TonM]

Tijd voor een update.

Na het vastsolderen van de bak aan het  onderstel (of het onderstel aan de bak als je dat liever hebt) is het tijd voor de derde bouwfase; het detailleren. In de bouwbeschrijving wordt aangegeven dat je zelf maar moet kijken hoever je daarin wilt gaan. Geen loze waarschuwing, want inmiddels heb ik ervaren dat bijvoorbeeld de kopwandscharnieren nauwelijks vast te pakken zijn. En dat is nog niets: er zitten onderdelen in de etsfret die nauwelijks te zien zijn  Dus ik kijk wel hoever ik kom. Ik ga het in ieder geval rustig aan doen, om te voorkomen dat ik hyper word van het gepriegel met onderdelen die een halve millimeter als grootste maat hebben. Dus als jullie zitten te popelen om het eindresultaat te zien, kan je tijdens het wachten beter niet je adem inhouden.
Eerst maar eens de plakbriefhouders en de vergrendeling van de kopdeuren. In mijn ogen horen die niet echt onder het hoofdstuk detaillering, want ze zijn sterk bepalend voor de algemene indruk van de wagen. Voor de plakbriefhouders kun je kiezen uit verschillende soorten, afhankelijk van het tijdperk en een aantal variaties. Ik heb de meest luxe gepakt: de plakbriefhouders met los gaaswerk. Tenminste: het was los voordat ik het ging solderen. Op de voorbeeldfoto is te zien dat de houder direct op de planken zit met een regengoot erboven. Die laatste heb ik gemaakt van een stukje L-profiel 0,5 x 0,5mm.


 
Daarna de vergrendeling van de kopdeuren. Laurence heeft de grendels zodanig op de etsfret gemaakt, dat je de hele vergrendeling als één stuk kan opbouwen en daarna op de bufferbalk kan plaatsen. Ik heb dat aan één kant op die manier gedaan, maar het gemak van die werkwijze viel mij tegen. Dus de tweede kant heb ik op de klassieke manier gedaan: iedere grendel apart aangebracht en daarna  de stang er doorheen. Iedereen heeft een andere manier die voor hem of haar het beste werkt.

Overigens: toen ik aan de grendelstangen was toegekomen, waren de sluithaken inmiddels gesneuveld. De piepkleine losse exemplaren heb ik geprobeerd aan de bak te solderen, maar ze sprongen steeds uit de pincet waarmee ik ze vasthield. (Althans, waarmee ik mijn mislukte pogingen deed om ze vast te houden.) Een stukje 0,2mm nieuwzilver draad bracht uitkomst: klein gaatje boren op de plaats waar de haak moet komen, draad insteken, vastsolderen, in de juiste vorm om de grendelstang buigen en en afknippen. Het verschil is alleen nog met een sterke loupe te zien.
Toen de vergrendeling er op zat, heb ik de bufferhulzen geplaatst. Om die dingen onder de grendelstang te krijgen, bleek het nodig om de flensen van die hulzen een klein beetje dunner te maken. Gewoon in de boormachine klemmen en de vijl er tegenaan houden.


 
De wagen lijkt nu klaar, maar is het nog niet. Ik ga eens rustig kijken hoe ver ik kom met de piepkleine details.

Grtz, Ton

[puntenglijder]

Mooi hoor Ton. 

Kees.

[MathynK]

Mooi hoor Ton! Misschien word je er al gek van, maar zo te zien is het priegelen weer goed aan jou toevertrouwd. Tot nu toe ziet het er heel strak uit. De rest komt vast ook goed.

Groet, Mathyn