Dachbodenheim in N - zijlijnstation

[Hansepansje]

@All,

Zo, het heeft even geduurd, maar recent heb ik weer wat tijd kunnen besteden aan de hobby.
Ik had al het nodige groen weten te bemachtigen, dus daarmee kon eerst een hele serie bomen worden gemaakt. Want als je ze eenmaal gaat plaatsen, heb je er niet snel te veel.

 

Met zo’n 35 bomen klaar, was het vanmiddag tijd om ze te planten. Met het lijmpistool opgewarmd, pincet en priem in de aanslag, kon ik aan de slag.
Het is altijd even passen en meten welke boom waar moet komen. Dus eerst maar even een lok erbij gezet, zodat de verhoudingen nog wat beter zichtbaar worden.
Toen was de juiste boom om mee te beginnen ook snel gevonden. Boomstam in de pincet, de juiste plaats bepalen, een gaatje met de priem in de ondergrond prikken, nog een keer passen, dan wat smeltlijm onderop de stam, snel op z’n plek zetten en een paar tellen stilhouden. Dan staat de eerste boom stevig op z’n plek.

 

Het aloude gezegde ‘als er een boom in de berm staat, volgen er meer’ blijkt nog steeds waar te zijn. Al passend, prikkend en lijmend staan er zo een aantal bomen bij elkaar.
Dus weer even een foto gemaakt, nu vanuit een laag overkomende helicopter. Rechts boven in beeld zie je al wat spullen voor een volgend projectje liggen.

 

Daarmee was de tijd vanmiddag al weer om. Tot slot nog even een doorkijkje richting het noorden.

 

Binnenkort heb ik hopelijk weer tijd om de volgende bomen op hun plek te zetten. En als er dan een hele serie staat, dan komt de ondergrond met struiken en andere lage begroeiing aan de beurt.

Groets, Hans

[simon zwetsloot]

hoi

elke keer als ik weer nieuwe foto's van je prachtige baan zie denk ik eigenlijk maar één ding:

wauw!

groetjes

siempie

[Jeroni]

Mooi hoor Hans, mooi creatief met groen. Leuk is dat he? Gaat de boel veel meer van leven.

Ik vind dat je een mooi doorkijkje hebt gecreëerd met de bomen voor de spoorlijn in het zicht te zetten. Je hebt me er nu van overtuigd dat ik dat ook maar eens hier en daar ga aanpassen bij m'n projectje.

Goed bezig daar, meer foto's is goei!

J

[Hansepansje]

@ Siempie,
Bedankt voor je compliment! 

@J,
Ik zie dat je weer aan het 'groenen' geslagen bent. 'k Ben benieuwd of het ook een beetje 'boomgroeizaam weer' in Boppard is vandaag.

Groets, Hans

[Hansepansje]

@All,

Wat een bof: ik had nog meer tijd deze week. En dus konden er meer bomen worden geplant.

Voor de verandering heb ik m’n website maar weer eens voorzien van wat foto’s (zie onder Modelbaan – Foto’s).
Maar om hier niet alleen maar tekst te hebben, toch nog een (andere) foto.



Groets, Hans

[Hansepansje]

@All,

Sinds het vorige bericht heb ik geen bomen meer bijgeplaatst. Maar wel heb ik eens wat materieel omgewisseld tussen baan en vitrine.
Dat was natuurlijk een prima aanleiding voor een kleine fotosessie.
Ik neem aan dat jullie het niet erg vinden als ik een paar foto’s hier ook neerzet.

Allereerst een foto vanuit een wat lager perspectief, van een stoere loc van de Baureihe 120, die een autotrein aan de haak heeft.

 

En hieronder een foto van een van de mooiere loks uit m’n verzameling: een rode V200.

 

De spoorberm moet nog wat verder aangekleed worden, maar zo’n doorkijkje is toch ook erg leuk, zeker zo bij de seinen. Wat minder en lagere bomen dus.

Ik weet niet hoe het jullie vergaat, maar het is soms knap lastig om iets goed op de foto te krijgen. Inzoomen is voor m’n camera geen probleem: tot bijna in de lens lukt het scherpstellen nog wel; maar qua scherptediepte blijft er dan bijna niks over. Om zoveel mogelijk scherptediepte te krijgen zet ik m’n diafragmagetal zo hoog mogelijk, maar dat betekent ook dat er ruim voldoende licht moet zijn en een statief is dan evengoed nog een vereiste. Maar dat laatste maakt het weer onmogelijk om vanuit bepaalde hoeken te fotograferen.
Dus maar een simpel hulpmiddel erbij gepakt: een spiegel. Hiermee zijn weer foto’s mogelijk uit een anders onmogelijk perspectief. Achteraf de foto simpelweg spiegelen en de juiste uitsnede maken, en klaar!
Bij onderstaande foto heb ik die laatste stappen maar eens achterwege gelaten.

 

En bij het gebruik van een spiegel, moet je opletten dat je zelf niet in beeld komt (behalve als dat de bedoeling is natuurlijk, maar daar kan ik nog geen goede reden voor verzinnen )

 

Inmiddels zijn we dus aangeland bij nog een favoriete lok van mij: een Duitse krokodil, Baureihe 194, met een lange sleep zelflossers aan de haak.

 

Tenslotte, voor de afwisseling, nog wat bewegende beelden, vanuit hetzelfde perspectief. Voor het geval je zeker wilt weten of er wel wat rijdt en of de seinen het doen.

 

Voor degenen die er nog geen genoeg van hebben: op m’n website heb ik nog een paar foto’s staan.
De structuur van de fotopagina heb ik wat omgegooid, zodat de meest recente foto’s nu bovenaanstaan. Makkelijker voor de frequente bezoekers zullen we maar zeggen.

Tot zover maar weer, dit verhaal is wel weer lang genoeg geworden.

Groets, Hans

[JaJo]

Ik neem aan dat jullie het niet erg vinden als ik een paar foto’s hier ook neerzet.

Dat vinden wij héél erg.
Verplicht genieten.

Groet Jaap

[Hansepansje]

@All,

Helaas, geen tijd gehad om verder te bouwen of te knutselen. Alleen af en toe heel eventjes rijden.
Dus moeten jullie het even doen met foto’s van het bestaande. (Nog meer afzien dus, Jaap... )

Vanavond was er ineens een kleine afwijking van de gewone dienstregeling in Dachbodenheim: Een V200 met Umbauwagens werd omgeleid via de zijlijn.
Gelukkig had ik de camera op tijd in de aanslag.

Vanuit de tunnel zuidwestelijk van het station komt de trein het station binnenrijden.

 

Over de hoofdbaan passeert ondertussen een autotrein.

 

Een doorkijkje in noordwestelijke richting: de trein staat stil langs het perron, wachtend op een veilig vertreksein.

 

Zie ik ineens op de foto dat ik de lantaarnpaal achteraan nog niet heb aangesloten. Weer iets voor op de to-do-list dus...

In afwachting van meer ‘modelspoorbouwtijd’,
Groets, Hans

[Hansepansje]

@All,

Eindelijk weer een berichtje, omdat er eindelijk weer wat geknutseld kon worden. 
Dit keer een printje om bij de overweg wat geluid te produceren.

Het ontwerp heb ik uit het Praktijkboek Modelspoorwegen. Het printontwerp was uit het boek wat lastig direct over te nemen omdat de afdruk niet erg scherp was. Dus heb ik het opnieuw in de pc gezet, en het gelijk wat compacter gemaakt zodat het wat gunstiger uitkwam op een standaard eurokaartje.

Hierbij een filmpje van m’n overweg, waarbij ook het resultaat van belichten, etsen, solderen en aansluiten te horen is.



Groets, Hans

[Nico Hoogerwerf]

COOL!
Een vraagje over de bel: heb je een luidsprekertje onder de baan?

Nico

[Jeroni]

He Hans, leuk gedaan zeg. Dat is allemaal zooi van Viessmann, neem ik aan?

[Hansepansje]

@Nico,
Ik heb nu een luidsprekertje direct links naast de overweg liggen (net uit het zicht voor de film), wachtend op een definitief plekje onder de baan. Natuurlijk in de buurt van de overweg, anders komt het geluid uit de verkeerde hoek.

@Jeroen,
Neen, in de totale overwegconfiguratie zit helemaal niks van Viessmann. Het is een zelfgemaakte mix, bestaande uit:
- spoorboompjes ergens los op de kop getikt (uit Kibri overweg bouwpakketje ofzo?)
- eigen mechaniek om bomen te laten bewegen (installatiedraad, visdraad, elastiek, etc.)
- aandrijving middels servo en bijbehorende print (Conrad)
- printje voor geluid overwegbel (Praktijkboek Modelspoorwegen) en 8-ohm luidsprekertje
- zelf ontworpen printje voor aansturing knipperlichten, overwegbel en spoorbomen (naar keuze via servo of geheugendraad)

Dit laatste printje heb ik gemaakt om het geheel wat realistischer te maken dan 'klap-alles-aan/neer' en 'klap-alles-uit/omhoog'. Zoals je kunt zien op het filmpje zit er wat tijd (instelbaar) tussen het aangaan van de lichten (knipperfrequentie ook instelbaar) en het dalen van de spoorbomen, en (wederom instelbaar) tussen het omhoog gaan van de spoorbomen en het doven van de lichten.
Zelf bedien ik de bomen via een servo, een vriend doet dit middels geheugendraad, in beide gevallen aangestuurd via dit printje.

Als er liefhebbers zijn die hier meer info over willen hebben, dan hoor ik dat wel.

Groets, Hans

[Wilmar den Ouden]

@Hans

Dat printjes verhaal klinkt best interessant. Maar kan je nu nog eens stapsgewijs uitleggen wat je precies gedaan hebt? Ook met het mechaniek en dergelijk.
Voor de rest ziet het er super gaaf uit allemaal

Gr Wilmar

[Dompie]

Dat ziet er gaaf uit zeg zo'n overweg.
Ik ben zeer geïnteresseert om wat meer over het printje/schema te weten, want je benadert de werkelijkheid wel heel mooi.

Groetjes
Johan

[Hansepansje]

... Maar kan je nu nog eens stapsgewijs uitleggen wat je precies gedaan hebt? Ook met het mechaniek en dergelijk.

Okay, daar gaan we, houd je vast!

Ik wilde graag een werkende overweg op mijn modelbaan hebben, natuurlijk met (toeters en) bellen. Qua software kon ik zo’n apparaat aansturen, en het is een leuk element op de baan. Maar natuurlijk moest ‘ie wel een beetje lijken. Tenslotte: kant en klaar kopen vond ik niet leuk, en knutselen wel. Kortom, de aanleiding voor dit project was duidelijk.

Mechanisch

Het sluiten en openen van de spoorbomen moest wel een beetje soepel en subtiel gaan. Nu had ik voor m’n armseinen al ervaring met geheugendraad, en ik wilde eens wat anders. Daarom heb ik bij Conrad een servo aangeschaft met bijbehorende print voor de aansturing. Hiermee kan de maximale uitslag van het servo worden ingesteld, en ook de snelheid van draaien.

 

De spoorbomen had ik een keer op een beurs op de kop getikt. Eisen waren toen: ze moesten er een beetje uitzien, en soepel kunnen bewegen.
Ik wilde dat er bij de spoorbomen zo min mogelijk te zien was van de aandrijving, dus ben ik aan het knutselen gegaan met visdraad.
Aan beide kanten van het draaipunt van de spoorboom een stukje draad gemaakt, zodat de beweging in beide richtingen gecontroleerd kon worden. De boompjes zijn zo licht, dat het gewicht ervan niet voldoende is voor bijvoorbeeld soepel dalen alleen op de zwaartekracht.

 

Na dit gepriegel ‘bovengronds’ moest de rest natuurlijk ‘ondergronds’ gebeuren. Hieronder een foto van de aandrijving, met eronder wat toelichting.

 

* De aandrijving gebeurt door servo (A)
* Via een stukje telefoondraad (B) wordt de beweging overgebracht (bij punt C) op een soort ‘krukas’ die ik heb gebogen uit installatiedraad (met twee stukken blauwe isolatie eromheen). Punt (C) zit via een gebogen ‘kruk’ op afstand van de as. Door deze buiging groter of kleiner te maken, kan op eenvoudige wijze – traploos - de afstand van punt C tot de as worden veranderd, en daarmee de overbrengingsverhouding.
* Aan dezelfde ‘krukas’ zit (bij punt D) een elastiek vast. Dit zorgt ervoor dat er altijd aan de ‘krukas’ wordt getrokken, ofwel door het elastiek, ofwel door de servo. Dit scheelt speling t.o.v. het alternatief dat de servo ook zou duwen.
* Op de uiteinden van de ‘krukas’ zit een klein stukje experimenteerprint (E) gesoldeerd. Door de gaatjes aan de uiteinden gaan de twee visdraadjes (rood gemarkeerd) van een spoorboom, en zijn vastgezet met een visloodje (knopen van het draad is niet mogelijk, en een visloodje zet je eenvoudig vast en is evt nog te verschuiven).
* De ‘krukas’ loopt door een metalen plaatje, dat is vastgezet met een schroef (F). Dit plaatje is evt. wat te verstellen, waardoor de visdraadjes beiden wat strakker of losser gesteld kunnen worden. Dit kan onafhankelijk aan beide kanten van de ‘krukas’, zodat de draden van beide bomen onafhankelijk van elkaar kunnen worden ingesteld.
* Eerst wordt de boel zo ingesteld dat de voorste (op de foto) spoorboom goed open en dichtgaat. Dan kan het zijn dat de achterste boom nog niet helemaal goed gaat. Om deze ten opzichte van de voorste boom nog iets te kunnen verstellen heb ik een extra ‘kruk’ (G) in de as gebogen. Door deze vast te pakken en ook de andere ‘krukken’ (C en D) is het mogelijk de as iets te torderen, en daarmee de achterste boom ook goed in te stellen.

Toen dit mechaniek klaar was, was een simpele trigger van de bij de servo horende print voldoende om de spoorbomen soepel te bedienen.

Elektrisch

Voor de aansturing van de bomen in combinatie met de lampen en bellen had ik al eerder een schema ontwikkeld en daar een print van gemaakt.
Idee hieracht is uitgewerkt in onderstaand diagram, met daaronder wat toelichting.

 

De computer bepaalt wanneer de overweg in de stand ‘veilig’ danwel ‘onveilig’ moet komen. Ingaand signaal voor de schakeling is dan ook ‘veilig’.
Uitgaande signalen moeten worden ‘lampen_aan’ en ‘bomen_omlaag’ (onderaan in het diagram).
 
Qua timing zitten er tussen deze drie signalen wat relaties:
* Zodra het inkomende signaal ‘veilig’ laag wordt (er komt een trein aan) moeten de lampen gaan knipperen, oftewel signaal ‘lampen_aan’ moet hoog worden. Enige tijd later (T1) moeten dan de bomen omlaag, oftewel signaal ‘bomen_omlaag’ moet hoog worden.
* Zodra het inkomende signaal ‘veilig’ weer hoog wordt (trein is de overweg gepasseerd) mogen de bomen omhoog, oftewel signaal ‘bomen_omhoog’ moet laag worden. Enige tijd later (T2) moeten dan ook de lampen doven, oftewel signaal ‘lampen_aan’ moet laag worden.

De schakeling, gerealiseerd in onderstaande print, zorgt voor
* de juiste relatie tussen in- en uitgaande signalen;
* instelbaarheid van tijdvertraging T1 en T2;
* knipperende lampen (natuurlijk met soft-start en –doven), waarbij de knipperfrequentie van 1 lamp in de stand ‘veilig’ en de knipperfrequentie van 2 afwisselend brandende lampen in de stand ‘onveilig’ onafhankelijk van elkaar ingesteld kunnen worden;
* stroomsturing voor een aandrijving middels geheugendraad, danwel een puls voor de bediening van de servo-print;
* aansturing van een (externe) schakeling voor een bel;
* indicaties van de verschillende signalen middels leds, zodat het instellen/controleren erg eenvoudig is.

 

Als zowel mechaniek als schakeling klaar zijn en geïnstalleerd, kan de afregeling worden gedaan:
-   De snelheid van open- en dichtgaan van de spoorbomen, in te stellen op de servo-print;
-   De tijdvertragingen T1 en T2.
Hiermee is het geheel in te stellen tot een voor mij acceptabel functionerend geheel.


’t Is een heel verhaal geworden, maar hopelijk voldoende duidelijk. En zo niet, schroom niet en laat het weten.

Groets, Hans