Tram Istanbul in 1:24

[Rody v. G.]

Vorig jaar deze tijd ben ik begonnen met het bouwen van het OcCre model van de Tram Istanbul in 1:24.

Voor wie niet bekend is met OcCre: Ze zijn voornamelijk bekend van gelasercutte scheepsmodellen van hout maar hebben ook een verzameling tram-kits op de markt gebracht in 1:24. (Lissabon, Barcelona, enz.)
Dit betreft dus ook een kit op basis van gelasercutte onderdelen, op maat te maken houten latjes, gegoten metalen onderdelen en messing onderdelen. Erg leuk om te bouwen.





Ondertussen maakt de tram nu goede vorderingen en als hij af is zal hij gaan rijden in mijn tuin, waar ik afgelopen zomer/najaar een pendelbaantje heb aangelegd.
(Hieronder het passeerspoor met het klassieke gele LGB-trammetje.)



De kit van OcCre is bedacht als statisch model, dus het aanpassen naar een rijdend exemplaar met verlichting heeft wat voeten in aarde. Dit is de eerste keer dat ik een kit van een trein/tram bouw, dus het is wel prettig dat het met 1:24 veel ruimte geeft voor verlichting/motor/decoder/enz.

Daarnaast doe ik wat aanpassingen aan de kit zodat het naar mijn mening beter overeenkomt met de realiteit.

In dit draadje zal ik de in het verleden gemaakte vorderingen en de nog in de toekomst te maken vorderingen met enige regelmaat proberen te laten zien.

[WeKra]

Oh, leuk! Ben benieuwd naar het resultaat. Wat is de prijs van die set?

Veel bouwplezier!

[Rody v. G.]

Rond de €95,- (Zoiets kosten al die OcCre-trammetjes volgens mij.)

Maar dan heb je dus nog geen aandrijving.

[Rody v. G.]

En zo begon het festijn: Houtjes op de vloerplaat plakken:





En vervolgens de schrootjes op de zijwanden plakken:



Met de eerste verwonding: (gelukkig word het trammetje voor een groot deel rood  )





En met een kleurtje:




Ik moet zeggen dat het werken met hout erg leuk is en veel voldoening geeft!
Tot nu toe vooral ervaring met plastic kitjes en dit voelt toch wel een stuk natuurlijker.

[Noordernet]

Hoi Rody,

Leuk onderwerp, elektrische trams. Maar wat me vooral intrigeert is je afsnijmes. Zelf gemaakt, toevallig? Het lijkt in de verte op mijn eigen chopper van NWSL, waar langzamerhand wat dingetjes van kapot gaan.

Wolter

[Rody v. G.]

Maar wat me vooral intrigeert is je afsnijmes. Zelf gemaakt, toevallig?

Geen idee meer waar hij vandaan komt helaas, we hebben hem niet zelf gemaakt in ieder geval.

Groet,

Rody

[Noordernet]

Dank je wel voor je antwoord.

Groet,
Wolter

[Rody v. G.]

De volgende stap was het maken van de stoeltjes en vervolgens het samenvoegen van alle gemaakte onderdelen.

De stoeltjes had ik al helemaal in elkaar gezet en geschilderd toen ik toch vond dat ik ze moest plamuren om de gaatjes in het zitvlak / armleuning te maskeren. Dus alles geplamuurd en opnieuw geschilderd. (Gaandeweg leert men zeggen ze dan.  )











En alles in elkaar: (Inclusief messing draad als handvatten op de stoeltjes.)

[Sven]

Ziet er al goed uit. Ik zou misschien de kussens op de stoelen iets afgerond hebben.

[Rody v. G.]

Bedankt Sven!

Ik zou misschien de kussens op de stoelen iets afgerond hebben.

Ja, dat zou ik ook doen als ik het opnieuw zou doen. (Ik zag het pas toen ik ze erin gelijmd had.)
Gelukkig heb ik een lading preisers liggen om ze te maskeren.

[Rody v. G.]

Vervolgens kwamen de kopwanden, volgens OcCre moeten de raampjes daarin met kleurloos plastic maar aangezien de echte trammetjes gekleurde ramen hebben. (Elke tram heeft een andere kleur gek genoeg.) Heb ik in plaats daarvan een kleurfilter gepakt (Lee 201) omdat tram 410 in het echt ook blauwe ramen heeft. Achteraf had ik trouwens beter een nog iets verzadigder blauw kunnen pakken.







Zoals hier te zien is worden de deuren ingeklemd tussen 2 wanden, als tussenlaag is daarbij ook de kopwand van de toekomstige lichtbak in 1 stuk gesandwicht.
Hierdoor wordt de basis van de tram straks goed sterk.



Hierna kwamen de balkons / cabines (wat is de officiële term voor een tram?)

[Ronald Halma]

Stuurstand?

Mooie bouw

[Rody v. G.]

Stuurstand?

Dat is inderdaad het woord waar ik naar zocht, dank je Ronald!

Een tram is natuurlijk geen blije tram als hij geen spoor heeft om op te rijden. Dus terwijl het trammetje nog niet eens half af is, was ik alvast begonnen met het plannen van het baantje.

Op YouTube had ik een erg indrukwekkende baan gezien van een Australische tram-modelbouwer die zijn trams, bovenleiding en rails zelf bouwt.
Vooral de "keer-driehoek" voor de trolley-poles zijn fascinerend!
Ik heb weinig voorbeelden gezien van mensen die in de tuin rijden met werkende bovenleiding in combinatie met trolley-poles.

<a href="https://www.youtube.com/v/UkU4Uwc3AaY" target="_blank" class="new_win">https://www.youtube.com/v/UkU4Uwc3AaY</a>

Ik was dus erg benieuwd naar de manier waarop hij de rails heeft gemaakt.
Inmiddels heb ik al een tijdje een email-conversatie over dit onderwerp en heeft hij mij foto's gemaild: (die ik met zijn toestemming post)

Hij maakt een basis laag beton waarin hij metalen strips meegiet. Als dit uitgehard is dan soldeert hij de rails aan die metalen strips. (te zien in de tweede foto)
Daarna komt er een toplaag beton overheen die hij glad-strijkt.

Als dwarsliggers gebruikt hij ook metalen strips. Hij heeft natuurlijk als voordeel dat hij door het gebruik van de bovenleiding geen rekening hoeft te houden met isolatie tussen de rails.


Bron: Richard Youl, Gold Coast Australia


Bron: Richard Youl, Gold Coast Australia

Met een zeer net resultaat:

Bron: Richard Youl, Gold Coast Australia

Met deze inspiratie was het natuurlijk tijd om een testje te doen in de tuin, ik gebruik standaard LGB-rails en Richard vermoedde dat het bij een vochtige baan kortsluiting zou kunnen veroorzaken.




Waterpas houten paaltjes voor railniveau.




En het eindresultaat.

Zelfs bij een drijfnatte baan waar het water opstaat is er geen sprake van een problematisch lage weerstand tussen de spoorstaven en rijdt een trein gewoon door!

Dit experiment is trouwens uitgevoerd met "snelbeton zonder mengen" van de bouwmarkt, dus een laagje betonmix in de geul, aftoppen met water en het mengt zelf.

Om het resultaat van hierboven te krijgen:
Ergens halverwege het droogproces een paar keer gladstrijken met een troffel en met een stokje / oude schroevendraaier ruimte voor de flenzen vrij schrapen.
Als het bijna droog is met een natte spons het zaakje gladstrijken en met een wagentje checken of de flenzen goed vrij zijn.

Niet ontevreden met het resultaat.

In eerste instantie was het idee om de hele baan zo uit te voeren. Hier ben ik later op terug gekomen omdat het toch wel erg zonde is dat je de rails ermee feitelijk vernield voor hergebruik.
Daarnaast doe ik terugmelding voor computergestuurd rijden op basis van reed-contacten in de bielzen. Bij een defect hieraan ben je ook vrij ver van huis. (Uiteraard zou je een systeem met meegegoten doosjes kunnen toepassen zodat je er later bij kan, maar alsnog niet erg praktisch.)

Nu staat het idee om enkele meters op deze manier uit te voeren om toch dat "tram-gevoel" te bereiken.

[Rody v. G.]

We gaan verder met het huwelijk van de verschillende delen van de tram:





En vervolgens het in elkaar zetten van het frame, de veren moeten zelf in elkaar gedraaid worden. (Is even oefenen.)
Alles wordt in elkaar gezet met superlijm, omdat het hier dus verschillende metalen en hout betreft.



Na het frame in elkaar gezet te hebben het OcCre motorblok eronder.
(Als kit bij de trammetjes te bestellen die de trams goed zouden moeten motoriseren...)

Dat was een tegenvaller.. Niet alleen is de stroomopname belabberd en is slechts 1 as aangedreven. Ook de hoogte slaat helemaal nergens op.
Lijkt meer op een giraffe dan een tram.







Als ik dan toch in het trammetje moet zagen, dan niet voor een aandrijving waar ik geen vertrouwen in heb.
Met deze reden heb ik dus later een USA-trains motorblok besteld in Engeland die op een paar millimeter na de juiste as-afstand heeft.
(Acceptabel genoeg voor mij.) Welke keurig loopt en bovendien heel makkelijk te digitaliseren is.

Helaas dus wel een flink gat in mijn zorgvuldig beplankte bodem moeten zagen. (Kostte me een week voordat ik de dremel ter hand durfde te nemen om de sprong te wagen.)
En zelf een motor-ophanging moeten fabriceren uit plastic hoekprofielen.







Achteraf ben je dit alles snel vergeten en ben ik erg blij dat ik het op deze manier gedaan heb.
Bovendien valt me het nog alles mee hoe erg het gat eruit ziet, als ik straks een zwart plaatje over dat gat in bovenkant van het motorblok zet dan zie je er, zeker met wat strategisch geplaceerde preisers, weinig van.

[ronald1956]

Ziet er een stuk beter uit , wel jammer van dat mooie vloertje .