Stranden Normandie 1944

[Peter Kleton]

Dan heb je die kapotgeschoten bunkers ook vast wel gezien?
Ik weet niet meer hoe het heette daar. 
Peter

[Hans Reints]

Point du Hoc?

[Peter Kleton]

Ik weet het echt niet...Jij mag het zeggen.. 
Ben je ook in het museum in Caen geweest zeker ,bij de beroemde brug,die tegenwoordig  apart staat ?
Peter

[Gérard Drost]

Pegasus Bridge:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pegasusbrug

Grz,
Gérard Drost

[puntenglijder]

Daar heb ik ook een week rond gezworven.

Erg indruk wekkend allemaal, natuurlijk ook in Arromanches geweest en daar de Fransen verteld dat wat daar in het water lag geen troep is.

Sainte-Mère-Église moet je ook zijn geweest en de Over-Lord route heb je natuurlijk ook gereden.

Kees.

[iarnrod]

Knap ! 

[Hans Reints]

De landing in Normandie
Op vrijdagochtend 10 mei 1940 om 03.00 uur overschreden Duitse troepen onze grenzen en om 04.00 uur bombardeerde de Duitse luchtmacht Nederlandse vliegvelden. Na het lafhartige bombardement op Rotterdam en de dreiging dit ook met Den Haag en Amsterdam te doen, capituleerde Generaal Winkelman en gaf Nederland over aan het Nazi regime. Europa was nu het 1000 jarige Duitse rijk geworden.

In augustus 1942 begonnen de Duitsers met de bouw van de Atlantikwall om de te verwachten geallieerde invasie af te weren. Deze Atlantikwall was een aaneengesloten verdedigingslinie langs de kust van West-Europa  met een lengte van 5.000 kilometer. In twee jaar tijd was deze linie vanaf de Noordkaap in Noorwegen tot in Biarritz aan de Spaans-Franse kust tot stand gekomen. De Atlantikwall was een aaneenschakeling van kustbatterijen, versperringen en ondersteuningsbunkers. De belangrijkste havens langs de kust werden versterkt en ‘Verteidigungsbereich’ genoemd, terwijl de tussenliggende strategische gebieden de naam kregen van ‘Stützpunktgruppe’. De bewapening bestond over het algemeen uit zware artillerie tegen invasieschepen, antitankgeschut met ondersteuning van luchtdoelgeschut en infanterietroepen ter directe bescherming. Ter verdediging tegen evt. doorgebroken vijandelijke troepen kwamen er achter de linie tankgrachten, drakentanden en tankmuren die het aanlanden van vijandelijke troepen en de daarbij behorende aanval in de rug moesten bemoeilijken. Na de invasie in Normandie waren er nog maar 10.273 van de oorspronkelijk bedoelde 15000 bunkers afgewerkt en waren er nog 799 bunkers in aanbouw. In 1944 kwamen de Duitsers met een nieuw type bunker waarbij het dak werd uitgevoerd in pantserstaal.
De West-Europese kusten werden definitief omgebouwd van offensieve tot defensieve frontlijn voor Duitsland. Er moest een plan gemaakt worden voor een samenhangend kustverdedigingstelsels met gestandaardiseerd (van de 600-serie tot de serie 704) versterkte bunkers in gewapend beton (verstärkt feldmässige). Er werd gekozen voor open circulaire geschutsstellingen. De bouw van de Atlantikwall kwam goed op gang na de mislukte geallieerde Raid op Dieppe. Het maandelijks verbruik aan beton was 600.000 kubieke meter. Toen de geallieerde luchtaanvallen toenamen, werd overgegaan tot een nieuw programma (Schartenbauprogramma) waarin gesloten geschutsbunkers de open circulaire geschutsstellingen moesten vervangen. Tussen einde 1943 en begin 1944 werden de veldversterkingen nog verder uitgebreid met hindernissen op het strand met zgn. Rommelaspergus en als rugdekking werden aan de landzijde brede zones met landmijnen ingericht. De bouwtijd duurde in totaal circa 14 tot 19 weken. De bunkers werden aan het oog van de vijand onttrokken door ze zo goed mogelijk te camoufleren. Hiervoor gebruikte men verschillende middelen, waaronder: bedekken met grond, bekleden met camouflagenetten of beschilderen als woonhuis De verdedigingswerken van de Atlantikwall speelden een belangrijke rol bij de Duitse verdediging van uit zee.


Aan het nauw van Calais stonden verschillende geschutsopstellingen die Engeland konden bestoken. Een van de bekendste is Batterie Todt. Dit complex bestond uit vier enorme kazematten (Turm’s) met 380mm Siegfried kanonnen. Oorspronkelijk was het geschut bestemd als scheepsgeschut maar later ook gebruikt als spoorweggeschut. De loop van zo’n kanon woog 103 ton en had een lengte van 19 meter. Hij kon een projectiel van 490 kg 55 kilometer wegschieten. Een projectiel van 790 kg kon 53 kilometer worden weggeschoten. Het lichte projectiel (490 kg) deed er 33 seconden over om Dover te bereiken, het zwaardere deed er 9 seconden langer over (de afwijking was dan 600 meter in de diepte en 64 meter zijdelings).De Marine Kusten Batterie Todt,eigenlijk Batterie Siegfried, was een onderdeel van Hitler’s Atlantikwall. Net als alle andere bouwwerken in het derde rijk was ook deze batterij gebouwd door Fritz Todt. Todt stond aan het hoofd van het Nazi bouwconstructie bedrijf “Organisation Todt”. Deze organisatie was verantwoordelijk voor alle bouwprojecten die vielen onder het Derde Rijk. Na de mysterieuze dood van Todt, in 1942, werd de batterij vernoemd naar de voormalige bouwheer Todt.


Operation Overlord.

In de morgen van 6 juli 1944 naderde een grote geallieerde vloot de kust van Normandie. Na van de eerste schrik bekomen te zijn bij het zien van deze armada, kwam de Duitse verdediging goed opgang en werdt er zwaar terug gevochten.


001 Als voorbereiding op D-Day waren de geallieerden druk aan het oefenen op de voorgenomen invasie van het Europese vaste land


002 Een britse LCA tijdens een oefening in 1944.  LC staat altijd voor Landing Craft en de derde letter geeft het type aan. Hier de A van Assult= Aanval


003 Hier een Bunch of LCT in een Britse haven. T staat voor Tanks


004 Als voorbereiding op de invasie werden doelen in Frankrijk gebombardeerd zoals hier Pointe du Hoque


005 Aanvalsplan voor het bombarderen en beschieten van de invasie stranden. Als navigator krijg je hier toch wel een beetje pijn in je hoofd van


006 Het convoy van de wat lichtere LCInfanterie onderweg naar de stranden


007 De LCVP maken zich klaar om aan te vallen.


008 De horzels die het de geallieerde knap moeilijk kwamen maken. Deze snellboten hebben dan ook heel wat op hun geweten.


009 De Amerikaanse kustwacht  heeft met deze scheepjes heel wat mensen uit het watergehaald


010 De CGC 1 langzij het hospitaalschip Samuel P Chase, een van de vele hospitaalschepen die ter plaatsen waren


011 Nogmaals de CGC 1 Sargent


012 Hier een zusterschip van de LCF 31 die tijdens de aanval op D-Day tot zinken is gebracht. F staat voor Flak = Luchtdoel


013 US Marines zetten voet aan wal


014 Net zoals deze Britse collega’s


015-In groten getale kwamen de landingsvaartuigen man en materieel aan land brengen zoals deze Landings Craft Logistic Lcl 299. Eerst kwamen de lichte schepen, daarna de zwaardere met tanks en andere (rups)voertuigen.
Van de grote schepen, die in eerste instantie niet te dicht bij het strand konden komen, werden dit soort voertuigen te water gelaten om verder op eigen kracht naar het stand te navigeren.


016 De aanvoer van manschappen en materieel bleef constant doorgaan, zelfs met deze voormalige luxe passagiersschepen.


017 Ook Nederland heeft  haar steentje bij de invasie bij gedragen. De zeesleepboten Hudson, met Ome Ben Weltevreden aan het wiel, en de van de Engelse geleende Antic die onder commando van Kapitein Maarten Slijp stond. Deze mannen van Smit sleepten de caissons en werkbakken met zich mee die later de Mulberry havens moesten gaan vormen.


018 De volop draaiende haven bij Arromanches-les-Bains


019 Kaartje van de haven



020 Omaha Mulberry in vol bedrijf


021 Maar voor dat het zover was moesten de  US Marines, vanuit de geopende boegdeuren, alles op het handje en wadend door het water aan land brengen


022  Na dat de geallieerde stevige bruggenhoofden hadden geslagen konden de grote LC’s hun lading op het strand kwijt. Over eb lagen deze schepen dan ook volledig droog op het strand.


023 Gebruik makend van de LCT-562 en de LST-502, lande het 111th Naval Construction Batt. Op Omaha Beach.


024 Van uit de lucht gezien uit!!!!!! Omaha Beach


025 Een andere manier om dicht bij het strand te komen was het gebruik van de LCB. Vanuit de LC’s werden de voertuigen op zee op de LCB’s over gezet werden. Deze LCBarges hadden een aanzienlijk mindere diepgang dan de LCT-s en konden met hoogwater tot tegen de glooiing aan worden gezet.


026 Hier is duidelijk te zien dat de Barges, en andere vaartuigen vrij hoog op konden varen. Helaas was van het mooie Frankrijk daar ter plaatsen weinig meer over


027 Niet alleen vaar- en voertuigen raakten onklaar door het vijandelijke vuur, ook vliegtuigen ontkwamen niet aan de dodelijke kogels van de Gerry’s


028 The Britisch Army in 1944 op de Normandische stranden


029 Een Sherman BARV aan het doen waar hij voor ontworpen is


030 Overzicht van een van de invasie stranden


031 Er werd niet alleen op de stranden op leven en dood gevochten , achter de vijandelijke linies zaten de luchtlandingstroepen ook niet stil. Pegasus Bridge was van crusiaal belang en moest door de engelse troepen veroverd en behouden worden. De aanval gebeurde met zgn Gliders.


032 De Pegasusbrug in geallieerde handen. Op de achtergrond zijn nog enkele van de gebruikte Gliders te zien


033 Als de veroverde bruggenhoofden voldoende stabiel waren konden de zwaardere LCT doorvaren naar de haven en daar hun lading lossen


034 Een van Howards Funnies, die uiteindelijk onmisbaar zijn gebleken.


035  Langzaam trokken de geallieerde troepen verder naar binnen. Het ging niet snel daar de Duitsers op hun terugtocht de tactiek van de verschoeide aarde toepasten.


036 Alles wat de Duitsers achter lieten werd vernield. Het hele spoorwegnet, wat zo belangrijk was voor de logistieke aanvoer voor de geallieerden was onklaar gemaakt incl. het rollend materieel..

De volgende bijlage gaat over de aanvoer van het spoorwegmateriaal na de invasie

^{bronnen die ik heb geraadpleegd zijn niet meer te achterhalen, sorry}

[St00mboy]

Mijn complimenten voor een heel mooi verslag! 

Leen.

[MartinH0]

Indrukwekkend allemaal. We hebben onze vrijheid te danken aan al die jonge mensen die toen het leven lieten of voor hun leven een trauma opliepen.

[Peter Kleton]

Helemaal mee eens !
Moet je maar eens naar de leeftijden van die mensen kijken op de oorlogskerkhoven .
 Peter

[Ronald Halma]

Dat is een krasse geschiedenisles   

[Luit]

Even voor het algemeen,WO2 is onze oorlog. Maar in het buitenland is "de Grote Oorlog" echt WO1. In 14/18 stierven namelijk een hele generatie jongeren op de slagvelden in NW Frankrijk/ZW Belgie en in de Oriënt. Op de slachtvelden,nee geen tikfout, in de streek rond Ieper en verder vielen de Fransen,Engelsen en Duitsers bij bosjes, in Galliopli waren het vooral Australiërs en Nw Zeelanders die afgeschoten werden. Het is niet voor niets dat de Engelsen nu met een klaproos lopen als teken van herdenking van al hun gesneuvelden.  Ja in WO2 werden meer mensen vermoord maar in WO1 stierven veel meer militairen dan in onze oorlog.

[DelticPower]

Ben ook altijd bezig geweest met de tweede wereldoorlog. Een hele ,mooie website is www.strijdbewijs.nl. Voor degene die er nog meer over willen weten.

Groeten Jan.

[Falcon10]

Men ouders hebben een huisje in Normandie, en dit jaar zijn we daar eens vakantie gaan doorbrengen.
Een aanrader is het kerkhof van Colleville sur Mer ( grootste US kerkhof in Normandie, en hetgene waar het begin van Saving Private Ryan is opgenomen ), normaal is er elk uur een gratis rondleiding over het kerkhof met een gids, die een heel persoonlijk verhaal brengt aan het zo al indrukwekkend kerkhof vol groen gras en witte kruisjes. Wordt je stil van.

Omaha Beach zelf is totaal onherkenbaar tov de beelden op de documantaires van de landingen, enkel nog 2 betonblokken herrineren eraan, en in de duinen zelf zijn nog wel een aantal van de bunkers (gratis) te bezichtigen, net als bovenop het herdenkingsmonument voor de fith engineer special brigade.
In Arromanches zijn de gezonken mullberry wrakken ook prachtig bij eb te bezichtigen.

Verder vindt je er overal wel vlak naast de kust een boel andere museumpjes, kerkhoven, ....

Voor de bon-vivants, Normandie staat ook gekend voor appel en peren cider, de originele camembert kaas komt van daar, en ook calvados komt van daar.
En de rest van het eten is ook wel aan te raden. Verhongeren doe je niet

[Hans Reints]

Op het zelfde moment als dat de sleepboten en de Navy Engeniers druk bezig zijn met de opbouw van de Mulberry havens, zijn de geallieerde Army genietroepen bezig het strand te ruimen en te egaliseren voor de komst van de grote LCD op het strand van Cherbourg.  Om een snelle logistiek naar de oprukkende troepen te kunnen waarborgen, en hun zo van voldoende Munitie, voedsel en brandstof te kunnen voorzien, was een goed georganiseerd spoorbedrijf van vitaal belang. Daar de vijand op zijn terugtocht de tactiek van de verschroeide aarde toepaste, en alle infrastructuur grondig vernielde, moest het USTC zowel de infra als het rollend materieel vervangen en aanvullen. Dit had dan ook de hoogste prioriteit  van het USATC. Het landen op het strand was voorlopig nodig daar de terug veroverde havens aan de Franse westkust nog niet geschikt waren om de omgebouwde LCT tot LCD-s te ontvangen. Op het strand vlak bij de haven van Cherbourgh, werdt een noodspoor met brug aan gelegd zodat de LCD hun lading konden lossen. Ondertussen waren ook enkele kanaaltreinveerboten in Engeland omgebouwd om onder primitieven omstandig heden locomotieven en wagens aan de wal te lossen. Hiertoe werden deze trainferrys uitgerust met speciale kranen. Toen er weer gewoon gelost en geladen kon worden kwamen er ook complete locomotieven direct met Liberties uit de US of A.


037 De Hudson van L. Smit & Co, thans museumschip in de haven van Maassluis, in oorlogskleuren en met geschut bij de achtermast, bezig met het verslepen van de Mulberry-s

url=https://images.beneluxspoor.net/bnls/038-Armoured-Bulldozer.jpg][/url]
038 Zelfs onder vijandelijk vuur in de eerste dagen van de landing, zorgde deze gepantserde Bulldozer er voor dat de stranden rijp gemaakt werden om de eerste grote RR LSD te ontvangen


039- het US Transportation Corps heeft enkele LCT om laten bouwen tot LCD’s special voor het vervoer van railgebonden materieel vanuit  Engelse havens naar Frankrijk. Op 31 juli 1944 landen de LSD-21 als eerste op het strand bij Cherbourg om zijn lading te lossen



























040-053  Ik laat hier enkele plaatjes zien van het lossen van de LCD 21 en de opbouw om een LCD op het strand te kunnen lossen.


054 Niet al het rollend materiaal kwam met deze LCD mee. Voor het rangeren en uitrijden van de wagens en locomotieven uit de LCD-s had men wat lichter motor materiaal nodig en dat kwam op hun eigen manier aan land.


055 Dat het geen eenvoudige opgave is om zo’n lokje aan wal te brengen blijkt wel uit het aantal voertuigen wat nodig is om van het strand te komen.


056 Tijdens de Duitse inval in de Lage Landen weken verscheidene zeer goede Nederlandse en Belgische veerboten uit naar Groot-Brittannië. De motorschepen Koningin Emma en Prinses Beatrix  waren nog maar een paar maanden in de vaart toen zij geconfisqueerd werden door het War department. Spoedig werden ze omgebouwd voor het uitvoeren van kleinschalige aanvallen en kregen de aanduiding Landing Ship Infantry Medium (LSIM). Hun grote passagiersaccommodatie bood plaats aan 600 manschappen en bemanningsleden. De troepen werden aan land gezet met zes LCA’s die aan davits werden meegenomen. De schepen konden ook twee LCM’s in de davits mee nemen. Daar het hijsvermogen van de davits maximaal 39 ton was, moesten de LCM-s voor vertrek met externe kranen worden beladen, dit nam veel tijd in beslag.


057 HMS Hampton, in vredestijd een gewone train Ferry tussen Calais en Dover, heeft hier de speciale kraan gekregen voor het laden en lossen van zwaar spoorweg materieel en kreeg de code naam LSS = Landing Ship Chute


058 De op Oostende varende Trainferry 1als LSS. Vlak voor D-Day kreeg zij haar speciale kraan toebedeeld.


059 De Trainferry 3 die op 1 mijl voor Dieppe op een mijn liep, in tweeën brak en naar de bodem van het kanaal zong met meenemend de helft van haar bemanning


060 Het lege treinendek van de Train Ferry 1, 2 of 3


061 Zo ziet een voldek er uit voor dat er een kraan aan dek kwam


062 Een van de bekentste treinboten uit de invasie is de Twickenham Ferry. Hier gefotografeerd in vredestijd


063 HMS Twickenham in de haven van Cherbourgh


064 Het laden van USTC tenders via de bestaande los en laadplaats ergens aan de Engelse oostkust. De tenders zijn afgeladen met kolen en water zodat zij in Frankrijk direct achter dan al op stoomstaande locomotief gekoppeld kunnen worden voor direct gebruik


065 HMS Twickenham aan het lossen in Cherbourgh. Genoeg GI-s om een handje toe te steken.


066 Zo kwam ook de latere NS 600/2000 met de HMS Twickenham aan land.


067 Stoom trekt stoom uit de HMS Twickenham.


068 Als de laadbruggen ontbreken en het water te laag is worden zo door HMS Twickenham een triplex goederenwagen gelost.


069 Het op de klassieke manier lossen van een stoomlocomotief  uit een Victory of Liberty. Deze machines kwamen direct uit de US of A


070 Nog lang na d day ging het aanvullen van de verliezen door, alleen ging het nu via de bekende havens


071 En zo kwam het door Walcheren