De lichtsfeer is op al die banen met frieslijst en leds erin hetzelfde.
Fotografen die bij mij kleine details willen vastleggen, kunnen dat alleen doen, indien ze gebruik maken van een statief en hele lange sluitertijden (denk hierbij aan 15 tot 30 seconden). .
Daarom noem ik ook Karst als voorbeeld, die alweer een stap verder gaat met digitale lichtsturing.
links zoals de meeste banen worden verlicht, rechts hoe de banen verlicht zouden kunnen worden...
In aanvulling hierop; zelfs bij die "zomerse" banen staan de fotografen van de vakbladen altijd met een bak extra licht foto's te maken omdat er anders te weinig licht is..
De lichtsfeer is op al die banen met frieslijst en leds erin hetzelfde. Kennelijk gaat het niet om de sfeer, maar om de zichtbaarheid.
In het gratis Amerikaanse internet tijdschrift Model Railroad Hobbyist staat al heel lang een serie artikelen van meester fotograaf Ken Patterson die prima laat zien hoe modelbanen uitgelicht kunnen worden om een realisties resultaat te krijgen. Dat daar de meeste foto’s buiten worden gemaakt is een logisch gevolg van problemen die rijzen uit het feit dat het moeilijk is om binnen het licht op de meest prettige manier te beheersen.
Er zullen uiteraard altijd practische bezwaren zijn. Maar wat is er op tegen om zowel de verlichting als de toeschouwers wat verder weg te zetten? In dit geval is het letterlijk buiten de box denken…
Vreselijk die banen die met dranghekken en andere zaken alles proberen af te schermen.