Eifelgeschiedenis

[Reinout van Rees]

Jens doet de regulateur dicht en de remkraan open. Even later staat de 86er stil bij het inrijsein. (Tikkie doorgeschoten, maar gelukkig let z'n vroegere leermeester Claus niet echt op.) De al iets minder mopperende Claus gooit snel een paar schoppen kolen op het vuur en zet de pomp aan om het waterpeil in de ketel weer wat te verhogen. Terwijl hij dat doet ziet hij aan zijn kant van de lok de pastoor van Monreal staan.



"Machinist Claus?" vraagt de pastoor vragend omhoog richting lok.

"Klopt, dat ben ik."

"Het klinkt misschien alsof ik de wijsheid in pacht heb, maar...."

"Nou, schiet op met je verhaal!!!"

"... enfin, ik heb van 'hogerhand' doorgekregen dat je vanavond rare dingen mee zult maken. 'Doe maar net alsof alles volstrekt normaal is' en 'houd je enigszins aan het reguliere script'. Dat moet ik in ieder geval aan je doorgeven. Succes!"

"...." is het verbaasde commentaar van Claus die met open mond richting de pastoor kijkt terwijl de lok zich weer in beweging zet en de tunnel in rijdt. "Zelden zulke onzin gehoord..."

Immer Aufmerksam!

Philippsburg, Monreal

[RikM]

Net zo mysterieus  als het Kerstverhaal
Blijven de ontwikkelingen met spanning volgen.
Alvast “Zalig Kerstmis”

[Reinout van Rees]

Eenmaal in Kelberg aangekomen stappen er slechts twee passagiers uit. Man en vrouw. Rare kleding hebben ze aan. De vrouw is nog zwanger ook. Ach ja. Moritz miauwt nog even langs hun benen, maar ze zijn wat aan het zoeken en hebben geen aandacht voor het katertje. Nou ja!

De conducteur sluit de wagons af en smeert hem naar huis.

Jakob geeft rangeertoestemming, Claus en Jens zetten de lok bij de lokloods en Claus brengt de rangeersleutel terug naar Jakob. Eindelijk "Betriebsruhe", dus de lijn is voor de rest van de dag officieel gesloten. En, belangrijk, Jakob kan op weg naar zijn kerstdiner. Het stationsgebouw is verlaten, donker en dicht.

Na een straf halfuurtje werken is de lok klaar voor de nacht. Rustvuur langs de randen van de vuurkist, dan houdt hij het wel tot morgenochtend uit. Moritz ziet hen vermoeid richting Gasthaus Clemens lopen. Ha, lekker, een warm bed.

&*#$^^@$!!!!!!!! Hoe bedoel je, "er is voor ons geen plek in de herberg"?

"Sorry, er is voor vanavond niets door de Bundesbahn gereserveerd. Op kerstavond eindigt de laatste rit in Mayen Ost. En op kerstavond zit het hier altijd helemaal vol met toeristen, die kan ik niet voor jullie op straat zetten!"

"Gloeiende gloeiende! Ik slacht die idiote baas van me! Ik wìst dat het niet klopte dat hij ons hierheen stuurde!"

...

Enige onderhandeling later is een krat bier en een tweetal dekens het maximum wat ze eruit weten te slepen. Ze moeten het zich maar in de lokloods gemakkelijk maken. De deur van het Gasthaus gaat dicht en Claus draait zich om. "Jozef Stalin!" roept hij uit. Dat is inmiddels zijn standaard scheldwoord geworden.

"Eh, nee, Jozef uit Nazareth. Aangenaam." zegt één van die twee passagiers die met de trein was aangekomen.



Mit freundlichen Grüße,

Bahnhof Kelberg

[jerrytrein]

Ik voel een groeps overnachting in de loods aankomen

[a.moonen]

kling klokje klingelingeling.

Dat gaat een drukke boel in die loods worden volgens mij.
varkens oeps nee
ezel en os
bundel engelen

Als die loods maar ruim genoeg is.....

[Reinout van Rees]

Jerry: bingo!
a.moonen: ezel en os... heb ik niet. Zwijnen wel. Ach, er zal nog val alles geïmproviseerd moeten worden. Wijzen uit het oosten enzo...


Het is al donker geworden. Claus, Jens, Jozef en Maria lopen richting de lokloods. Jens draagt de dekens, Claus het krat bier. Jozef ondersteunt Maria, die duidelijk meer dan last heeft van haar dikke buik. En dan ook nog het spoor oversteken en langs de lokloods lopen... Enfin, "het zou daar warm moeten zijn", volgens Claus, wat Jozef en Maria als muziek in de oren klinkt.

"We hebben daar ook zat gereedschap om die baby eruit te pellen", volgens Claus, wat Jozef als alarmsirenes in de oren klinkt. Maria lacht zachtjes.

Ze gaan de lokloods binnen. Moritz sluipt mee en gaat de situatie eerst rustig vanaf een werkbank eens aankijken.

"Kijk, daar staat onze verwarmingsketel! Een prachtexemplaar uit de Baureihe 86!" volgens Claus, wat Jozef als "veroorzaker van gesis" en "mogelijk explosiegevaar" in de ongeschoolde oren klinkt. Maria heeft heel andere zorgen en zakt met een kreun op haar knieën.



Moritz spitst aan de andere kant van de zijn oortjes. Hij dacht net een muisje te horen toen die kreun kwam... Waar is dat beestje?

Mit freundlichen Grüßen,

Bahnhof Kelberg

[Jelmer]

Benieuwd naar het vervolg...
Voor de kerst het slot, of ga je door tot en met 6 januari (waarin het onderstaande volgens overlevering geschiede)?

Vnd sihe / der Stern den sie im Morgenland gesehen hatten / gieng fur jnen hin / Bis das er kam / vnd stund oben vber / da das Kindlin war. 10 Da sie den Stern sahen / wurden sie hoch erfrewet / 11 Vnd giengen in das Haus / vnd funden das Kindlin mit Maria seiner mutter / vnd fielen nider / vnd betten es an / Vnd theten jre Schetze auff / vnd schenckten jm Gold / Weyrauch vnd Myrrhen.

Bron: http://www.bibel-online.net/

[jerrytrein]

In het midden van het oosten hebben ze geen zwijnen 
Maar in de visite stad schapen en een rund  of big
Moet kunnen
De pstoor is al een wijze die denkelijk uit het zuid westen komt 
 

[Reinout van Rees]

Laatste aflevering (maar daar gebeurt niets extra's meer) komt ongeveer met kerst. De 3 wijzen uit het oosten zijn dan al langsgeweest.

"Wacht jij maar even buiten" Claus smijt Jozef de deur uit. Zoals veel bijna-vaders stuitert Jozef van de zenuwen de halve lokloods door. Zo kan Claus niet werken. Ja ja: de grofgebekte Claus helpt mee de baby ter wereld te brengen. "Noodgeval" en "ja, ik was machinist tijdens de oorlog", die combinatie had hij al een keer eerder meegemaakt.

Jens pakt nog een biertje en neemt Jozef aan de arm mee naar buiten.

"Persen, wijfie!" klinkt het van binnen. Jozef zit wat groen en geel en leunt tegen de deur aan:



"Aaargh! Hoe bedoel je, 'hydraulische pers, dat is handig'?!?!" horen ze Maria uitroepen. Jens bescheurt zich van het lachen en Jozef ziet nòg bleker. "Aaaaaaaaah!" weerklinkt binnen. En dat klinkt niet lekker.

"Kijk!" horen ze Claus tevreden zeggen. "Even dreigen met de hydraulische pers werkt prima. Ik zie z'n hoofdje al verschijnen!"

Jozef valt flauw.


Moritz likt Jozefs gezicht, die daarvan langzaam weer bijkomt. Een opgelucht en tevreden (en vriendelijk!) kijkende Claus kijkt om het hoekje van de deur en nodigt hem naar binnen. "Kom maar kijken."

Mit freundlichen Grüßen,

Bahnhof Kelberg

[jerrytrein]

    

[Reinout van Rees]

Met vereende krachten hebben Claus en Jens de krat met het standbeeld uit de goederenwagon gewerkt. Want, zo is Claus' redenatie:

• Krat = hout, dus daar kan je een kribbe van maken.
• Binnen in het krat is het standbeeld netjes met stro ingepakt. Stro = nodig voor in de kribbe.

Nu naar de lokloods sjouwen met een gammel steekkarretje.

"Kan ik jullie misschien helpen? Ik heb geen idee hoe ik hier verzeild ben geraakt, maar..." zegt een ietwat gezette persoon met een ouderwets voorkomen en een bijbel in de hand.



"Martin Luther? Wat doe jij hier!" exclameert Claus. "Ach, ik vraag me ook niets meer af vanavond. Welkom! Ik neem aan dat jij niet heilig voor je uit gaat zitten staren maar dat je je handen wel uit je mouwen wilt steken?"

"Klopt."

"Nou, help ons dan effe deze ingepakte heilige te versjouwen. Ennuh... sola scriptura is allemaal best aardig, maar als je die bijbel nou zometeen eens even vijf minuten aan de kant legt? 'Slechts door geloof zal iemand zalig worden', maar nu zitten we met een pasgeboren jochie dat misschien ook wel zalig, maar in ieder geval warm wil worden. En slechts door een nette kribbe en een stapel stro zal die warm worden. Ik hoor dat jij nogal goed bent in het met spijkers bevestigen van stukken papier? Nou, dan kan je mooi die kribbe voor ons even in elkaar timmeren, toch? Dan zetten wij het standbeeld wel even netjes in een hoekje neer."

Moritz kijkt nieuwsgierig toe hoe het krat eendrachtig ontmanteld wordt en Luther vakkundig de kribbe in elkaar timmert. Geholpen door timmerman Jozef, uiteraard.

Mit freundlichen Grüßen,

Bahnhof Kelberg

[Reinout van Rees]

De kribbe is klaar. Martin en Jozef hebben ganze Arbeit geleistet. Vervolgens wat van het stro erin en dan is het een lekker warm bedje. Zeker met zo'n 86'er ernaast.

Moritz is het hier helemaal mee eens: lekker warm bedje. Maar voordat hij zich met z'n vachtje lekker tegen Jezus aan gaat krullen, likt hij zichzelf eerst schoon.



Een katje dat bij je pasgeboren baby in de wieg springt.... De zoveelste hartverzakking van de dag voor de arme Jozef. Maar goed, dieren horen erbij. Alleen zó dichtbij en zó tevreden snorrend...

Mit freundlichen Grüßen,

Bahnhof Kelberg

[Hans Reints]

er zal nog val alles geïmproviseerd moeten worden. Wijzen uit het oosten enzo...

Bahnhof Kelberg

De wijzen uit het oosten zal je in het westen moeten zoeken!
Zij kwamen uit het oosten maar zijn in het westen om diverse redenen blijven hangen.

[lokloods]

Toch inspirerend hoe Reinout het kerstverhaal op zijn eigen wijze en eigentijds neerzet.
Ik denk dat velen dit lezend toch de mooie kerstgedachte mee krijgen.

Wiebe

[Reinout van Rees]

Miauw!

Reinout