Haags OV museum, wat een sof

[Sven]

Toevallig open op de dag dat ik in de buurt was, ging ik een bezoek brengen aan het Haags OV museum om oude trammetjes te bekijken. Mooie remise, mooie trams, maar alles zat potdicht.  Dus (na de tentoonstelling) loop je een beetje om de trams heen en dat is het dan. Het mooie van een museum is dat je je een beetje in de tijd kunt wanen, maar dan is het altijd leuk als je het tentoongestelde ook van binnen kan bezichtigen. Op een gegeven moment stond er toch het balkon van een tram open, zoals in elk tram/spoorwegmuseum er altijd wel eentje open staat. Met mijn handen ik mijn zakken sta ik op het balkon, kijk naar binnen en waan me toch een beetje terug in die oude tijd. Ruw wordt dit moment verstoord door een jonge man in dagelijkse kloffie, die zegt dat ik daar niet mag staan. Als ik vraag waarom niet, wat maak ik dan kapot, zegt hij "voor de veiligheid". Dit soort types zonder intermenselijk inzicht is niet voor reden vatbaar, dus mopperend loop ik weg, terwijl hij de tram dicht gooit. Er zal maar eens een bezoeker van een stilstaande tram vallen. Wat is het doel van het museum? Het voor de medewerkers in ongeschonden staat te bewaren? Moet je eerst een veiligheidstraining doorlopen om in een tram te stappen? Met kinderen moet je hier dus zeker niet heen gaan. Ik ben nog langs de rest van de (gesloten) trams gelopen en 45 minuten na binnenkomst zwaar teleurgesteld het museum verlaten. Wat een sof!

Kon daarna gewoon in lijn 12 naar Hollands Spoor stappen. Niemand die me daar tegen hield.

[Klaas Zondervan]

Je was zeker vergeten in te checken. 

[Thom]

Bedenk dat het niet toegankelijk zijn van museummaterieel een veel gemaakte keus is aan de hand van ervaringen uit het verleden van mensen die er helaas anders over denken dan jij...

[Tjalling]

Hallo Sven,

Jammer dat het niet gelukt is in contact te komen met een enthousiaste vrijwilliger. Ik ken het betreffende museum niet, maar in veel treinen-musea lukt het op die manier vaak wel om op de interessantere plaatsen te komen.
Jij hebt met je tram-modellen een aardige binnenkomer 

Groet,
Tjalling

[Jan den Haan]

Vervelende ervaring Sven.Misschien heeft het ook te maken met de lokale stijl hoe men met anderen omgaat.Afgelopen zomer was ik in Zwitserland en heb in het depot in Realp mooie foto's gemaakt van de locomotieven van de Dampfbahn Furka Bergstrecke en in het SLM archief in Winterthur scans van de tekeningen van die locs laten maken.Daar geldt dat met geld alles mogelijk is.Zo iets als de Britten zeggen "if you pave my way with silver.."Alleen denken de Zwitsers in termen van hoge bergen(zilver).De zomer daarvoor was ik in het GCR museum in Loughborough in Leicestershire.Daar werd mijn vraag of ik op de voetplaat mocht klimmen beantwoord met "I am afraid it is not allowed..." Tot er een machinist langs kwam die mij foto's zag maken van de Southern Railway King Arthur Class  “Sir Lamiel” en mij enthousiast uitnodigde op de voetplaat en alles uitlegde (hij reed zelf op deze loc).En de nieuwe Haagse stijl is om iedereen die hier niet woont er uit te trappen en de deur dicht te gooien.Nu ik dit schrijf zit je waarschijnlijk al weer veilig op de boot naar het eiland waar men zo beleefd "afraid" is ondanks dat Sigmund Freud de fobieënspecialist er destijds neerstreek.

Vriendelijke groeten en goede reis,
Jan den Haan

[ivanzon]

Zal wel te maken hebben met aansprakelijkheid verzekering enzo. Op het moment dat de juristen aan zet zijn kan je elk techniek museum sluiten, of je moet de boel zo aanpassen dat er niks meer te zien is vanwege alle hekjes die eromheen gezet zijn.
 

Sent from my Lumia 920 using Tapatalk

[jjg koopmans]

Het spijt me, maar ik ben het eens met de aktie van de HOVM medewerker!
Jullie willen niet weten hoeveel er gewoon geroofd wordt uit museummaterieel.
Mvrgr
Koopmans
Voorzitter Tramweg Stichting

[Besselspoor]

Van de medewerkers in het NSM krijg je hetzelfde verhaal, hoewel daar de keuze is gemaakt toch bepaalde loc's (De WD 73755 en enige tijd de 1010) en rijtuigen nu en dan toegankelijk te maken. Maar er wordt helaas veel gestolen en gesloopt in musea.
Wat wel zou kunnen helpen is dat je als museum vooraf duidelijk informeert over je beleid en de reden voor het afsluiten. En de medewerker ter plaatse kan ook best vriendelijk uitleggen waarom er geen toegang wordt gegeven, dan heb je toch een heel ander sfeerplaatje. Ook kun je best een keer materieel onder begeleiding toegankelijk maken op een bepaalde datum, als promotor moet je toch wat kunnen met dat gegeven.

[museummedewerker]

Het enige wat ik je als tip mee kan geven en of je dat bij het HOVM of het NSM of weet ik veel waar op bezoek gaat. Met een vriendelijke lach en een vraag kom je heel ver...

[Jan den Haan]

Het gaat inderdaad vooral om de toon waarop gecommuniceerd wordt.En nu is Sven best te vertrouwen.Ik heb hem in mijn hobbykamer te midden van ruim duizend boeken en een paar honderd tekeningen over spoor-en tramwegen laten slapen.

Het is zeker zo dat er veel geroofd wordt uit musea en meegenomen werd van bedrijven die opgedoekt werden.Dat alles verdwijnt zonder spoor.Het is dan ook belangrijk dat beheerders van museale collecties hier iets tegen doen.Echter anderzijds betreft het wel meestal nationaal erfgoed waarbij roerende en onroerende goederen veelal voor een symbolisch bedrag verworven zijn of met overheidssubsidies dan wel particuliere donaties aangeschaft en/of in stand gehouden worden.Dat schept wel verplichtingen naar de overheid en daarmee naar de Nederlandse burgers.

Nu hoeft de toegankelijkheid natuurlijk niet gratis te zijn.Wanneer dat wel zo is geeft deze extra dienstverlening voor mij aanleiding voor een gepaste donatie.Het is uiteraard wel belangrijk het gewoon netjes te vragen.In het Verkehrshaus der Schweiz in Luzern is men er duidelijk in.Ik mocht daar foto's maken in loc Ge 2/4 van de Rhätische Bahn tegen betaling van SFr 100,-- per uur.Daarvoor kreeg ik een privésuppoost mee.Ik heb daar geen enkele moeite mee.Deze museummedewerker was dat uur alleen voor mij beschikbaar en kon niets anders doen.Misschien is dit een suggestie voor Nederlandse musea.

Vriendelijke groeten
Jan den Haan

[Rogier]

Wat jammer dat Sven het bezoek aan ons museum niet als prettig heeft ervaren. De collectie trams en bussen mag als uniek worden beschouwd en staat niet voor niets als roerend monument op de Gemeentelijke Monumentenlijst. Daar zijn we zuinig op. We besteden veel tijd aan het in stand houden van het fraaie erfgoed dat ons is toevertrouwd. Als het museum voor het publiek geopend is, houden we de wagens op slot. Daarmee voorkomen wij dat iedereen zo maar in en op de wagens klimt. Zo houden we de collectie gaaf. Wie een wagen van binnen wil bekijken, hoeft dat maar even aan de dienstleider of andere medewerkers kenbaar te maken en hij zorgt dat dat op een goed moment (als het even stil is) kan. De belangstellende bezoeker zal dan bovendien op al zijn vragen een antwoord krijgen. Maar wie niets vraagt en zonder meer een balkon bestijgt, omdat dat balkon toevallig niet afgesloten blijkt, zal door de suppoost er volkomen terecht op worden gewezen, dat dit niet de bedoeling is. De discussie over het waarom daarvan, is niet aan de suppoost. Het is toch van algemene bekendheid dat voorwerpen in een museum doorgaans niet bedoeld zijn om te worden aangeraakt. Het bezoek aan het HOVM hoeft zeker geen sof te zijn. De toegang is gratis en er zijn diverse mogelijkheden om tegen een geringe vergoeding een tram- of busrit te maken. En als het even rustig is, heeft de suppoost alle gelegenheid om een wagen te openen. Hij doet dat graag.

Rogier Potter
HOVM

[Marc tramt]

....dat dit niet de bedoeling is. De discussie over het waarom daarvan, is niet aan de suppoost. Het is toch van algemene bekendheid dat voorwerpen in een museum doorgaans niet bedoeld zijn om te worden aangeraakt.

Tja, "wat is de bedoeling...". Dat soort opmerkingen heb ik altijd moeite mee want wat is dan wel de bedoeling?
Voor wat betreft die suppoosten vraag ik me af wat daar dan de bedoeling van is. Zijn het gastheren (-dames) en ambassadeurs van het museum of zijn het pseudo-bewakers die iemand een tik op de vingers geven als hij buiten de lijntjes komt of iets doet wat "niet de bedoeling" is.
Zoals Jan hierboven al terecht opmerkte; het gaat veelal om de toon waarop iets gezegd wordt. En daar zou ik nog aan toe willen voegen namelijk dat het er ook om gaat dát iets gecommuniceerd wordt. Maak de bezoekers duidelijk wat ze bij een bezoek aan het museum mogen verwachten; het managen van de verwachtingen.

[Afgelopen]

Helaas is het maar al te waar dat er museumstukken verdwijnen, maar daar is natuurlijk wel iets aan te doen. Zelf werk ik als vrijwilliger in Museum Huis Doorn (laatste woonhuis van Kaiser Wilhelm 2) en daar kan je het Huis alleen bezoeken met een rondleiding. Met een kleine en voor de gids controleerbare groep loop je dan door het museum. Zoiets zouden ze in Den Haag ook kunnen doen, misschien op gezette tijden die dan weer op internet vermeld staan. Of enkele speciale "Open dagen" organiseren waar iedereen alles kan bekijken als je beschikt over voldoende mensen om toezicht te houden. Het is altijd een enorme teleurstelling als aan het einde van de dag blijkt dat er zaken beschadigd of gestolen zijn, maar goed toezicht kan een hoop ellende voorkomen. Wij hanteren ook een "donateurs model", dat betekend dat je als betalende donateur meer kan en mag bezichtigen op speciale dagen. Als alle musea het Historisch erfgoed alleen maar van buiten willen laten zien dan kan je ze ook allemaal sluiten en de plaatjes op internet zetten en dat lijkt me nu echt niet de bedoeling.

[Huup]

 

We besteden veel tijd aan het in stand houden van het fraaie erfgoed dat ons is toevertrouwd. Als het museum voor het publiek geopend is, houden we de wagens op slot. Daarmee voorkomen wij dat iedereen zo maar in en op de wagens klimt. Zo houden we de collectie gaaf. Wie een wagen van binnen wil bekijken, hoeft dat maar even aan de dienstleider of andere medewerkers kenbaar te maken en hij zorgt dat dat op een goed moment (als het even stil is) kan. De belangstellende bezoeker zal dan bovendien op al zijn vragen een antwoord krijgen. Maar wie niets vraagt en zonder meer een balkon bestijgt, omdat dat balkon toevallig niet afgesloten blijkt, zal door de suppoost er volkomen terecht op worden gewezen, dat dit niet de bedoeling is.

Als ik vraag waarom niet, wat maak ik dan kapot, zegt hij "voor de veiligheid". Dit soort types zonder intermenselijk inzicht is niet voor reden vatbaar, dus mopperend loop ik weg, terwijl hij de tram dicht gooit. Er zal maar eens een bezoeker van een stilstaande tram vallen.

Toch prettig dat Sven wel dat 'intermenselijk inzicht' heeft en voor rede vatbaar is.

[Sven]

Huibert heeft aan één zin genoeg om mij te kennen.

Bedankt voor de overige, wel constructieve reacties. Als je in de afgelopen week in twee andere musea maten hebt opgenomen van verschillende locomotieven zonder toezicht (toegegeven, wel met toestemming vooraf verkregen), dan klinkt "voor de veiligheid" een beetje raar. Ik ging er van uit dat hij dacht dat ik me mogelijk zou bezeren en daarvoor het museum zou aanklagen. Deze gedachte vanuit een organisatie kom ik steeds vaker tegen; elk risico moet uitgesloten worden.

Mijn irritatie is tweeledig. Allereerst is er daar de botheid van de medewerker en ten tweede is er de beperkte openstelling van het museum.

Ik heb ondertussen een email ontvangen van het HOVM, waarin de schrijver al laat zien dat het heel anders kan en daarmee met een simpele handelswijze mijn bezoek juist een omgekeerde, positieve belevenis zou hebben gegeven:

"In uw geval was het beter geweest als u, in plaats van het verzoek te krijgen uzelf van het balkon te verwijderen, de uitnodiging had gekregen de rest van de wagen even van binnen te komen bekijken. Daar moeten wij beter op letten, dus wat dat betreft dank voor de moeite die u heeft gedaan om uw ervaring naar ons toe te sturen. Wij zullen dit intern bespreken en hier in het vervolg meer aandacht voor hebben."

De medewerkers moeten dus niet alleen technisch getraind worden, maar ook sociaal. Ik heb deze email zeer op prijs gesteld, waarin de schrijver duidelijk toont hoe je bezoekers wel moet benaderen.

Hij laat ook weten dat het afsluiten van het materiaal inderdaad uit slechte ervaringen uit het verleden is. Ik ben het daarop ook grotendeels eens met het commentaar van Cottage Railways, waarin hij aangeeft dat "als alle musea het Historisch erfgoed alleen maar van buiten willen laten zien dan kan je ze ook allemaal sluiten en de plaatjes op internet zetten en dat lijkt me nu echt niet de bedoeling". Het lijkt mij echter beter om een dieper bezoek niet uitsluitend aan donateurs voor te behouden, maar het HOVM zou bijvoorbeeld ieder uur een rondleiding kunnen aanbieden, waarbij je meer over de trams te horen krijgt en een of twee van binnen gaat bekijken. Iedereen wint daarbij, want voor een bijdrage van bijv. €2,50 ga ik niet klagen dat de trams anders gesloten zijn. Dit zou dan uiteraard wel goed gecommuniceerd moeten worden, want nu liep ik het museum binnen, niet wetend wat de verwachtingen waren of waar zelfs de ingang was. Ik wist niet dat het gratis was en had zomaar entree van €5 betaald als dat verlangd was. Ik heb overigens ook geen donatiepotje gezien.

Voor de duidelijkheid: ik weet ook wel als ik mijn bezoek aankondig en ik vraag of ik iets van binnen zou kunnen bezichtigen, dat geen probleem zou zijn geweest. Zou heb ik de afgelopen week buitengewone medewerking gekregen bij het Smalspoormuseum in Valkenburg en het Spoorwegmuseum in Utrecht. Maar ik was in Den Haag gewoon als geïnteresseerde bezoeker, niet als onderzoeker en had niet gedacht weggejaagd te worden. Eén negatieve ervaring kan de hele dag vergallen. Ben daarna overigens naar Rotterdam gegaan om de prachtige uitbreiding van Miniworld te bekijken, dus het is toch nog goed gekomen.

@JanHdH: heb je je boeken wel nageteld?!