De filosofie achter je baan

[1200blauw]

Daar ben ik dus nieuwsgierig naar. De meesten onder ons beginnen de bouw van hun baan met een bepaalde gedachte. Er is naast de technische keuze voor een rail- en besturingssysteem een thema, een periode (aangeduid met een tijdperk of een jaartal). Mijn vraag nu is:

hoe ben jìj op je thema en periode gekomen?


Mijn eigen verhaal stamt al uit een ver verleden. Ik was een jaar of vier toen mijn ouders me een Märklin-baan kochten, geen startset, maar gewoon losse rails en wat materieel. Ik had een Zweedse Da, DHG500, Br.38 en een blauwe 1200. Daarbij een tiental vooral duitse goederenwagens, een silberling stuurstand, een DSG slaapwagen, een TEE-coupérijtuig en twee Plan E's. Door de jaren heen heb ik vanwege budgetproblemen goed over uitbreiding kunnen nadenken. Dat budgetprobleem is trouwens altijd gebleven  Ik besloot me te concentreren op die 1200 en de beide Plan E's en door te gaan zoals mijn ouders begonnen waren: Märklin en M-rails. De Plan E's kregen uitbreiding tot een "volwaardig" stammetje: P + A + 2xB en er werd een tweede 1200 aangeschaft, weer blauw, maar nu mèt vishaak. De DHG500 zou dienst kunnen doen als industrieloc en de Br.38 en Da als museummaterieel.
Vanwege de studie ging het spul in de doos. Meer dan twintig jaar geleden kwam ik het weer tegen en sloeg het virus opnieuw toe. Ditmaal dacht ik na over het thema en de periode: het moest NS worden, jaren '70, maar vanwege de vishaakloze 1200 breidde ik dat uit naar 1968. Er werd meer materieel aangeschaft door de jaren heen, teveel om in dit kader even op te noemen.
Vanwege de 1200's lag het thema eigenlijk al vast. Een locaalspoorlijntje kon het bijvoorbeeld niet worden. Het moest dus een doorgaande lijn worden, dubbelspoor, bovenleiding, intercityverkeer, stoppertjes, (lange) goederentreinen tussendoor, Spoorslag '70 in volle glorie dus. Ik ben echt enorm gecharmeerd van getrokken reizigeerstreinen op een lang recht of lichtgebogen traject, dus dat werd het doel. Probleem met dergelijke doelstellingen is alleen: waar vind je een zaal om zoiets in te realiseren? Niet haalbaar dus. Even afgezien van de investeringen in vastgoed wordt zo´n enorm project onhaalbaar voor een eenzame zolderprutser. Zoals gezegd bleef het budget een probleem, dus ook digitaal gaan is er nooit van gekomen. Dat wilde ik trouwens ook al niet, omdat ik graag het (Märklin-)materieel origineel houd (jaja, een Märklin-tic, ik wéét het). Daarom besloot ik dat het een doorgaand traject moest worden, zonder stations, zodat de treinen nooit in het zicht stoppen. Daardoor zie je niet dat ze abrupt stoppen en ook niet dat de frontseinen uitgaan bij een stop. Dientengevolge zijn er ook geen seinen in beeld.
Inmiddels ben ik vijf verhuizingen verder. Mijn baan bestond uit modules die op verschillende manieren aan elkaar geschroefd konden worden en dan lange of korte schaduwstations vormden. Tussen die modules maakte ik na iedere verhuizing planken aan de muur, waarover het treinverkeer van meubel(groep) naar meubel(groep) door de woonkamer reed. Scenery was er eigenlijk niet; alle planken waren wit geverfd en de rails lag strak en recht. Toen kwam de liefde...
De spoorbaan verdween uit de kamer, de modules werden uiteindelijk verkocht (nouja... iemand heeft ze gratis op mogen halen omdat ze "me" in de weg stonden). We zijn inmiddels dus verhuisd. Nu heb ik een zolder van 8x1½ mtr. Nieuwe plannen zijn er. De M-rails is/wordt vervangen door C-rails. In het zicht wil ik flexibele K-rails gaan gebruiken, voor vloeiende flauwe bochten.
Door de jaren heen is er veel NS-materieel uit mijn periode beschikbaar gekomen voor Märklinisten / 3-railers. Kortkoppeling kwam, 1:100 lengteschaal werd 1:87 en ga zo maar door. Toch heb ik nooit mijn oude vertrouwde spullen verkocht. Ik heb voor iedere aanschaf hard moeten werken en bovendien is de basis gegeven door m´n ouders / dat doe je nooit weg vind ik! Noem me sentimenteel, prima... Ik kan net zo goed genieten van m'n good old 1200 met Mä Plan E's als van de stam UIC-X van LS met Roco Plan D RD achter een Roco 1113 als natuurgetrouwe Nordsee-Express. Dat rijdt bij mij ook door elkaar, voorlopig alleen op de vloer, want een baan is er nog niet.


En zo is het gekomen:

NS 1968-1982
Doorgaande lijn
Mä C/K/rails


O ja: reageer alleen als je ook zelf je verhaal plaatst!

[Mispoes]

Ah! Leuk topic!

Bij mij is het een combinatie van 3 zaken:

-spoorse zaken die ik in mijn kindertijd heb meegemaakt, niet als hobbyïst (DB 220 naar Hengelo tot 1976)

-spoorse zaken die ik meegemaakt heb als hobbyïst in mijn mooiste tijd (rode DE-1/2 tot 1985)

-spoorse zaken die ik in het geheel NIET heb meegemaakt maar graag had willen meemaken (NS TEE en DE-5 tot 1974)

Deze zaken samensgesmeed leveren een fictief thema waar ik al jaren plezier aan beleef: dieselthema 1973-1976 met veel grensverkeer, de stations Oldenzaal en Enschede gecombineerd met Amsterdam CS waar de dieselvieren en-vijven vertrokken...

[Eelco Storm]

Weliswaar nog geen echte baan wegens ruimtegebrek, maar wel bezig met het verzamelen van materieel voor wanneer ik wel de plek heb. Thema: Nederlandse Spoorwegen, eerste helft jaren '50.

Ben ik op gekomen via de afdeling spoorwegboeken in de bieb. 'Stoomtractie bij de NS 1944-1958' heb ik toen ongeveer bladzijde voor bladzijde gekopieerd. De tegenstelling tussen de oude, afgeleefde stoom en het strakke nieuwe materieel sprak me dusdanig aan, dat ik ben gestopt met mijn Marklin-baantje (van mijn vader geweest) waar ik me de jaren daarvoor prima mee vermaakte.
Ik ben Nederlands spul gaan verzamelen. Vooral omdat Roco ergens begin jaren '90 veel spul dumpte (plan D's, locs serie 1000) heb ik een aardige collectie sneltreinspul en goederenwagens van diverse merken bij elkaar gescharreld. Dit spul is overigens tijdens mijn studie weer verkocht.
En maar goed ook, want toen het virus de kop weer op stak, zag ik meer in de charme van de kleinschaligheid. Een 1700 met een kort goederentreintje, een 3700 met een stoptrein, een blauwe 2400 met een sleep slooplocs. Dat idee. VAn daaruit ben ik materieel gaan verzamelen. Een 3700, een felbegeerde 1700, af en toe wat personen- en goederenmaterieel. Nu een aardig begin voor een leuk baantje NS begin jaren '50. Plan is een klein station met depot voor twee of drie locs, beginnende elektrificatie en dieseltractie.

Eelco

[tothebeach]

Ik heb toch een heel kort antwoord 

Groet,
Michel

[Marc tramt]

Ik ook, zie mijn site... 
En daar staat dit te lezen:

Zoals heel veel modelspoorders raakte ik op jonge leeftijd gefascineerd door spoorwegen en modeltreinen. Uiteindelijk kwam er na een jaar sparen een Fleischmann start-set met een industrielocje en twee platte wagens. Mijn vader timmerde een treintafel en daarop groeide een ovaal zonder specifiek thema. In later jaren, de laatste middelbare schooljaren, werd een en ander aangepast tot het eindpunt van een fictieve particluliere spoorweg 'ergens' in West-Duitsland. Geldgebrek (ik studeerde) en andere intersses (geld, drank, vrouwen) verhinderden dat de baan ooit zijn voltooing naderde.

Na mijn studie bleef de spoorbaan achter op zolder bij mijn ouders en trok ik in een woning waar nauwelijks ruimte was voor een modelbaan. Toen die ruimte er uiteindelijk wel kwam begon ik met het ontwerpen van een kleine trambaan op twee modules van 61x122cm. Ruimte had ik nog steeds niet heel veel, maar de Roco-trammodellen en internet (voor mij vanaf 1996) brachten me wel op het idee om op een klein oppervlak een realistische tram-baan te ontwerpen.  Ik heb eerst een model 1:10 gemaakt en ben zelfs met de bouw gestart. De ruwbouw was klaar en de eerste rails zijn zelfs gelegd. Er kwam echter een verhuizing (ten gevolge van een mooie relatie tussen) en dat leidde tot het besluit om de modules af te breken. In het nieuwe huis was immers een zolder ter beschikking en dat bood mogelijkheden! Het  grote ontwerpen kon beginnen en dat bleek nog knap lastig want de zolder bood geen handige oppervlakte; ze is in twee kamers opgedeeld met nog de nodige schuine vlakken en schoorstenen. Uiteindelijk werd het een ontwerp gebaseerd op het station van Bad Herrenalb, dus met trams (ook eenrichting) en museumtreinen.
Maar..... klussen aan het nieuwe (oude) huis en de geboorte van onze dochter gooiden op prettige wijze roet in het eten, dus de bouw van die (middel-) grote treinbaan verdween steeds verder naar achter in de planning. Ondertussen kriebelde echter de zin om wat te gaan bouwen en dus ving ik vast aan met een gebouw voor de te bouwen baan. Ondertussen was ik op internet steeds meer kleine modelbaantjes tegen gekomen (met name op www.carendt.com) die mijn fantasie prikkelden. En omdat die grote baan voorlopig toch niet gebouwd zou gaan worden werd het idee voor een klein handzaam baantje steeds aantrekkelijker. Het leek alleen maar voordelen te bieden: overzichtelijk, de baan is 'af'te bouwen, goedkoper, alle delen van de baan zijn goed bereikbaar en er kan in een "verloren" uurtje toch wat aan gedaan worden
Het ontwerp van mijn eerste, onvoltooide, trambaan werd in de kookwas gegooid en verkleind tot de afmetingen 131x70 cm. Het gekozen thema bleef hetzelfde.


Thema

Thema van "trambaantje" is de eindpuntlus van een interlokale tramlijn vanuit een grote stad 'ergens' in midden Duitsland. Inspiratie voor dit ontwerp komt onder andere van de Thüringerwaldbahn (Tabarz) en Keulen (Bensberg, lijn 1).
In de keerlus ligt een kleine tweesporige remise waar voertuigen opgesteld kunnen worden. De remise kan eventueel ook als museumdepot(tje) worden gebruikt.


Het ontwerp

Uitgangspunt was een kleine baan te ontwerpen op een standaard MDF-plaat van 61x122cm. Het bleek echter een heel gepuzzel om een keerlus op twee niveaus binnen deze afmetingen te frommelen. Bovendien kon de tunnel slechts enkelsporige worden uitgevoerd waardoor twee keerlussen (in twee-railsysteem) noodzakelijk zouden zijn.  Door de grondplaat aan boven- en onderzijde 9cm uit te breiden kon het ontwerp ruimer, en dus beter, worden opgezet. De baan is nu in feite een dubbelgevouwen ovaal waarover in één richting gereden wordt.

[Tjalling]

Hallo,

De filosofie is simpel: Wat ik mooi vind.

Wat vind ik mooi? Treinen in Nederland, Duitsland en oude fabriekjes, vooral zoals je die in Frankrijk en Duitsland tegenkomt langs kleine riviertjes. De tegenstelling tussen de mooie beboste hellingen en de oude, smerige, fabrieksgebouwen.
Naar Nederlands voorbeeld: Landbouw-coöperaties, met silo's, binnenvaartschepen en waterwegen met hun kunstwerken.
Het Duitse deel: dat gaat ook terug naar het eerste begin, wegdromen bij een catalogus van Roco en Fleischmann, met allemaal Duitse stoomlocs met allemaal stangen en leidingen, afgewisseld met diesel-loks met drijfstangen.........

Dat alles is nu aan het leiden tot dit: http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,46950.0.html

Een absolute kernwaarde van de filosofie van mijn baan is dat ik niet vast wil zitten aan 1 tijdperk of plaats. Er is te weinig tijd en ruimte om alle mooie dingen die er zijn op (model)spoorweg gebied zijn na elkaar te bouwen of te onderzoeken.

Groet,
Tjalling

[Gert1]

Leuk draadje!  

Heel lang geleden kwam ik vaak in Zandvoort. En in die tijd uiteraard per trein.
Ik weet nog goed dat de eerste 1600-locs in dienst kwamen. Dus kozen wij in Utrecht het voorste rijtuig van de trein uit en dan gingen we daar op het balkon zitten. Dan konden we door de smoezelige ramen de loc zien. Fantastisch hoe rustig die locs optrokken. Dat was wel wat anders dan met de 1100-serie of de - toen ook al geliefde - 1200-en.

En dus wilde ik een kopstation in de duinen bouwen. Aldus ontstond een eerste aanzet tot 'Zeezande'. Ik had zelfs een VAM-overslag gepland en de nodige modellen aangeschaft. In die tijd was ik nog Märklinist en reed ik zelfs nog met M-rails. Helaas bleek de combinatie van naar 3-rail omgebouwde modellen die oorspronkelijk voor 2-rail bestemd waren met deze rails niet bepaald ideaal. En dus besloot ik op een dag over te stappen.

Er kwam langzaam - en later veel sneller - een nieuwe collectie tot stand, maar dit station-bij-zee-thema heb ik nooit meer uitgewerkt.
Later kreeg ik veel meer ruimte ter beschikking en wilde ik een veel groter doorgaand station bouwen.
In een kamer van circa 4,5 x 4 meter ontstond zo de ruwbouw voor een grote modelbaan, waarbij ik het schaduwstation zelfs boven de baan (bereikbaar via een klimspiraal) had gedacht. Ja ja, van Speijk zou nog trots op mij geweest zijn!   Zoals wel vaker met al te megalomane plannen, is dit schip nog voor de echte tewaterlating gestrand...

Ondertussen had ik kennis gemaakt met Scandinavië en ondanks verwoede pogingen om mezelf voor de gek te houden ("Ik koop alleen maar een modelletje als soevenier", ja echt!) ben ik uiteindelijk als een blok gevallen voor Deense diesels.
En zo werden er voorzichtig plannen gemaakt voor een klein Deens station in een havenplaatsje (jawel, de zee bleef en blijft altijd trekken). Het staat er (om allerlei redenen die er verder niet toe doen) nog altijd niet, maar ik weet inmiddels wel dat een klein baantje een stuk kansrijker is. En al die Nederlandse modellen? Ja die blijven gewoon. Ik ga mijn afkomst niet verloochenen. Maar verder geldt: Danmark, mit andet hjemland!  

mvg,
Gert

[p-kokkie]

Wat een leuk idee!

Hier mijn story.

Ik heb de modelklap niet van vader meegekregen maar van mijn opa. Hij was rangeerder op Oosterbeek-Laag, helaas heb ik de beste man nooit gekend maar als het eenmaal in de genen zit krijg je dat er moeilijk uit. Niet alleen ik heb die genen gekregen ook twee van mijn ooms. De ene werkte op het hoofdkantoor van NS in Utrecht, iets met planning van goederentreinen en de ander was machinist op de Boemel van Arnhem naar Winterswijk, Roermond en Tiel.

Als kleine jongen mocht ik wel eens mee naar Utrecht om vanaf het dak van de NS Catherijnetoren de sporen te bekijken van Utrecht CS... machtig mooi natuurlijk!  En bij mijn ander oom mocht ik dan wel eens mee "op de bok"van een Plan U...

Wauw!!! Even wegdromen hoor...

Al ras werd er in de kelder een baan gemaakt. Een grote plaat betonplex (kei en keihard, er kon geen schroef ingedraaid worden en je had nog geen makita's). Via de bekende setjes van de Hema (Lima) werd het steeds meer en meer.

De liefde voor de treinen nestelde zich steeds dieper en er werd al snel een zaag gezet in de Lima Hondekop. Er werden diverse stroomlijnstellen gebouwd waaronder een DE 3 grijs met rode biezen, een DE 5, een PECje, noem maar op.

Maar zoals dat gaat met de hobby kwam de klad er in toen de liefde voor de treinen zich verschoof naar de liefde voor het zwakkere geslacht. Er werd samengewoond, getrouwd, er kwamen kindjes en de treintjes gingen de bekende verhuisdozen in.

Maar ergens diep binnen in bleef het treinenvirus toch, als een waakvlammetje, aanwezig. In 2011 werden de stoute schoenen aangetrokken en werd er een kelderkamer ontruimd om papa's hobby weer van stal halen.

Momenteel ben ik bezig met mijn baan Dijkhuizen Zie topic hier op het forum, .http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,40971.0.html

Ik koos om dan maar meteen digitaal te gaan met de Roco Multimuis. en als tijdperk heb ik gekozen voor de jaren 80 en 90 van de vorige eeuw, toen NS nog echt NS was!

Ik ben geen klinknagelteller, dus er komen geen extreme details op de baan. Mij gaat het er om dat ik straks lekker met mijn treinen kan rijden in een wereld die door mij zelf gemaakt is en waar ik lekker kan terugkijken op die goeie ouwe tijd. _{oei dat klinkt als een ouwe l.l}

Dat was mijn verhaal.

Groetjes uut Dijkhuizen.

Pascal

[NS 1607]

SCHIN op GEUL
Mijn baan moet een Nederlands station voorstellen waar ook Duits materieel op kan voorkomen.
Als baanplan is eigenlijk de situatie zoals deze in Schin op Geul was tot 1992, met een dubbelsporige splitsing.
Het spoor wat uit de richting Valkenburg kwam ging dubbelsporig door richting Wijlre.
Terwijl vanuit de richting Klimmen de andere sporen aanhaakte.
Dus het is in feite een dubbelsporige electrische lijn, die dieselend rechtdoorgaat, terwijl de electrische lijn afhaakt.

De filosofie hier achter is dat hier in feite alle electrisch en Diesel materieel tussen 1982 en 1992 in voorkomt.
Het hofdzakelijke materieel op de lijn zal zijn:

Diesel:
-DE 1 / DE 2
-2200 (met goederen, een enkele plan E tussen 2 loks is ook mogelijk)
-VT98 (Schienenbus)
-2400
-6400

Electrisch:
-Plan V
-Mat 46
-Mat 54
-1600
-1100
-1200
Ook kan het zijn dat er af en toe een stammetje nagelnieuwe ICR's vanuit Aachen langskomt richting Maastricht.
Het is dus in feite een pendelbaan waarop voornamelijk met vrij korte treinen gereden wordt.

Ook is het mogelijk dat er een 3700 met ZLSM rijtuigen langskomt (hoewel die wel buiten mijn tijdperk vallen, maar wel leuk zijn om af en toe langs te komen.


Jos.

[Eelco Storm]

En ooit, ooit, als er iemand zo gek is het te gaan produceren, komt er een Nederlands Indische baan met een heuse Eendaagsche Express! En waarom? Omdat het eigenlijk een onterecht vergeten stuk Nederlandse spoorweggeschiedenis is, dat het verdient meer bekendheid te krijgen. Op spoorweggebied was Nederlands Indie een stuk vooruitstrevender dan het moederland.

Maar dat is voor de toekomst en is hier misschien off topic...

Eelco

[Ruud K]

Ik ben geboren in 1951. In de jaren vijftig en zestig ging ik met m'n ouders vaak op vakantie in het Rijngebied, zowel aan de linker als aan de rechter oever van die rivier. Destijds heb ik nog veel stoom- en diesellocs zien rondrijden.
Toen ik als basisschooljongen ('lagere school' heette dat toen nog) aan een baan begon, zijn die ervaringen bepalend geweest voor wat ik wilde bouwen en in alle jaren erna is die romantische tijd uit m'n jeugd bij m'n baanbouw in m'n hoofd blijven rondspoken. Kleine provinciale stationnetjes, pittoreske dorpjes, wouden met loof- en naaldbomen, rails door een licht golvend, heuvelachtig groen landschap. Bij het bouwen van m'n Schwarzburg-Neuffen-modelbaan, vele jaren later, zijn die herinneringen bepalend geweest voor het thema van m'n baan, die in de tijd te situeren valt tussen het midden van de jaren vijftig en medio zestiger jaren.  
Filosofie en praktische omstandigheden moet je aan elkaar zien te knopen. Graag zou ik enorme treinencomplexen bouwen met grote stations, dito rangeerterreinen en locverzorgingsplaatsen van een fikse omvang. Aangezien ik niet al te veel ruimte tot m'n beschikking heb, rijden er voornamelijk korte regionale treinen die getrokken worden door stomers en diesels. Omdat je ook wel eens met wat doorgaande, langere treinen wilt rijden, heb ik m'n station aan een denkbeeldige doorgaande noord-zuid-zuidoost-route gesitueerd, waardoor er ook ander materiaal kan rijden, zoals grote stomers en treinstellen. Om ook e-locs te kunnen laten rijden heb ik de hoofdlijn langs Schwarzburg enige tijd geleden voorzien van bovenleiding.
Eén van mijn uitgangspunten - filosofieën zo men wil - is dat je lekker met treinen moet kunnen rijden. Daarom ligt er aardig wat rails in m'n baanplan en zijn er mogelijkheden tot uitgebreid en gevarieerd treinverkeer. Graag had ik een dubbelsporige hoofdlijn gebouwd, maar ook hier werd ik tegengewerkt door de praktijk: de ruimte ontbreekt me hiervoor. Hetzelfde geldt voor een groot schaduwstation: helaas geen ruimte voor.
Realisme en werkelijkheidsillusies wekken is één van de andere filosofieën achter m'n baan. Die probeer ik realiseren door zoveel mogelijk te detailleren waar het kan.
M'n baan is vol en er is veel te zien. Ook dat is een bewuste keuze. De filosofische uitspraak 'In de beperking toont zich de meester' gaat voor mij juist niet op.
De belangrijkste filosofie achter m'n baan en ermee bezig zijn is: er plezier in hebben.

Groet,
Ruud

[Martin Welberg]

Filisofie     lekker bouwen
Thema      freelance noordelijke oostkust US
Tijdperk    ergens tussen 1929 en 1938

[Gert1]

Vanwaar dat tijdperk Martin? Ik kan me voorstellen dat je ooit aan de NO-kust van de USA bent geweest, maar hoe kom je er dan toe om een tijdperk te kiezen dat naar schatting een slordige 40 jaar voor je geboorte ligt?

mvg,
Gert

[Han Zijlstra]

Kijk een draadje met inspiratie! morgen als ik tijd heb zal ik ook vertellen waarom Terrific Northern Pacific er is/komt!

[wvdm]

Valkenoord

De filesofie draait bij mij om de Oude Rijn, die in Katwijk in zee gepompt wordt.
Vanaf Leiden loopt een dubbelspoor direct naar Rotterdam. ( Zoals je in het echt ook op twee manieren naar Amsterdam kan, via Haarlem of via Schiphol) Een breed water, waar treinen via meerdere bruggen overheen gaan, zie je niet zoveel op modelspoorbanen.
In Leiden vertakt het spoor zich en zo kan je ook via een dubbelspoor naar Den Haag en via Delft naar Rotterdam.
De binnenvaart klaagde over de lange wachttijden voor de twee bascule bruggen bij het dorpje Valkenoord. Daarom zijn er twee hoge bruggen er vlak achter gebouwd met een grotere doorvaart hoogte. Toen ze, de spoorwegmaatschappy,  de bascule bruggen wilden afbreken, was het reizigers aanbod zo hoog geworden, dat het baanvak Leiden - Rotterdam vier sporig gemaakt werd en de basculebruggen zijn gebleven. het nieuwe spoor over de dijk zakt niet, omdat het buiten de baan nog over de Vliet moet over bruggen met grote doorvaart hoogte.
De spoorlijn Leiden-Den haag HS passeert na de grote draaibrug het dorpje Valkenoord en daar is een station voor stoptreinen tot maximaal 4 wagons achter een locomotief. De intercity's , de hoge snelheids treinen ICE3 Thalys en de doorgaande goederen treinen rijden over twee midden sporen en komen niet langs de perrons.
Valkenoord heeft ook nog een goederenoverslagplaats met een loods.
Vele bloembollen, kazen, bloemen en planten worden hier in gesloten goederen wagons of koelwagons geladen. Alle grote Nederlandse biermerken worden in bierwagons aangevoerd en in Valkenoord gelost voor Leiden, Noordwijk en Katwijk (voor de toeristen en de lokale bevolking). Een hippel of een sik trekken telkens een wagon voor de deuren van de loods en duwen die dan weer terug naar het lege spoor naast het spoor, waar ze die wagons vandaan trekken.
Er kunnen twee vrachtwagens tegelijk geladen of gelost worden.

Alle Nederlandse treinen, die tussen 1964 en 2010 reden, kan je er voorbij zien komen.

Zie mijn bouwdraadje hieronder voor meedere info en de staat tot nu toe.

De hele baan is dubbelsporig met de bochten uit het zicht en twee omloopsporen om de rijrichting van de treinen te veranderen. In de bochten aan beide zijden en op de omloopsporen blijven alle treinen even wachten, zodat ze niet gelijk nadat ze een tunnel zijn ingereden uit een andere tunnel te voorschijn komen.
Om het nog onvoorspelbaarder te maken gaan de twee sporen vanaf de dijk rechts naar twee vier sporige schaduwstations onder de baan en die automatisch willekeurig uitrijden hebben. Vanaf die schaduwstations komen de sporen voor de draaibrug weer op tafel niveau.

Groetjes uit Valkenoord
Wil

^{Het is mijn grootste treinbaan, die ik tot nu toe gebouwd heb.}