Industriële scenery

[Louwrens]

Mooi gedaan,je moet er maar opkomen
Mvg Louwrens

[Floris Dilz]

Persoonlijk vind ik m wel erg dun, zo heb je weinig inhoud en veel oppervlak (dus afkoeling) van de lading en veel binnenbekleding van de ketel die onderhouden moet worden. In het eggie komt deze verhouding van de ketel wel voor maar dan bij veel grotere wagens (omgrenzingsprofiel is vast, dus om capaciteit te vergroten kun je de ketel alleen verlengen... daarbij moet ie dan weer iets dunner worden wegens overhang in bogen.)
Mooi voorbeeldje van een dunne torpedo is de rechter wagen op dit plaatje, die is wel echt een stuk groter (16 assen). http://haut-fourneau06.skyrock.com/photo.html?id_article=2415444387&id_article_media=642599
De linker wagen laat een mooie oplossing zien voor het probleem dat je meer inhoud wilt zonder eindeloos te verlengen: gewoon rechthoek maken in het midden, kun je een stuk meer kwijt.  (had ook te maken met minder afkoeling onderweg trouwens. Ze hebben eens van charleroi naar chertal gereden met zo'n ding en dat ging goed.)

Ben nu zelf bezig met het uitwerken van een klein dikkertje uit Luik. Slechts 12 assen en 21,5 cm lang in H0, dat frommel je nog wel door een bocht zonder dat het er al te liederlijk uitziet:


In de computer vast even testen op R1... flenzen lopen nog net los!

[MarcNL]

Die rond 25 mm is min of meer ontstaan door wat ik aan PVC buis in huis had.
Als ik eens ergens een restje tegen kom, kan ik er altijd nog rond 32 mm omheen zetten. Veel werk aan de torpedo is dat ook weer niet.

Speciaal PVC buis ervoor kopen doe ik niet. 1 meter is al duurder dan ik voor die hele Lima wagon heb betaald...

[Floris Dilz]

een stukkie 32 zou een goede maat zijn. Mijn geplande wagen is 33,4 ofzo, maar ik heb het hele ding gebaseerd op foto's en wat maten die op de echte wagen staan dus heel hard is dat allemaal niet. Hou er wel rekening mee dat een lange tank van 32 mm dik betekent meer inhoud dan de lima-wagen dus meer wielen! Denk dat de verhouding inhoud/wielen van de dunne tank die je nu hebt op zich prima is (inhoud vergelijkbaar met de lima-tank). Het is alleen in het echt geen heel economisch ding. Maar goed, dat is dus voor als je het helemaal echt wilt hebben he, je moet uiteraard zelf weten hoe moeilijk je wilt doen wat dat betreft. Je zou er ook zo'n moderne demag-constructie van kunnen maken met dikke einden van de tank zoals bij de wagen die ik getekend heb. Die zijn dan wel weer zo recent dat die alleen op een baan anno nu zouden staan rotten... plaatjes vind je wel via google, rogesa gebruikt zulke dingen en in luik reden ze dus ook.

[MarcNL]

Ik heb inmiddels via dit forum een 2e Lima trafowagen op de kop getikt. Die kan ik eventueel kanibaliseren om er bv. een 12-asser van te maken.
Dan wordt het geometrisch meteen wel een iets ander plaatje en zal ik dan eerst ook even in CAD uitwerken. Maar dat wordt dan wel volgend najaar of zo...

[Floris Dilz]

Ben hier nog wat aan het reutelen geslagen over mn torpedowagen, wie weet wat er nog voor info opduikt, doe er uw voordeel mee. 
http://forum.modelspoormagazine.be/index.php/topic,22026.45.html

[MarcNL]

Het is even stil geweest in dit draadje.
Familieomstandigheden eisten de afgelopen maanden mijn aandacht op.
Nu gaan we vol goede moed verder met de modelbouw, al is ook de zomer in aantocht...

Voor mijn modelbaan had ik een verkeersviaduct nodig. Hieronder de (zelf-)bouw daarvan:


Na mijn jeugd heb ik het rail-ovaal definitief afgezworen.
Met als uitgangspunt dat een spoorlijn per definitie van A naar B loopt, en de wens om een beetje op schaal bezig te zijn, kun je hooguit één van de punten A of B uitbeelden op je baan.
Of geen van beide punten A en B, maar een gedeelte daar tussen.

Voor dat laatste heb ik voor mijn huidige modelbaan gekozen, hetgeen inhoudt dat hij/zij 2 losse einden heeft.
Aan het ene eind zal een bescheiden schaduwstation worden gebouwd.
Het andere eind gaat helemaal nergens naar toe. De dubbelsporige hoofdlijn en 2 goederensporen eindigen onder een half verkeersviaduct. Dit viaduct - als camouflage voor een verdwijnpunt - wordt hier beschreven.

Ik had een betonnen viaduct in gedachten, zoals die na de oorlog veelvuldig werden gebouwd over snelwegen, spoorlijnen etc.
De breedte deed er niet zoveel toe. Uiteindelijk zou het een vierbaans autoweg worden, met op het viaduct een trottoir aan elke zijde. En dat zou dan in de lengterichting overlangs worden doorgesneden onder een flauwe hoek, om wat meer dynamiek te krijgen in de layout van mijn baan. De autoweg snijdt de spoorlijn zo onder een hoek van ca. 80 graden.

Na het bestuderen van het - gemiddelde - grote voorbeeld kwam ik op de dikte van het brugdek van 5 mm (de dikte van een dunne plaat MDF).
Als pijlers zou ik ronde kolommen van 8-12 mm doorsnede plaatsen. In werkelijkheid zijn die meestal ook niet bv. 2 meter dik, zoals je op het eerste gezicht zou denken. Eén meter in werkelijkheid is al dik zat.
Uiteindelijk kwam ik in model op 12 mm uit, omdat ik nog een paar restantjes roodkoperen waterleidingbuis van die maat had liggen.
De kolommen zijn aan onder- en bovenzijde gevat in houten latjes 12x24 mm, waarin met een speedboor potgaten van 12 mm doorsnede zijn geboord. In totaal zijn er 2 rijen kolommen (2 middenpijlers van het viaduct).
Dit alles gegrond, geplamuurd en in een “ongeveer betonkleur” geschilderd (Tamiya XF-55).

De landhoofden werden samengesteld uit restantjes multiplex. De hellingen aan de zijkant werden op 38 graden gehouden.
Vaak maken modelbouwers die veel te steil ivm. ruimtegebrek. Zand en grond hebben de fysieke eigenschap om uit zichzelf een helling van ca. 42 graden te kiezen. Als je in je ontwerp een helling steiler dan 42 graden zou kiezen, zakt het talud dus na verloop van tijd weg.
Aan dit fysieke verschijnsel ontkomen ook wegenbouwers in het echt niet. In feite hebben alle gestorte materialen met een onregelmatige vorm/korrel deze eigenschap. Dus ook suiker, meel, etc. !

De keermuren werden beplakt met een geprint beton motief (www.cg-textures.com).
Met een scherp oranje-bruin kleurpotlood werden subtiel nog wat vertikale roestspoortjes gemaakt.
Daarna werd het papier ingespoten met matte, blanke lak voor een goede houdbaarheid.
De grashellingen worden op de gebruikelijke manier van groen voorzien. Desgewenst met wat struikgewas erop.

Er zijn in mijn geval 2 landhoofden en 2 tussenpijlers, dus bestaat de brug uit 3 secties.
Deze zijn wel uit 1 plaat MDF gemaakt. De naden tussen de secties zijn ingekrast. De trottoirs zijn op hoogte gebracht met kartonnen stroken van 2x20 mm.
De onderzijde van het brugdek werd van enig reliëf voorzien dmv. kartonnen stroken 0,7x5 mm. De gehele onderzijde werd geschilderd met middelgrijze grondverf. Verder hoef je daar niets aan te doen, je ziet er toch niets van...

(volgende keer verder...
hieronder nog wat plaatjes; die zeggen waarschijnlijk meer dan alle tekst hierboven!)


de onderdelen van de middenpijlers


de landhoofden in ruwbouw


en beplakt met papier


pijlers en landhoofden gerangschikt zoals ze op de baan zullen komen


de bovenzijde van het brugdek


aan de onderzijde zijn kartonnen strookjs gelijmd voor wat reliëf


weer even proefpassen...


geplaatst op de modelbaan
Het brugdek ligt nog los, want alles eronder moet eerst af...


alle lijnen onder het viaduct eindigen haaks op de nog te plaatsen spiegel


zo ziet het er vanaf straatniveau uit
Het solderen van het hekwerk is al aardig gevorderd. De spiegel is nog niet geplaatst.
Eerst het spoor maar eens ballasten...

[JaJo]

Mooi werk Marc!

Groet Jaap

[tothebeach]

Fraai werk, 

Groet,
Michel

[sdz1976]

Leuk draadje

Grtz,

Samuel.

[Ronald Halma]

Top!

[AndréDev]

Een zelfdoener!!
Daar worden wij blij van. 
Het resultaat is bewondering waardig 

André

[NS264]

Leuk dat hier weer wat voortgang is.

Is nooit leuk als je leven geleefd wordt.

[MarcNL]

Het is even stil geweest in dit draadje, maar het wordt winter en we gaan weer verder.
Eerst maar even een vingeroefeningetje tussendoor:


knotwilgen uit eigen tuin

Voor een hoekje op mijn modelbaan had ik een rijtje kleine bomen nodig. Ik dacht al gauw aan knotwilgen, omdat dat bomen zijn met een lekker ruw uiterlijk, allemaal verschillend, en niet te groot.
Uitermate geschikt om een rijtje van neer te zetten, langs een weiland aan de rand van een industriegebied. En: ze hoeven niet netjes recht te staan. Lekker makkelijk...

Maar hoe maak je een knotwilg in model? En dan nog het liefst zonder iets te hoeven kopen? Want het was zondagmiddag, dus ik moest het doen met wat ik had.
Wilde het geval dat ik net die week de Catalpa’s in mijn voortuin had gesnoeid, en de berg snoeiafval lag er nog.
Hieruit enkele stukjes tak geknipt en mee naar binnen genomen. Aan de keukentafel deze stukjes verder met een hobbymesje te lijf gegan, zodat aan de bovenzijde een “knoop” overbleef waar enkele zijtakken hadden gezeten. Het onderste deel was een recht of krom stukje tak, van ca. 2,5-3 cm lengte. Dat gaf een aardige maat knotwilg in schaal HO.

Onderin iedere tak een gaatje 1 mm geboord, en daarin een stukje ijzerdaad gelijmd. Ondanks dat het hout nog niet droog was (nog groen zelfs), hechtte de lijm toch goed genoeg (Pattex alleslijm).
Zo had ik een goede basis om de boompjes op mijn baan te plaatsen in een 1 mm gaatje.
Of een knotwilg netjes recht staat, doet er niet toe. Allemaal een beetje of heel erg scheef, is realistischer.

Bovenin iedere “knot” boorde ik een aantal gaatjes 0,5 mm. zeg maar 7-12 stuks.
In ieder gaatje lijmde ik een stukje lakdraad van ca. 10 - 15 mm lang, 0,45 mm dik.
Bij een volgende serie boompjes zal ik misschien iets dunner gebruiken. Maar op dat moment was 0,5 mm het dunste boortje dat ik in huis had...

Het lakdraad en de snijvlakken van de takjes werden middelbruin geschilderd, ongeveer in de kleur van de originele takjes.
Daarna kreeg het geheel nog een behandeling met donkerder bruin, en een drybrush met zwart. Zo ontstaat de indruk van een al oudere boom.

De lakdraadjes boog ik in een vorm zoals je vak bij knotwilgen zie: licht gebogen, en een beetje allemaal één kant op door de wind
De draadjes werden inschmeerd met blanke, matte lak en licht bestrooid met meigroen zaagsel.
Zo ontstaat een knotwilg zoals die in het voorjaar de eerste verse blaadjes heeft.
Verderop in het jaar zit er meer blad aan, en zijn de bladeren wat donkerder groen.

Op deze manier weer een paar welbesteede knutseluren doorgebracht aan de keukentafel.
Het was een beetje een experiment, maar ik beschouw het wel als geslaagd.


het snoeiafval ligt op de hakselaar te wachten...



enkele stukjes tak al ruw afgesneden; de basis voor een rijtje knotwilgen



lakdraad beeldt de afzonderlijke takken uit
één stam is flink ingekerfd; soms zijn knotwilgen gespleten en staan zowat op instorten





de takken bestrooid met meigroene blaadjes



in een rijtje geplaatst op de modelbaan gaat het vast sfeer geven; nu nog een paar schapen eronder...

[NS264]

Dat wordt een Oer-Hollands landschap.