Belevenissen van een Lokführer bij de BLS in Zwitserland

[Mcn1986]

ik heb geen meetlint o.i.d. de ETCS geeft aan dat het om 26% gaat!
in iedergeval is het bijna een achtbaan!

Gr,

[mDDM]

Met als verschil dat wanneer je op snelheid aan komt rijden (circa 80 a 100) en gewoon door blijft trekken, de klim niet dusdanig lang is dat je stil komt te staan... Iets met massa die snelheid wil behouden enzo

Klopt, maar dat kan alleen als bij het inrijden de tunnel en het blok erna helemaal vrij is. Dat vreet baanvakcapaciteit. De viersporige Willemspoortunnel is daarom nu ook al overbelast.

Ik weet zeker dat de Zwitsers ons volkomen geschift vinden: heb een land zo plat als een pannekoek, maak je alsnog een Europese goederencorridor met 25 o/oo hellingen...

[Anoniem]

ik heb geen meetlint o.i.d. de ETCS geeft aan dat het om 26% gaat!
in iedergeval is het bijna een achtbaan!

Gr,

Zes-en-twintig procent is gewoon onmogelijk zonder tandrad, punt. Het zal écht 26 promille zijn.

De meeste wegen halen ook de 26% niet, da's een hoek van bijna 15 graden...

Maar goed, de Botlektunnel is sowieso niet een onderwerp dat je verwacht in een draadje over de belevenissen van een Lokführer bij de BLS in Zwitserland .

[mDDM]

Klopt, maar dat kan alleen als bij het inrijden de tunnel en het blok erna helemaal vrij is. Dat vreet baanvakcapaciteit. De viersporige Willemspoortunnel is daarom nu ook al overbelast.

Ik weet zeker dat de Zwitsers ons volkomen geschift vinden: heb je een land zo plat als een pannekoek, maak je alsnog een Europese goederencorridor met 25 o/oo hellingen...

[Mcn1986]

mDDM je hebt vast gelijk! dat is niet mijn vak, mijn vak is je bekend!.

[Alexander]

@ Bas, bedankt voor de boeiende verhalen. Toch een vraagje, hoe kan een bovenleiding in brand raken ? Volgens mij zit daar weinig brandbaar materiaal aan.

Groeten, Alexander

[m de deugd]

Ik denk,maar ik kan het helemaal mis hebben.

Dat zo,n draad brand het zefde ontstaat als een gloeidraad van een lamp.
Daar op de boveleiding zich verweringsvuil kan afzetten,wat gaat branden.
Als er een piekstroom vloeid ten gevolg van..............

Maar nogmaals ik heb daar geen verstand van,maar dat vermoed ik.


           Martin.

De rijdraad is toch verdeeld in stroom of spannings groepen.

[Bas, Dordrecht]

@ Alexander

Als er maar genoeg rotzooi opzit die onder omstanden stroom geleiden kan voor een kortsluiting en dan begint te branden...iets in die geest denk ik. Was een kleine anderhalve meter die daar toen brandde...

Groeten

Bas

[Menno]

Misschien niet een echte brand, maar genoeg stroom om de draad aardig te laten gloeien natuurlijk: alle rotzooi erop kan dan makkelijk gaan fikken.

Aan de moderators: ik kan deze categorie 'Overige spoorzaken > Grootspoor-vraagbaak' nergens meer vinden in het gewone forum-overzicht: ligt het aan mij of is er werkelijk iets aan de hand?

[Bas, Dordrecht]

Zo...vandaag reed ik voor plezier weer eens met een oude lok van de voormalige EBT, de De 4/4 259. Een gezelschap had 4 wagens besteld voor een rit van Uetendorf naar Trubschachen, Wollhusen, Huttwil en weer terug naar Uetendorf. Dan weer leeg terug naar Langnau, waar mijn dienst vanmorgen om 6.00 begon.

Opgestaan om 4 uur....onaangename tijd als je dat niet meer gewend bent. Buiten vroor het voor de verandering weer...slechts -2, dus dat viel mee. Echter de mengeling van regen en natte sneeuw hadden de wegen deels in spiegels veranderd. Dus voor de autorit Reichenbach-Langnau maar een half uur extra ingepland die tijdens de rit erheen ook nodig bleken te zijn. Uiteindelijk in Langnau aangekomen stond mijn trein al klaar. Lok en 4 historische wagens. Een begeleider was al bezig met de remproef, dus hoefde me alleen nog bezig te houden met het controleren van de trein en de treinbeveiliging. Op onze lok is sinds 2 maanden een nieuwe treinbeveiliging ingebouwd, wat ruim 50.000 Franken heeft gekost. Zonder deze beveiliging zouden we niet meer mogen rijden, dus eigenlijk waren we genoodzaakt het in te bouwen. Goede contacten bij de BLS zorgden ervoor dat de kosten dus "slechts"  50 kiloFranken was.

Kort voor vertrek komt de „Betriebsleiter“ van onze club met een kop koffie in de cabine….lekker bakkie voor vertrek. We kletsen samen wat hoe het met onze vereniging verder zal gaan. Hij heeft een nieuwe baan gekregen bij de Sudostbahn, en we filosoferen over wat zaken. Vertrektijd was om 6.48, en om 6.45 vroeg de Fahrdienst via mijn GSM-R of we er klaar voor waren. Na mijn bevestiging ging meteen het signaal op groen en kon de rit beginnen. Eerste tandje....lok begint te rollen en trekt de trein strak, tweede tandje en de hele trein moet rollen. De wagens samen met mijn lok wogen 170 ton, dus in de eerste rijstand rolde alles al naar tevredenheid. Zo trok ik op naar 40 km/h, de snelheid waarmee ik volgens de signalen het station mocht uitrijden. Mijn collega vertrekt weer naar de restauratiewagen om de koffie en broodjes voor  te bereiden. Eenmaal op de hoofdlijn optrekken naar 60 km/h en daar de "dodeman" uitproberen. Pedaal loslaten en naar 50 meter klinkt een hoorn, doe ik dan nog niets word na nog eens 50 Meter automatisch de snelschakelaar uitgeschakeld en de hoofdleiding leeggemaakt. Aldus gebeurde ook, meteen het pedaal weer drukken, treinbeveiliging kwitieren en de hoofdleiding vult zich weer. Doe je dat allemaal snel genoeg, merkt de reiziger er haast niets van. In totaal had ik 10 km aan snelheid verloren, dus na het opnieuw inschakelen van de snelschakelaar kon ik weer optrekken naar 80 km/h. Af en toe een blik via de spiegel naar buiten om de linker kant van de trein te bekijken, en als je de rechter kant wilt bekijken open je het raam en steek je je kop zover naar buiten dat je alles kunt zien. Met name bij deze weersomstandigheden geen pretje. Buiten was het een sinister fonkelen van blauw licht, wat door de bovenleiding komt. Daar hangt rijp en en door mijn lok die eraan voorbij rijd geeft dat een laseffect. In het donker best onaangenaam. Zo rijden we door het nog donkere landschap richting Konolfingen. Meerdere stops voor Signalen zorgen ervoor dat ik inmiddels 3 minuten achter op schema ben. Het beroepsverkeer heeft natuurlijk voorrang op onze historische rit, dus ik wacht af en toe geduldig tot ik weer kan verder rijden. Dan is het zaak om snel weer op te trekken en proberen de verloren tijd goed te maken. Hier is het namelijk zo dat de Treinverkeersleiders snel genoeg merken hoe een machinist rijd….is het een slak of geeft hij hem de sporen en probeert naar tijd te rijden. Soms kan dat dan in je voordeel werken dat ze je eerder laten rijden dan de stoptrein, dan hoef je er dus niet achteraan te sukkelen waardoor je vertraging nog meer oploopt.  Inmiddels zijn we in Konolfingen van de hoofdverbinding naar Bern afgetakt en rijden door het mooie besneeuwde landschap richting Thun. Deze lijn mag je alleen rijden als je er echt goed bekend bent. De EBT zorgde namelijk voor een waar woud aan Signalen op de stations. Dit gecombineerd met allerlei snelheidsvoorschriften (die in geen enkel station hetzelfde zijn), zorgt ervoor dat zelfs in de Zwitserse Fahrdienstvorschriften opgenomen is dat men bij omleidingen hier niet mag rijden als men geen Trajektkennis heeft.


De maan zorgt voor een mooie weerkaatsing van het licht op de bergen…mooi blauwachtig weerkaatst het terwijl ik langs dichte bossen rij. Dan komen een paar tunnels en stijle hellingen naar beneden. Mijn lok heeft geen elektrische rem, dus met de lucht bepaal ik de snelheid. Rond 10 km langzamer rijden en dan weer de rem lossen. Met een beetje gevoel komt het altijd mooi uit dat je weer de maximale snelheid hebt bereikt als je weer in de horizontale komt.

Dan komt het station Thun. Hier moeten we de lok straks afkoppelen van de wagens en aan de andere kant weer kopmaken. Bij het binnenrijden van het station rijden we weer door een bocht, en als ik weer een snelle blik in de spiegel gooi, word mijn aandacht getrokken door dikke rookwolken…helaas afkomstig van mijn lok. Wat te doen….als ik nu stop blokkeer ik het hele station….nog 300 meter en dan ben ik op mijn spoor en kann ik stoppen….verder dus. In het station zie ik ineens een paar cabinelampen aangaan en de collega’s zwaaien en wijzen naar mijn trein ten teken dat er iets niet in orde is….dat wisten we al….
Meteen na stilstand opstapt en dikke stinkende rookwolken komen van het achterste draaistel. De betriebsleiter komt er al aan met een brandblusser voor eventuele brandhaarden. De remblokken zijn roodgloeiend en de bandages hebben flink op hun donder gekregen. Mogelijk is nu dat de bandages los zijn gekomen van de wielen, en we dus kunnen ontsporen. Snel koppelen we de wagens af en ik rij een paar meter naar voren. We kunnen niets anders doen als de boel laten afkoelen en hopen dat we mazzel hebben. Na een kwartiertje wagen we het erop. Ik neem contact op met de fahrdienstleiter van station Thun, die achter een beeldscherm in Bern zit. De meeste stations in Zwitserland zijn niet meer locaal bedient. Ik vertel hem onze situatie en dat we nu graag willen rangeren. De dwergseinen geven naar een paar minuten toestemming en ik begin te rangeren. Eerst via de wisselstraten naar een ander spoor, dan weer achteruit naar een ander spoor. Een andere collega is in de achterste cabine geklommen en geeft mij nu via handtekens de rangeersignalen. Voordeel is dat ik hierdoor niet steeds van cabine hoef te wisselen en het dus lekker snel gaat. Binnen de korste keren zitten we dus aan de andere kant van de trein. Koppelen, lucht maken, remproef nehmen en weer klaarmaken voor vertrek. We maken markeringen op de bandages om te kijken of zich op het korte stuk van Thun naar Uetendorf de bandages ten opzichte van de wielen bewegen. Mocht dit gebeuren, zouden we niet meer verder kunnen rijden en zou de extraritten uitvallen. Ik besluit niet sneller te rijden dan 60 km/h en de remmen van de lok niet te gebruiken. Tevens ben ik voorzichtig bij het aanzetten, dan komen er natuurlijk veel krachten op de bandages, en dat will ik nu graag vermijden. Zo vertrekken we…aandachtig luisteren 6 oren in de cabine naar verdachte geluiden, maar we horen niets vreemd. Uiteindelijk rijden we 60 km/h en alles hoort zich goed aan. Na 8 minuten komen we in Uetendorf aan, hier hebben weer een half uurtje pauze om de gasten te laten instappen. Tevens neem ik hier het besluit om het draaistel een nadere inspectie te geven. Onnodig te zeggen dat we hier geen inspectieput ter beschikking hebben. Dus moet ik het zo doen…



blikje onder de motorkap ;-)



De hele set...

[T.Spat]

Mooi verhaal , mooie trein,

beetje griezelige foto
Hopelijk viel de schade mee aan het draaistel.

Mvg,

Tis

[Swiss_fan]

Is idd een raar gezicht om iemand zo onder een loc te zien liggen.
Maar het is weer een tof verhaal.

[edwin1974]

Mooi verhaal weer Bas ik heb weer genoten  
Breng je er binnenkort een boek van uit?  

Is idd een raar gezicht om iemand zo onder een loc te zien liggen.
Maar het is weer een tof verhaal.

Het lijkt nu net als of de trein iemand heeft aan gereden   wat niet zo is gelukkig

Groetjes edwin

[m de deugd]

Hoi Bas.

Die beste man zal het niet echt warm gehad hebben.
Maar goed,dat is een mooie set zo van de E.B.T.
Leuk dat zulk oud matrieel rijvaardig wordt gehouden,en speciaal is aangepast.
Is de rit verder zonder problemen verlopen.
En de winter heeft ook zijn mooie kanten.
Dat geeft zo,n rit al iets sprookjes achtig.
Maar goed dit was wederom een zeer mooi verhaal.
Namens mijzelf, dank hiervoor,geweldig leuk
En je weet,ik lees graag,dus dat komt mooi uit.


              Groeten van Martin.

[Menno]

Zeg Bas: zag die brandende bovenleiding er ongeveer zo uit?
(ongeveer bij 20 seconden: http://www.youtube.com/watch?v=cTDjq6K-qM4&feature=related