ICR's als museumtrein

[timtrein]

Zo lang we in dit land niet eens in staat zijn om het huidige museummaterieel fatsoenlijk te bewaren en er regelmatig mee te rijden, zie ik geen toekomst weggelegd voor een museale ICR stam.

Hoeveel Plan K en Plan D staat er niet weg te rotten bij de VSM?

Waarom rijden de rijvaardige museumtreinen van het NSM zelden / nooit?

Waarom zien we de ooit rijvaardig opgeknapte DE-2 186 nooit meer?

En zo kan ik nog een hele lange waslijst maken. Zolang er allemaal kleine clubjes, stichtingen en verenigingen zijn, elk vast met de beste bedoelingen, wordt er van het ene treintype teveel bewaard en van het andere te weinig of niets.

De krachten bundelen is de sleutel, maar dat is in dit land helaas ondenkbaar.
...
Deze kleinschaligheid van samenwerken bedoel ik niet. Ik bedoel het groots. Waarom moeten over de verschillende organisaties heen minstens 7 2200’n bewaard worden? Waarom minstens 3 Plan U’s? Etc. De bolkoppen zijn voor de VSM misschien niet interessant, maar voor de SSN en NSM voor hoofdlijnritten wel.

Maar ook met Mat’36 en ‘46: waarom beide treinstellen in hetzelfde kleurenschema. Nu hebben we bijna twee identieke treinstellen (voor de niet puristen), maar het grasgroen met reclamebanen is in den lande nergens vertegenwoordigd…

De 252 is nog niet eens helemaal klaar, en de vraag is al waarom de 273 nog niet is omgeschilderd  begrijp me goed, het lijkt mij een goed idee, maar ook het Spoorwegmuseum heeft meer dan genoeg projecten.
Dan de vraag waarom er elf 2200'n bewaard zijn? (4 VSM, 2 NSM, 2 SHD en een bij SMMR, STAR en Crew) Vrij simpel, omdat al die clubs belang hebben bij het rijden met zo'n loc. VSM, SHD, STAR, Crew hebben allemaal behoefte aan dieseltractie en het Spoorwegmuseum uiteindelijk ook, al bewijst die loc nu zijn nut in Limburg. Zonder locs heb je ook geen rijtuigen nodig en verdien je ook geen geld om te overleven. Dat geldt voor de plan U's ook voor een goed deel. En zo zijn er nog wel meer punten.
Een van de kernen van de zaak is dat er ook domweg te weinig mensen zijn die handen uit de mouwen willen steken om aan het materieel te werken. Nog los van wat het kost, maar daar is vaak nog wel een mouw aan te passen. En krachten bundelen is leuk, maar het is ook wel praktisch als je niet twee uur hoeft te reizen om aan een speciaal ding te werken dus je zit vaak wel een beetje vast aan mensen in de buurt. En daar komt bij dat veel clubs meer aan de randen van het land zitten omdat er middenin de randstad helemaal geen plek meer is om aan materieel te werken 

De 186 staat opgesloten in een ATB-NG gebied en kan met zijn ATB-E daar alleen met 40 km/u uit, ik weet niet of het stel nog rijvaardig is.

Het stel is al een tijd lang in een vrij grondige revisie, met uiteindelijke doel weer ingezet te kunnen worden.

[Pauldg]

Te weinig handen wordt natuurlijk steeds nijpender. Uit langlopend onderzoek (SCP) blijkt dat het aantal mensen dat vrijwilligerswerk doet langzaam afneemt. Wanneer we steeds meer materieel een museale status geven dan moet steeds meer werk verdeeld worden onder steeds minder mensen. We kunnen beter opruiming houden...

Enfin: ik heb besloten om mij maar eens aan te melden bij het HOVM. Das hier in de buurt. Ondanks weinig tijd. Dat geldt toch voor de meeste mensen 

[mDDM]

Mensen moeten steeds langer doorwerken en dan ook nog eens steeds meer mantelzorg verlenen. Dus dan is het logisch dat het aantal mensen dat vrijwilligerswerk doet langzaam afneemt.

[Robkop]

Dat laatste sluit ik me volledig bij aan.
Als net gepensioneerde, wordt er een beroep op je gedaan van zowel de oudere generatie als de jongere generatie.
De ouders moeten zo lang mogelijk zelfstandig blijven wonen, maar kunnen niet alles zelf.
&
De jeugd parkeert graag de (klein-)kinderen bij opa en oma, want ze hebben het druk met hun werk, ook voor kluswerk weten ze je te vinden.
Dan raakt je agenda zo vol.
Dit heeft op zich niet met museumtreinen  te maken, maar wel met het schaarser worden van het aantal beschikbare vrijwilligers!

[Ben]

Mensen moeten steeds langer doorwerken en dan ook nog eens steeds meer mantelzorg verlenen. Dus dan is het logisch dat het aantal mensen dat vrijwilligerswerk doet langzaam afneemt.

Nou, ik geloof niet dat dat er iets mee te maken heeft. Mensen hebben het inderdaad druk na hun pensionering maar dat heeft vooral te maken met geld uitgeven en leuke dingen doen.

[Jeroen Water]

Wat Tim schrijft is nu precies de spijker op zijn kop! Zes museumclubs met elf 2200’n. Daar zou je er dus ook vijf van weg kunnen doen, want naast deze 2200’n zijn er ook nog 2400’n, een 2530, Locomotoren en Bakkies en twee 2000’n (nog niet rijvaardig geloof ik). Er zijn dus echt diesels zat om mee te rangeren en op rustige dagen mee te rijden. Als je van de ene locserie landelijk gezien wat minder bewaard, hou je tijd en geld over om van een andere locserie ook een exemplaar in stand te houden. Door verregaande samenwerking kun je materieel ook onderling uitwisselen en blijft elke museumclub boeiend.

Met rijtuigen precies hetzelfde: de ZLSM houdt een Belgische stam rijtuigen in stand, de SSN Duitse rijtuigen, terwijl in Beekbergen Nederlandse bolkoppen staan weg te kwijnen.

De organisaties schermen steeds met te weinig handjes, maar ze beseffen niet dat ze met elkaar ontzettend inefficiënt bezig zijn. Precies de reden waarom ik met dat vrijwilligerswerk gestopt ben. Door dat inefficiënte werk hebben we nu geen ruimte, tijd en geld voor een stammetje ICR en over 20 jaar lopen we te janken dat we geen ICR stammetje meer hebben. Maar we hebben dan wel 11 2200’n, 4 2400’n, 3 Plan U’s, etc…….

Jeroen

[Pauldg]

Ja, dat is natuurlijk wel een beetje sneu. Allemaal rijdend Duits, Belgisch en Oostenrijks erfgoed terwijl het Nederlandse langzaam terug wordt gegeven aan de natuur.

Wat zou daar een werkzame oplossing voor zijn? Een soort sternet/onderhoudspool voor diesels zodat elke museumorganisatie met eentje minder kan? Daarna de bolkoppen verdelen en verschillende organisaties vragen in de vrijgevallen tijd er eentje te restaureren en in te zetten. En dan een keer per jaar ze allemaal samen stellen voor een hoofdlijnrit? Vraagt wat organisatie. 

[Pauldg]

De oplossing zit volgens mij er in om het bezit los te koppelen van de arbeid. Iets met vouchers of een overkoepelende subsidie onder voorwaarden waarbij het voor de organisatie niet uitmaakt of ze aan het eigen materieel knutselen of aan dat van een collega organisatie. Ongetwijfeld allang een keertje door iemand bedacht.

[henk]

Jullie denken vanuit de eigen belangstelling. Mijn inschatting is dat de museumbedrijven in de eerste plaats met treinen willen rijden en bij voorkeur stoom. Dat heeft dus prioriteit. De meeste vrijwilligers willen vooral graag aan treinen sleutelen. Er gaan niet veel mensen over 20 jaar janken dat er geen ICR-stam bewaard is gebleven.

[Pauldg]

Daar heb je natuurlijk gelijk in. En daarom hebben we vier a vijf rijdende musea die qua materieel vergelijkbaar zijn met tientallen museumbedrijven over de grens in Duitsland. Met dit verschil dat het daar wel eigen erfgoed is. 

Ik schat in dat ik zelf over 20 jaar niet ineens emotioneel ga worden om ICR's die niet bewaard zijn gebleven. Ik vind het wel sneu voor die bolkoppen al waren die al jaaaaren uitgefaseerd voordat ik mijn eerste treinrit ooit maakte.

[Vincent S]

Henk, ik denk dat je precies aangeeft hoe dit soort draadjes werken. "Men" wil iets op de Nederlandse sporen zien. En dat is mooi, want daar begint het mee.

Er komt een 2400 terug uit Frankrijk, er wordt een 2200 overgenomen ( al in de jaren 90!) van de NS ,er worden wagens behoed voor sloop, of achterin (het liefst in een loods  ; maar meestal helaas niet) gezet om daar jaren later uitgehaald te worden voor revisie. Of, zoals een directeur van een museummaatschappij ooit zei : we halen elke zeldzame / laatste goederenwagen van een serie die ons aangeboden wordt die anders gesloopt gaat worden op, want dan is die nu in ieder geval bewaard, ook al kunnen we hem op dit moment niet opknappen. En zo is er gelukkig veel bewaard gebleven.
Teveel loks van een type?  Zie ze deels als rijvaardig (te houden) en een deel als onderdelenleverancier voor de toekomst en het plaatje wordt ineens heel anders.
Dat er veel loks bewaard zijn ?  Er zijn ook veel verschillende types geweest... En met een rijtuig kan je rijden , maar dan moet er wel iets voor.  Ook als je ergens een wagen op gaat halen, naar je collega's gaat met een treinstam of roest gaat rijden , het begint met tractie.

Maar bijna elk museum, in welke vorm dan ook, is een bedrijf dat geld moet binnenhalen voor haar voortbestaan. Je bent dus afhankelijk van subsidies, giften en betalende bezoekers. En die willen vaak heel andere dingen ervaren dan jij en al die andere vrijwilligers. Een simpel verhaal van vraag en aanbod. Marktonderzoek en nieuwe concepten verzinnen om in te spelen op de vraag van het moment en die van morgen.

Het heeft weinig zin om iets op te knappen als het niet op een of andere manier zijn geld terug kan verdienen of in ieder geval de kosten van het onderhoud dekt. Dus je gaat er mee rijden of zet het neer als toegevoegde waarde in een ( statische ) collectie. Iets wat men interessant vindt, voor wilt betalen om het te zien.
Lukt het je om te voldoen aan de vraag , dan blijft er misschien wat geld over voor die ene lok ,wagen ,rijtuig, of loods waar jij en je collega's van dromen.

Als je op een andere manier naar dingen kijkt.. dan is de NSM stam van Plan D, K, E en W  geen allegaartje , maar een mooi verhaal over spoorwegbouw in Nederland , veranderingen in comfort, bouwtechniek en kleur .

Er wordt veel meer samen gewerkt dan de hier getoonde foto's ( smullen toch, die combinaties) laten zien.  Materieel , kennis en onderdelen worden uitgewisseld. En personeel en treinen gaan heel Nederland door om elkaar te helpen bij evenementen. Dat het niet zou leven bij de jeugd...  Elke keer als ik bij de VSM binnenloop zie ik nieuwe gezichten, de volgende generatie met de zelfde liefde en inzet voor museumspoor.

[Ben]

.......subsidie......

Huh, subsidie? 

[Pauldg]

Ja, dat is een vies woord wat hoogopgeleide linkse mensen wel eens gebruiken. Hoog tijd dat het hier op de blacklist komt. Excuses.

Maar serieus: er zijn toch wel meer inkomstenbronnen dan treinkaartjes en donaties?

[Eelco Storm]

Huh, subsidie? 

Subsidie
(<Lat.), v. en o. (-s, ...diën), ondersteuning, tegemoetkoming, toelage in geld om iem. tot iets in staat te stellen, om een instelling in stand te houden enz.: subsidie vragen, geven, verlenen; zonder subsidie van de Staat.

[Pauldg]

En iets is al snel subsidie. Wanneer bijvoorbeeld een gemeente een pand verhuurd aan een museumorganisatie onder de marktprijs dan heet dat ook al subsidie. Wat strikt genomen natuurlijk gewoon klopt.