Bo'Bo'Bo' hoe werkt dat nu?

[Edgar]

Heb al gezocht, maar kan in het publieke domein helaas niets bruikbaars vinden... Deze constructie zit in het hart van het draaistel. Om er een foto van de kunnen maken moet je er onder zijn, of een uitgebouwd draaistel schuin van boven fotograferen. Daar zijn niet veel foto's van.

[Michel van den Hof]

Ik heb een vraag om foto's/tekeningen/beschrijving gedropt bij iemand die lang bij Nedtrain Haarlem gewerkt heeft (onder zijn leiding o.a. ICMm project), maar nu inmiddels bij Prorail werkt.
Afwachten maar.

Mvg, Michel

[Edgar]

Dat zou natuurlijk mooi zijn, maar mijn baas vindt het niet goed als ik zijn tekeningen online zet.

Maar niet getreurd, want ik heb toch in mijn verzameling iets gevonden.


Tekening: DB

Dit is draaistel van een ET420. Op veel punten een ander draaistel, maar het principe van de langsmeename is wel te zien.

In het midden zie je een gat. Daar doorheen valt een pin die aan de rijtuigbak vast zit. Dat gat zit in een groen juk. Gestippeld achter het lichtblauwe draaistelframe zie je dat het juk aan de uiteinden aan stangen vast zit. Deze stangen zijn gestippeld en rood.

De stangen zorgen dat het groene juk met gat niet in de rijrichting kan bewegen. Het kan wel omhoog en naar beneden, dus meebewegen met de vering vertikaal. Het kan ook opzij: de scharnieren zijn niet stijf; het zijn rubber bushings.

Aan de zijkant van het vierkante raam waardoor je het juk kunt zien, zie je ook twee 'negerzoenen'. Dit zijn rubber blokken die de zogenaamde zachte aanslag vormen. Als de rijtuigbak veel opzij beweegt ten opzichte van het draaistel, komt in dit geval de pin tegen deze blokken om de beweging af te remmen.

Er is ook een zogenaamde harde aanslag, die het absolute maximum van de beweging bepaald. Die zie je bij nr. 11.  Er is een nok aan de rijtuigbak die hier bij extreme bewegingen tegenaan komt. Bij normale inzet van het voertuig wordt die aanslag niet geraakt.

De zijdelingse beweging noem je wiegspel, ondanks dat er bij moderne draaistellen eigenlijk geen sprake meer is van een wiegbalk.

Om dan toch weer het bruggetje terug te maken naar de oorspronkelijke vraag: bij het middelste draaistel van mDDM is het wiegspel ruimer ingesteld dan bij de andere twee draaistellen. Tevens is de zijdelingse veerstijfheid van het middelste draaistel lager (de veer is slapper). Hierdoor kan dit draaistel makkelijker en verder opzij bewegen dan de andere twee.


Overigens: merk op dat bij dit draaistel de bevestiging van de wiellagers (geel) naar het draaistelframe met rode stangen op hetzelfde principe berust als de langsmeeneme van rijtuigbak naar draaistel.

[Jeronimos]

Hier heb ik een tekening gevonden van de constructie bij een Re 6/6 II van de SBB:

http://de.wikipedia.org/wiki/SBB_Re_6/6 en dan bij Literatur:
Karl Meyer: Die Prototyplokomotiven der Serie Re 6/6 der Schweizerischen Bundesbahnen.
Schweizerischen Bauzeitung, Band 90 (1972), Heft 48 (retro.seals.ch, PDF 13.2 MB) .
Na downloaden van de pfd, ga naar bladzijde 6. Dit is een uitgebreide techische beschrijving van deze loks in het Duits.

[Klaas Zondervan]

Edgar, bedankt voor het plaatje.
Het principe is eigenlijk hetzelfde als bij de DE locs 6400 en bij de Class 66. Daar steekt ook een dikke pen vanaf het hoofdfame naar beneden die met trek/duwstangen is verbonden aan het draaistelframe.
Het verschil is dat bij de mDDM het middelste draaistel wat meer zijdelingse bewegingsruimte heeft.

De constructie van de SBB-Re6/6 komt op hetzelfde neer. Alleen zijn daar de trekstangen buiten het draaistel aan de locomotiefkast verbonden