BR221 met Maxonmotor

[wob]

De loc staat weer op de rails.
Nu blijkt dat ie toch een beetje schommelt. Dat is vooral te zien op middelmatige snelheden. Een verbogen asje blijft dus niet helemaal zonder gevolgen.

Al met al is het rijgedrag (en dan met name de vermindering van gevoeligheid voor vuile rails en ook de vermindering van het motorgeluid) substantieel verbeterd. Ik zou dus tevreden moeten zijn.
Maar ik ben het niet. Ik koop zo'n setje van SB-modellbau om het rijgedrag te perfectioneren. En perfect kun je het nu niet noemen. Het was me de investering per saldo niet waard.
Achteraf heb ik me ook wat verkeken op de moeilijkheidsgraad. Geen gedoe met kwarteren, dus zo moeilijk kon het niet zijn, dacht ik.

Ik leg de boel nu maar even terzijde. Wie weet scoor ik nog nieuwe assen? Of een plukloc. Of toch nog onderdelen via Ebay?

Foto's van de aanpassing van de kap stuur ik een andere keer.

Groet, Bas

[Silvolde]

Hoi Bas, vanuit een land waar ze met regelmaat treinen met 720 (!) assen door vier trek/drukpaarden verplaatsen lees ik je laatste epistel. De SB sets en ook die van Verbeck e.a. ' leerden locs lopen'.

Je hebt vette pech gehad met deze ombouw maar dat is de motorruil niet te verwijten alhoewel er bij deze firma's ook wel eens wat fout gaat.

Desondanks blijf ik van mening dat een loc eerst analoog uitmuntend moet rijden voor deze in het digitale domein gebracht wordt. Wellicht ouderwets? Ja, die leeftijd heb ik.

Groeten uit Canada,
Silvolde

[wob]

Niets ten nadele van SB-Modellbau (en ook niet van Verbeck indertijd). Hun producten zijn precisiewerk.
Hooguit kun je hun handleidingen wat summier noemen en soms niet helemaal foutloos. Je moet in ieder geval heel goed kijken en nog eens kijken voor en gedurende je werkzaamheden.

Dat deze ombouw wat minder geslaagd is, ligt waarschijnlijk vooral aan mezelf. Het is een kwestie van heel secuur werken en zo af en toe wat geluk hebben.
Met de oude aandrijving was op zich niks mis. De loc liep in ieder geval soepel. Alleen de stroomafname was beroerd waardoor ie nauwelijks inzetbaar was. De loc was overigens bij aankoop al digitaal. (Naderhand heb ik de oorspronkelijke decoder vervangen en er een stroombuffer ingebouwd)

Gedurende de ombouw moet er ergens iets misgegaan zijn. Ik kan maar 1 ding bedenken. De as van het middelste tussentandwiel was er heel moeilijk uit te tikken. Bij het hermonteren klemde deze as vervolgens niet meer en heb ik hem vast moeten lijmen.

Ben het met je eens.
Eerst moet een loc mechanisch oké zijn voordat je 'm digitaliseert.

Groet, Bas

[Ben]

De tussen tandwielen zullen waarschijnlijk niet meer in lijn liggen in de bogen. Wellicht is de speling in Z-richting te groot waar ze niet goed meer in elkaar grijpen. Je kunt dit oplossen met hele dunne ringetjes. De gelijmde as zal zeker niet mee werken evenzo de kromme as.

Maar eigenlijk loont zo'n ombouw in het geheel niet. De stroomafname wordt er niet beter op en zoals je zelf zegt vraagt het wel de nodige nauwkeurigheid in werken. Mooi maar duur leerproject. Ik zou zeggen neem je verlies en koop een nette moderne Roco 221.

Gr, Ben.

[wob]

De speling in Z-richting van het tandwiel kan nooit groot zijn, als er überhaupt al speling is. Het enige is dat het asje van het tandwiel niet meer klemvast zat in het draaistelframe. Die lijm was alleen nodig om het asje te fixeren.

Dankzij mijn blunder met de wielen zitten er nu 2 nieuwe wielen op zonder asb (i.p.v. met asb). Omdat die aan de massazijde zitten heb ik dus een iets verbeterde stroomafname.

Ja, en ik zit stiekem al met een schuin oog naar de Piko V200.1 te kijken. Die ziet er zeer behoorlijk uit en kost ongeveer evenveel als mijn hele ombouwproject.

Groet, Bas

[wob]

Hier de foto's van de aanpassing van de kap.


De metalen kolom waarmee de kap op het frame zit komt in conflict met het vliegwiel van de Maxon. De kap zit op 2 plaatsen vast, dus deze kolom kan zonder problemen verwijderd worden.
Verder zwaait het motordraaistel in wat krappere bogen dusdanig uit dat ook een deel van de imitatie van de machinekamer eraan moet geloven. (Zoiets zeggen ze er bij SB-Modellbau in de catalogus niet bij. Het had voor mij een argument kunnen zijn om af te zien van deze verbouwing. Ik had er natuurlijk zelf naar kunnen vragen)


Hier zie je hoe de boel in elkaar zit. Het metalen dak is dus een apart onderdeel dat je er vanuit de binnenzijde van de kap met 4 schroeven kunt lossen. Best een slimme oplossing van Märklin, bijvoorbeeld voor het spuitwerk. Er het past dusdanig strak dat me deze constructie nooit eerdere opgevallen was.
Tevens de kunststof imitatie van de machinekamer van 1 zijde. Dit zit met nokjes klemmend in de kap. Heel simpel maar doeltreffend.


Een van de kolommen wordt er dus af gezaagd. Goed oppassen dat je de juiste kolom te pakken hebt.
Door schade en schande wijzer geworden ben ik nu voorzichtiger met metaal. Voordat je het weet verbuigt er wat. Daarom zit het te verwijderen deel in de bankschroef zodat er in het geheel geen krachten komen op het te behouden dak. Afgezien daarvan krijg je ook geen schade van het klemmen in de bankschroef.


Ziezo.


Een kijkje met het dak er af.


Het dak zit weer in de kap geschroefd en de imitatie van de machinekamer is ingekort.
Om het raam weer te blinderen heb ik er een stuk zwart karton achter gezet en dat vastgeplakt met isolatietape. Dat verhindert tevens dat de aansluitingen van de motor onverhoopt de metalen kap raken. Dat zou de decoder namelijk niet overleven.
Ik moet toegeven dat het van buiten nauwelijks opvalt dat de machinekamerimitatie deels is gesneuveld.

Eigenlijk ontbreekt er nog een foto waarbij de loc weer op de baan staat. Ik moet eerst nog wat aan die verbogen as doen.
Wordt dan hopelijk vervolgd.

Groet, Bas

[wob]

Via Jo van het forum ontving ik een nieuwe as ter vervanging van mijn verbogen exemplaar.

Die nieuwe as is niet geheel identiek, maar wel van gelijke dikte. Dat is het allerbelangrijkste.
De verschillen:
- 0,25mm korter. Opgelost door de wielen een fractie minder ver op de as te zetten
- isolatiebusje langer en 0,25mm dikker. Opgelost door het isolatiebusje in te korten en door extra kracht bij monteren van het wiel

Het was best een spannende klus, want ook het tandwiel moest worden overgezet naar de nieuwe as en dan ook nog op de juiste positie worden gezet.
Dit lukte uiteindelijk vrij eenvoudig met behulp van een stukje hardhout met een gaatje waarin de as past. Op die manier kon ik het tandwiel zonder schade lostikken en ook weer op de nieuwe as tikken. De juiste positie verkrijgen is dan een kwestie van proberen, meten, proberen en nog eens meten totdat het oke is.

Als het tandwiel eenmaal op de as zit, dan is het plaatsen van het ongeïsoleerde wiel (dat tegen het tandwiel aan moet zitten) simpel. Je tikt de as in het wiel (hierbij het wiel op een vlakke harde ondergrond leggen).

Daarna kwam het lastigste. Want tot slot moest het geïsoleerde wiel op de as worden gedrukt. Dit terwijl het isolatiebusje 0,25mm dikker was dan het origineel. Er was dus heel veel kracht nodig. Inmiddels had ik wel door dat ik hierbij beter geen hamer kon gebruiken.
Uiteindelijk lukte dat met een grote lijmtang.
Ik had er wel een beetje buikpijn bij, want hoe vlak is een lijmtang. Maar het alternatief van een bankschroef vond ik ook weinig aantrekkelijk. Dan moet je eerst zorgen dat je vlakke vlakken creëert (om de ribbels van de bankschroef af te dekken). Bovendien had ik het motordraaistel weer los moeten solderen.

Bij een eerste testrit bleek het geïsoleerde wiel behoorlijk te zwabberen. Niet onlogisch omdat de isolatiebus feitelijk te dik is, waardoor het wiel niet automatisch het juiste (loodrechte) pad kiest. Maar juist omdat de isolatiebus eigenlijk niet past, was het ook weer mogelijk het wiel met behulp van een schroevendraaier op het oog wat te corrigeren.
Uiteindelijk zwabbert het wiel nu nog maar heel weinig.

Wat nu verder opviel is dat de niet-vervangen as waarschijnlijk ook licht verbogen is. Het ongeïsoleerde wiel aan die as zwabbert namelijk ook licht. Dat moet welhaast de as zijn, want het betreft een nieuw wiel dat perfect past op de as.

Per saldo is het lelijke schommelen van de loc tot aanvaardbare proporties teruggebracht. Een hele verbetering. (Maar toch een beperkte verslechtering ten opzichte van voor de ombouw. Is je glas niet helemaal vol of bijna vol?)
Als ik het vergelijk met het schommelen van een BR215 van ESU (wat ik maar heb moeten accepteren) dan scoort m'n 221 nu op dit punt beter. Daar houd ik het dan maar op voor dit moment.

Groet, Bas

[wob]

En dan nu een paar foto's van de loc op de baan.


Bij cabine 1 (rechts) zit de motor. Achter het meest rechtse raam van de machinekamer is de imitatie van de inrichting verwijderd en vervangen door een stukje zwart karton. Het valt hoegenaamd niet op.


Hier is het verschil tussen het linker en rechter raam van de machinekamer wat beter te zien.


Van boven gezien


Samen met haar voorgangster, een 221 van Trix, ook met klokankermoter en ook met kuren.
Daarover in een volgend bericht meer.

[wob]

De 221 van Märklin en die van Trix uit de jaren '80 (zie foto vorig bericht) zijn totaal verschillende modellen.
Beide modellen heb ik omgebouwd met een Maxon van SB-Modellbau (met vanzelfsprekend verschillenden ombouwsetjes).

Het toeval wil dat beide locs gelijksoortige kuren vertonen.
Het lijkt erop dat de motoren ergens door geremd worden. Voor beide loc geldt dat als ze minutenlang hun rondjes gedraaid hebben, dat ze zomaar ineens kunnen 'loskomen' waarbij de snelheid in klap aanzienlijk verhoogt. Dat duurt dan helaas maar even en dan ineens vallen ze weer terug op hun 'geremde' snelheid.

De oude Trix 221 bezit om die reden inmiddels al zijn derde klokankermotor, nu van SB-modellbau en daarvoor 2x een setje van Verbeck. Je zou dus zeggen dat de remming een mechanische oorzaak heeft.
Nu echter de Märklin 221 dezelfde kuren vertoont begin ik toch weer te twijfelen. Zou het dan tòch met de klokankermotor te maken hebben? Het betreft immers totaal verschillende mechanische constructies.

Heeft iemand van jullie ervaring met klokankermotoren die 'geremd' worden en dan soms weer niet?

Ik ben heel benieuwd.

Groet, Bas

[Wijbe]

Na een tijdje te hebben gelopen worden motoren warm. De weerstand van de motor kan dan veranderen en inderdaad kan de snelheid dan toenemen.

[wob]

Zou kunnen, al blijf ik het vreemd vinden.
Klokankermotoren worden in ieder geval nauwelijks warm. Als ze wel warm worden is er wat aan de hand. (In mijn geval worden de motoren gelukkig niet of nauwelijks warm.)

Groet, Bas