Fotorondzending rode DE-1 en DE-2

[Drent]

Lorre a.k.a. Rupsje-nooit-genoeg wil altijd meer plaatjes van Koek zien! Al is het alleen maar om alles zo realistisch mogelijk na te maken   

[Mispoes]

Vanavond Koek in de kolommen, maar ja, sinds september 2008 is dat gesneden koek voor je...

[Ton Rijnen]

Tuurlijk Frank; zat even te suffen!
Maar je mag me nog steeds verrassen, da's leuker dan zelf iets uitkiezen.

nb Koek was indertijd jouw tweede huis toch? Gezien de vele artikelen in ONSC.
(welke ik allemaal keurig ingebonden bewaard heb)

[Drent]

....of verbrandde Koek, net hoe je t bekijkt.... Een DE5 bijvoorbeeld  

gesneden koek

Nee, das de 277 Lorre  

Wij nemen liever een Plan Nico in de houtgreep  

[Drie Diesel Tweeen]

Hallo diesel liefhebbers.

Dus alweer 23 jaar na sloop 85.

Van de tweetjes was dat mijn favoriet. Hoe diep de liefde voor dit treinstel kon gaan bewijst het volgende gedicht dat ik schreef op 13-10 85:

De 85 rood maar fijn,
was een onwijsgave trein.
Rijdend als een dieseltwee,
wilde ik steeds met haar mee.
Van Winterswijk naar Arnhem toe,
nooit werd ik van die diesel moe.
Vanaf Zwolle naar Enschede,
brullend met haar AEC.
Het geluid het was zo prachtig,
knetterhard en reuze machtig.
Nu is het met haar afgedaan,
snel zie ik haar naar de sloper gaan.


Toen alle diesels half juni op Zwolle rangeer stonden zijn Grandmaster en ik er naartoe gegaan. De meesten waren nog intact waaronder de 85. Grandmaster en ik hebben ieder toen een snelheidsmeter uit de 85 gepikt. Wat ik toen durfde zou ik nu niet meer zo gauw doen. Vlak bij het autoviaduct de sporen oversteken en in de treinen klimmen en spulletjes pikken. Maar ja, je wilde zoveel mogelijk tastbaars houden van deze meest geliefde treinstellen. Ook dit vergrijp is nu hopelijk verjaard.

Behalve wat onderdelen is de 85 in ieder geval nog in onze gedachten.

Brrrrrrr prut prut Brrrrrr

Tot gauw met meer herinneringen.

[eric den boer]

snif , snel ..een tempootje ....heel leuk, en ontroerend


eric

[Mispoes]

Hé Hans, leuk je weer te ontmoeten op de dag 23 jaar na dato. Heb jij dat trekoog van de 85 nog in je bezit?

Dienstmededeling:
Naar verluidt worden morgenvroeg de bijdragen van vandaag en morgen geplaatst.

[JAB van Ree]

Voor alle DE-2 85 liefhebbers dan deze :



Helaas geen heroische verhalen, toen dit stel gesloopt werd was ik net bezig met het dillema voor iedere 3e klasser : staartdelingen en D of DT. Deze is van Marktplaats...

[Mispoes]

Ha! Dit is natuurlijk wel de klapper deze avond...

_{ik denk trouwens dat ie overgeschilderd is, kleur was volgens mij beige}

[Drie Diesel Tweeen]

Hoi Mispoes.

Ik was in de veronderstelling dat dat trekoog van de 34 was, maar jouw geheugen is een stuk helderder geloof ik. Ik heb het ergens nog wel op schrift staan, komt nog wel boven water. Er gaat hier een beerput aan rode diesel geschiedenis open die we allemaal nog niet kunnen overzien. Maar inderdaad, ik heb het nog.

Gaaf die plank van de 85. Ik weet iemand die een nummerplaat heeft van de 85.
Zo'n cabineplank heb ik van de 26.

De 85 in Zutphen 21-02-85. Ik kwam hiermee uit Enschede en zou met de 881 naar Arnhem gaan. En wie stond daar als trein naar Tiel? De 41.

[JAB van Ree]

@Frank: Klopt, het beige tussen de BDk85 tekst is de originele kleur. Waarschijnlijk was er bij de laatste revisie geen geld voor en letters en verf

Mijn enige herinneringen aan de rode DE's zijn een trip Borne-Hengelo ergens 1981 en veel wandelingen in Borne zo'n beetje waar nu de Westermaat eindigt... toen het er nog groen weiland was (pre-A1 tijdperk)

[Mispoes]

De 85 in Zutphen 21-02-85.

Elfstedentochtdag...

[Drie Diesel Tweeen]

Mispoes, daar is het trekoog.

[Mispoes]

Geweldig, ik heb het nog even van de grond geraapt en je er op attent gemaakt. Ik spaarde toen al geen troep meer maar dit is toch wel erg leuk om terug te zien.

Ik herken de afbreuklijn terug, het grootste deel was er afgesneden met de bijl...

[Grandmaster ICM]

Tsja, het diesel elektrische tweewagen treinstel DE-2 85 was ook voor mij met voorsprong de favoriete DE-2. De liefde begon eigenlijk in de zomer van 1984 waar ik tijdens mijn Tienertour reizen op een of andere manier toch altijd met, bij of in dit treinstel terecht kwam. Het was letterlijk en figuurlijk een andere wereld waar ik me als toen 17 jarige scholier in bevond. Naar de Achterhoek en het Oosten waren voor mij als westerling voor mijn gevoel wereldreizen en ik voelde me daar echt heel, heeeeel ver weg van huis. En treinstel 85 werd gaandeweg in die verre wereld toch een beetje een soort van tweede "huis".

Het treinstel had die zomer nogal wat motorproblemen waardoor een van de AEC motoren nogal sputterde. Goed te horen op sommige cassette-opnamen die ik die zomer in en naast de 85 heb gemaakt. Kenmerkend en vooral vertrouwd.

Het was ook na een rit in deze 85 dat ik twee spoorwegliefhebbers ontmoette waar ik tot op de dag van vandaag nog contact mee heb en waar ik de afgelopen decenia menig treinendag en -vakantie heb doorgebracht. Een van hen werd van spoorvriend zelfs mijn beste vriend.

En ja, dan komt na een herfst, winter en lente met slechts enkele ontmoetingen toch het afscheid in zicht. Een liefhebber die ook op dit forum actief is, heeft dit stel op 31 Mei 1985 tijdens de laatste rit op Ah-Ww nog voorzien van zijn eigen vleugel en nummerplaat waarmee het dan toch echt gedaan leek voor de 85 in de actieve dienst.

Hoe jaloers was ik op Mispoes die begin Juni in de stationsrestauratie van Nijmegen een Honkie-Tonkie zat te eten en door de ramen van een Plan E plots de 85 zag staan waardoor hij nog een extra rit naar Tiel met dit stel in de reservetijd had.

Op 7 Juni is het dan echt afgelopen en verschijnt de 85 op Zwolle Rangeer. Je bent jong en je wilt wat heet het dan. In Juli bezoek ik dit rangeerterrein; kijken of het mogelijk was nog een keer illegaal bij de 85 naar binnen te gaan, nog een keer om echt afscheid te nemen. Het was in die tijd op Zwolle Rangeer ook nogal uitnodigend, de cabinedeuren stonden soms gewoon open, dus zo moeilijk was die uitdaging niet. Het was 35 graden en ziedend heet en plotseling bevind ik me weer in de 85, het treinstel waar ik een zomer eerder zo veel met mee heb gemaakt. Hoe anders nu de sfeer. De geur in een sloopstel is niet te beschrijven, zo anders en absoluut uniek in zijn soort. De ziedende hitte doet me bijna van mijn stokje gaan; in de cabine is het zo mogelijk nog heter en is alleen stilstaan al genoeg om het zweet in straaltjes van mijn lichaam af te zien lopen.

Het echte afscheid is enige maanden later; in veel koudere omstandigheden volg ik met een groot aantal spoorliefhebbers het slooptransport van dit stel naar Mijdrecht in een bijzonder convooi met de dieseleentjes 22, 25 en 34 daar ook bij. En zak ik bij de sloperij tot mijn enkels in de modder in een geslaagde poging het treinstel te enteren om de laatste rijdende meters in zijn geschiedenis mee te maken.

En vandaag precies 23 jaar geleden is in Mijdrecht ons favoriete treinstel dan tot schroot verwerkt en is er behalve wat kleine souveniers en aandenkens al dan niet op legale wijze verkregen, niets meer over. Ik moet er volgens de overlevering bij geweest zijn, maar kan me er echt niets van herinneren. Is het dan echt waar dat de menselijke geest een vermogen heeft om vervelende gebeurtenissen weg te filteren?

Het was een gitzwarte dag die 10e Februari 1985, nu precies 23 jaar geleden.