[Discussie] Railmateriaal drierail

[ex44]

Ik geloof graag dat lang niet alle stukken van zichzelf winstgevend zijn. Maar je hebt ze wel nodig om tot een compleet en winstgevend railprogramma te komen.

De vraag is dan of daarvoor naast een "gewone" engelse wissel nog een tweede, slanke variant bij moet, of dat daardoor juist het programma weliswaar meer compleet, maar niet meer (dan wel een stuk minder) winstgevend wordt.

Over de spijkertjes: die had de beste man met de (bolle) kop boven tussen de biels gespijkerd. De punten staken dus onder de plaat en waren daar met koperdraad aan elkaar verbonden.

[Wim Ros]

Als het rail materiaal nu niet compleet is en een ander merk heeft wel wat je zoekt, dan stap je toch gewoon over, ipv hier een nutteloze discussie te gaan voeren over het wel of niet winstgevend zijn van een stukje rails.

Groetjes

[Rob van Kooy]

Hallo,

Het puntcontactsysteem is gebaseerd op een Frans patent van de toenmalige Franse modelspoorproducent VB. Märklin wilde na de 2e WO zijn export uitbreiden naar de Verenigde Staten, maar stuitte bij die pogingen op grote weerstand van de Amerikaanse liefhebbers van H0 modelspoor, die de  middenrail van het toenmalige M-railsysteem niet accepteerden. Daarop heeft Märklin het patent van VB gekocht, en op grond daarvan een (voor die tijd héél duur )railsysteem ontwikkeld op basis van nauwelijks zichtbare puntcontacten (althans op de rechte en gebogen rails). De verkoop van dat nieuwe Märklin-railsysteem (met veel ruimere bogen en slankere wissels) bleek zo ernstig tegen te vallen, dat van een financieel desastreuze situatie sprake was. Märklin heeft toen hals over kop het oude metalen M-railassortiment met "middenrail" volledig omgebouwd naar M-rail met puntcontacten. En dat is daarna héél lang gebleven. Pas veel later kwam als alternatief voor het M-railsysteem het K-rail met een bijna volledig assortiment.

Nog veel later durfde Märklin het aan om het C-rail systeem (puur als vervanger van het traditionele  M-rail assortiment) op de markt te brengen. Het zakelijk succes daarvan was onmiskenbaar, maar had een bijgevolg: Niet alleen de gebruikelijke klandizie van het M- en K-rail assortiment bleek geïnteresseerd in dat nieuwe C-rail maar ook modelspoorliefhebbers die hogere eisen gingen stellen aan de omvang van het C-rail assortiment. Märklin reageerde daarop door het op de markt brengen van heel aantrekkelijke slanke wissels (waarbij mede opnieuw gebruik werd gemaakt van een deel van het VB-patent dat voorzag in losse railstukken die noodzakelijk deel moeten uitmaken van de totale slanke wissel)

Bij de ontwikkeling van die slanke C-wissels is toen "iets" niet onderkend of gewoonweg veronachtzaamd: De veel bredere belangstelling voor het nieuwe C-Gleis had tot gevolg dat een kring rondom de traditionele aanhangers van het voormalige M-Gleis verwachtte dat - net zoals bij het K-rail - als "logische" aanvulling op de slanke eenvoudige wissels ook een slank "Engels wissel" (DKW) op de markt zou worden gebracht. En dat zou vanwege de gekozen slanke wisselhoek voor de C-wissels slechts mogelijk blijken te zijn als een deel van de rails/wisseltongen van die dubbele C-kruiswissels naar gelang de stand van de wisseltongen gepolariseerd zou worden. Dat is nodig om een ononderbroken toevoer van de rijstroom mede via de rails/wisseltongen te garanderen. 

"Polarisering" van wisseltongen was iets wat Märklin bij zowel bij  M- als K-rail te allen tijde zou willen voorkomen omdat daarmee de traditionele eigenschap dat de wisseltongen ook kunnen worden "opengereden als ze niet goed staan" om zeep zou zijn geholpen. Terzijde zij opgemerkt dat indertijd in één geval bij één M-DKW wel polarisering werd toegepast!.

En dat is de stand van zaken tot nu toe. "Weichen Walter" heeft inmiddels aangetoond hoe de polarisering van een slanke DKW zou moeten worden uitgevoerd. Dat is een heel dure grap. Ik weet niet of Weichen Walter een patent heeft aangevraagd en gekregen op de polarisering van puntcontact-wissels. Dat zou de zaak nog meer kunnen compliceren.

Gegroet,

Rob van Kooy



 

     

[laurent]

Duidelijk verhaal Rob. Grappig is dat C rail eerst een variant op/naast M rail was, zelfde geometrie, alleen van kunststof en uitgevoerd als Alpharailprogramma. R1 wissels, 180mm railstukken en R1 bogen.

Zoals ik al zei, het gaat mij niet alleen om de slanke wissels. Ook een "Hosenträger" of betonnen dwarsliggers is wat naar mijn idee ontbrekend is.

De vraag is dan of daarvoor naast een "gewone" engelse wissel nog een tweede, slanke variant bij moet, of dat daardoor juist het programma weliswaar meer compleet, maar niet meer (dan wel een stuk minder) winstgevend wordt.

Dat vraag ik mij af. Een gehoord argument om voor K rail te gaan, is vaak het ontbreken van een voldoende slank assortiment bij C rail. Wellicht gaan de totale verkopen van C rail wel omhoog met deze wissels erbij.

Over de spijkertjes: die had de beste man met de (bolle) kop boven tussen de biels gespijkerd. De punten staken dus onder de plaat en waren daar met koperdraad aan elkaar verbonden.

Ah, ja, duidelijk. Maar nog steeds erg arbeidsintensief, ik denk dat een rail van bijv. Walter makkelijker geplaatst is.

[ex44]

Als het rail materiaal nu niet compleet is en een ander merk heeft wel wat je zoekt, dan stap je toch gewoon over, ipv hier een nutteloze discussie te gaan voeren over het wel of niet winstgevend zijn van een stukje rails.

Mijn hele baan is opgebouwd met C-rails. Ik wil graag een slanke engelsman en wil weten wat de reden is waarom die er niet is.
Nutteloos? Het hele leven is nutteloos, dus waarom deze discussie niet?

[ReneH0]

Als het rail materiaal nu niet compleet is en een ander merk heeft wel wat je zoekt, dan stap je toch gewoon over, ipv hier een nutteloze discussie te gaan voeren over het wel of niet winstgevend zijn van een stukje rails. Groetjes

Allereerst: Dit topic is niet bedoelt als topic om een discussie tussen tweerail en drierail op te starten. Als je komt om Märklin te bashen, te vertellen dat Märklin superieur is, tweerail te bashen of te vertellen dat tweerail superieur is, raad ik je aan nu weg te klikken uit dit topic. Het topic is wel bedoelt om een open discussie te hebben over het railmateriaal voor drierail en eventueel tweerail zonder een waardeoordeel aan een van beide systemen te hangen, als je dat niet kan, klik dan alsnog weg. Ook suggesties tot overstappen op het andere railsysteem worden niet gewaardeerd. Voor veel mensen zal dit, wegens de grote hoeveelheid rollend materieel, geen haalbare optie zijn.

Moet zeggen dat ik het wel een interessant topic vind.

[WilcoV]

Als de productie van iets rendabel zou zijn, dan was het allang geproduceerd. Wij blijven de modelspoorbaan als een hobby zien, maar voor de grote merken is het niets meer en niets minder dan een commerciële markt, Hier geldt vraag en aanbod. Als de vraag zodanig hoog is dat het aanbod rendabel kan worden geproduceerd, dan wordt dat ook geproduceerd. dat maakt juist dit soort discussies verre van overbodig. Producenten en importeurs houden dit soort discussies ook in de gaten. Als zij merken dat een dergelijke discussie speelt en hierbij de vraag omhoog stuwt dan zal de productie eerder reëel worden.

[Rob van Kooy]

Ook een "Hosenträger" of betonnen dwarsliggers is wat naar mijn idee ontbrekend is.

Dag Laurent,

Op zichzelf is het construeren van C-rail met betonnen dwarsliggers natuurlijk geen enkel probleem, maar meestal bedoelt de klant dan flexibele C-rail met betonnen dwarsliggers. Zoals je wellicht bekend is heeft Märklin het patent aangevraagd en inmiddels verkregen voor het construeren van flexibel C-Gleis. Onmogelijk is het dus niet, dat zo'n flexibel railstuk (en wellicht zelfs ook nog met "betonnen" dwarsliggers) uiteindelijk komt. Milieutechnisch is er misscien nog wel een "probleempje" vanwege de soepelheid die de kunststof bedding moet hebben en dat vereist het gebruik van in kinderspeelgoed verboden weekmakers. Maar wellicht heeft BASF daar al wat op gevonden.

De Hosenträger is geheel andere koek. Het is uiteraard zondermeer technisch  mogelijk zo'n combinatie van vier  wissels en een kruising "uit één stuk" te construeren (wat je bij 2-railproducten dan ook regelmatig ziet) zij het dat zo'n groot (en ongetwijfeld duur) railstuk in C-rail uitvoering met z'n kunststof bedding dan zo stevig moet zijn uitgevoerd dat het niet doorbuigt of eventueel zelfs breekt.

Wat er bij zo'n Hosenträger nog allemaal technisch en zelfs commercieel om de hoek komt kijken is een lang maar mij goed bekend verhaal dat ik hier nu niet neerschrijf om in hemelsnaam maar niet off topic te geraken. Het is overigens een heel interessante aangelegenheid!

Gegroet,

Rob van Kooy   

[Klaas Zondervan]

"Polarisering" van wisseltongen was iets wat Märklin bij zowel bij  M- als K-rail te allen tijde zou willen voorkomen omdat daarmee de traditionele eigenschap dat de wisseltongen ook kunnen worden "opengereden als ze niet goed staan" om zeep zou zijn geholpen. Terzijde zij opgemerkt dat indertijd in één geval bij één M-DKW wel polarisering werd toegepast

Dit zie ik niet helemaal voor me. Waarom zou je bij het Märklin systeem iets moeten polariseren?

[Martin Hornis]

Dit zie ik niet helemaal voor me. Waarom zou je bij het Märklin systeem iets moeten polariseren?

Het gaat daarbij om de 'kruising' van een railstaaf (van de beweegbare wisseltong) met de puntcontacten. De railstaaf moet dan in de niet-bereden stand een onderdeel worden van de reeks puntcontacten. Dit om een goede stroomtoevoer naar de sleper onder de loc te waarborgen. In sommige gevallen is een lange onderbreking in de puntcontactenreeks niet toelaatbaar wegens de beperkte lengte van de sleper.

[Martin Hornis]

Zo mis ik nog altijd een K-rail-kruising met een hoek van 2 * 14 graden en 26 minuten, dus totaal 28 graden en 52 minuten. In het C-railsysteem is wel een dergelijke kruising, dus ik zie niet in waarom/waardoor het bij het K-railsysteem niet kan.

[ivanzon]

Wat ik met CAD maatvoering bedoelde (op de vorige pagina) is de trend die je bij 2 rail ziet van bijna identieke boog stralen (r2 van ongeveer 420mm) bij alle fabrikanten. Terwijl er vroeger veel meer pas stukjes in het assortiment zaten.

[Rob van Kooy]

Inderdaad Martin,

De sleper is meestal te kort om een puntcontact buiten het wybertje van de kruisende rails in een slanke DKW en een puntcontact binnen het wybertje te overbruggen. Ik had eigenlijk van Klaas verwacht dat hij dat wel wist. Bij die stokoude M-DKW was dat - als die op "rond" stond - ook de reden. Die polarisatie was een puur mechanische zaak van een verschuivend palletje dat bewoog bij het omzetten van de DKW van "rond" op "rechtdoor" en andersom.

Gegroet,

Rob van Kooy

P.S. voor de "onwetenden": een wybertje is een lekker zout dropje in de vorm van een parallellogram.

[Rob van Kooy]

Terwijl er vroeger veel meer pas stukjes in het assortiment zaten.

Hallo,

Als je braaf met het voorhanden zijnde assortiment rails cirkelvormige banen of langwerpige banen bouwt dan blijf je gewoonlijk in het grid. Maar als je meer "avontuurlijk" met je baanaanleg bezig bent dan zal je merken dat je wel degelijk dan wel door de fabrikant geleverde passtukjes nodig hebt dan wel zelf uit voorhanden rails die passtukjes op lengte zaagt. Meestal is het wel zo goedkoop om passtukjes zelf te maken. Een passtukje van de leverancier is meestal bijna net zo duur als een hele rail! Dan denkt de berekenende modelbaaneigenaar meestal wel even na.

Gegroet,

Rob van Kooy

[Klaas Zondervan]

Ik had eigenlijk van Klaas verwacht dat hij dat wel wist.

Ik weet wel veel, maar niet alles.