Eifelgeschiedenis

[Reinout van Rees]

Decoder: Lokpilot Standard, de uitvoering met een 8polige stekker. Die ik eraf knip, maar dan heb ik in ieder geval draadjes die ik vast kan solderen. De vorige keer had ik de stekker vastgemaakt aan een zelfgemaakte contrastekker, maar dat neemt teveel ruimte in.

De rookgenerator gaat rechtstreeks aan de AUX1 uitgang, klopt. Volgens de instructie van hp-pfeiffer.de gebruik ik de massa van de lok als tegenpool. En niet de blauwe draad. Het verschil is dat je met aux1+blauw continu de volle 18V erop krijgt. Bij aux1+massa v/d lok (dus effectief aux1+rood danwel aux1+zwart) krijg je maar gedurende de helft van de puls spanning op de rookgenerator. Voor het gemak: 9V effectief.

Je heb rookgeneratoren voor regulier gebruik (nummer 10), die kunnen zeg 12 volt aan. En de nummer 11 is officieel voor digitaal gebruik, dus 18-20V plusminus. Ik gebruik nummer 10, wat hetzelfde zal zijn als jouw oude rookgenerator, omdat het bij oude roco's de massa al aan de rookgenerator vast zit.

Oh, ik merk dat ik één ding verkeerd heb gezegd: in de 23 zit een lokpilot Basic, da's de voorloper van de Standard. Ik had iets heel stoms gedaan en de Standard voor de 23 gefrituurt, vandaar dat ik de oude Basic er weer in had gezet. Maar: normaliter stop ik er dus een Standard in

Reinout

[Reinout van Rees]

Het is drie dagen geleden dat het gat in het dak van de tunnel is gerepareerd. Sindsdien is er niets voorgevallen.

Claus rijdt met zijn 23er vanuit de richting Berenbach de tunnel in. Ondertussen staat de pastoor aan de andere kant van de tunnel bij de onderdoorgang. Rustige plek met uitzicht op z'n kerk en op "zijn" dorp. Je kan omhoog lopen naar de burcht voor een nog mooier overzicht, maar daar heeft hij vandaag geen zin in. Rustig z'n preek van vanochtend nog even nakauwen en alvast nadenken over wat hij volgende week wil zeggen. Hij hoort in de verte een trein de tunnel in rijden.

KLANG BENG!

Tierend ramt Claus de regulateur dicht waarna hij de remkraan openzet en de ganghandle neutraal zet. Niet weer! Buiten de tunnel staat een Fernsprecher en in gedachten schreeuwt hij al via de telefoon iemands trommelvlies er aan de andere kant uit.

De pastoor ziet in een wolk van stoom en krachtig remmend de stoomlok de tunnel uit komen en tot stilstand komen. Meneer de pastoor heeft het ongeluk de eerste persoon te zijn die Claus ziet en krijgt dus de volle laag.



"STALIN! Doe je $%&^^# best eens! Werk eens voor je centen! Je bent toch pastoor ofzo? Waarom zitten er geen slijtplekken in dat pak van jou van het bidden op je blote knietjes?!? Basiscursus exorcisme op het seminarie niet gehaald omdat je teveel aan het trapistenbier zat ofzo? Werk eens voor je centen en ros dat spook of wat het ook is mijn tunnel uit! Moet ik m'n broer erbij halen ofzo om die tunnel met een tweedehands kanon onder vuur te nemen ofzo? $&&^%# broddelwerk!"

Vaalgroen van ellende en met bibberende knieën ziet hij de machinist naar de Fernsprecher lopen en een slinger aan de telefoon geven. De ongelukkige aan de andere kant dient zich kennelijk af te vragen wat de overeenkomst is tussen hem en een bewoner van het apenverblijf. En waarom die vergelijking ten faveure van de aap uitvalt. En waarom een dronken Orang-Oetang met een voorhamer nog nuttiger is qua onderhoud aan de spoorlijn dan dat stelletje &*$#% in dat hokkie van hen in Kelberg. De natuurlijkheid van hun geboorte alsmede de voorouders aan vrouwelijke en mannelijke kant wordt in twijfel getrokken. Een baviaan en een domme koe, bijvoorbeeld?



Zo gaat het nog een minuut door totdat de stoker tactvol een tikkie tegen de stoomfluit geeft en Claus de hoorn erop smijt, terugloopt naar de lok, een vuile blik op de deuk werpt en weer naar boven klimt en wegrijdt.

De pastoor loopt hoofdschuddend naar beneden. Hij ziet in de verte de tienerdochter van z'n huishoudster aan komen lopen. Ze ziet er wat nat uit, dus hij snapt wel dat er een mededeling gaat komen met "doopvont" en "H₂O" erin.

Immer aufmerksam!

Philippsburg, Monreal

[jerrytrein]

 
een groene pastoor met een natte tiener dochter die een boze loc fuhrer tegen kwamen in een onder doorgang naar de opgang van een ten ondergegaan slot burcht kasteel 

[Reinout van Rees]

  Wees blij dat die dochter geen drakenei zit uit te broeden...

Volgens planning wordt alles 1 november duidelijk.

Reinout

[jerrytrein]

 (y)prachtig verhaal
blijf t volgen

[Reinout van Rees]

En nou is het afgelopen!

Goede training voor Moritz, hoor, zo'n muis. Hoewel die nu buiten op het perron op het bankje zijn vachtje schoon zit te likken en zich met geblaas afreageert op iedereen die te dicht in de buurt komt: de muis was hem deze keer ontkomen.

Jakob propt een krant onderin het gaatje en smeert er een dikke laag plamuur in. Vervolgens een stoeptegel erop totdat het helemaal droog is. Dan zou het toch afgelopen moeten zijn met de muizen. Ondertussen kwam Ludwig nog even binnen, maar die verstond Jakob niet helemaal omdat hij onder het bureau met de plamuur bezig was. Ludwig zei iets over "Sherman", "tunnel" en "vlinderdassen", maar wat 'ie daar nou mee bedoelde? Een sherman tank ofzo? Wil hij de tunnel gaan beschieten. Ach, dat hoor ik vanmiddag wel. Ik vraag me af of hij niet een tikkie aan het doorschieten is.

Mit freundlichen Grüsse,

Bahnhof Kelberg

[Thai-Bundesbahn]

Decoder: Lokpilot Standard, de uitvoering met een 8polige stekker. Die ik eraf knip, maar dan heb ik in ieder geval draadjes die ik vast kan solderen. De vorige keer had ik de stekker vastgemaakt aan een zelfgemaakte contrastekker, maar dat neemt teveel ruimte in.

De rookgenerator gaat rechtstreeks aan de AUX1 uitgang, klopt. Volgens de instructie van hp-pfeiffer.de gebruik ik de massa van de lok als tegenpool. En niet de blauwe draad. Het verschil is dat je met aux1+blauw continu de volle 18V erop krijgt. Bij aux1+massa v/d lok (dus effectief aux1+rood danwel aux1+zwart) krijg je maar gedurende de helft van de puls spanning op de rookgenerator. Voor het gemak: 9V effectief.

Je heb rookgeneratoren voor regulier gebruik (nummer 10), die kunnen zeg 12 volt aan. En de nummer 11 is officieel voor digitaal gebruik, dus 18-20V plusminus. Ik gebruik nummer 10, wat hetzelfde zal zijn als jouw oude rookgenerator, omdat het bij oude roco's de massa al aan de rookgenerator vast zit.

Oh, ik merk dat ik één ding verkeerd heb gezegd: in de 23 zit een lokpilot Basic, da's de voorloper van de Standard. Ik had iets heel stoms gedaan en de Standard voor de 23 gefrituurt, vandaar dat ik de oude Basic er weer in had gezet. Maar: normaliter stop ik er dus een Standard in

Bedankt voor je uitgebreide reactie Reinout 

[Reinout van Rees]

En nou is het afgelopen! Vind ook Ludwig van de Bahnmeisterei.

Goede training voor hem en zijn personeel, hoor, steeds die tunnel repareren. Maar eens moet het ophouden. En leuk is het ook niet om je oren zo ongeveer via de telefoon geamputeerd te krijgen door een scheldende machinist Claus Bidermann aan de andere kant van de lijn omdat er weer een deuk in z'n lok zit.

Dit vraagt om steviger maatregelen! Hij heeft eens gelezen over "Sherman's vlinderstrikjes" uit de amerikaanse burgeroorlog. Dat was om de spoorlijnen van de zuiderlingen te mollen. Permanent. Je breekt het spoor af. Neemt de dwarsliggers en stookt er een vuurtje mee. Je legt een stapel rails met hun midden over het vuurtje tot ze heet genoeg zijn. Vervolgens vouw je ze om een boom heen. Wel even zorgen dat je ze ook een beetje in de lengterichting draait. De zuiderlingen hebben nauwelijks industrie en als rails zo gedraaid zijn moeten ze opnieuw gesmolten en gegoten worden...

Enfin, z'n collega's erbij gehaald. En een stapeltje kolen van de lokloods gepakt en in de fik gestoken. Twee oude rails gepakt en erop gelegd. Na een uurtje hebben ze de rails ongeveer in de vorm van een tunnelbuis gevouwd. Voor het vervoer in het midden met de snijbrander doormidden gesneden. Alles inladen en in de bus. Steekt een beetje uit, maar toch. Met een plaat staal erbij en de rails als stutten krijgen ze dat gat wel permanent dicht.



Ze rijden richting Monreal.

Mit freundlichen Grüsse,

Bahnhof Kelberg

[Reinout van Rees]

Ludwig wil er niet over praten. Jakob vroeg hem hoe het was om de nieuwe constructie in de tunnel aan te brengen, maar het waren slechts grommen die hij als antwoord kreeg. En een vuile blik. Dus Jakob liet het er maar bij zitten. Ook Moritz liep behoedzaam met een respectvolle boog om Ludwig heen.

Jakob probeerde nog wat info van Ludwigs collega's los te peuteren, maar had daar ook al geen succes. Die collega's keken schichtig uit hun ogen en weigerden iets te zeggen. Ze waren überhaupt te druk bezig met over hun schouder kijken, op zoek naar mogelijk gevaar. Daarmee overdreven ze toch wel een beetje boel beetjes, meende Jakob.

"Hissssssssssss!" deelt Moritz mede. Met een hooghartige blik en met z'n staart in de lucht paradeert hij het stationsgebouw in. Jakob kijkt verbaasd om zich heen en ziet de reden: de hond Polutus heeft zich weer eens op het station gewaagd. Tja, er staat een uitnodigend voorwerp bij het stationsgebouw:



"Scheisshund! Abhauen!" weerklinkt over het stationsplein terwijl de cameraman naar zijn "aromatisch geüpgrade" camera holt. Polutus slentert rustig weg.

Jakob loopt naar de cameraman toe en informeert waarom hij hier met z'n apparatuur is.

"Spokenjacht. Het is binnenkort Halloween en we willen daar een item over maken voor de WDR. Bij de jeugd mag dat amerikaanse feest zich over een zekere populariteit verheugen, vandaar. En via via hebben we doorgekregen dat er misschien wel een spook in de tunnel van Monreal zit. Complete onzin, natuurlijk, maar er zijn wel een paar zaken voorgevallen waar we een leuk verhaaltje omheen kunnen weven."

".... oh ....." zegt Jakob, met stomheid geslagen. "Kuch, eh, en wat heeft dat met dit station te maken? Die tunnel ligt toch een eindje verderop?"

"Via via hoorden we dat een hoofdpersoon de baas van de Bahnmeisterei hier in Kelberg is. Die schijnt nu al voor de tweede of derde keer iets in de tunnel gerepareerd te hebben. Dus gaan we hem zo interviewen."

".... oh ...." zegt Jakob. "Daar zal 'ie blij mee zijn.... Nou ja, als jullie hem zo zoeken kunnen jullie het beste hier rechtdoor het spoor oversteken en dan naar de lokloods lopen. Er staat een bordje 'Verboten', maar ik geef jullie bij deze toestemming daarlangs te lopen. Achter de lokloods, vanaf hier gezien, vind je de Bahnmeisterei."

"Danke! Dan gaan we er over een paar minuten naar toe."

Mit freundlichen Grüsse,

Bahnhof Kelberg

[Reinout van Rees]

"Meneer Wiggershausen, mogen we u even wat vragen stellen?"



Verbouwereerd kijkt Ludwig Wiggershausen naar de camera. De op hem gerichte camera nog wel. Krijg nou wat...

"Pardon? Hoe bedoelt u?" Het gesprek stokt even omdat de 23 met z'n reizigerstrein het station uit rijdt richting Mayen en Koblenz.

"Meneer Wiggershausen, u bent de leider van de Bahnmeisterei alhier?"

"Ja, dat klopt."

"Tot waar loopt het gebied wat onder u valt?"

"Het loopt van hier in Kelberg tot vlak voor Mayen West. Vroeger, toen de lijn nog doorliep, was het de andere kant tot vlak voor de aansluiting bij Niederehe aan de lijn van Dümpelfeld naar Lissendorf." Ludwig komt langzamerhand op zijn spreekstoel, maar wil wel oppassen niet teveel te zeggen.

"Dus de tunnel bij Monreal valt er ook onder. Mooi, want daarover hebben nog wat vragen. Was er niet iets raars bij de bouw?"

"Klopt! Zoals u weet staat recht boven de tunnel een burcht, de Löwenburg. Bij de bouw van de tunnel stuitte men op een gang die, van de Monreal-ingang uit gezien, van linksboven naar rechtsonder de tunnel kruisde. Verder naar beneden was hij deels ingestort en volgelopen met aarde enzo. Naar boven was hij iets verder te volgen, maar liep ook dood. Wel was overduidelijk dat het een vluchtgang danwel bevoorradingsgang was vanuit het kasteel naar de Elzbach die onder langs de heuvel loopt. De gang is verder niet uitgegraven en ze hebben de tunnel gewoon met steen bekleed. Op één plek zit er dus linksboven en rechtsonder een loze ruimte achter."

"Klopt het ook dat er af en toe problemen zijn met de tunnel? Stenen die vallen?"

"Ach, zoals in elke tunnel moet er periodiek onderhoud gepleegd worden. Ik vind trouwens dat dit soort interne zaken u niet aangaat."

"We hebben het gerucht gehoord dat er in de tunnel last is van zaken die niet puur rationeel verklaarbaar zijn. 'Het spookt', zogezegd."

"Spoken bestaan niet."

"Ik zeg ook niet dat spoken bestaan, ik ben alleen wel geïnteresseerd in zaken die u er omheen kunt vertellen dat de verschijnselen zou verklaren"

Een 50er loopt binnen met een reizigerstrein, wat het interview met de steeds onwilliger Ludwig even onderbreekt.

"Spoken bestaan niet. En ik wil graag verder met m'n werk, dus ik hou het hierbij. Goedendag. Als u spoken wilt zien moet u met - hoe heet het ook al weer - Halloween maar opnames maken bij de tunnel als u dat zo graag wilt."

"Goede suggestie. Dat zijn we van plan. Die tip hadden we ook al gekregen en een jonge verslaggeefster van ons gaat die dag inderdaad daar langs. Een goede dag verder, meneer Wiggershausen!"



Mit freundlichen Grüsse,

Bahnhof Kelberg

[Miljoenenlijn]

Mooi Gedaan ga zo door

Gr Jo

[gvandersel]

Huizen van Monreaal zien er goed uit.

Groet,

Gerard van der Sel.

[Reinout van Rees]

De trein rijdt voorbij. Nu heeft de pastoor zeker tien minuten de tijd om even de tunnel in te lopen en rond te kijken voordat de volgende trein langskomt. Gewapend met een zaklantaarn loopt hij bibberend de tunnel in: tòch wil hij zelf een blik op de situatie geworpen hebben.



Tot zijn verbazing "voelt" het niet vijandig in de tunnel. Als hij er een gevoel aan moet verbinden is het... frustratie? Een hulpvraag? Zoiets als je soms kan voelen als er iemand in zijn kerk rondscharreld op een doordeweekse dag. Het zòu een toerist kunnen zijn die het schilderij of de glas-in-lood ramen bekijkt, qua gedrag, maar je voelt op je theewater aan dat er een heel verhaal los komt als je de persoon vriendelijk en op en aanspreekt. Dat het geen toerist is was al duidelijk omdat je hem of haar al vier keer bij de bakker hebt gezien afgelopen jaar

Net zo'n "hier wil iemand praten of hier wil iemand hulp" gevoel heerst in de tunnel. Vaag, maar toch.

Na een minuut lopen komt hij bij de plek van de reparatie. Solide werk, dat moet gezegd worden. "Knappe jongen als je dat gat weer open krijgt" denkt de pastoor terwijl hij naar boven kijkt. Hij schijnt verder met de zaklantaarn en kijkt goed in het rond.

Huh???

"Huh??? Waarom hebben ze dat niet gelijk aangepakt?" vraagt hij zich af.

Immer aufmerksam!

Philippsburg, Monreal

[gvandersel]

Morgen de ontknoping?

Groet,

Gerard van der Sel.

[Reinout van Rees]

"Fahrdienstleiter Bodemann. Zugmeldung." zegt Jacob Bodemann in de telefoon die voor de verbinding met Berenbach zorgt. "Darf zug 2461 kommen?"

...

"ich wiederhohle: zug 2461 darf kommen. WASSS??? Huh? Wat nou?". De keurige aanmelding van de trein, netjes volgens de voorschriften, wordt op gevolgd door iets dat nicht-ordnungsgemäß is.

...

"Ja... entschuldigung... Het licht viel hier plotseling uit en ik hoorde een krzzzzrzzzzt uit de meterkast komen." Zo verduidelijkt Jakob de situatie. Gelukkig werkt de telefoon nog wel. Logisch, want dat is een "OB" telefoon. "OrtsBatterie". Er zit een batterij/accu in. En er zit een zwengel aan waarmee je bij het begin van het gesprek een bak stroom opwekt waarmee aan de andere kant de bel overgaat.

Jakob loopt met een zaklantaarn in de hand naar de stoppenkast. Het is al aan het schemeren en wordt zometeen buiten wel licht genoeg, maar binnen wil 'ie toch een lamp aanhebben. En de wachtruimte en het toilet dienen ook verlicht te zijn. Hij doet de stoppenkast open.

Snuif! Verbrande lucht. Een muis! Een (nu nasmeulende) muis heeft de hoofdkabel deels doorgebeten! Oh nee... Jakob had eerder deze week vakkundig de opening bij z'n bureau dichtgemaakt. En de muizen moeten kennelijk per se naar boven. Desnoods door de stoppenkast.

Ok... tijd om de oorspronkelijke opening weer open te maken...

Triiiiiing! De telefoon gaat. Berenbach gaat vast de trein terugmelden. Daarna moet hij de electriciën bellen om de boel te laten herstellen...

Mit freundlichen Grüsse,

Bahnhof Kelberg