Realisme. Wat is dat? Discussie.

[Ruud K]

Ja, realisme kun je op allerlei manieren opvatten. De werkelijkheid nabouwen kun je vergeten. Wel heb ik gemerkt dat ik het leuk vind een suggestie van werkelijkheid te wekken door modelspoorzaken te laten zien die in werkelijkheid zou hebben kunnen bestaan . Dat beperkt je enerzijds - ik kan op mijn baan geen NS 1200 laten rijden -, maar verrijkt je anderzijds: je gaat op zoek naar hoe het er in werkelijkheid uitzag in jouw tijdvak, land, streek en het geeft plezier dat vorm te geven. Dat is mijn manier van de modelspoorhobby beoefenen. Er zijn vele andere manieren die evenveel plezier kunnen geven.

Groet,
Ruud

[henk]

1. Zolang het geen 3-rail of rails met bedding is, voldoet de rest. Niemand gaat herkennen dat de wissels smaller of minder scherp zijn etc. (behalve wij op het forum dan ).

Toch wel. Dat wil zeggen, ook buitenstaanders zullen een wisselstraat met serieus slanke wissels, lage profielen etc. al snel realistischer vinden ogen. Ze zullen vaak alleen niet kunnen zeggen waarom.

Dat is weer wat anders dan 'leuk vinden'. Leuk gaat bij bezoekers naar mijn ervaring over lampjes in huizen en herkenbare treinen. 

[Floris Dilz]

Prima dat jij ver gaat wat detaillering betreft, maar waarom denk je dat iedereen de werkelijkheid wil nabouwen? Op mijn baan rijden Franse, Duitse, Engelse en Nederlandse treinen gewoon door elkaar, zowel stoom als diesel en elektrisch en langs bebouwing uit alle windstreken. Op het hoofdstation staat de laatste Duitse Keizer Wilhelm 2 op de ICE te wachten, maar hij kan ook kiezen voor de Beneluxtrein. Natuurlijk is dit niet de werkelijkheid maar IK vind het leuk, trouwens even later stoomt er een oude Mallard binnen in ook nog eens de verkeerde schaal (00 - 1:76) In de bergen rijden er treintjes in schaal N. Realisme is dus voor iedereen anders en de echte realiteit is dat iedereen er op zijn / haar manier lol aan beleefd.

Uhm, wat jij hier beschrijft heeft dus zoals je zelf al min of meer zegt geen fluit met realisme te maken maar meer met gewoon leuk met treintjes spelen op een manier die jou aanstaat. Word je daar blij van, vooral doen, maar realisme is voor jou dus uberhaupt geen overweging, en ook allemaal niet zo relevant in deze discussie.

[kawaaad]

Hallo bert, je beantwoordt mijn opmerking volledig.Je spreekt je eigen voorkeur uit!!

mvg aad

[VFR]

Hallo bert, je beantwoordt mijn opmerking volledig.Je spreekt je eigen voorkeur uit!!
mvg aad

 
Ja, ik kon een grijns ook niet onderdrukken toen ik Bert's reactie las.

[Dirk J]

Realisme? De biefstukjes in mijn restauratierijtuigen smaken naar plastic. Bah. Het meest realistische is daarentegen de bediening in diezelfde restauratierijtuigen: hoe je ook probeert hun aandacht te krijgen, er komt niemand... 

De vraag bij realisme is waar je de grens legt, en dat is hoe dan ook persoonlijk. Sommigen vinden een baan heel realistisch, terwijl ik dan weer rijen rijtuigen op diezelfde baan voorbij zie komen die prachtig correct zijn, van buiten kloppend tot op de klinknagel, en mooi voorzien van interieurs en verlichting - maar zonder reizigers. Blijkbaar vervoeren de reizigerstreinen uitsluitend lucht. Hoe realistisch is dat? En gelukkig heeft iedereen daar dan weer een eigen mening over 

[MMTB]

Ik plaats van een treinbaan heb ik een trambaan, want dan kan je op een kleine afmeting meer kwijt. Het is begonnen als thuisbaan van een 15 jarige en nu 14 jaar later een beursbaan waarmee ik alle bekende europese beurzen mee afga. Realisme was nooit het hoofddoel, maar zolang het maar klopt voor het gevoel en dat het er naar mijn smaak mooi uitziet. Uiteindelijk is het de complete fallercatalogus, maar dan in een andere setting. Hier een foto als indruk:



Bouwdraadje: http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,49508.0.html?

1. De rails en geometrie ervan.
Roco en Peco code 100, want het overgrote deel is straatrails en daar is een hoge railstaaf handig. Geen idee hoe groot de boogstraal in het echt is bij trams, maar de 25cm die ik gebruik oogt realistisch en alles gaat er doorheen. Slingerende trams in kleine boogstralen is ook de charme van een tram.
2. Het rollend materieel.
Thuis zijn het alle trams van alle periodes. Gewoon wat ik zelf mooi vind. Op beurzen rij ik voornamelijk duits(talig). Dus DE, CH en A, want de stad is Duits. Bezoekers zien namelijk het verschil niet, want de meeste kennen alleen het begrip tram en kunnen er hoogstens een paar uitpikken als herkenbaar. Oudere trams rijden als zogenaamde museumtrams rond, wat hedendaags nog veel voorkomt in Duitse steden.
3. Bij rail periode va ong 1960 e-locs - de bovenleiding.
Trams zonder bovenleiding staat raar en deze is ook werkend aangebracht op mijn tentoonstellingsbaan. Trams rijden met de beugel tegen de draad. De stroomafname gaat wel via de rails, maar is ook werkend mogelijk via de bovenleiding. De betrouwbaarheid is iets minder, vandaar stroomtoevoer via de rails.
4. Sein (stelsels)
Als je baan steeds verder af is, dan ontkom je niet aan seinen. Tramseinen zijn lastig te krijgen en ik heb ze in opdracht naar wens laten maken. Ze worden door Koploper aangestuurd, maar wel via logische acties ipv het seinstelsel. Deze bestaat namelijk niet voor trams in koploper. De seinen reageren op de trams en niet andersom zoals het hoort, maar het plaatje klopt voor de bezoeker.
5. De direct omkleding rond de rails en zo (ballasten enz).
Bruine balast en geschildere railstaven. Wel een must bij gebruik van code 100.
6. De omkleding iets verder van de rails - stations, industrie emplacementen.
De complete baan is aangekleed, waarvan elke centimeter benut is. Ik zit wel op het randje van overvol, maar met de thema 'Grote drukke stad' heb ik een excuus.
7. De verder omkleding - steden, landschap, industrie.
Zoals ik hierboven schreef, helemaal volgebouwd. Is het helemaal realistisch? Nee, want de stadshuizen zijn de klein en de ook het wegennet klopt niet qua afmetingen. Hierbij is alles op het oog gedaan zodat het totaalplaatje klopt. Ruimte voor alles op schaal is er helaas niet, want ga grote warenhuizen of stadskerken maar eens omrekenen naar 1:87...
8. Het treinbedrijf zelf (rondjes om de kerk of op basis van dienstregeling en goederen transport).
Elke 10 seconden komt er een tram voorbij en dit kan ik 70 trams volhouden totdat de eerste weer voorbij komt. Ik zie de baan ook meer als rijdende vitrine. De trams stoppen keurig bij de haltes en er is altijd beweging in de remise. Maar volgens dienstregeling wordt het voor beursbezoekers saai. Op een beurs moet immers altijd wat rijden.
9, Wat ik nog niet genoemd heb???
Ik heb achtergrondgeluiden, trambellen bij de haltes de kloppen met het tramtype, dag/nacht schakeling en alles tot in de detail verlicht voor de nachtstand. Verder zijn alle kruispunten van realistische stoplichten voorzien die compleet volgens echte volgorde werken. Dit was wel een klus met programeren, maar is voor mijzelf een leuk detail.

Conclusie, ben ik helemaal realistisch bezig? Voor mijzelf niet, maar ik heb er lol van en de beursbezoekers kunnen de baan waarderen.

Groeten, Mark

[VFR]

Ik plaats van een treinbaan heb ik een trambaan, want dan kan je op een kleine afmeting meer kwijt.  Realisme was nooit het hoofddoel, maar zolang het maar klopt voor het gevoel en dat het er naar mijn smaak mooi uitziet.

Hier omschrijf je perfect je eigen streven in realisme.


Uiteindelijke is het de complete fallercatalogus, maar dan in een andere setting.
 

Conclusie, ben ik helemaal realistisch bezig? Voor mijzelf niet, maar ik heb er lol van en de beursbezoekers kunnen de baan waarderen.

Volgens mij heb je net verteld dat dit voldoet aan jouw eisen van realisme. Daar gaat het toch om? Overigens, gezien de reacties van vele kijkers is het ook heel realistisch. En ik sluit me daar helemaal bij aan.

[HOllandsBouwwerk]

Volgens mij gaat het hier niet om van wat je leuker vind, dat is voor een ieder persoonlijk, maar we hebben het hier over realisme, het benaderen van de werkelijkheid in onze hobby.

[henk]

Ja, volgens mij ook.
Onderstaande opmerking kan ik dan ook niet goed plaatsen.
Volgens mij kunnen mensen reuze blij zijn met een baan zonder te pretenderen dat het iets met realisme te maken heeft.

realisme = Waar je zelf blij van wordt en zelf tevreden mee bent !!!

mvg aad

En het onderstaande kan goed kloppen. Bert beantwoordt namelijk gewoon de vraag van topicstarter naar de eigen voorkeur. Als mensen de eigen voorkeur beargumenteren, kan je nog een hoop van elkaar leren.

Hallo bert, je beantwoordt mijn opmerking volledig.Je spreekt je eigen voorkeur uit!!

mvg aad

[decauville_nl]

Volgens mij moeten we inderdaad wel wat dingen uit elkaar houden.

Zeggen dat iedereen lekker moet doen waar hij of zij zin in heeft is zeker een waarheid maar heeft niets van doen met de definitie van realisme. Wat je jezelf wel kunt afvragen en wat subjectief is is: wat vind ik zelf een realistische modelbaan en kunt je ook afvragen; wil ik dat bereiken op mijn modelbaan en hoe moet dat dan?

Op de vraag: Wat is realisme?,  is maar een beperkt antwoord mogelijk lijkt me. Voor ons modelspoorders is dat:  het zo dicht mogelijk benaderen van de/een werkelijkheid.
Een modelbaan is of oogt realistisch als op alle fronten gestreefd is naar het zo dicht mogelijk benaderen van de/een werkelijkheid die wordt nagebouwd.

Dat betekend niet dat het onderwerp of tafereel echt bestaan moet hebben, vandaar dat ik schrijf “de/een werkelijkheid”.. Je hoeft dus niet perse iets  uit de werkelijkheid na te maken wil een modelbaan realistisch ogen. Wel moeten alle onderdelen, zoals spoor, gebouwen en landschap op die fictieve maar realistisch gebouwde modelbaan zoveel mogelijk naar voorbeeld worden weergegeven.

De vraag; welke modelbaan is realistisch en wat vinden we daar van? is veel lastiger te beantwoorden. Dat is ook een smaakkwestie. Een ieder zal met andere ogen naar een modelbaan kijken, niet iedereen zal hyperrealisme weten te waarderen, maar anderen juist wel. Maar eigenlijk maakt dat voor de vraagstelling niet veel uit.
Die ging er om hoe realisme te bereiken.

Als je je modelbaan heel realistisch wil laten ogen kun je volgens bepaalde normen gaan werken die bijvoorbeeld finescalebouwers of Fremorijders of H0Pur puristen aanhouden. Die normen omvatten van alles, van railhoogte, wielflenshoogte, superslanke wissels enzovoort. Is een keuze en er worden soms schitterende dingen gebouwd
Ik zou mijzelf niet zo’n harnas willen aantrekken, en hier op Beneluxspoor dat soort normen opsommen heeft niet echt  zin.

Wat mij persoonlijk betreft zou ik, in het algemeen op onderstaande letten, daarmee ook wat toevoegend aan de lijst van de TP maar vast niet alles coverend:

Thema: kies heel bewust een duidelijk thema, bepaal wat daarvoor aan landschap, bebouwing, spoor en materieel nodig is en laat al het overbodige weg. Vraag jezelf af: waarom ligt hier spoor, waarom dit gebouw, is het aangesloten op het wegennet enz. enz.. Het excact nabouwen van een bepaald station of een BW oid kan erg goed werken maar je komt nooit onder consessies uit. Ik zelf combineer bij ontwerpen meestal meerdere bestaande situaties tot een geheel en fantaseer de rest erbij, maar wel conform de/een werkelijkheid.

Locatie: kies heel bewust de locatie van je weer te geven fictieve werkelijkheid. Dit heeft natuurlijk alles te maken met het thema.  Pas vooral het spoor aan aan het landschap en maar een heel klein beetje het landschap aan het spoor.

Tijdperk: kies heel bewust een tijdperk en hou je daaraan, voer dat in alles door.

Seizoen: Bepaal het seizoen en pas alles daar op aan.

Research: besteed belachelijk veel tijd aan onderzoek voor je begint te plannen en bouwen, koop alle boeken en bladen die je over jouw onderwerp kunt vinden, struin het web af tot je groen ziet en laad alles neer wat je aan info, foto’s en tekeningen vind.

Achtergrond: Onontbeerlijk. Als ik zie wat de laatste tijd gedaan wordt met fotoachtergronden zeg ik: the only way to go…

Schaal: werk bij alles wat je maakt zoveel mogelijk echt in schaal. Ga voor een zo laag mogelijke spoorstaaf, zo slank mogelijke wissels. Zelfbouw is echt lang niet altijd nodig, er is heel wat in de handel. Landschap en gebouwen op ware grootte kunnen indrukwekkend zijn en de treinen echt terugbrengen tot realistische proporties en een plaats geven op de baan. Vooral te kleine gebouwen, wegen en bomen storen in het beeld maar juist ook te grove kleine details. Heel interessant kan zijn de schaal naar achteren toe op je modelbaan iets te laten verlopen. Plaats iets te kleine gebouwen, auto’s, bomen en mensen naar achteren en je creeert enorm veel diepte. Lengte van je baan is belangrijker dan diepte, maar is geen keiharde waarheid
Echt op schaal werken betekend waarschijnlijk  dat heel veel bouwpaketten van de bekende merken niet meer aan je eisen zullen voldoen omdat ze veel te klein blijken met veels te grote bakstenen…

Kleur: een van de allerbelangrijkste maar ook allermoeilijkste zaken is het realistisch weergeven van de kleuren, van zowel gebouwen, materieel als de natuur. Het is te veelomvattend om daar hier nu veel  zinnigs over te zeggen. Ik zelf ga op zoek naar voorbeelden van andere modelbouwers die ik goed vind en probeer uit te vinden hoe zij hun modellen schilderen, bomen of gras maken, welke technieken worden toegepast. Denk bij kleur ook aan de schaal. Van een afstand worden alle kleuren fletser. Beperk het kleurenpalet. Pas de kleuren aan op het thema, landschap, tijdperk enz.
Als je gebouwen uit de handel gebruikt kun je ze ongelooflijk veel realistischer maken door ze goed te schilderen.

Dienstregeling: zie commentaar van Floris! 

[HOllandsBouwwerk]

Ik doe er ook nog maar een stukje van realisme bij!

Realisme. Dat is in onze hobby, om de werkelijkheid zo goed mogelijk over te brengen naar onze hobbykamer, maar dan in het klein, om het maar even zo te zeggen.
Natuurlijk zijn er voor iedereen grenzen, zowel op het gebied van handigheid, financieel, ruimte en noem maar op. Natuurlijk moet je concessies doen, neem alleen maar eens de bochten die een trein moet nemen, daar is onze hobbyruimte eigenlijk te klein voor.
Maar realistisch werken kan iedereen leren en het ene zal beter lukken als het andere, maar het is vooral het waarnemen.

Als we buiten zijn, zien we van alles, maar echt kijken doen we niet. Een goed voorbeeld, wat ikzelf heb meegemaakt is, dat ik tijdens mijn studie de opdracht kreeg om zonder naar buiten te kijken, de lantaarnpaal die in de straat stond te tekenen, de opdracht daarna was, ga naar buiten, kijk naar de lantaarnpaal en teken hem nog eens. Het resultaat was twee totaal verschillende lantaarnpalen. Ik had domweg nooit gekeken naar die dingen, terwijl ik al 10 jaar in die straat woonde.

Het is vooral het kijken, kijken en nog eens kijken. Ik praat nu alleen over één van de punten uit het lijstje, omdat ik daar veel mee bezig ben.

Iemand anders schreef over het verhaal bij zijn baan en een ander had het over elke steen, rots, polletje gras, daar was over nagedacht. Ik denk dat dit een goede basis is om een realistisch beeld op de baan te krijgen.

Mensen praten over: ik ga nog een paar bomen maken. Grove Den en Miliocomarty, om er maar even twee te noemen, praten bijvoorbeeld over: ik ga een beuk, of een berk maken en ik denk dat daar het verschil in zit. Natuurlijk moet je ook de vaardigheden onder de knie hebben, maar alles valt te leren en zelfs dan haal je een bepaald niveau, maar je komt steeds dichter bij de realiteit.

Met alle respect naar anderen hoor, maar soms zie ik een baan, waarop de mooiste treinen rijden en op diezelfde baan hebben ze dan een stel Faller (lees: plastic onbewerkte) huizen neer gekwakt, dat is nou onrealistisch. En of we het dan wel of niet leuk vinden, dat is weer een ander verhaal.

Als ikzelf weer een gebouw ga maken en dat gebouw staat er nog, dan ga ik er heen om de sfeer te proeven, details te bekijken, gewapend met een kleurenwaaier, noteer ik de kleuren van alles waar ik maar bij kan, veel foto’s maken, maten opnemen enz. Als een gebouw er niet meer is, dan op het internet zoeken, boeken doornemen en goed kijken wat er op die foto's staat, soms kijken we alleen maar naar die trein die op de foto staat, maar er is vaak veel meer op een te zien.

Dit is dan mijn gevoel bij realisme!

[VFR]

Voor mij geld dat ik voor mijn modelbouw een bepaald normenkader heb vastgesteld. In de meeste reacties kom je zo'n normenkader tegen (soms ingevuld in het 8 punten lijstje). Basis van mijn normenkader is het volgende: zo dicht mogelijk bij de werkelijkheid komen, met de kwaliteiten (technieken) die ik heb.

Met mensen als Peter (HOllandsbouwwerk) op het forum wordt ik wel geprikkeld om mijn technieken steeds verder uit te bouwen en te verbeteren. Om zo steeds dichter bij de werkelijkheid te komen, maar ik hou mijn eigen grenzen wel in de gaten. Als ik weet dat ik zelf iets gewoon niet goed kan, ook na het oefenen (iedereen heeft tenslotte een bepaalde grens aan zijn eigen kunnen), dan leg ik me daar bij neer. Ik ga kijken naar andere oplossingen zoals dan maar een bouwpakket kopen voor kitbashen om toch in de buurt te komen van het plaatje in mijn hoofd als ik het zelf niet van scratch kan bouwen. Niets mis mee, grenzen zijn duidelijk en geven een basis.

Ook in het bepalen (en vooral het aanvaarden) van je eigen grenzen moet je realistisch zijn.

[Railroadtycoon]

.... De werkelijkheid nabouwen kun je vergeten.

Natuurlijk kan dit wel. Je moet echter je beperkingen kennen. Het is niet een probleem om een losspoor met loods in dioramavorm exact op schaal (welke??... elke) na te bouwen. Vaak is de beschikbare ruimte een probleem. Een complete spoorlijn realistisch nabouwen kan dan misschien niet, maar een stukje uit de natuur kan echt wel.

.......- ik kan op mijn baan geen NS 1200 laten rijden...

Natuurlijk kan dat. Als je het zelf maar wilt. Realistisch? Denk het niet, maar het kan wel (als je het wilt).

Allie

[RudyB]

Realisme (bij modelbouw) : een zo precies en natuurgetrouw mogelijke weergave van het origineel.

Als je het nastreeft (niet iedereen doet of wil dat), komt het neer op goed kijken en vergelijken. En heel veel geduld, kennis, beheersing van technieken, vakmanschap, en ook wel talent, om met goed gekozen materialen en behandelingen een zo natuurlijk mogelijk visueel resultaat te verkrijgen.

De lijst met 8 punten is tamelijk volledig, en we weten, of we voelen, allemaal denk ik wel waar het bij een modelspoorbaan meestal 'mis' gaat. Ik zou bij punt 2 ook 'weathering' willen noemen. Wagons nieuw uit doos op een prachtig natuurgetrouwe baan ... dat past meestal niet echt.

Ik vind het heel knap hoe mooi sommige diorama's of modules, of soms ook grotere banen, er uit zien. Met liefde gemaakt, dat zie je er aan af. Zelf kan ik het niet ... ik streef het dan ook maar niet na