Adorp Grens

[Reinout van Rees]

't Zal wel goed zitten en optisch bedrog zijn, maar voor de zekerheid: de afstand tussen de sporen lijkt visueel wat groot.

Leuk hoe puur het neerzetten van zo'n lok op een stuk papier al het idee geeft alsof je zo zou kunnen gaan rijden 

Reinout

[Reinier Z.]

Ik heb de standaard hart-op-hart afstand van Rocoline aangehouden, dat is 61,6 mm meen ik uit m'n hoofd. Voor een normaal dubbelsporig traject is dat veel te veel, maar voor zo'n emplacement vind ik 't wel aardig, aangezien er ook nog seinen, rangeerpaden en andere meuk tussen moet komen.

[Reinier Z.]

Inmiddels besloten dat de hele scene 20 cm naar rechts gaat opschuiven. Op die manier is er meer ruimte om het riviertje wat breder te maken en fatsoenlijke oevers te geven. Bovendien blijkt er dan toevallig geen enkel wissel meer op een modulescheiding te liggen, dus dat scheelt een hoop gepuzzel. Het kost wel landschapsruimte aan de rechterzijde, maar da's geen probleem.

Hoewel het sporenplan in Anyrail is getekend, zijn ook het potlood en de geodriehoek van stal gehaald om eens wat vooraanzichten en doorsnedes te tekenen, nodig om straks de constructie te kunnen maken.

[VFR]

Het baanplan is getekend in Anyrail. Met PrimoPDF heb ik daar een PDF van gemaakt (opletten dat in Anyrail de tekenschaal op 1:1 staat ingesteld) en die PDF heb ik naar een printshop gestuurd.
Het enige punt is dat Primo kennelijk een maximale paginalengte van 5080 mm heeft, dus de PDF bestaat uit twee pagina's, maar da's niet zo erg.
De printkosten (zwart/wit) waren ongeveer 26 euro.

Ik had nog een doos oud behang staan en dat gebruikt. Op de achterkant alles 1 op 1 getekend. Iets goedkoper (met 30 m2 baanplan). En met de locs en rijtuigen erop en doosjes als gebouwen krijg je snel gevoel voor verhoudingen en compositie.

[Reinier Z.]

Inderdaad, zo kan het ook. Ik heb destijds mijn modulebaan Mariënberg ook met potlood en liniaal uitgetekend in 1:1. Weliswaar niet op behang, maar op een rol wit papier. Is even werk, maar het is later bij de bouw wel handig.

[Reinier Z.]

Eerste materiaal is in huis:



6 mm populieren multiplex, dat ik ga gebruiken voor de langs- en dwarsliggers van de modules. Alleen voor de kopschotten ga ik dikkere plaat gebruiken.

[Reinier Z.]

De baan wordt opgebouwd uit vier modules 4 elk 80x180 cm. De middelste twee daarvan worden nagenoeg vlak, maar de buitenste twee niet; het terrein loopt aan weerszijden omhoog en op de linkermodule komt bovendien het riviertje de A te lopen. Daarom heb ik eerst maar eens wat zaagwerk verricht:



De landschapscontouren zijn nog niet definitief, ik heb alles nog een beetje overmaats gehouden. Als de modules in elkaar zitten, is de vorm wat beter te visualiseren en kan er hier en daar nog wat weggezaagd worden. Vormen worden dan ook vloeiender. Alleen de hoogte van de sporen in de kopschotten en de hoogte van de waterspiegel liggen al vast.

[Reinier Z.]

Mijn werktafel is niet diep genoeg voor de modules, dus tijdelijk verbreed ik de boel met een plaat multiplex:



De opgeschroefde strookjes dienen om de module haaks te houden tijdens het monteren.

En zo ziet het er uit met de losse delen van de eerste module, gereed voor montage:

[Reinier Z.]

Weer een stapje verder, de buitenkant van de eerste module is gemonteerd. De hoeken zijn gelijmd en geschroefd en met een (eveneens gelijmd en geschroefd) latje versterkt:



De hoek bovenaan lijkt niet goed uit te komen qua hoogte, maar zoals eerder al aangegeven wordt het landschap hier later nog definitief in vorm gezaagd.

De eerste dwarsrib zit er ook al in. Deze zit vrij laag omdat deze onder de waterspiegel van het riviertje komt te zitten.

[Reinier Z.]

En weer een stap....



Hierna komt het aanbrengen van de rivierbodem, dan krijgt de bak ook stijfheid, hij is nu nog een beetje zwabberig. Maar dat zal helaas tot morgen moeten wachten, aangezien de buren waarschijnlijk minder blij zijn als ik op dit tijdstip nog een zaagmachine aanzet 

[Reinier Z.]

Een vrije dag geeft de mogelijkheid eens wat extra uurtjes aan de module te besteden. De rivierbodem is gezaagd, maar eerst moeten deze twee verhogingen nog even aan de laagliggende ribben worden gelijmd om op spoorhoogte te komen:



Even twee langsdragers uit de voorraad gehaald om deze als liniaal over de module te leggen en zo de hoogteligging te controleren:



En dan kan de rivierbodem er in. Aan de achterzijde kan ik er niet bij met de lijmklemmen, dus daar mogen de boormachines hun gewicht in de strijd werpen om alles aan te drukken. Even een los plankje er overheen bij wijze van brug, en daar een loc bovenop om een indruk te krijgen van de proporties:

[Reinout van Rees]

Ik had me nog niet gerealiseerd hoe breed die modules gingen worden. Ziet er stoer uit zo.

Reinout

[Reinier Z.]

Resultaat van vandaag:



Ik heb de tekening er even achter gehangen. Ten opzichte van het ontwerp is het hele station 20 cm naar rechts opgeschoven, zodat er links 20 cm meer ruimte is voor het landschap. Op de tekening was de rivier niet meer dan een beekje zonder oevers (donkere balk op de tekening), maar daar is nu veel meer ruimte voor gekomen. Het betekende wel dat er in het werk wat gepuzzeld moest worden met de exacte ligging van de afbuigende sporen, maar alles is gelukt.

[Reinier Z.]

De modules zijn vrij groot en ik heb dun materiaal (6mm) gebruikt voor de constructie. Het gewicht is relatief laag en toch is dankzij de hoogte van de langsliggers de draagkracht groot. Tot zover tevreden dus. Waar ik alleen even geen rekening mee had gehouden, is de tegenvallende torsiestijfheid. Ik kan een hoek zo'n eind optillen zonder dat de andere hoeken los komen van de werkbank:



Voor modules die thuis vast in een baan komen te zitten maakt dit niets uit, maar mijn modules moeten transporteerbaar zijn en dan is dit dus niet de bedoeling. Ik ga nu eerst eens de rest van de bak dichtmaken (triplex voor de vlakke delen, xps voor het heuvelachtige gedeelte in de hoeken) en dan nog eens kijken hoe het met de stijfheid staat. Als het voor mijn gevoel te slap blijft, moeten er aanvullende constructieve oplossingen gevonden worden.

[Reinier Z.]

Eindelijk weer tijd om verder te werken. De topplaat van de module is verder dicht gemaakt en ik heb de onderbedding voor de sporen op maat gezaagd. Hiervoor wilde ik eigenlijk populierentriplex gebruiken net als voor de rest van de module, maar dat kon ik niet vinden in de gewenste dikte van 4 mm. Een alternatief was meranti van 3,6 mm, maar de kwaliteit daarvan in de schappen van de bouwmarkt viel me nogal tegen en bovendien geeft meranti vaak van die rotsplinters. Toen werd het dus maar mdf van 4 mm. Voor dragende constructies gebruik ik het niet graag, maar voor dit doel lijkt het me prima. Mooi glad en makkelijk te bewerken. O ja, ik doe dus niet aan geluiddemping...



Beetje Spielerei met een stuk rail en ballast, gewoon omdat het kan: