Rondje Noorwegen per spoor (en bus en auto en boot...)

[Hendrik Jan]

16 juli.
Sinds gistermorgen onderweg vanaf de Lofoten. Eerst per bus naar de haven van Moskenes. Toen per boot naar Bodø. Vervolgens met de nachttrein naar Trondheim, per dagtrein naar Dombås.
Nu rijden we van Dombås naar Åndalsnes, de Raumabanen,één van de mooiste trajecten in Noorwegen, zeggen ze.
Ooit, een half leven geleden, maakte ik deze rit met twee vrienden, nu maak ik de rit met mijn gezin.
Toen nog een getrokken trein, met zo'n prachtige bruinrode bolle neus ervoor. Hij had een bril op; dikke tralies voor de voorruit tegen de steenslag.
Tegenwoordig rijdt er modern materieel. Tweewagenbakken, waarvoor je gewoon een plekje kunt reserveren. Dat zou NS ook eens moeten doen.


Onze trein staat gereed op spoor 1. Ook weer een imposante sneeuwschuif onder zijn neus. Vanaf september kan het alweer sneeuwen hier. En dan praten we niet over centimeters, maar over meters.
Het is rustig in de trein, waarom heb ik eigenlijk gereserveerd voor deze rit?

Dan komt op spoor 2 de trein van Oslo naar Trondheim binnen:

Ons boemeltje wordt overspoeld door toeristen van over de hele wereld. ik hoor Duits, Amerikaans, Japans...
Er is geen stoel meer vrij. Daarom had ik dus gereserveerd!

Als iedereen een plek heeft vertrekken we. Het eerste stuk van de rit gaat langs een flauwe berghelling door het bos. De mensen in de trein beginnen al wat ongemakkelijk te schuiven: is dit nou alles? Het was toch zo'n spectaculair traject? Ik weet wel beter. Het beste moet nog komen. Maar first things first. Ik heb onrustig geslapen in de nachttrein en kan wel een bak koffie gebruiken. Er is geen restauratie in dit 2 baks boemeltje. maar wel een koffieautomaat. Te voeren met je credit card.


links onder zie je hoe de afvalscheiding al in de trein begint: aparte bakjes voor plastic, papier en overig afval. Het doet me beseffen dat we in Nederland hopeloos achterlopen op dit gebied.

Koffie en chocolademelk, een stukje chocola uit de snackautomaat aan boord.
De lijn zal enkele malen de rivier de Rauma oversteken, wat steevast spetterende vergezichten oplevert:


De conducteur deelt folders uit waarin allerlei weetjes staan over de raumalijn. Zo weet je meteen wat je onderweg ziet. Het wordt steeds lastiger de aandacht te verdelen tussen de folder en de buitenwereld, want het landschap wordt steeds spectaculairder.
En het dal links naast ons wordt dieper en dieper, de bergwanden steeds steiler. de trein moet van 659 meter naar zeeniveau. En dat lukt niet zonder keerlussen.


Sporen van een recente lawine. de vegetatie heeft nog niet de tijd gehad zich te herstellen. begrijpelijk dat we af en toe een korte lawinegalerij of tunnel induiken.
Maar nu duurt het wel héél lang in het donker: de keertunnel. Als we er uitkomen, rijden we een stuk de andere kant op. aan de overkant van het dal maar weer eens een enorme waterval.

En wie goed kijkt ziet, ongeveer op twee derde van de waterval, twee boogbruggen: de spoorlijn. Zo dadelijk maken we nog een halve lus, waarna we dus die waterval oversteken.

Er wordt ons nog een blik gegund richting Åndalsnes. Aan de voet van de linker berghelling zie je de spoorlijn. Het dal is zo stijl en de bergen zo hoog, dat de lijn vrijwel wegvalt in deze woeste natuur. rechts naast de rivier de provinciale weg.


Het dal is hier te mal om een halve lus neer te leggen. de trein duikt dus weer een tunnel in, begint in de tunnel aan de lus, en komt bijna halverwege de lus uit de tunnel, om de Rauma opnieuw over te steken. Een prachtige boogbrug, waar we natuurlijk niets van zien als we er over rijden!

Wat we wel zien: de Rauma die woest onder de brug door dondert, richting Åndalsnes.

de machinist laat tijdens deze oversteek de trein bewust even vaart minderen zodat iedereen de gelegenheid heeft om de watervalgoed te zien, te filmen, te fotograferen. iedereen maakt gretig van deze mogelijkheid gebruik, waarbij men wel zo hoffelijk is, om de ander ook een blik te gunnen.

Dan maakt de trein weer vaart, we rijden nu weer stroomafwaarts. en even later rijden we stapvoets over de bruggen die we al eerder zagen. Alwéér een overdonderende waterval. Maar deze is zo groot, dat hij niet in mijn camera past. De spoorlijn heeft twee bruggen nodig om de beide takken van de waterval over te steken. De Japanner voor mij filmt zich een slag in de rondte, de Amerikaan achter mij is totaal overdonderd en geeft het fotograferen op. Hij neemt plaats naast zijn vrouw. Ze staren samen in stilte naar de woeste schoonheid buiten.

De trein rijdt verder over de dalbodem, wisselt nog eens van oever. de Rauma lijkt wat tot rust ter komen, terwijl aan de overkant de hoogste verticale wand van Europa oprijst. De toppen hebben namen: Kongen, Dronning, Bispen. Koning, Koningin, Bisschop. Speeltuin voor alpinisten, die vanuit de hele wereld deze wand komen beklimmen. Zij liever dan ik. ik neem de trein. Maar mooi is het wel:


Dan mindert de trein opnieuw vaart, loopt door een boog naar rechts. Hier is een dorp. Hier is Åndalsnes, het eindpunt. De Rauma stroomt hier loom in de fjord. De trein stopt en iedereen stapt uit. We zoeken onze weg naar de jeugdherberg, steken het viaduct over. Ik draai me om en maak nog één foto van het emplacement.

Wat doen die losse rijtuigen daar trouwens?
Op die vraag hoef ik nu geen antwoord. we zijn sinds gistermorgen 9 uur onderweg, bekaf en helemaal vol van alle indrukken. Eerst maar eens een beetje bijkomen van al dit moois in de jeugdherberg.
Douchen, koffie, wat eten en naar bed.
Morgen verder.

Hendrik Jan

[Karben]

Drie jaar geleden (mei 2011) zou ik met de nachttrein van Trondheim naar Fauske. Reserveren was ik te laat mee. Commentaar: maar ga er maar in zitten; er zijn altijd mensen die niet komen opdagen.
In Trondheim geen nachttrein te zien. Wel twee gekoppelde tweetjes als Hendrik Jan laat zien. Op mijn vraag of dat misschien de nachttrein naar Fauske is wordt bevestigend geantwoord. En de reserveringen tellen ook niet meer.
Als een van de eersten zat ik er in, bij het kopeind. Daar staan de twee stoelen tegenover elkaar; de rest is in coach-opstelling.
Recht tegenover mij kwam niemand zitten, wel daarnaast. Mijn overbuurman en ik hebben de nacht gereisd met de billen op de ene stoel en de voeten op de andere. Eigenlijk best wel redelijk geslapen.
Mogelijk omdat de reguliere nachttrein niet reed kregen alle reizigers een plastic tas uitgereikt met daarin: een soort van deken, een paar oogklepjes en een opblaasbare band voor om je nek. Er stond op de plastic tas vermeld dat deze spullen na gebruik ter beschikking werden gesteld aan een of ander  goed doel. Daar de stoel tegenover mij niet bezet was (wel met m'n voeten dan) heb ik die plastic tas meegenomen en ligt nu achter in de auto. Je weet maar nooit.

[MartOnTheWeb]

Hendrik Jan
een schitterend verslag.
Ik herken zoveel zaken van onze eigen rondreis. Nog veel reisplezier!

Met spoorse groet
Mart

[Eelco Storm]

Ik moet echt weer zo ontzettend terug naar Noorwegen, als ik deze foto's zie. Gelukkig woon ik om de hoek  Ik was al van plan om volgend jaar met de kinderen naar Oslo te gaan, maar het zou zo maar wat uitgebreider kunnen worden. Het is alweer 20 jaar geleden dat ik er was...

Eelco

[Marc M]

Wat doen die losse rijtuigen daar trouwens?

Mooi verslag om te lezen. Wij waren de eerste twee weken van juni in Noorwegen en hebben toen ook de Raumabaan gedaan. Allemaal heel herkenbaar dus.

Die losse rijtuigen stonden er toen ook en werden gebruikt voor een extra trein toen er een cruiseschip lag.

Mvrgr,

Marc

[Hendrik Jan]

Haha,
daar kom ik op terug

Hilsen fra
Hendrik Jan

[Han Zijlstra]

Mooie verelnging van onze akantie in het noordse

Heb je de Tog kapelle nog gezien in Andelsnes?  In 2005 hebben we nog een rit gemaakt over de Raumabaan met dit fraaie ding.
(en houten rijtuigen)


Bij ons laatste bezoek was deze lok niet meer aanwezig , iemand een idee waar hij is?

[Hendrik Jan]

Ik zou het niet weten. Niet gezien, vorige maand.
Helaas.
Wat een beauty!
Ik bespeur enige verwantschap met die Limburgse Zweden, geloof ik.

hilsen fra
Hendrik Jan

[Teun]

Goedenavond,

@ Hendrik Jan, mooi verslag maak jij, ik kijk elke dag of er een vervolg is, ga zo door aub.

@ Han, weet jij het nr. van die stoomlok nog? Toen ik in 2009 in Noorwegen was stond lok 271 (lijkt er zo te zien heel erg veel op) bij de loods van de Noors Museum Trein, http://www.njk.no/in-english in Hønefoss.



Die lok zou eerst de trein trekken, maar omdat het al zolang erg droog was mocht dat niet wegens brandgevaar, de NJK heeft toen een EL 11 voor de trein gezet, ook mooi.



Groeten, Teun.

[Han Zijlstra]

Zal even de andere foto's van die trip opzoeken , daar staat het nr wel goed leesbaar op.

[Hendrik Jan]

17 juli

een beetje bijkomen in de jeugdherberg van Åndalsnes na de grote reis van gister en eergister.
De was in de machine, even naar het dorp voor wat boodschappen.
Hierbij steken mijn vrouw en ik een viaduct over de Raumalijn over.
Een goederenemplacement. Gisteren al vanuit de rijdende trein gezien, maar toen niet in de gelegenheid een plaatje te maken. Nu wel:

Ook hier weer uitgebreide faciliteiten voor containervervoer. Een sleep lege containerwagens, twee containerkranen. Een soort van laadperron met daarop een vrachtwagen met containergrijpding.
Het enige dat we hier niet zien zijn....
containers!
Misschien zijn we hier op het verkeerde moment?

Na de boodschappen in het dorp lopen we nog even naar het station.
Het station ligt niet zonder reden aan de haven: een steiger met spoor, waar in vroeger tijden goederen werden overgeslagen op vrachtschepen. Er moet hier ook een goederenloods hebben gestaan.

Zou hier nog wel eens een schip afmeren?

Mooi klokje aan de gevel van het station.

Prachtig protserig ornamentje: gevleugeld wie met een kroontje. Symbool van de NSB- niet te verwarren met de griezelklub van foute Oom Anton, maar de Norske Staats Baner.

Naast het station staat de spoorkapel. gisteren al gezien, maar toen geen tijd genomen hem te bekijken.
Vandaag wel.
Van buiten:


En de treinkapel van binnen.

De consistorie. Hier kan je vast een kopje koffie drinken na de dienst.

De kerkzaal. De banken zijn draaibaar, zoals in veel Noorse treinen. Handig, zo heeft iedere kerkganger goed zicht op de voorganger.


Het altaar. Fraai naïef glas in lood. Altaar van bielzen, kruis van spoorstaven en spoorspijkers.


En in een hoekje nog een bijzondere kandelaar:

Ruimte genoeg op dit wiel voor adventskaarsen.

Geen heiligenbeeldjes in de trein: Noorwegen is vooral protestant.

Wat me vooral raakt: je kunt gewoon de treinkapel in en uit, hij zit niet op slot. En alles verkeert in uitstekende staat.
Zou dit ding nog wel eens rijden?
Nou ben ik niet (meer) gelovig, maar ik vind dit toch wel heel leuk. Uit de afwezigheid van vandalisme spreekt meteen een mooi stukje Noorse verdraagzaamheid en beschaving...
In Nederland zitten de meeste (protestante) kerken buiten diensttijd op slot. En dat moet ook wel. Zonder toezicht wordt er van alles gejat, beklad of gesloopt. Hier valt dat blijkbaar wel mee.
Leuk land.

Hilsen fra
Hendrik Jan

[tothebeach]

Een (al dan niet) rijdende kapel. Wat een gaaf idee. En mooi uitgevoerd. Ik stuur je even een PB

Groet,
Michel

[Han Zijlstra]

Ik heb nog steeds twee rijtuigen liggen voor ombouw naar een Togkapelle.

Meestal 2 keer per dag een container trein ( soms gecombineerd met gesloten autowagens)

[Wim1969]

wat een gaaf treinenland, mooie reportage, er volgen hopelijk nog veel meer foto's

vooral ook t huidige goederen vervoer erg boeiend, hoe ziet de spoorkaart van Noorwegen er eigenlijk uit?

[Han Zijlstra]

Zeker een gaaf land maar ga er niet heen want het is koud, het bier is te duur en de vrouwen lelijk.
idd de 271


en op de schijf

en in de bocht tussen Station en goederen rangeerstation