"Spelen" met treinen

[Noordpool]

Voor mijn zesde verjaardag kreeg ik van mijn ouders een Fleischmann startset met het bekend lokje Anna, een bierwagen en een open wagen. Een beter cadeau hadden mijn ouders mij niet kunnen geven, want nu bijna veertig jaar later "speel" ik nog steeds met treinen.
En over deze laatste opmerking wil ik het juist hebben. Alleen mijn directe omgeving weet van mijn hobby. Want hoe lang het alleen geen "spelen" meer is, maar uitdenken, bouwen, afstemmen en leren, denken veel mensen dit toch wel. Kijk maar naar TV waarin al snel een beetje vreemde man wordt neergezet, in zijn ééntje, al spelend, conducteurspet op, met zijn treinen welke in sneltreinvaart over een ovaaltje rijden.
Met collega's en kennissen heb ik het nooit over mijn hobby, alleen omdat ik niet dat stempeltje op mijn voorhoofd gedrukt wil krijgen. Mocht het bij toeval toch een keer ten sprake komen zie ik mensen toch altijd wel enthousiast worden en blijken ze zelf vaak ook treinen te hebben (al staat het maar in dozen op zolder). Ook de beursen worden druk bezocht en zijn er vele hobby tijdschriften en verenigingen. Met andere woorden er is bestaansrecht voor.   

Hoe gaan jullie met dit fenomeen om? En hoe zouden wij "onze hobby" uit dit hoekje kunnen krijgen? 

[knar46]

Ik zeg nooit dat ik met treintjes speel maar dat ik in mijn vrije tijd de modelspoorwegbouw beoefen.
Ik vraag aan mensen of zij cruise control in hun auto hebben en na hun antwoord (ja/nee) zeg ik dat ik dat in al mijn treinen heb.
Knar46

[HOllandsBouwwerk]

Ik zou zeggen: Kom uit de Kast  Je geeft zelf al aan dat als je het er over hebt, veel mensen spontaan reageren! Mensen zijn vaak bevooroordeeld, maar laat je zien waar je mee bezig bent, gaat er een nieuwe wereld voor hun open. En verder, wat anderen er van denken, niet aan storen, je hebt genoeg mede-‘spelers’.
Ikzelf heb geen trein(baan), maar ik bouw alleen maar gebouwen e.d. en als er mensen op visite zijn en ik krijg de kans, dan laat ik ze zien wat ik allemaal maak. In eerste instantie denken anderen vaak, ”huisjes maken... dat is toch voor kinderen”.
En als ze dan de resultaten zien van de gebouwen of ze zien een complete treinbaan,of noem maar op, dan krijgen ook zij vaak de kriebels.

Ik heb er nooit moeilijk over gedaan, zelfs niet aan gedacht, dus ik ken het probleem ook niet. Ga lekker met je trein ’spelen’ en laat de hele wereld weten dat je dit leuk vind

[JaJo]

En verder, wat anderen er van denken, niet aan storen, je hebt genoeg mede-‘spelers’.

Zo is dat Peter.

Gr. Jaap

[Niels B]

Ik zeg gewoon dat ik met treintjes speel. Ik neem het zelf nie te serieus, hoeven andren dat alvast niet meer te doen. Schamen voor mijn hobby? Nooit!

Grtz,
Niels

[Ronald Halma]

Hoe gaan jullie met dit fenomeen om? En hoe zouden wij "onze hobby" uit dit hoekje kunnen krijgen?

Door alles te vergeten wat je daarvoor schrijft ..... waarom verzwijgen? Ja, ik speel met treintjes op 49-jarige leeftijd, so what? Ik voel me er prima bij en of een ander dat nou niet leuk of normaal vindt... da's hun probleem, niet het mijne Die ander zuipt zich eens stuk in de kraag na de zaterdag-voetbalwedstrijd. Da's in mijn ogen niet normaal maar als hij er een gelukkiger mens van wordt, be my guest

Gewoon doen wat je wilt doen, en niet te zwaar aan tillen. Hobby blijven promoten en gewoon over praten 

[VFR]

Het probleem dat Noordpool opmerkt, herken ik niet. Ik vertel Jan en alleman dat ik modelspoor 'beoefen '. Dan blijkt dat de mannen allemaal vroeger treintjes hebben gehad en daar mee speelden. Maar dan leg ik hen fijntjes uit dat je tegenwoordig verstand moet hebben van digitalisering, electra en elektronica, houtbewerking, een goed oog voor landschappen en details, schilderen, et cetera. O ja, neem ook vooral een bijzonder gevulde portemonnee mee, want de hobby is duur (of zo duur als je het wil maken natuurlijk). Als ik hen dan voorbeelden laat zien (op het forum!!!) vinden ze het fantastisch.

Overigens, wat vrouwen er in het algemeen van denken maakt niet zoveel uit. Volgens de meeste vrouwen blijven alle mannen ergens jongetjes, bij alles wat ze doen. 

[WimC]

Wat Hijlco hierboven zegt ervaar ik ook.
Afgelopen jaar zijn er nogal wat werklui mijn huis doorgelopen voor onderhoud etc. Aangezien ze langs de modelbaan moesten, viel die nogal op. Van bijna allemaal kreeg ik positieve reacties en geen enkele negatieve.
Dito op mijn werk.

[henk]

Ja, "mooi spul" roepen die allemaal. En of het even aan kan natuurlijk? 

[Benjamin92]

Op de middelbare school werd er nog wel eens lacherig over gedaan. Ik trok me er niet zoveel van aan. Zij deden dingen die ik weer verschrikkelijk vond. En tegenwoordig (ben nu 21) vind niemand het gek. Ben zelfs een keer een klasgenoot tegen het lijf gelopen op Rail (en dat was ook voor het eerst, wist ook niet dat hij treinen had). Afgelopen zomer tijdens mijn vaarperiode zaten we op een avond gezamenlijk over hobby´s te praten en ging het ineens ook over treinen. Bleek dat zo´n beetje iedereen ooit wel een trein gehad heeft. De hoofdwerktuigkundige had zelf een hele grote baan in opbouw.

En dus moet ik zeggen dat ik vrijwel geen negatieve reacties krijg. 

[WeKra]

Grappig, ik benoem het altijd als 'de hobby', ook om maar niet aan de 'modeltrams' of iets dergelijks moet beginnen. Is gewoon nietcoolnie. Alhoewel mijn Facebook er vol mee staat, zou je verder niet zeggen dat ik aan de hobby doe.

Je zou de modelspoorhobby bijna als homoseksualiteit kunnen vergelijken. Zoals hiervoor al eerder is opgemerkt, we moeten maar 'uit de kast' komen. Dat is dan de tweede keer voor mij...

[Trein-ice3]

Het valt wel mee hoor dat hoekje. Net voor Kerst een reportage gezien in een of ander middagprogramma waar uitgebreid en zonder smalen het Spoorwegmuseum werd gepresenteerd door Loretta Schrijver. En wat dacht je van de aandacht voor de treinen van Erik de Zwart, Baantje en Ed Nijpels.
Wijs de critici even op http://nl.wikipedia.org/wiki/Modeltrein
Elke hobby kan en wordt belachelijk gemaakt worden alleen valt je dat misschien minder op nu jij -wellicht onbewust- alleen filtert op treinen.
Vraag de degene die jou uitlacht om zijn hobby en onthoud: wie het laatst lacht lacht het best.

Die dozen op zolder> uit het hoekje halen> opkopen en de inhoud gebruiken of in munt omzetten voor je eigen modelbaan.

[Forever Rocofan]

Mij maakt het niet uit wat anderen van mijn modelspoorhobby denken. Ik heb in al die jaren al gemerkt dat mensen die er het stempel opdrukken van " speelgoedtreintjes zijn alleen voor kinderen "  er gewoon niks van af weten en zich nooit hebben verdiept in prijzen, mogelijkheden en kunnen zich eenvoudigweg niet indenken hoe ontspannend het kan zijn om een huisje te bouwen, wat groen aan te planten en uiteindelijk de treinen door je zelf gebouwde wereldje te zien rijden. Met een klein beetje zoeken op Google zouden ze al snel snappen dat een treinstel van 300 euro of meer niet echt kinderspeelgoed is.......

En mocht ik me toch eens moeten verdedigen........ik rook niet 

Groeten Ruud B.

[NS264]

Ik kan bovenstaande berichten beamen.
Het kan juist voordeel opleveren. Als je bijvoorbeeld bouwmaterialen nodig hebt. Of iets van techniek moet weten'.
Personen die zich niet met deze hobby bezig houden: daar moet je vaak wel even aan "vertalen" wat je aan het doen bent.
Vaak levert dat weer een leuk gesprek op. En kun je soms nog iets overnemen van iemand.

Met alle techniek aan de baan is de hobby voor andersdenkenden best interessant.

Zou niet in je schuur of zolder opgesloten blijven zitten.


Groeten Koen.

[Post49]

Eigenlijk ben ik om een heel andere reden voorzichtig met het bekend maken dat ik de treinenhobby beoefen. Goes is nou eenmaal toch een dorp en ik wil het dievengilde niet op ideeen brengen. Overigens heb ik geen baan, ik verzamel vooral materieel.
Gr. Erik.