Het verslag van "De rondreizende goederenwagen" in H0 van Jeroen Water

[Jeroen Water]

Ermehuizen is mijn modelspoorbaan dat een Nederlands karakter zal krijgen en gesitueerd zal zijn in 1974. Vooralsnog ben ik nog lang niet zover. Aan het schaduwstation wordt namelijk eerst nog gewerkt. We doen net even of het schaduwstation een goederenemplacement bij Ermehuizen is. Ik wil jullie daarvoor even mee terugnemen in de tijd en wel naar zaterdag 8 juni 1974:


“Kom nou pap, kijk maar eens hier op het goederenterrein, er staan ineens heel weinig wagens en juist veel locomotieven!” roept de 12 jarige Freek uit terwijl hij zijn vader meesleurt naar het goederenemplacement van Ermehuizen. Het is zaterdagavond 9 juni 1974 net na 19:00uur. Freek fietste vanmiddag al langs het station en zag toen in de verte op het emplacement dat het daar een drukte van belang was! “Inderdaad mijn jongen”, zegt Jaap de Bruin tegen zijn zoon. “Het ziet er duidelijk anders uit dan normaal. Wacht maar, ik zal een paar foto’s schieten voor je”. Freek is helemaal idolaat van treinen. Dat heeft hij vast van zijn opa, dat was namelijk een spoorhaas in hart en nieren. Jaap niet, Jaap is het bankwezen in gegaan. Voor Jaap geen vieze handen en onregelmatig werk, alsjeblieft niet zeg! Maar Freek, die kan er geen genoeg van krijgen! Nog voor het avondeten begon hij al te zemelen of ze na het eten nog even naar het emplacement gingen. Er waren ineens veel meer sporen leeg dan anders en Freek zag er locomotieven die hij nog nooit gezien had! Nu liepen ze daar langs de imposante 1309. Jaap had het fototoestel maar meegenomen, want daar drong Freek wel heel erg op aan.


Ondertussen is de blauwe 1160 ook op het emplacement tot stilstand gekomen. Ook deze loc is zonder wagens gekomen. Jaap ziet dat meester De Vries van de loc is geklommen en zojuist zijn rijtuigsleutel in zijn broekzak stopt. Machinisten noemen zich nog steeds meester, terwijl ze dat eigenlijk helemaal niet meer zijn. Jaaps vader, die was pas een meester geweest. Rijden op grote stoomlocomotieven, tja, dat was nog eens een vak. Maar ja, die stoomlocs rijden al jaren niet meer. Nu zie je alleen van die hoekige dozen op wielen. Nee hoor, niets voor Jaap. Meester De Vries beent over de sporen naar de Locomotor, die ze bij het spoor liefkozend Sik noemen. Die Sik is niets bijzonders hier, die staat altijd ergens op het emplacement of is met goederenwagens aan het rangeren. Vanavond heeft Piet van Kempen dienst op de Sik, ziet Jaap.


Als Jaap en Freek ter hoogte van de Sik lopen, zien ze dat Willem de Vries op Piet af stapt. “Hee Piet”, roept Willem. “Weet jij waarom ik die losse kar vanavond ineens hierheen moest rijden? Oorspronkelijk zou ik passagieren met  de stopper uit ’s-Hertogenbosch, maar nu moest die kar ineens hier naar toe”. “Willem, denk nou eens na, wat is er nou morgen?” vraagt Piet. “Oh verrek! Ja je hebt gelijk, stom, stom, stom! Nou ja, dan heb je nog wat te doen vanavond. Ik ga nu snel naar huis, want anders ben ik te laat voor Q & Q op televisie. Ik zie dat de stopper al langs het perron staat, dus ik had al bij mijn fiets kunnen zijn”.


 “Ja Willem, ga jij maar lekker voor de buis zitten, ik rangeer hier de rest van de avond wel”, verzucht  Piet. “Kunnen ze niet eens een keer een soort van bandrecorder voor de televisie uitvinden? Dan kan ik morgenavond ook Q & Q kijken”. “Hahahaha” lacht Willem. “Malle Pietje, een recorder voor de televisie zodat je programma’s op kunt nemen? Dat is het zelfde als telefoneren zonder draad aan je telefoon….” Al bulderend van het lachen wandelt meester De Vries richting station. Piet mokkend achterlatend op de Sik.


“Ziet u nou wel, pap! Kijk hier eens, al die locomotieven! En wat moet die Posttrein hier nou?” Ja, Freek heeft gelijk, er staan er nog al wat. “Freek, wil je met de locs op de foto, of doe je een stap op zij?”, vraag Jaap aan zijn zoon. Freek stapt snel uit beeld als zijn vader een foto van de locomotieven wil maken. Wat een mooi gezicht al die locs bij elkaar! “Kom op jongen, het wordt hoognodig tijd dat we naar huis gaan, want jongetjes van 12 moeten op tijd onder de wol liggen”.


Terwijl Jaap en Freek terug lopen naar het station, zien ze rangeerder Piet net op één van de 2400 locs stappen. Het is een flinke wandeling naar het station, want het emplacement ligt er een eind vandaan. Als Jaap en Freek eindelijk over het perron wandelen om het laatste stukje naar huis af te leggen, komen twee 2200-en met de 1309 naar het station gereden. Jaap grinnikt in zichzelf. Hij had vorige week al in het Ermehuizens Dagblad gelezen wat er morgen te gebeuren staat en Freek expres niets vertelt. Laat het maar een verrassing zijn voor zijn jongen. Jaap heeft voor alle zekerheid uit zijn werk nog een nieuw fotorolletje gekocht, want die kan morgen wel eens van pas komen…..


Als de locs tot stilstand zijn gekomen, ziet Freek dat Piet van de 2343 af stapt en in het kantoortje van de stationschef verdwijnt. O, wat zou hij toch graag nog even blijven kijken. Maar ja, vader is onverbiddelijk, bedtijd is bedtijd…….

Piet overlegt ondertussen met de stationschef Gijsbert. Gijsbert heeft de hele organisatie van morgen op zich genomen en weet precies hoe hij alles wil hebben. Als Piet het kantoor van de chef binnenloopt, zit Gijsbert net aan de telefoon. “Maar vergeet nou niet om morgenochtend de stopper 7612 met een Mat’54 èn een Mat’46 te laten rijden hè! Want ik heb die 46’er hier morgen wel nodig!”…

Inmiddels is het tegen 21:00uur en begint het al wat donker te worden. Piet is druk aan het rangeren geweest en wacht nu op de binnenkomst van de buurtsuper uit Kampen. Als het goed is wordt die trein met een 2900 gereden. Dat is tenminste volgens de omloop. Maar ja, dan zul je net zien dat er vandaag een andere diesel voor de aardappeltrein staat….


Even later ziet Piet de 2900 aankomen met drie Koelwagens aan de haak. Die Koelwagens moeten morgenochtend naar Groothandel Van Beek gebracht worden en de 2900 heeft hij vanavond op het emplacement nog nodig.


Als Piet om 22:15uur klaar is, kijkt hij nog even tevreden achterom wanneer hij naar het station wandelt. Het is nu bijna helemaal donker geworden en de frontseinen die hij ziet geven een vrolijk karakter aan de donkere silhouetten van het materieel dat op het emplacement staat. Piet mag ook eindelijk naar huis. Morgen - 9 juni 1974 -  is het eindelijk de grote dag voor Ermehuizen!!! Piet zal dan ook weer van de partij zijn, hij heeft er zin in! Dan maar geen Q & Q kunnen kijken…… Het gaat morgenochtend trouwens nog spannend worden. Zou al het regelwerk van Gijsbert gaan lukken?

Wordt morgen vervolgd.

Jeroen

[Gert1]

Mooi verhaal Freek... eh Jeroen!   

mvg,
Gert

[martijn v m]

zeker een mooi verhaal   

ik kan niet wachten op het vervolg

[jakop]

Die ome Jaap toch........het treinenvirus wil wel eens een generatie overslaan in de familie 
Mooi verhaal Jeroen. Vooral Q & Q....leuk, nostalgie 

Groet,

Jakop

[Tomasso]

Geinig zeg!

[loclion]

De grootst voorkomende fout van de veel goede schrijvers is dat ze niet beginnen te schrijven.
Jij maakt deze fout iig niet.
Ben zeer benieuwd naar het vervolg.

gr Leo.

[Basilicum]

Dit goede verhaal smaakt naar meer!

Groet,
Basilicum

[Deetrein]

maar eh, is 't nou 8 of 9 juni? 

leuk verhaal.
Erich

[Jeroen Water]

Toen ik het plaatste was het toch echt 8 juli. Nu even foto's uploaden en dan komt het vervolg van 9 juni.

Nog heel even geduld!

Jeroen

[Jeroen Water]

Ermehuizen, Zondag 9 juni 1974


Ondanks zijn late dienst van gisteravond, is rangeerder Piet van Kempen al weer vroeg uit de veren. Hij wilde persé vandaag de vroege dienst draaien, want er staat het nodige te gebeuren in Ermehuizen. Om 7:00uur meldt Piet zich bij stationschef Gijsbert en krijgt hij de laatste instructies. “Je hebt gisteravond echt als een bezetene gewerkt Piet”, looft Gijsbert hem eerst toe. “Dat komt nu mooi uit, want dan kun je het vandaag wat rustiger aan doen. De drie Koelwagens hoeven nu nog niet naar Van Beek, die mogen daar vanmiddag heen. Het wachten is nu eerst op de stopper 7612 uit Eindhoven. Daar heb ik gisteravond over gebeld en Eindhoven zou voor deze trein een Mat’54 èn een Mat’46 stellen. Als dat setje binnen is, mogen beide stellen naar het emplacement. Dan is het te hopen dat Mw3 het voor elkaar gekregen heeft om een TEE stel uit Utrecht hierheen te laten komen. Die zijn net buitendienst gegaan, maar het zou wel de kroon op het regelwerk zijn als ik die nog hier weet te krijgen! Tenslotte komt als laatste de TEEM 358122 binnen. In deze trein moet een Koelwagen van Beneluxspoor.net mee komen. Die Koelwagen mag naar het emplacement en de loc die er voor zit ook, want daarvoor is een 1000 gesteld. Dat heb ik al bevestigd gekregen vanuit Hengelo. Als deze 358122 op tijd binnen is, heb je precies een half uur om de Koelwagen en de loc op hun plek te zetten en kan het feest om 10:00uur losbarsten!” “Oké chief, dat komt voor de bakker”, antwoord Piet. “Nu eerst een bak koffie en dan zal de 7612 wel binnengelopen zijn. Ik neem aan als ik beide stellen naar het emplacement ga brengen, dat de tegentrein 7615 de eerste is die niet meer rijdt vandaag?”  “Juist Piet, dat heb je helemaal goed, hier drink snel je koffie, want de 7612 zal zo arriveren”, antwoord Gijsbert.


“$%^&*(#$%^&*(%” schalt het enkele minuten later over het station. Gijsbert ziet de binnenkomende 7612 en tot zijn grote teleurstelling heeft Eindhoven geen 54 èn 46’er gesteld, maar de normale samenstelling van 2x Mat`54 ingezet. Scheldend grijpt Gijsbert de telefoon en draait het nummer van Eindhoven. Piet maakt zich snel uit de voeten, want een kwaaie stationschef…..


Piet neemt beide Hondekoppen mee naar het emplacement. Jammer dat die Mat’46 er nu niet is, maar het is niet anders, denk hij. Piet heeft de stellen nog maar net neergezet of daar ziet hij een wonderschone verschijning de hoek om komen! Man o man, wat een beauty!!! Piet krijgt het er even warm van…..


Even later zet TEE treinstel NS 1001 zich knarsend tot stilstand naast de Hondekoppen. De machinist opent de cabinedeur. “Staat ie zo goed?” vraagt hij aan Piet. “Eeeuuhh….” Piet moet even weer tot de werkelijkheid terugkeren. Hij heeft nog nooit een TEE–stel in het echt gezien, wat een fascinerend treinstel is het toch! “Kan hij nog een metertje vooruit?”, vraagt hij aan de machinist. Met een hels gebulder zet het stel zich in beweging om ongeveer een meter verder weer tot stilstand te komen. De machinist bouwt het treinstel af en de rust keert weder op het emplacement.

Als Piet de TEE van binnen en van buiten helemaal bekeken heeft, ziet hij dat TEEM 358122 inmiddels ook binnengelopen is. Snel steekt hij de sporen over naar de 1000 die voor de sleep goederenwagens staat.


“sh*t, die Koelwagen zit in het midden van de trein! Da’s natuurlijk niet handig”, moppert Piet. Snel gooit hij de koppeling van de Koelwagen los en klimt op de 1007 om het voorste deel van de trein weg te rangeren. Daarna pakt hij de Sik, want dat rangeert sneller en pakt hij de Beneluxspoorwagen op.

 
De Beneluxspoorwagen mag vandaag een prominente rol gaan spelen, dus die komt op een centrale plek op het emplacement te staan. Nadat de Sik weer op zijn vertrouwde plekje staat, pakt Piet de 1007 weer en rangeert de goederenwagens naar die nog aan de loc hangen, naar het achterste deel van de trein. Vervolgens wordt de hele sleep naar één van de achterste sporen gereden. “Zo”, zegt Piet tegen zichzelf. “Die wagens zijn we voorlopig ook even kwijt. Nu de 1000 nog op zijn plekkie zetten en dan ben ik voorlopig klaar”. Na enkele minuten ratelen de spaakwielen van de 1007 over de wissels en komt de loc even later tot stilstand. Tijd voor een bakkie leut, denk Piet en hij wandelt naar het stationsgebouw. 

Ondertussen is de 12 jarige Freek zich als de gesmeerde bliksem aan het aankleden. In plaats van naar de kerk te gaan, mag hij deze zondagmorgen met papa mee. Geen idee wat ze gaan doen, maar papa heeft het fototoestel al op tafel gelegd, dus er gaat wel wat gebeuren! Het zou toch niet met die treinen op het emplacement te maken hebben hè van gisteravond? Al snel heeft Freek zijn kleren aan en twee boterhammen achter de kiezen. Om 9:45uur loopt hij met zijn vader naar het station. “Dames en heren, door werkzaamheden rijden er tot 14:00uur vanmiddag geen treinen van en naar Ermehuizen. Wel bieden wij u een groot spektakel aan op het goederenemplacement, waar u langs het spoor heen kunt lopen”, schalt er uit de omroepinstallatie op het station. “Dus toch!”, roept Freek uit. “Ja jongen”, zegt vader Jaap tegen zijn zoon, “Vandaag is het groot feest in Ermehuizen!”. Samen lopen ze naar het emplacement. En wat ze daar zien….. “Kijk Freek, een heuse materieelshow! Ik heb een extra fotorolletje bij me, dus je zegt het maar waar je foto’s van wilt hebben. Alleen moeten we wel wat foto’s voor vanmiddag bewaren hoor”, zegt Jaap. Freek is helemaal door het dollen heen. Er is van alles te zien op het emplacement!


Links staan de diesellocs en de treinstellen.


En rechts staan de elektrische locs, het nieuwe Beneluxmaterieel en een Motorpost


Freeks vader mag zelfs met een hoogwerker van de Ermehuizense brandweer omhoog om een overzichtsfoto van het emplacement te maken


Maar Freek gaat pas echt helemaal uit zijn dak bij het zien van de beneluxspoor.net wagen. Hij is sinds kort lid van Beneluxspoor. Beneluxspoor is een vereniging die elk kwartaal een zelfgemaakt tijdschrift verstuurd onder haar leden met daarin alle wetenswaardigheden op treinengebied. “Hee pap, waar staat dat .net eigenlijk voor op die goederenwagen?” vraagt Freek. Internet bestond immers nog niet in 1974… “Dat staat voor Nederland En Treinen. Er is namelijk ook een Beneluxspoorvereniging in België en één in Luxemburg, daarom heet het ook Beneluxspoor. Ik las vorige week in de krant dat deze wagen zou komen. Het is een soort reclamewagen voor de spoorwegliefhebbers in Nederland”, antwoord Jaap de vraag van zijn zoon. “Maar zullen we nu even naar de kraampjes achter op het emplacement gaan? Ik ben wel benieuwd wat daar te beleven valt”. Terwijl Jaap en Freek naar de kraampjes lopen, is rangeerder Piet onderweg naar de Sik, want er is werk aan de winkel. Samen met twee collega’s gaat hij aan de slag.


Piet pakt met de Sik de Beneluxspoorwagen op en rijdt naar het einde van het emplacement.

Freek is helemaal dolgelukkig als hij een half uurtje later met zijn vader terug loopt van de kraampjes naar het emplacement. Hij heeft een echte oude machinistenpet gekocht.


Zo’n mooie zwarte, die enkele jaren geleden vervangen zijn door die bordeaux-rode met gele band. Die zwarte petten hadden nog zo’n mooi gevleugeld spoorwiel als embleem. Zijn opa had ook zo’n pet, Nu kan Freek deze pet mooi in zijn kamer neerzetten ter nagedachtenis aan opa, die er helaas niet meer is.


Als Jaap en Freek het opstelterrein weer oplopen, schrikt Freek toch wel even. De Beneluxspoorwagen is weg!!! En op de plek waar eerst de 1215 stond, ziet hij nu net een Plan D rijtuig het emplacement af rijden.

Jaap ziet de trein uiteraard ook vertrekken en weet wat hem te doen staat. “Kom jongen, we gaan naar het station. Daar staan pendelbussen klaar om ons naar het middagprogramma te brengen”. “Waar gaan we dan naar toe pap?”, vraag de nieuwsgierige Freek. “Wacht maar af, dat zul je snel genoeg zien”, zegt zijn vader en snel lopen ze naar het station.


Ze vinden nog een plekje in één van de pendelbussen en zodra de bus vol is, vertrekt deze. Ze rijden het dorp uit richting……

Vanmiddag het laatste deel.

Jeroen

[hubertus]

Leuk verhaal. 

Een vraagje over de pendelbussen.
De bus die vooraan staat, is dat zelfbouw of ergens te koop?
Doet me namelijk wel heel erg denken aan de bussen waar we altijd mee op schoolreisje gingen. 

Huub

[Jeroen Water]

Hoi Huub,

Beide bussen zijn van HB Models. Zij staan altijd in Houten op de beurs. Wel prijzig, maar niet duur voor zo'n fraai model zeg maar.

Jeroen

[hubertus]

Dank je. Dan moet ik toch maar eens naar Houten.

Huub

[Jeroen Water]

Voordat ik het verslag verder schrijf, moet ik tot mijn teleurstelling melden dat de doelstelling van vandaag niet geheel gehaald is. Door een harde wind en dreigende wolken heb ik in hoog tempo wat foto’s moeten maken en is het resultaaat beduidend minder geworden dan ik ha gehoopt. Het zij zo……

De busrit voert naar de rivier De Ermel die vlak buiten Ermehuizen loopt. “Kijk eens jongen”, zeg Jaap tegen zijn zoon Freek als ze vanuit de bus de nieuwe spoorbrug over de Ermel in het vizier krijgen. “Vandaag is het dan eindelijk zover, de nieuwe spoorbrug is klaar! De spoormensen hebben keihard gewerkt om de brug op tijd af te hebben, zodat we nu eindelijk een dubbelsporige verbinding hebben over de rivier en de oude enkelsporige brug die een paar honderd meter verderop ligt, afgebroken kan worden. Zometeen ga je een heel bijzonder moment mee maken, want dan zal de eerste trein over de nieuwe brug rijden. Daarom is het vandaag feest in Ermehuizen en was de materieelshow op het goederenemplacement georganiseerd”.

Als Jaap en Freek uit de bus gestapt zijn vinden ze al snel een mooi plekje op de dijk en hebben ze een schitterend zicht op de brug. “Kijk pap, de brug is helemaal versierd”, roept Freek blij verrast uit. “En wat is de brug mooi geworden en zo groot ook….” Freek is duidelijk onder de indruk van het imposante bouwwerk.

Als de laatste bussen met bewoners van Ermehuizen zijn gearriveerd en iedereen een plekje heeft gevonden, houdt de burgemeester vanaf het water een toespraak. Als de burgemeester zijn verhaal aan het afronden is, wordt hij overstemd door het getoeter van loc 1215 die aan de overkant van de Ermel langzaam de brug op komt rijden.


Piet en zijn collega’s hebben de 1215 mooi versierd met de Nederlandse vlag en de gemeentevlag van Ermehuizen. Ook is er een bord vol met bloemen op de bufferbalk aangebracht. Speciaal voor alle treinenliefhebbers heeft Piet met de Sik de Beneluxspoorwagen achter de 1215 gekoppeld. De bruine 2456 heeft tegelijkertijd twee Plan N en twee Plan K rijtuigen opgepikt die achter op het terrein stonden en aan de Beneluxspoorwagen gekoppeld.


Buiten het zicht van de bezoekers van de materieelshow is de 1215 versierd en is er een groot spandoek aan het eerste Plan N rijtuig gehangen met de tekst: Openingstrein spoorbrug Ermehuizen, 9 -6-‘74. Statig rolt de 1215 met de openingstrein de nieuwe brug op en opent daarmee de nieuwe verbinding over de Ermel. Als de loc op de aanbrug terecht is gekomen, zet de machinist de trein stil, zodat iedereen naar hartenlust een aantal plaatjes kan schieten van de opening van de spoorbrug van Ermehuizen.


Jaap maakte deze foto vanaf de dijk. Foto is aanklikbaar.


Rangeerder Piet was meegereden met de openingstrein en maakte deze foto’s vanaf het landhoofd


En het Ermehuizens Dagblad zocht het hogerop en had een helikopter gehuurd om een mooie overzichtsfoto te maken vanuit de lucht. Foto is aanklikbaar

Na een kwartier rijdt de 1215 de brug af verder naar Utrecht. Piet rijdt mee om in Utrecht de versieringen van de loc te halen en samen met de machinist de Beneluxspoorwagen uit de trein te rangeren. De wagen moet achterblijven op Utrecht Goederen om zo snel mogelijk naar de volgende bestemming gebracht te worden.

Vanwege een dreigende regenbui nam Jaap zijn zoon Freek snel mee terug met één van de pendelbussen naar het station en kwam er hel;aas een vroegtijdig einde aan deze bijzondere dag. Later zullen Jaap en Freek terug gaan naar de brug om wat reguliere treinen te fotograferen. Deze foto’s kunt u te zijner tijd terugzien in het bouwdraadje van Het Bruggetje.

Zo, nu wordt het weer tijd om terug te keren naar de werkelijkheid, donderdag 9 juni 2011. De brug op bovenstaande foto’s heb ik gebouwd uit styreen profielen, waarbij de spoorbrug over de Rijn bij Oosterbeek als voorbeeld diende. Als u op onderstaande link klikt, komt u in mijn bouwverslag van deze spoorbrug.
http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,28610.0.html

Of het nu toevallig is of niet, maar de Beneluxspoorwagen gaat nu naar……. OOSTERBEEK!!! Veel plezier met de wagen Martijn, hij komt jouw kant op!


Jeroen

[Basilicum]

Mooi verslag, Jeroen.
Je hebt er veel werk van gemaakt (en niet alleen van die prachtige brug).

Groet,
Basilicum