Treinverkeer in Schwarzburg

[Ruud K]

Peter,

Ik zal weer eens in een Eisenbahn Kurier kijken of dat blad een optie is voor een artikel over m'n baan. Ik ken de Miba beter, maar daar heeft in november 2010 al een artikel over de Schwarzburg-Neuffen-knutselarijen in gestaan. Er is sindsdien wel het nodige aan de baan veranderd en bijgebouwd, maar misschien toch te weinig voor een nieuwe bijdrage. Hoogstens over het nieuwe deel Kalteneck. Ik zal eens informeren bij de redactie.
Misschien bied ik over dat nieuwe deel van de baan wel een bijdrage aan Railmagazine aan, maar het is wel kort geleden dat er een artikel over m'n baan in heeft gestaan. Ook is Railhobby een optie. Die hebben nog nooit iets gepubliceerd over Schwarzburg-Neuffen. Met de redactie van dat blad heb ik wel ooit contact gehad, maar dat is toen op niets uitgelopen. Het leukste lijkt me een vervolgverhaal over m'n baan, met een foto en een kort verhaal, zoals ik in dit draadje doe, maar daar wil men bij de diverse redacties voorlopig niet aan. Gelukkig is er Beneluxspoor.net nog, waar ik m'n gang kan gaan .

Groet,
Ruud

[Ruud K]

'Zo, de boel staat,' stelt Wolfgang vast, 'gauw d'r uit en die lading schroot zien kwijt te raken.'
'Mijn idee,' meent z'n bijrijder Helge.
Wolfgang loopt om de neus van de Krupp-vrachtwagen heen. Helge heeft, gezien z'n formaat, iets meer moeite om uit de wagen te klimmen. Op het moment dat hij de deur dichtgooit, is Bernd Heller aan komen lopen. Hij krabt eens op z'n voorhoofd.
'Wat komen jullie doen?' wil hij weten.
'Die lading schroot lossen. Ik zie dat de wagens al klaar staan.'
'Ja, eh, ... dat wil zeggen, die zijn net volgeladen. Jullie handel kan er echt niet meer bij.'
'Hallo zeg, je denkt toch zeker niet dat we met de volle wagen weer terugrijden naar Frauenwald? Kan er niet een lege wagon geregeld worden?'
'Eh, misschien, ... ik zal eens even informeren bij de Verwaltung.'
'Mooi, dan gaan wij even daarginds in het kantoor een kop koffie drinken. Dieter zal er ook wel zijn, zoals gewoonlijk. Eens zien hoe z'n humeur vandaag is,' antwoordt Wolfgang.
Zonder op een reactie te wachten lopen de twee chauffeurs weg, Bernd een beetje in verwarring achterlatend.

[Ric]

Mooi verhaal weer Ruud, Die koffie is wel populair?

Grt. Ric

[nero]

gaat ook met wagonladingen

[Ruud K]

'Karl, op het terrein staat een kist met gereviseerde tandwielen die naar Schnobel moeten worden gebracht. Doe jij dat even? Neem het Unimogje maar.'
'Prima, pa.'
Even later is de kist met een heftruck op het laadbakje gezet en rijdt Karl Müller naar de fabriekspoort. Daar komt de ene na de andere vrachtwagen voorbij.
'Jeetje, wat een drukte op de weg vandaag. Ik kom er haast niet tussen!'



Nadat hij de poort is uitgereden, gaat hij bij de goederenloods naar links en wil de sporen oversteken, maar hij heeft pech. Uit de fabriek van Schnobel komt net een Köf met een wagon naar buiten. Op de weg staat een spoorman die hem een stopteken geeft.
'Mmm, dat wordt even wachten, want die dingen rijden zo langzaam hier,' mompelt Karl. Hij wacht geduldig tot het vervoer voorbij is.



Als Karl bij de loods van Schnobel aankomt, wacht hem nog een onaangename verrassing. Het is er steendruk met laden en lossen. Bij de ene ingang worden vaten, kratten en zelfs een compressor op een vrachtwagen geladen, de andere ingang wordt versperd door een vrachtwagen waarop een motor ligt. De werkplaatschef ziet Karl aankomen en komt naar buiten.
'Hoi Karl, wat een drukte hè?'



'Dat kun je wel zeggen!'
'Die vrachtwagen met die motor achterop rijdt zo weg. Dan kun jij naar binnen.'
Karl buigt zich naar voren om de situatie wat nauwkeuriger te bekijken.
'Kan iemand met een heftruckje niet beter die kist van m'n laadbak tillen en hier buiten even neerzetten. Dan kan ik weer verder. Ik heb nog meer te doen vandaag!'
'Kom op, Karl, het duurt nog maar een paar minuten. Het is voor ons veel makkelijk als we hem meteen binnen hebben en daar de spullen opbergen.'
'Nou, vooruit dan maar.'


 

[Basilicum]

Weer mooie verhalen en foto's, Ruud.

Groet,
Bas

[Ruud K]

Dank je, Bas.

'Dieter zou toch wel kunnen klokkijken?' grijnst Klaus.
Reiner kijkt op z'n horloge. 'Hij had hier al tien minuten geleden moeten zijn.'
'Ach,' meent Frank, 'Dieter neemt de tijd. Immer mit der Ruhe zegt hij altijd. Eigenlijk kan ik hem geen ongelijk geven.'
Klaus staat op het punt iets te zeggen, maar besluit z'n woorden in te slikken.



'Het gaat toch om twee grote kisten?' informeert Reiner.
'Zeker, eentje met machineonderdelen en eentje met een complete motor.'
Dan horen ze het typerende geluid van een 94.
'Ah, daar zul je hem eindelijk hebben,' constateert Klaus.
Langzaam komt Dieter achteruit gereden.



Als Dieter de wagon onder de bokkraan heeft gezet, geeft Klaus aan Reiner en Frank meteen aanwijzingen over het afladen van de kist. Dat gebeurt vlot maar secuur. De mannen zijn goed op elkaar ingespeeld. Al gauw staat de grote kist op de dieplader.
'Zo, dat is lekker snel gegaan.'



Het achteruit manoevreren met de grote dieplader, de fabriekshal van Haverbek in, is nog niet zo eenvoudig. Reiner heeft hem een stuk naar achter gereden, maar stapt weer uit om eens te kijken of alles goed gaat.



Daarna krijgt hij hem naar binnen, waar de kist van de dieplader wordt gehesen.
Daarna is de tweede kist aan de beurt. Ook dat karwei verloopt naar wens.
'Dieter, het karwei is geklaard. Je kunt weer verder,' zegt Klaus tegen hem.
'Oké, dan ga ik er maar weer vandoor. Ik moet nog een ritje naar Dönsdorf maken.'
Terwijl Dieter langzaam optrekt, kijken de mannen nog even kritisch naar de manier waarop de kist op de dieplader is gezet.
'Alles goed?' vraagt Frank.'
'Hij staat een tikje scheef, maar dat maakt voor het kleine stukje niet uit. Je hoeft er niet mee de weg op, alleen maar even vooruit en dan meteen de hal in,' meent Frank.



Terwijl de mannen praten over de kist op de dieplader, rijdt Dieter langs de goederenloods, waar een paar arbeiders bezig zijn allerlei lading klaar te zetten die met gesloten wagens op transport moet.

[nero]

 (y)het begint te leven
en dieter die langzaam rijd

[mijnspoor]

Nu ben ik wel nieuwsgierig geworden naar die machineonderdelen.
Heeft het iets te maken met een wals?

[Ric]

Ruud, Geen koffie voor Dieter? Hij krijgt zo nog ontwennings verschijnselen

Grt. Ric

[Basilicum]

Ook in Dönsdorf krijgt hij niet altijd koffie, want dat kan problemen veroorzaken.

Groet,
Bas

[Ruud K]

'Dat is 'm dan, chef, m'n eerste auto.' Vol trots laat Ivo z'n Kadett zien.
'Zo, die ziet er schitterend uit! Zal je vrouw ook wel blij mee zijn. Hoeft ze niet meer dik ingepakt bij je achterop op de motorfiets.'
'Inderdaad. Nu kan ze als een echte dame in haar goeie goed op stap.'
'De tijden veranderen, Ivo, nog even en dan heeft iedereen een auto. Dan kunnen wij het wel schudden bij het spoor.'
'Zo'n vaart zal dat toch wel niet lopen?'
'Nou, ik denk het wel. Als we tien jaar verder zijn, is Neuffen een verlopen stationnetje waar nog maar een paar keer per dag een boemeltje komt.'
'Ik hoop niet dat je gelijk krijgt, want dan raken wij werkeloos.'
'We zullen zien, we zullen zien,' mompelt de chef. 'Maar goed, zet je mooie karretje maar aan de kant. Er moet weer gewerkt worden. Zo meteen komen er weer wat goederen en dan sta je hier natuurlijk in de weg.'
'Doe ik!'

[Ric]

Leuk weer zo'n jungtimertje op je baan. Btw ik zie dat je de wissel weer eens van roest moet voorzien


Grt. Ric

[Ruud K]

Ja, bij de wissel moet ik even met een kwastje aan de slag . Dat Kadettje is het eerste type, geproduceerd tussen 1962 en 1965. Een beetje jeugdsentiment voor mij, want wij hadden er thuis ook een, alleen niet zo'n sjieke tweekleurige.

Groet,
Ruud

[Ric]

Tja nostalgie, mijn vader reeds als eerste auto een Morris six (grote Morris Minor met een flinke 6 pitter in het vooronder) Ik ben hem in Ho nog niet tegen gekomen.

Grt. Ric