het grootste struikelblok voor een bredere acceptatie van de hobby
Fantastisch om de echte Meesters aan het werk te zien... Karst met zijn plan U en zijn styreen bouw, Eric de weatherman, niet alleen een kunstenaar in het verweren maar ook met een schitterend gedetailleerd diorama, Martin met zijn begrassing en bomen, ofcourse natuurlijk ook de echte bomen maker ( shame over me... ik vergat zijn naam maar denk dat iedereen wel weet wie ik bedoel ) en niet te vergeten Ronald met zijn fantastische diorama Cornfield Yard, een meesterstuk op zijn eigen en voor mij persoonlijk een van de topstukken op deze beurs. ( hopelijk heeft hij nog wat plaats op zijn hoed voor deze extra pluim bovenop de velen die hij ondertussen al wel gekregen heeft ) . Deze mensen verheffen modelbouw gewoon tot Kunst met een grote K waarbij velen van ons nog heel wat kunnen van leren !
Op de beurs heb je gewoon verschillende groepen publiek. Veel van de mensen die in did draadje de boventoon voeren zijn echte modelbouwers, maar er zijn veel meer modelspoorders, jong en oud die graag met treintjes rijden en juist dat willen zien. Als je naar het concept van Eurospoor kijkt, dan zie je dat goed terug. De hobby moet ook toegankelijk blijven. Als er alleen maar top spul staat waarop je tachtig jaar moet oefenen voordat je het zelf kunt doen begint niemand meer aan deze mooie hobby.Het is eigenlijk precies hetzelfde op dit forum. Als er alleen maar klasse spul staat, dan durft niemand er meer aan te beginnen. Geef je zoon nou die racebaan (en speel er stiekem lekker zelf mee) en dat bouwen komt vanzelf wel. Begin nou met die huisjes met dikke uitpuilende lijmklodders, dat airbrushen komt wel een keer.
Kijk op een beurs eens om je heen, aanschouw de bejaardenmobielen op de parkeerplaats en vergelijk dat met op je werk of het straatbeeld in het centrum van een middelgrote stad. Valt je iets op?
Ik denk persoonlijk dat er meer mensen niet beginnen met modelspoor vanwege het kinderachtige en soms zelfs een beetje seniele imago dat er juist door die racebanen waar treinen zonder enige 'zin' eindeloos rondtollen in een soort kermisattractie van bontgekleurd plastic (en de 'beheerders' van het spul die op tuinstoelen anno 1975 met hun rug naar het publiek hun van huios meegebrachte boterhammen oppeuzelen) dan dat er potentiele modelspoorders afhaken omdat ze op beurzen banen van een 'te' hoog niveau zouden staan.
. Maar men zal zich moeten realiseren dat het meerendeel van de modelspoorliefhebbers absoluut niet in staat is, zowel qua talent als financieel, om dit niveau te ontstijgen. Dan is het helemaal niet erg om ook een paar banen neer te zetten die juist voor die groep een bron van inspiratie zijn omdat het voor hen een realistische doelstelling is zoiets na te bouwen.
De meeste kinderen willen gewoon met een trein rijden en dan wel zo hard mogelijk. Veel rails op een (te) kleine plaat.
De vergelijking met voetbal gaat helemaal nergens over
En als zelfs Marty er met een glimlach op terug kan kijken, is het dus op de BNLS stand ook gezellig gebleven: Bessel
Print
