Verklaar je Avatar en Nickname!

[Thijs1271]

Bob..Ik doe mee! 

Thijs

[Marty]

Voor mij is het simpel om hetniet te doen Bob, ik ben te lelijk voor woorden

[NS264]

En het smoelenboek dan?

Gr Koen

[Santos]

Mijn avatar is een Siemens ES64U2 of in de volksmond wel "taurus" genoemd (wat overigens niet correct is gezien het feit dat alleen ÖBB die naam heeft) En tsja... ik vind dat ding in model als 1:1 een genot voor het oog dus ook als avatar

Gr. Sander

[Peter Korsten]

Als je tegenwoordig naar Twitter,Facebook of andere "social media" kijken hebben de meeste leden gewoon een foto'je van zichzelf geplaatst.
Op BNLS lijkt dat nog steeds "note done", maar waarom eigenlijk ?

Ik schoffeer mensen al voldoende puur en alleen met mijn berichten, een foto is dan eigenlijk overkill.

• Vinden we het belangrijker om onze kat te laten zien

Zeg! Wat is er nou mis met je kat te laten zien?!

- Peter

[MarcNL]

Mijn nickname is niet zo moeilijk.
Marc is gewoon mijn voornaam, en ik rijd Nederlands. Zo'n 20 jaar geleden had ik nog voor MarcNS kunnen kiezen, maar vanwege de huidige diversiteit is "NL" meer van toepassing.


Mijn avatar is vanwege mijn belangstelling voor de spoorwegen in Japan.
Qua diversiteit en punctualiteit kunnen daar denk ik weinig landen aan tippen.

Hoewel je van een high-tech land als Japan anders zou verwachten, ziet de hele infrastructuur er maar een beetje houtje-touwtje uit. Soms verbazingewekkend dat het allemaal werkt, en nog veilig ook.
Dit geldt ook voor bv. de Shinkansen stations, toch het paradepaardje. Alles is functioneel; Tokyo Station is eigenlijk maar ouwe troep om te zien, maar het heet wel heel chique Tokyo Terminal.

Op de foto 2 Shinkansen stellen van de serie 700. Dat is nu zo'n beetje het standaard type.
Ze hadden die neuzen beter oranje kunnen schilderen, hadden ze nog op Donald Duck geleken.
Mooi? Nee, niet echt naar mijn smaak. Maar onze Fyra is nog lelijker.

En het leukste aan Japan?:
Ondanks de uitgebreide (100%) in- en uigangscontrole op alle stations en in de trein, is het er heel makkelijk om in Japan zwart of grijs te rijden.
Als jong ingenieur heb ik dat in de jaren '80 vaak zat uitgeprobeerd. Ging altijd goed.
En waarom is het zo makkelijk? Een Japanner zal het niet in zijn hoofd halen om zoiets te doen, zo goed opgevoed zijn ze. (*) Dus ondanks alle controle is niemand er alert op...
Lots of fun...

(*) Dus ook nooit last van zakkenrollers op de stations!

[Overlast]

Mijn nickname was de naam van de roemruchte coverband die van 1999-2006 in binnen- en buitenland heeft opgetreden onder de naam Overlast.

Maarten

Ter aanvulling: de avatar is mijn hand en mijn eerste basgitaar tijdens en optreden. De basgitaar is voorzien van een sticker met de naar 'OVERLAST'. De zin 'Wij vragen u begrip voor de overlast', stond op een bord wat ooit op een bouwplaats was 'gevonden'. Daar komt de bandnaam Overlast dus vandaan. Dit bord werd meestal ook meegenomen naar optredens en op het podium gezet/opgehangen.

Maarten

[wvdm]

Mijn nickname is een woordgrapje op Railz in Rotterdam, dus I love trainz.

Mijn avatar wisselt nog al eens. Nu is het met mijn in Japan op de Motomachi in Kobe gekochte gitaar. Als vierde stuurman op m'n eerste reis naar Japan in 1974.
Even ter verklaring van de epauletten op mijn schouders.
Volgens de collega machinisten (scheeps werktuig kundigen) is de vierde stuurman een dun nulletje eenmaal dun onderstreept.
De derde stuurman is een dikke nul eenmaal dik ondersteept, de tweede stm tweemaal onderstreept, de eerste stm driemaal onderstreept en de ouwe viermaal onderstreept.
Gelukkig gaat dat nu niet meer op, want we dragen geen uniform meer.
Pakkie wit werd in de tropen gedragen met witte knie kousen. Half wit was de bovenkant van het tropen uniform en de broek van het blauwe uniform (voor in de zomer) en geheel blauw was een wit overhemd, zwarte stropdas , colbert met koperen knopen (die verschilden per rederij, collector items nu!), blauwe broek, zwarte kousen en zwarte schoenen.

Ik kom nog steeds en ben vrij veel in Japan geweest en het leuke van hun spoorwegen is, dat de spoorlijnen daar kleuren codes hebben. Kobe-Kyoto heeft een kleur en vast perron, Kobe- Nagoya heeft een eigen kleur en vast perron enzovoorts. Het komt niet voor, dat een trein van de paarse route langs een perron van de groene route stopt. Op die perrons staan witte strepen haaks op het spoor en de deuren van de treinen stoppen daar precies. Geen geren op de perrons, want de passagiers staan daar netjes in de rij te wachten. Geen gedrang voor de deuren, want naast de witte strepen is de vrije deur voor de uitstappende passagiers. Kaartjes automaten en omroepen welk station genaderd werd en de route met alle stations, zoals bij ons in de metro bovenin tegen de zijwanden, was daar al in 1974. De banken staan in de lengte richtingen bij de stoptreinen en er hangen lussen aan stangen, want meestal moet je dus staan. Een klein probleempje voor mij en medeopvarenden was, dat alles in het Japans geschreven en omgeroepen werd. Gelukkig schreef een Japanse wachtsman altijd onze bestemming en route  in het Japans op een briefje, zodat we het altijd konden vragen aan Japanners. We zijn nooit verdwaalt en altijd perfect op onze toeristische bestemmingen en weer terug aan boord gekomen. Dit even ter aanvulling van twee berichten terug van MarcNL.

Groetjes
Wil

[MarcNL]

Dit even ter aanvulling van twee berichten terug van MarcNL.

Klopt helemaal!
Japan is een heerlijk land om per trein te doen. Ik kan er pagina's over vol schrijven.
Ik kwam voor het eerst in Japan in '78, met mijn ouders. Mijn vader had toen een groot project voor Heerema op de Mitsui scheepswerf in Tamano (Okayama prefecture).
Net van de HAVO af mocht ik de hele zomervakantie daar doorbrengen. Was meteen ook een vrijwillige stage in de scheepsbouw. In die 6 weken heb ik (relatief gezien natuurlijk) meer geleerd dan daarna op VWO en TU!
En wist ik veel dat ik later voor een Japanse multinational zou gaan werken...

In '89 heb ik bijna 1 jaar in Japan gewoond, en ik weet er dus redelijk de weg. Tegenwoordig kom ik per trein vanuit Tokyo niet verder dan Shizuoka (per Shinkansen), en vandaar een klein stukje verder met de 'gewone' Tokaido-lijn tot Rokugo (bij Yoshida, waar een van de vestigingen van ons bedrijf zit).

Ik mag van mijn baas standaard 'green car' reizen (voor niet-insiders: zo heet in Japan de 1e klas), dus ik hoef nooit te staan. Behalve rondom Tokyo. De stadsspoorlijnen hebben maar een klasse, en een laag percentage zitplaatsen.

Als ik straks in juni/juli daar op een perron sta, is het ca. 35 graden met een luchtvochtigheid van 100% (het Japanse "rainy season"). Je kleding is dan altijd doorweekt van de transpiratie.
In de treinen zit boven elk balkon een airco, die 's zomers  ijskoude lucht het compartiment in blaast. Dat is pas echt rillen als je instapt!
's Winters is dat andersom. Het lijkt erop dat Japanners de binnentemperatuur zodanig regelen dat de som van binnen- en buitentemperatuur het hele jaar door 40 graden (celcius) is.

[transmission]

Novatrans Wormerveer.
Nieuwe logo voor een jonge ondernemer.

[Simplex]

Voor mij is het simpel om hetniet te doen Bob, ik ben te lelijk voor woorden

En je hebt zo een lief lachje..? 

[Kees (NS Blokpost 21 Klein Bruntendijk, Friesland)]

Zelf ben ik geboren in Amsterdam en mijn jeugd ligt in de Zaanstreek. Een echte Hollander dus, die echter al geruime tijd in Friesland woont en getrouwd is met een Friesin. Mijn passie is Nederlandse Spoorwegen in Model en 1 op 1. Deze gegevens brachten mij tot het ontwerp van mijn avatar.

[willem22]

Zo , toch maar een uitleg geven .

Willem , is mijn roepnaam en 22 er aan toe gevoegd omdat er zo veel willem-s zijn op div. internetsite's .

Avatar, is een gedragsnorm na mijn pensionering ben ik altijd onderweg.

wil.

[dimo1_dimo1]

mijn nickname.. tja, vroeger toen ik een jaar of 9 was en mijn eerste e-mail adres aanmaakte moest ik een leuke nickname verzinnen..
daar kwam dino uit(dat vond ik toen wel stoer) echter was dat niet mogelijk en moest ik wat anders verzinnen.. toen bedacht ik dimo(uitgesproken als dymo(jaja een label writer al waren ze toen (bij mij) nog niet bekend))
nu was ik na verloop van tijd mn wachtwoord kwijt geraakt en bij sommige sites kon ik die naam niet kiezen.. toen bedacht ik om het 2x te gebruiken.. dus dimo_dimo.. toen nog een 1 toegevoegd omdat ik mezelf goed vond
resulterent in dimo1_dimo1..

mijn avatar is van mijn treinbaan foto collectie de mooiste foto, vaak met de koff II omdat ik dit een enorm mooie lok vind

[Wim Corduwener]

In werkelijkheid ben ik niet zo oud als mijn avatar, maar mijn dochter vindt dat ik er wel wat op lijk... en ach, het is weer wat anders dan een locomotief.