Wegfrezen ballastgewicht t.b.v. ruimte voor decoder

[Herb73]

De loc is klaar; hieronder een beknopte uiteenzetting van de werkzaamheden - voor een aantal van u is dit natuurlijk gesneden koek en zo mogelijk slaapverwekkend, maar voor mij is het de eerste "pre-interface" lok die ik digitaal gemaakt heb... dus wellicht hebben andere beginnelingen er iets aan.



Loc deels gedemonteerd; de wielcontacten (zwarte draadjes) naar de printplaat en ook de motorterminals op de printplaat worden gehandhaafd, de printplaat wordt elektrisch gescheiden van het chassis, de motorcontacten en wielcontacten eveneens: alles moet vanuit de decoder zijn aangesloten - één en ander volgens de handleiding van de ESU Lokpilot 5; dit door printbanen op een aantal plekken weg te frezen en soldeerverbindingen te verwijderen. Printbanen zijn waar nodig doorverbonden t.b.v. stroomafname vanaf de rails door de decoder (de grijze draadjes). Tussentijds regelmatig met de multimeter gecontroleerd of er toch niet nog ergens een foutieve verbinding was.






Uiteindelijk hoefde ik slechts een klein sleufje te maken voor de bedrading van de decoder naar de motor - het gat bovenin was er al. Met een oscillerende multitool met slijpschijfje ging dat goed (laag toerental om de warmte ontwikkeling te beperken); de sleuf vergemakkelijkt bovendien het verwijderen van het ballastgewicht, mocht ik eens de motor moeten vervangen - alle soldeerverbindingen kunnen dan intact blijven. Voor onderhoud (een paar moleculen olie hier en daar, af en toe) hoeft dat niet, er zijn genoeg openingen om er bij te kunnen.



Ledjes solderen (Schönwitz MS4 wit en rood), vier in totaal; ze komen in de blokjes waar eerst de gloeilampen zaten. De aarding vindt plaats op het chassis met de blauwe draad van de decoder. Met deze optie van aansluiten heb je ongeveer de halve spanning van wat er theoretisch beschikbaar is, voor de ledjes is dat geen probleem qua lichtopbrengst.

Een tweede mogelijkheid is om de ledjes niet te verbinden met het chassis, maar ze elk aan de blauwe draad koppelen. Dat is echter een stuk gecompliceerder qua bedrading en plaatsing. Dan heb je wel de volledige spanning beschikbaar (ca. 1,5V onder de baanspanning) - iets wat hier dus niet vereist is, maar bij andere functies dan verlichting wel nodig kan zijn.



De laatste loodjes; de ledjes heb ik op hun plek gefixeerd door een "kwart diameter" passende krimpkous er omheen te doen bij het in de blokjes plaatsen - zonder te krimpen natuurlijk -, zodat het een beetje klemt. De plastic houders met diodes die vroeger de gloeilampjes op hun plaats hielden, zijn tenslotte overbodig. Daarna de bedrading "weggewerkt" en als het goed is, kan de kap er zonder moeite overheen...



Resultaat: alles functioneert naar wens... front- en sluitseinen zijn nu afzonderlijk schakelbaar en programmeerbaar... 
Het schijnt iets door bij de frontverlichting, maar dat was altijd al zo - nu alleen ook bij stilstand  . Een likje zwarte verf aan de binnenkant van de kap lost dat deels op... komt later wel.



Met de kap eraf word je bijna verblind door het licht van de rode led, maar zo is het prima vind ik.



Een echte wordt het natuurlijk niet, maar het lijkt er goed op. Het Roco model is van 1987 en ik kan er weer een aantal decennia mee vooruit  .

[Ferdinand Bogman]

Slim, die sleuf in het ballastgewicht!

[Frits C]

Het ziet erg heel profi uit.

[hmmglaser]

Hou er wel rekening mee dat de decoder zo warm kan worden dat de kap gaat vervormen, veel lossen dit op door aluminium tape tegen de kap aan te plakken om de warmte te verdelen!

[Herb73]

Het ziet erg heel profi uit.

Dank...