Het gaat niet goed met Märklin

[burtonbouwer]

Je krijgt de indruk dat pure emotie Maerklin nog staande houd, maar voor hoe lang nog? De kist met munten heeft ook een bodem.
 

[rail4marcel]

Nou ja net zolang totdat de trouwe leden (de mensen die alles kopen waar een rode M op staat) er genoeg van hebben. Vooral in duitsland krijgt marklin het toch wel verkocht zolang er maar marklin op staat.

[Peter Korsten]

Dus alle modellen gaan op de helling en moeten
in elkaar geklikt kunnen worden,
met goedkope motortjes alla nieuwe BR 81,
geen 5-polige rotors meer met teveel koperdraad ,
en met goedkope 5 euro decoders of minder...

Aan materiaal kun je niet zoveel besparen. De kosten van modeltreinen zitten in de personeelskosten. En tja, die zijn een stuk lager in Oost-Europa en Azië.

Dat is niet het hele verhaal, maar goed, dat is een andere discussie.

en of Marklin daar op den duur beter van wordt, waag ik ook
te betwijfelen...

Maar dat is voor een durfinvesteerder dan ook helemaal niet van belang.

- Peter

[nscargo]

Maar je kunt toch zelf zien dat de meeste merken dezelfde mate van detailering en kwaliteit hebben als M*
En dat die andere merken een stuk goedkoper zijn.
Natuurlijk heeft M* een grote schare fans, maar of dat voldoende is om ze te laten voortbestaan?
En natuurlijk maken M* en Trix mooie modellen, Neen maar eens de 1200, of straks de Koploper.
Harm.

[Daan!]

Als ze nou gewoon die prijzen omlaag gooien en niet zo stug zijn en gewoon verhuizen naar goedkope productielanden, maarnee blijven volhouden. Dit is een waarschuwing en straks gaan ze
Maar dan wordt het bedrijf gewoon opgekocht

Daan

[Peter Korsten]

Eh, Daan, niet om het één of ander, maar het hele probleem is juist dat het bedrijf al is opgekocht door een durfinvesteerder.

- Peter

[Bello]

Märklin was de afgelopen jaren een bedrijf met vakmensen zonder goede leiding.
Nu wordt het een bedrijf zonder vakmensen en zonder goed leiding.

Dat gaat niet goed..........

[Rob]

Even nuchter de boel op een rij. Märklin is opgekocht door een durf-investeerder. En inderdaad, die willen zo snel mogelijk de boel met winst weer verkopen. Dat daarbij bij de consumenten van het merk allerlei emoties een rol spelen, zal ze worst zijn. Het had ook een fabriek voor mixers kunnen zijn. Klinkt l*llig, maar is gewoon een feit. Was het te voorkomen? Eerlijk gezegd:Geen idee.
Aan de andere kant zie je dat de "andere" merken tot nu toe bereid zijn geweest ook variaties voor het 3-rail systeem te maken. Maar tegelijkertijd brengen ze hun nieuwigheden in eerste instantie vooral uit voor het 2-rail systeem. Is dat daardoor beter? Daar gaat het niet om. De vraag is simpel: Waar ligt de beste markt? En daar ligt nou net het probleem. Het 3-rail systeem heeft best wel potentie en elk merk houdt er rekening mee. Maar het wordt steeds meer een buitenbeentje. Da's niet leuk om te horen. Maar wel een gegeven. Ooit was het Philips Video-2000 systeem het beste wat er was en toch werd het VCR. Dat als troost.
Mijn toekomstvisie: Als Märklin echt de goot in gaat: Koester uw bezittingen. Alsof het Trix van 30 geleden is. En nee: geen victorie-gevoelens: Ik ben zelf ook begonnen met Märklin.

Groeten, Rob

[Frans]

Als je het artikel in het Handelsblatt leest krijg je het idee van
leegzuigen, verkopen aan de volgende investeerder die het
weer verder leegzuigt en dan... enz. enz. tot er niets meer van
over is.
Of dat er een investeerder komt die wel hart voor de
onderneming heeft.
Zo niet dan ziet het er somber uit voor Märklin.

Frans

[santerdam]

In dat geval noem je een 'investeerder met hart voor de zaak' een filantroop !

[MRP_Peter]

Het een en ander zal ook te maken hebben met de gevoerde politiek binnen het bedrijf.
Het is bij de grote bedrijven meestal zo dat er het eerst gekort wordt op de kleine man of vrouw die werkzaam is in het bedrijf, want daar is makkelijker op te bezuinigen dan op de salarissen en ' onkosten ' vergoedingen van de grote mannen te gaan korten.

Procter&Gamble UK was ook zo'n bedrijf waar een dergelijke politiek werd gevoerd, wat uiteindelijk resulteerde in sluiting van diverse produktieafdelingen.
De mensen die het wel eventjes zogezegd ' regelen ' zijn over het algemeen de accountants die van het hele gebeuren nooit of te nimmer kaas gegeten hebben en het enige wat ze willen zien zijn cijfertjes.
Destijds heeft een italiaans modeltreinenmerk ook een soortgelijke politiek gevoerd, wat ze uiteindelijk de kop heeft gekost, en de zaak werd overgenomen.

Het is zoals al eerder gezegd, luisteren naar je klanten, waarbij je natuurlijk niet elke wens kunt uitvoeren vanwege mogelijke beperkingen.
Ontevreden klanten hou je altijd wel, hoe goed je ook tracht te produceren.
Je kunt nu eenmaal niet iedereen tevreden krijgen, daar waar het aan komt op de klant zijn of haar persoonlijke smaak, en die kan verschillen.

Het is overigens jammer te noemen dat er mensen in de top ' werken ' met een grote hebzucht voor geld en macht...

Met vriendelijke groet,

Peter.

[Peter Korsten]

Toch is het gemakkelijk praten over de grote mannen en de cijfertjes. Bij ons op het werk (Vodafone Malta) staan we met enige regelmaat voor de keuze of we stukken software van ettelijke honderdduizenden euro's aan moeten schaffen. Met slechts 200.000 klanten is dat erg veel geld. En onze collega's in grotere landen geven gemakkelijk 30 miljoen aan een reclamecampagne uit.

Personeelskosten zijn nou eenmaal de grootste kostenpost. Stel, je stuurt 100 mensen de laan uit die ieder gemiddeld €20.000 verdienen, dan bespaar je aan loon alleen al €2 miljoen op jaarbasis, nog afgezien van allerlei belastingen en premies.

Het artikel in Handelsblatt gaat trouwens voornamelijk over de personeelsleden. Het verhaal van de vrouw die vijf dagen voor haar 40-jarig dienstjubileum werd ontslagen (en later weer aangenomen). In Duitsland wordt dat kennelijk nog als een halsmisdaad gezien. Maar kennelijk is die mevrouw na 40 jaar niet verder gekomen dan treintjes in elkaar te schroeven. Voor zulk werk, waar je geen opleiding voor nodig hebt, zijn Chinezen nou eenmaal goedkoper.

En daar zul je toch naar toe moeten, wil je de prijzen omlaag brengen zoals sommigen in dit draadje roepen. Maar dan vraag ik mij af of zij kaas hebben gegeten van de economische realiteit. Lagere prijzen betekent een hogere omzet en nog meer verlies.

Ook proef ik een beetje in het artikel: "Dit is een traditioneel Duits familiebedrijf dat nou verkwanseld wordt." Wat ze er niet bij vertellen is dat de aandeelhouders, de familieleden dus, er alles aan gedaan hebben om zoveel mogelijk geld voor hun aandeel te krijgen. En ze wisten heel goed wat een durfinvesteerder met een bedrijf doet.

Niettemin, als je meer dan €5 miljoen uitgeeft aan consultancy en je verlies is €14 miljoen, dan wordt dat lastig uit te leggen aan potentiële kopers. Zeker als in de pers breed wordt uitgemeten dat je personeel ontevreden is en en masse vertrekt.

- Peter

[Marc tramt]

Lagere prijzen betekent een hogere omzet en nog meer verlies.

@Peter ik denk dat je bedoelt een lagere omzet 

[henk]

Dat hangt ervan af in hoeverre die lagere prijzen tot meer volume leiden. Bij Roco kennelijk tot zoveel extra volume dat de omzet is gegroeid.

[nscargo]

.........
Personeelskosten zijn nou eenmaal de grootste kostenpost. Stel, je stuurt 100 mensen de laan uit die ieder gemiddeld €20.000 verdienen, dan bespaar je aan loon alleen al €2 miljoen op jaarbasis, nog afgezien van allerlei belastingen en premies.........

- Peter

Het is natuurlijk wel zo dat die 100 mensen allemaal een taak hadden.
Stuur je ze naar huis, dan blijven er 100 taken liggen.
En tenzij je een complete activiteit afstoot, lijdt dat waarschijnlijk tot kwaliteisverlies.
Als zoals in dit voorbeeld 2 miljoen moet worden bespaard, kun je ook een deel van de raad van bestuur en directie wegsturen.
Dan gaat het maar om een man of 2 a 3 en bespaar je ook 2 miljoen of meer en de 100 taken worden gewoon uitgevoerd
Harm