Analoge trafo over verhit

[Robkop]

afvoeren naar de verantwoorde plaats (stort, bij het klein huishoudelijk afval)

De meeste gemeenten hebben een inlever adres voor alle electrische Huish.) apparatuur. Voor het recyclen is al betaald middels de verwijderingsbijdrage op nieuwe electrische apparatuur.
Alles waar een netsnoer aan (hoort te) zit(ten) kun je gratis afvoeren.

Je kunt 'm natuurlijk ook zelf slopen en de goede wikkeldraad bewaren en het trafoblik gebruiken om seinschermen van te maken zoals bij Seinen in de galerie

[Bart spruitje]

Hoi,

Ik wil er toch nog even op reageren. Een trafo kan wel degelijk warm worden door veroudering van het lamellenpakket.  Doordat de MAGNETISCHE stromen door het ijzerpakket gaan en het ijzerpakket niet meer ideaal is opgebouwd ondervind de magnetische stroom hinder. Deze hinder wordt omgezet in een deel warmte.

zie ook wikipedia:

Wervelstroom
(Doorverwezen vanaf Wervelstromen)
Ga naar: navigatie, zoek

"Wervelstromen zijn verplaatsingen van elektronen in ferromagnetische metalen (zoals ijzer) die worden veroorzaakt door een veranderend magnetisch veld. Door de elektrische weerstand van het materiaal zullen de wervelstromen worden gedissipeerd en voor opwarming zorgen.

Wervelstromen zijn de voornaamste reden voor opwarming van een transformatorkern, ze vallen eveneens onder de noemer van hysteresisverschijnselen en dragen bij aan de ijzerverliezen; deze laatste kunnen bepaald worden door middel van de kortsluitproef."


EN :
"De kern van een transformator bestaat uit ijzer. Als dit een massief stuk ijzer is ontstaan er ongunstige bijwerkingen. Het wisselend magneetveld wekt stromen op in de ijzeren kern en niet alleen in de wikkelingen van de transformator. Deze stromen heten wervelstromen. De wervelstromen in de kern zorgen voor warmte ontwikkeling. De transformator zal dus steeds warmer worden en kapot gaan. Om te voorkomen dat er wervelstromen gaan lopen wordt de kern opgebouwd uit plaatjes die van elkaar geïsoleerd zijn. Zo kunnen er maar heel beperkt wevelstromen ontstaan."

Dus als in de loop van de tijd de isolerende werking tussen de lamellen zwakker wordt nemen de wervelstromen en de warmte toe.


Ik hoef geen gelijk te hebben hoor, daar gaat het mij niet  :-| om maar je kunt het zo nazoeken plus dat 4 jaar LTS en 4 jaar MTS elektrotechniek niet weggezakt zijn .

Groeten Bart

[Klaas Zondervan]

Sluiting in de primaire wikkeling verhoogt de uitgangsspanning.
Sluiting in de secundaire wikkeling verlaagt de uitgangsspanning.

Hoi Dirk, mag ik jou nou eens tegenspreken?

Een sluiting in een van de wikkelingen is wat het woord zegt, een sluiting, anders gezegd een kortsluiting. Hetzelfde effect als wanneer je de uitgang van de trafo kortsluit. Gevolg: hoge stroom in de ingang, waardoor de trafo opwarmt. En in alle gevallen een verlaging van de uitgangsspanning.
Dat is een soort kortsluiting die niet wordt opgevangen door de overstroombeveiliging, want die zit helemaal aan de uitgang, dus "ziet" niet eens dat er een kortsluiting is.

[stig]

Klaas, een sluiting ergens in de wikkelingen. Dat hoeft toch niet persé een kortsluiting te zijn. Het kan toch ook dat er dan minder wikkelingen overblijven waardoor de mate van transformatie veranderd?

[Bart spruitje]

Ja stig dat klopt helemaal wat je zegt. Een sluiting kan ook tussen twee wikkelingen zitten. Als dit zo is dan zal de uitgangsspanning afnemen (sluiting in de secundaire kant).

[Klaas Zondervan]

Hoe stel je je dat voor, een sluiting tussen wikkelingen die geen kortsluiting is?
Ik zou niet weten hoe dat kan. Dus als je denkt dat het wel kan, leg maar uit.

[René]

Dat heet dan een sluiting tussen een paar windingen b.v. tussen de onderste laag en die daarboven. Dat is toch mogelijk, b.v. als de isolatie plaatselijk beschadigd is.
Het mag dan niet veel voorkomen maar het kan.

[stig]

Dank U

[Albert.H0]

Volgens mij bedoeld Klaas dat er bij een sluiting tussen wikkelingen even simpel gezegd een trafo met 2 middenaftakkingen ontstaat, waarvan de 2 middenaftakkingen kortgesloten zijn.

Klaas, maakt het voor het gedrag van de trafo uit of de sluiting in de primaire of de secundaire wikkeling zit? In de secundaire kan ik me voorstellen dat er een kortgesloten trafo ontstaat met lage spanning waarin een relatief hoge stroom gaat lopen, vandaar de opwarming, maar aan de primaire kant??? Wordt er daar dan in feite het kortgesloten stuk niet meer gebruikt?

Albert

[René]

Stel: een trafo heeft 230 wikkelingen primair en 16 secundair
Als je dan 230 volt aan de primaire kant aansluit komt er aan de secundaire kant 16 volt uit.

Sluit je 3 windingen van de sec kort dan zal de uitgangspanning dalen naar 13 volt

Sluit je aan de prim kant 115 windingen kort, dan stijgt de spanning aan de uitgang naar 32 volt

telkens geldt dat de spanningen van ingang en uitgang zich verhouden als het aantal windingen van prim. t.o.v. sec.

230:16 windingen = 230:16 Volt
230:13 windingen = 230:13 volt
115:16 windingen = 230:32 volt

[Klaas Zondervan]

Als je een aantal windingen overbrugt door een sluiting is dat niet zomaar een stuk van de winding dat je "overslaat". Het vormt gewoon een kortgesloten wikkeling die om het magnetisch ijzercircuit heenligt. Die gaat dus fungeren als een extra secundaire wikkeling waarin een kortsluitstroom gaat lopen. En het maakt niet uit of die kortsluiting in de primaire of in de secundaire zit. In beide gevallen ga je de trafo overbelasten.

PS: het rekensommetje van René hierboven gaat in dat geval dus niet op. Je hebt gewoon een kortgesloten trafo.

[René]

In dat geval moet een trafo die secundair niet is aangesloten en onbelast lijkt toch warm worden door de "plaatselijke sluiting".

[Klaas Zondervan]

Inderdaad, dit draadje gaat ook over een trafo die overmatig warm wordt terwijl er secundair niks is aangesloten. En volgens mij is een interne windingsluiting de meest waarschijnlijke oorzaak.

[Bart spruitje]

Mensen,

Als er secundair niets op aangesloten is, loopt er GEEN stroom kan hij dus ook niet warm worden. Als er wel watr op aangesloten zit dan is de uitgangsspanning altijd lager bij interne sluiting van de wikkelingen. De uitgangsspanning kun je dus gewoon meten en als deze niet lager is als normaal dan is er geen sluiting.
De echte oorzaak is gewoon een slecht ijzerpakket. Want als er wervelstromen (magnetische stromen) door een blok ijzer worden gejaagd wordt dit ijzerblok warm (induktiekoken) en wordt deze zelfde wervelstroom door een goed ijzerpakket (opgebouwd uit lamellen die t.ov. elkaar zijn geisoleerd zijn) gestuurd dan zal de warmte ontwikkeling minimaal zijn.

groeten bart

[Dirk J]

Als er secundair niets op aangesloten is, loopt er GEEN stroom

Als je een aantal windingen overbrugt door een sluiting is dat niet zomaar een stuk van de winding dat je "overslaat". Het vormt gewoon een kortgesloten wikkeling die om het magnetisch ijzercircuit heenligt. Die gaat dus fungeren als een extra secundaire wikkeling waarin een kortsluitstroom gaat lopen.

En nu kan de theorie van elektrische machines (motoren en trafo's) voor mij wel iets zijn van pakweg 25 jaar geleden en laat ik dientengevolge soms even een steek vallen, maar hier moet ik echt Klaas beamen. Er loopt wel degelijk een stroom, namelijk de kortsluitstroom door de kortgesloten wikkelingen.

Zelfs goedkope trafo's zoals je die vroeger nog wel tegenkwam, met een zo slecht in elkaar gezet blikpakket dat je zelfs een 2VA trafo op 10m hoorde brommen, gaan niet kapot vanwege het blikpakket.