Frans loodsje et cetera

[Piet Groot]

 

45 jaar geleden zag de directeur van de Texelsche Electriciteits Maatschappij mij na werktijd privé rijden met een  aantal Amerikaans Grenen balken op het dak van een bedrijfsauto. Hij liep voor de plaatselijke lingeriewinkel; draaide zich acuut om en begon de lingerie in de etalage te bekijken.

Toen ik hem de volgende dag vertelde dat ik hiervoor mijn chef toestemming had gevraagd, plaagde ik hem natuurlijk! Hij gaf een nadenkertje als antwoord:

Piet, leer van mij dat je moet weten, wat je moet zien en wat je niet moet zien!!!!

[Noordernet]

Dat klopt helemaal, Piet.

En passant is enige voortgang te melden:
-alle vijf uitschakelbare secties doen wat ze moeten doen;
-het kopspoor is aangelegd;
-montagehoekjes voor de ompoolschakelaar zijn gemaakt. Triplex 2 mm als basismateriaal, gelijmd met gewone houtlijm.




Wolter

[Noordernet]

Het testbaantje doet het. Alle wissels zijn nu ook bedienbaar en gepolariseerd. Vanmiddag even gespeeld. Het concept blijkt te werken.






Wolter

[Noordernet]

Ik had me voorgenomen om na het voltooien van de kale baan even een pauze van het forum te nemen. Maar de baan blijkt nog niet vrij van wat hikjes en tikjes. Die moeten er wel uit.

Bij één wissel had ik nog wel eens last van ontsporingen. De afstand over de wisseltongen bleek bijna 15 mm. Materieel loopt dan klem. En hetzelfde wissel tikte nogal hard als het tegen de tong bereden werd. Ik heb de afstand over de tongen teruggebracht tot net 14 mm. En dat werkt prima.

Het kopspoor werd meer naar binnen verlegd. Daarom moest het gevaarlijke gat (uitsparing/handgreep) worden dichtgezet. Er moet nog een klosje achter, als stootblok.

Morgen de andere kant van het klapbaantje nog even.

Plaatjes:











Wolter

[g-j]

Ohh Wolter, je hebt er een kaarsje aan bij het knutselen. Romantisch! Zonder flauwekul, leuk project en een leuk draadje.

Groet, Gert-Jan

[Noordernet]

Hoi Gert-Jan,

Dat kaarsje is om de dampen van wasbenzine af te fakkelen. De lucht trekt anders ons huis in. Die wasbenzine gebruik ik om solderingen even schoon te maken, zeker wanneer ik er wat soldeerpasta bij gebruik. Dat spul heet wel zuurvrij, maar ik vertrouw dat niet erg.

En natuurlijk ben ik ook een romanticus. Volgens mij zijn alle modelbouwers dat wel stiekem een beetje.

Nog twee wissels-met-een-tik te gaan, trouwens.
Maar wel een stevig stootblok en een paar latjes geplaatst. Deze beschermen resp. het materieel en het schakelkastje.

En op Drehscheibe-on-Line bij Historisches een prachtige reportage in een flink aantal delen over de RLE, de Ruhr-Lippe Eisenbahn. Prachtige kleinschalige spoorse infrastructuur (subliem goederenloodsje!) en mooie landschapsbeelden. En niet te versmaden leuke goederentreinen op deze Privatbahn. Ik had je dit ook als Geheimtipp kunnen sturen, maar deze informatie is openbaar toegankelijk voor wie er even voor gaat zitten. En misschien had je het al lang gezien.

En dank voor de feed back over dit draadje.

Groet, Wolter

[Scratchbuilt]

Hoe krijg je het toch voor elkaar om zo netjes te werken. Bij mij ziet het er altijd uit alsof ik het zelf gemaakt heb.......beetje scheef, beetje krom, beetje ruw.

Albert

[Erik_omBC]

Dat heet karakter Albert...

[Noordernet]

De twee andere wissels zijn ook aangepast en tikken niet meer bij het passeren van een Fleischmann-loc. De problemen zijn opgelost.

En daarna lekker met lange goederentreinen gespeeld, wagens aan elkaar overgegeven, locs gewisseld en spul weggezet op het kopspoor. Ik vond het veel leuker dan ik dacht. En het smaakt naar meer. Daar ga ik eens op ‘liggen’  en post de komende tijd wat minder. Dank voor jullie belangstelling en reacties!


Wolter

[Noordernet]

De bedrading zit nu vast met dotjes hete lijm. En de onderplaat is in de klassieke grondverf gerold. Daarmee is een eenheid van kleur bereikt. Verder vandaag een crashtest gedaan: een V36 met 24 wagens gaat prima door deze krappe bogen. Een paar hardleerse wagens zijn in het laadje ‘Werkplaats’ gezet. Daar kijk ik later naar.

Later kon de Sik nog even een paar rondjes doen.

Wolter

[Noordernet]

Het bedieningskastje is gespoten. Met AS-23 van Tamiya. Het heet Light Green en zou voor de vliegtuigmodelbouw zijn. Voor een bedieningskastje is dit een prima kleur.
Maar ik had dit spuitbusje in eerste instantie gekocht voor een Backertje van van de NHTM van Sven. Voor een tramloc vind ik de kleur heel aardig.



Wat me erg tegenvalt is de spuitlucht. Ik woon in een flat in een erg winderige omgeving en raak de stank niet goed kwijt. Ik heb geen spuitcabine of zo, gewoon een kartonnen doos. Hoe doen jullie dat?

[Piet Groot]

Ik spuit op een windstille dag buiten in een bananendoos, eerlijkheidshalve moet ik er bij zeggen dat ik alleen trams in schaal G spuit.
Maar heb jij onder in de flat geen eigen bergruimte?

Piet

[Scratchbuilt]

Je zou de (verstevigde) doos kunnen afzuigen met een badkamerventilator (2 tientjes bouwmarkt)  en via een stuk wasdrogerslang door een open staand raam laten uitblazen. Of je blaast uit in een andere doos vol met wasemkap filter. (Action) (stofzuigerprincipe) Maar blijft behelpen boven in een flat.

Onder de afzuigkap in de keuken vinden echtgenotes over het algemeen een slecht idee....

Albert

[Noordernet]

Dank, Piet en Albert,

Onze berging staat direct in verbinding met die van anderen. Daar is een spuitbus lostrekken bepaald een slecht idee. Dat geldt ook voor het spuiten onder de afzuigkap.

Ik kijk wel wat ik verder doe.

Wolter

[Noordernet]

De opklapbaan staat nog lekker in de berging uit te stinken. Dat heb je zo met traditionele grondverf.


Toch wel iets gedaan: de lange verdeeldoos is verplaatst en nu als het ware meegedraaid met de tafel. En de kolomboor staat er weer bij. Een veel te handig ding dat ik de laatste jaren te weinig gebruikte. Mijn exemplaar is 26 jaar oud en er is nooit wat mee. Na 18 jaar moest er een nieuwe V-snaar op. Netjes dus.

In mijn werkplaatsje waren nog dingen die ik niet gebruikte. Die vonden deze week een nieuwe eigenaar, meelezers van dit forum.

Een oude paar wagentjes met te veel cruciale afgebroken delen gingen naar de prullenbak, assen, koppelingen en eventuele schachten en veertjes gaan terug naar de voorraad. Net een echt bedrijf dus.



Die leuke stel bestaat uit een Spaanse bagagewagen van Electrotren, een model uit ongeveer 1970. Voor € 5 kreeg ik hem mee op de beurs. Er zitten nu spaakwielen van Alan Gibson onder. Die schuif je zo op oude assen van Märklin van ø 2,0 mm. Waarom ik de wagen leuk vind? Hij laat precies een oude hoofdspoorbagagewagen zien van rond 1870. Overal in Europa, ook in Nederland, reden vergelijkbare wagens: een uitzichtskoepel op het dak en smallere uitkijken in de zijwanden.
Ik kreeg de bagagewagen vandaag in handen omdat-ie problemen opleverde op het proefbaantje.
De wielen bleken verschoven op de as. Ik heb ze opnieuw gemonteerd met een speermaat van 14,7 mm. Bij die smalle flenzen van Gibson kan dat prima.
Ik heb trouwens nog een paar dingen aangepast. De uitzichtskoepel kreeg ‘glas’, van Kristal Klear. De zijramen zijn passend gevijld uit stukjes doorzichtig plastic en steken nu ín de kozijnen, in plaats van er achter. Met mijn ervaring met de dekglaasjes zou ik nu proberen er echt glas in te maken.



De veewagen, rechts is van Fleischmann. Uit bestudering van ‘Carstens’ bleek dat Fleischmann het verkeerde onderstel, met wijde open asbalanzen, had gebruikt. Ik heb er een samengesteld onderstel van andere Fleischmann-wagens onder gezet, met nauwe open asbalanzen. En de handgrepen zijn helemaal losgezet. De lantaarnijzers missen detail (het vierkantje waarin de seinborden worden) geplaatst, maar ik vind ze mooier dan de vierkantjes die Fleischmann aan de wagen prakte.
Natuurlijk, voor Epoche 1 missen de opschriften nog en de aspotten zijn ook een generatie te jong, namelijk van na (ongeveer) 1910. Zo blijf je bezig ...

Wolter