Eindbestemming modeltreinen.

[Thai-Bundesbahn]

Vandaag dacht ik weer eens na over wat er met mijn treinen moet gebeuren als ik ooit het hoekie om ga.
Aangezien het over het algemeen de "grijze plaag" is die deze hobby bedrijft en het gros van de jeugd hier niet echt in geïnteresseerd is vroeg ik me af of er forumleden zijn die al een eindbestemming voor hun modelbaan hebben bedacht.

Ik ben benieuwd !

[ingenium]

Mee de kist in, levert dat gesmolten messing nog wat op.

[Arjen B.]

Ik zeg voor de grap wel eens tegen mijn vrouw: als je mijn treinenverzameling verkoopt, kun je in één keer het huis aflossen! Zo 'erg' is het natuurlijk niet, maar het geeft wel aan dat de verzameling aardig omvangrijk is.

De normale gang van het leven is denk ik dat je eerst flink wat verzamelt, om die verzameling later weer in te dikken door modellen te verkopen. Wat er dan tegen het einde nog resteert, zijn de modellen die echt waarde voor je hebben. Veelal zal dat misschien een emotionele waarde zijn (je eerste modeltrein, de trein waar je mooie vakantieherinneringen aan bewaart etc.).

Ik moet trouwens wel eens lachen als ik de weggooi-instructies van een modeltrein lees. Zelfs op de doos van de 3700 van Artitec staat zo'n instructie. Dat zal wettelijk wel verplicht zijn, maar ik zie het al voor me dat ik met mijn 3706 bij de grijze ton sta... Of moet ie nou in de chemobox? Even nalezen op de doos...


Groeten,
Arjen

[Hans Reints]

Ik zeg voor de grap wel eens tegen mijn vrouw: als je mijn treinenverzameling verkoopt, kun je in één keer het huis aflossen! Zo 'erg' is het natuurlijk niet, maar het geeft wel aan dat de verzameling aardig omvangrijk is.

Een omvangrijke verzameling wil niet zeggen dat hij veel waard is! tenzij alles "fabrieksnieuw" is in de beroemde "OV" verpakking zit. Ook ik heb een enorme verzameling maar die is, volgens een gekende opkoper, geen reet (meer) waard daar de meeste modellen niet meer in de origineel staat zijn en de zo beroemde OV ontbreekt. Dus reken je eigen niet rijk.
Ja en wat moet je er mee als je plotseling voor je eigen gaat beginnen. Ik zou het zo een, twee, drie ook niet weten.. Mijn vrouw heeft er absoluut geen interesse in maar wil het ook niet bij de vuilnidbak zetten......een groot probleem.

[Ernest]

Ik had ooit het idee (en nog een klein beetje de hoop) dat één van m'n kleinzoons "in treinen gaat".
Daar ziet het voorlopig niet naar uit. De jongste heeft een eigen M baan maar kijkt er nauwelijks naar om.
Ik denk dat ik dan het liefste zou hebben dat het bij een echte liefhebber terecht komt. Bij nader inzien niet zo'n gek idee om dit aan nabestaanden bekend te maken.

[Besselspoor]

Interessant onderwerp...je ziet wel de waarde van veel modellen sterk afneemt. Tot zo'n beetje de omschakeling naar Euro's was het redelijk waardevast, alles waar NS, Fleischmann of Märklin opstond was een prima belegging. Na de Euro gingen de prijzen nog omhoog, tot iedereen doorhad dat-ie Euro's als guldens stond uit te geven
Daarna kwam de klad er wel in om een aantal redenen:
-De oude modelspoorders generatie sterft uit, waardoor het antieke spul geen jeugdsentiment meer is: de jongere generatie is een kleinere doelgroep, ook voor het recentere spul;
-De crisis: er is minder budget voor de hobby
-internet handel: de treinen die tot 15 jaar terug nog als zeer zeldzaam konden worden aangeboden blijken toch wel redelijk gangbaar als je snel buiten de landsgrenzen kan kijken. Voor de echt schaarse stukken is dat weer wél een voordeel, want de doelgroep is nu makkelijker te bereiken.
Resumé: ga niet je treinen verkopen om je huis af te betalen. Zelfs je verhuizing ervan bekostigen leidt tot gevoelens van spijt en twijfel, al heb ik de meeste objecten daarna wel weer teruggekocht

[Gert Arkema]

Ik maak me er niet druk om. Als ik m'n ogen voor de laatste keer sluit heb ik wel wat anders aan m'n hoofd dan treinen  . Mijn messing collectie zal nog wel wat waarde hebben, maar de rest gaat zo de kliko in denk ik.

[Thai-Bundesbahn]

maar de rest gaat zo de kliko in denk ik.

Misschien dat BNLS "het weeshuis van de achtergebleven modeltreinen" in het leven kan roepen. Indien je je treinen-nalatenschap aan BNLS doneert kunnen zij van de opbrengst weer verder bestaan en beland mooi treinen-spul niet in de kliko of op een stoffige zolder waar het vervolgens wordt vergeten.

[ruudns]

En wie gaat dan de huur voor die loods betalen . Als de oude garde geen opvolging heeft, blijft het daar dan uiteindelijk ook liggen.

[henk]

Tja, misschien is dat wel het grote vraagstuk des levens. De aarde bestaat bijna 5 miljard jaar en bijna al die tijd heb ik dat niet geweten. Denk je op den duur (mag nog even duren) terug te keren naar die gelukzalige toestand zonder verplichtingen, heb je een treinverzameling om je druk over te maken. Wat is het toch een tranendal.

Mijn vrouw heeft het telefoonnummer van een goede vriend, annex treinenliefhebber, annex commercieel genie die het probleem wel zal oplossen. Dan zal wel blijken dat de verzameling misschien iets groter is dan ik altijd heb beweerd, maar dat is dan dus opeens een financiële meevaller. 

[Benrail]

Misschien dat BNLS "het weeshuis van de achtergebleven modeltreinen" in het leven kan roepen. Indien je je treinen-nalatenschap aan BNLS doneert kunnen zij van de opbrengst weer verder bestaan en beland mooi treinen-spul niet in de kliko of op een stoffige zolder waar het vervolgens wordt vergeten.

Leuke , interessante gedachte!
Dat huren van een loods zal wel meevallen, de insteek hier is immers om het te verkopen en daar BNLS van te laten draaien.
Niet om verder te laten rijpen 
Eventueel onverkoopbaar spul kan wellicht op beurzen als speelspul voor kids worden ingezet.

Voorlopig koop ik zelf nog bij want het vergrijzen gaat nu langer duren dan vroeger.
Er is zelfs een 'wetenschapper' die beweert dat de eerste mens die 1000 jaar oud gaat worden inmiddels moet zijn geboren. (als het Putin maar niet is dan  )
Wie weet kan ik de komende 500 jaar nog lekker met treintjes spelen....
Tegen die tijd zijn naast mijn haren en mijn huid ook mijn treinen wel grijs lijkt me 

[eichddraig]

Als je tijdens je leven genoten hebt van je verzameling en het genot je elke cent waard was wat de modellen je gekost hebben, dan is in wezen voor jou de waarde nul op moment van verscheiden.
Mocht het dan nog wat opbrengen voor je nabestaanden, hebben die ook nog een beetje mazzel 

[Stoker]

Die gedachte speelt ook wel eens door mijn hoofd.Ik heb in de loop der
jaren al aardig wat verzameld.Niet alleen modeltreinen maar ook een
grote collectie Dvd's en video's over de spoorwegen en cabineritten.
Mijn vrouw heeft tegen mij gezegd dat als ik kom te overlijden dan
gaat de 1008 bij mij in de kist.Dit vind ik nog steeds één van de mooiste
locs die de NS gehad heeft.
Maar aangezien ik nog kan genieten van de spoorweghobby hoop ik nog
een tijdje mee te kunnen.

              Groetjes   Jan.

[Martijn193]

Mmmmmmm. In de volgende volgorde:

- Ik hoop dat ik van te voren het gros kan hebben verkocht om op mijn hoge leeftijd leukere en belangrijkere dingen te doen met mijn partner. Dat kan ook de modelspoorhobby zijn, maar dan op kleinere schaal.
- Ik hoop dat mijn partner wat er resteert dan van de hand doet zodat ze alleen nog wat leuke dingen kan doen.
- Wat er overblijft ? Pfffff, ik vind het idee om het te doneren aan een goed doel ( ) wel een goede.

Martijn

[Ronald Halma]

Eerlijk gezegd zal t mij een biet zijn wat ermee gebeurd. Mijn partner weet wat het waard is en mag ermee doe wat zij wil....... ik heb er NU plezier van en dat is het belangrijkste. De illusie dat het zoveel op gaat leveren dat zij er een extra pensioen bij heeft moet je gauw laten varen want dat zal niet zo zijn