Treinverkeer in Heußenstein

[Ruud K]

Dolf heeft de defecte Br 38 in Schwarzburg afgeleverd.

[Ruud K]

De 38 is ondertussen gerepareerd en weer op de terugweg vanuit Schwarzburg met Dieter op de bok.

[SimonH]

De defecte loc (6)

De Heußensteinse 38-er is onlangs naar Schwarzburg gesleept om aldaar te worden gerepareerd. De werkplaats van Heußenstein was niet voldoende toegerust om de specifieke reparatie aan het drijfwerk uit te voeren.

Binnen enkele dagen had men in Schwarzburg de klus alweer geklaard. Met Dieter op de bok is de loc onderweg vanuit Schwarzburg.

Een opgewekte Heinrich komt op zijn fiets in Heußenstein aan. zijn dienst vangt pas over een uur aam, maar hij vindt het heerlijk om even rustig rond te lopen en een praatje te maken. Vandaag wordt hij direct aangesproken door een onrustige Paul Derks. Heinrich ziet het gelijk, er is iets mis. "Goedemiddag Heinrich! Goed dat je er al bent. Jouw eerste rit valt in het water". Heinrich kijkt verbaasd. "Je zou straks met de 86-er wat wagens van het Belle Werke naar Offenburg rijden. Nou, die 86-er is er niet. Franz staat nog met de 86-er in Arbeitshove, vlakbij het station daar heeft een trein een auto aangereden. De Fahrdienstleiter daar kijkt nog of hij een andere route kan krijgen, via Holzburg of Vierheim. Voorlopig staat hij daar nog wel even." Heinrich ziet het probleem. Het dagelijks transport van Belle Werke naar Offenburg is belangrijk. Bij Belle Werke is weinig opstelgelegenheid, de wagens moeten worden opgehaald. "En Heinrich, ik had bedacht dat je dan wel met de 38-er kon rijden. Die had allang vanuit Schwarzburg hier moeten zijn. Maar Dieter zit op de bok, dus die zal wel ergens onderweg koffie zitten te leuten". Derks is nog niet uitgesproken of een stoomfluit klinkt. Heinrich en Derks kijken beiden om, en zien de 38-er rustig aan komen rijden. "En het probleem lost zich op" grijnst Heinrich. "Nou Heinrich, dit loopt dan goed af. Maar er zal wel water ingenomen moeten worden en ik weet niet hoe het met de kolenvoorraad staat. Wil je Dieter zo aflossen op de bok en ervoor zorgen dat de loc inzetbaar is voor de rit naar Offenburg?" Heinrich voelt er niet veel voor, hij had nog wel even koffie willen drinken en met Nico van de werkplaats willen praten over de voetbaluitslagen. Maar hij weet dat hij beter niet tegen kan sputteren. "Geen probleem Derks".

Even later rijdt Dieter rustig het verzorgingsspoor op. Fritz is net bezig bij het zandhuis. Vrolijk zwaait Dieter naar Fritz. Ooit woonde Fritz vlakbij Dieter in de buurt. Dat was voordat Fritz een rijke vrouw leerde kennen in Heußenstein en vanuit Schwarzburg naar Heußenstein verhuisde. Rjik, maar niet rijk genoeg om niet te hoeven werken, denkt Dieter bij zichzelf.



Op aanwijzing van Fahrdienstleiter Helmut zet Dieter de machine stil hij de bekolingsinstallatie. Heinrich begroet Dieter. "Hallo Dieter, dat is lang geleden!" en zo babbelen de beide mannen terwijl de 38 van nieuwe voorraden wordt voorzien



Even later krijgt Heinrich het seintje dat de tender weer vol verse kolen zit. Hij beklimt te machine en rijdt door naar de waterkraan.

Dieter ondertussen sloft over het verlaten emplacement van Heußenstein heen. "werkt hier niemand ofzo" mompelt hij bij zichzelf. Op spoor 2 ziet hij de V 80 klaar staan met enkele donderbussen. Een man loopt om de V 80 heen en Dieter ziet hoe deze, wat kalende, man, het oliepijl controleert. "Verrek, dat is Dolf" zegt Dieter tegen zichzelf. Met stevige pas loopt hij naar de machinist toe. "Hee Dolf!" roept Dieter al van grote afstand. De beide mannen begroeten elkaar joviaal. "Je gaat me toch niet vertellen dat je straks met deze mooie diesel naar Schwarzburg gaat rijden he". "Nou Dieter, dat ga ik je toevallig wel vertellen. En laat me raden, je moet ook weer die kant op? Rij je mee in de cabine?" "Nou graag!" grijnst Dieter, helemaal in zijn nopjes. "Als jij er nou voor zorgt dat er een thermoskannetje verse koffie komt, dan hoeven we onderweg niet te verdorsten". Dieter beklimt de loc en pakt de lege thermoskan van Dolf. In de kantine vult hij de kan met verse koffie en hij loopt terug naar Dolf. "Goed werk, Dieter. Nou ik zie dat er al aardig wat reizigers zijn ingestapt. Nog een paar minuten, dan kunnen we gaan". Dieter en Dolf nemen plaats in de cabine en wachten op het vertreksignaal.



Niet veel later krijgt Dolf toestemming om te vertrekken. "Toe Dolf, laat eens zien wat deze loc kan" bedelt Dieter. Dolf geeft graag gehoor aan zijn verzoek, en laat de motor flink brullen. De omgeving laat hij in een rookgordijn achter.

[gvandersel]

En die arme stoker?

Groet,

Gerard van der Sel.

[SimonH]

Ja die stoker... arme kerel. Het verhaal is duidelijk nog niet ten einde.

Groeten Simon

[SimonH]

hoe het verder ging
Dolf en Dieter keuvelen gezellig in de prettige cabine van de V 80. Dolf schenkt nog eens koffie bij. "Zeg Dolf, ik bedenk me opeens iets." Dolf kijkt Dieter vragend aan. "Waar is jouw stoker nu?" Dieter kijkt nu verschrikt. "Gerhard! Ehh geen idee!" Dieter heeft Gerhard eigenlijk niet meer gezien sinds Dieter op de bok af werd gelost door Heinrich. "Nou ja, die zal wel ergens in een rijtuig zitten". Dolf denkt er het zijne van, maar vindt dat het zijn probleem niet is. "Dat zal wel ja".

Dieter zat er ver naast.

Terwijl Dieter en Heinrich over koetjes en kalfjes stonden te babbelen, was Gerhard nog druk bezig het machinistenhuis weer een beetje toonbaar te maken. Na de gedane arbeid, klimt hij de loc af. Net op dat moment ziet hij een man met een gigantische fotocamera aanlopen. "Bent u de stoker?" vraagt de fotograaf. Gerhard knikt bevestigend en kijkt de man vragend aan. "ik maak wat foto's hier op het emplacement van Heußenstein. Vindt u het goed als ik een foto van u maak voor de loc?" Gerhard begint gelijk te stralen. "Ja natuurlijk! Graag zelfs". De fotograaf vraagt Gerhard even zijn schep te pakken en even later poseert hij trots voor de loc.



De foto is nog niet gemaakt, of Gerhard hoort het kenmerkende gebrom van een dieselloc. Hij kijkt verschrikt op als hij de trein naar Schwarzburg ziet vertrekken. In een paar krachttermen maakt Gerhard duidelijk hoe hij erover denkt. "Die Dieter zit natuurlijk lekker in de loc en ik sta hier". Gerhard besluit even naar de kantine te lopen om daar te vragen wat hij het beste kan doen. Voor de kantine treft hij Joachim aan. "Hier is toch de kantine?" vraagt Gerhard aan de werkplaatsmedewerker. Vertwijfeld heft Joachim zijn handen ten hemel.



"Was, kun je beter zeggen. Alles is hier weg voor verbouwing. Wie ben je eigenlijk? Volgens mij heb ik je nog niet eerder gezien". "Ik ben Gerhard, stoker uit Schwarzburg. Ik zou mee terug rijden met de trein naar Schwarzburg maar die heb ik gemist."  Joachim begint te lachen. "Wat is er zo grappig?  vraagt een getergde Gerhard. "Een stoker die zijn trein gemist heeft. Ik zie de ironie er wel van in".  Gerhard eigenlijk ook wel en de beide mannen schieten in de lach. Deze gebeurtenis zou H.G. Hoekstra later aangrijpen om zijn bekende liedje "De stoker en de machinist die hebben de trein gemist" te schrijven.

"Gerhard, volgens mij vertrekt er straks een goederentrein naar Schwarzburg. Loop even naar het kantoor van de Fahrdienstleiter, waarschijnlijk kun je wel meerijden".

Gerhard volgt de tip op en zoekt het kantoor op. Ondertussen ziet hij op het emplacement een paar fraaie sneltreinrijtuigen staan. "Ooit hebben we geen stoomlocomotieven meer. Zal er dan een moment komen dat deze rijtuigen samen met een 38-er in het museum staan?"

Hij kopt aan bij het kantoor van Helmut. "Ja, bitte" hoort Gerhard, en aarzelend stapt hij naar binnen.

-wordt vervolgd-

[gvandersel]

Heeft nu minstens een douche en in rit in de rijtuigen verdient.

Groet,

Gerard van der Sel (niet met een H  )

[a.moonen]

heerlijk die verhalen en mooie foto's 

[g-j]

Er is een goederentrein onderweg naar Heussenstein vanuit Saint Laurent, Saint Laurent

Gert-Jan

[SimonH]

@ Gerard,

Elke gelijkenis met bestaande gebeurtenissen en/of personen berust op louter toeval 

Ein auto für herr Derks (grensverkeer (deel 5) / hoe het verder ging (deel 2)

Gerhard loopt aarzelend het kantoor binnen van Fahrdienstleider Helmut.

"Goedemiddag. Ik ben Gerhard Von der Schnellen, stoker uit Schwarzburg. Enne, nou om het kort te zeggen: ik heb de trein gemist." Helmut kijkt de stoker verbaasd aan. "De trein gemist? Hoe kan dat nou? Een trein kan toch niet zonder stoker vertrekken?!". Gerhard verteld hem het hele verhaal. "De meester zou de terugreis regelen, en die zit dus lekker in de trein en ik sta hier!". "Geen nood, Gerhard. Je kunt wel even naar de Übernachtung toe gaan om je even op te frissen. Elk uur vertrekt vanaf hier een trein naar Schwarzburg, ik overleg even met mijn chef of je met drie trein mee kunt".

Een opgeluchte Gerhard loopt naar de Übernachtung. "Zo, ouwe zooi hier dit station, maar dit ziet er mooi uit" mompelt Gerhard, bij het zien van het gloednieuwe personeelsverblijf. "Ze hebben hier een douche! Wat een luxe. Dat hebben we in Schwarzburg niet". Gerhard neemt het er even lekker van.

Helmut legt het verhaal over de arme Gerhard uit aan Vorsteher Paul Derks. De zo wispelturige man blijkt in een uitzonderlijk goed humeur. "Geen probleem Helmut. Hij kan straks zijn kaartje 2e klas ophalen bij het loket. Of nee, doe maar 1e klas! De kosten zijn toch voor Schwarzburg". "Prima, Herr Derks. Goed weertje he?" Probeert Helmut de reden van het uitzonderlijk goede humeur van Derks te achterhalen. "Inderdaad Helmut. En belangrijker nog: je hebt waarschijnlijk wel gehoord dat ik mezelf een nieuwe auto aan heb geschaft. Een Amerikaan! Hij is lang onderweg geweest, maar vandaag komt hij met de goederentrein hier aan". Helmut knikt. "Dat had ik inderdaad gehoord. Goed nieuws!" Bij het uitspreken van deze woorden hoort Helmut een stoomfluit en hij snelt naar buiten. Door al het gedoe met Gerhard was hij helemaal vergeten dat de trein uit Saint Laurent op het punt stond binnen te lopen.

"Het wordt nog druk hier, met al die treinen uit Frankrijk" zegt Helmut tegen zichzelf. En inderdaad, de 38-er, die weer helemaal tiptop in orde is, komt binnen met een goederentrein. In Offenburg heeft de trein een tussenstop gemaakt. Hier zijn enkele wagens verder gegaan met de trein uit Frankfurt naar Basel, en uit dezelfde trein zijn enkele wagens in de goederentrein naar Heußenstein geplaatst.

Langzaam rolt de trein het station binnen op spoor 2.



Helmut bekijkt samen met de pauzerende machinist Franz de grote verscheidenheid aan wagens.  "Wat is dat nou voor een kermisding" zegt Helmut, tegen de machinist, bij het zien van een bontgekleurde wagen uit Denemarken.



"DSB, die wagen zal wel uit Denemarken komen" zo merkt Franz op. "Nou wat importeren we nou uit Denemarken? Weet jij het Franz?" "Geen idee" Franz haalt zijn schouders op, het kan hem niet echt wat schelen.

De andere wagens rollen aan de heren voorbij. "Evian, dat is toch Frans spuitwater?" vraagt Franz aan Helmut "Ja, inderdaad. De gifmengers. Doe mij maar een Duits biertje!" Frans knikt lachend. "Ja inderdaad!".

"Wat is dat nou?" Helmut wijst naar de autowagon. "Een roze auto?" Franz kijkt en proest het uit van het lachen. "ik had al gehoord dat Frau Derks de auto uit had gekozen en dat Derks niet blij was met de kleur. Maar dit!" de beide mannen liggen dubbel van het lachen. De laatste wagon, met de voor Heußenstein bestemde Fuchs, zien ze amper.



Nadat de trein tot stilstand is gekomen, komt Heinrich met de 86 aanrijden om de laatste twee wagens op te halen. Rangeerder Johann geeft aanwijzingen.



Rustig duwt Heinrich de twee wagens spoor 5 op. Bij de loods zullen de beide voertuigen van de wagens worden gereden.



De goederentrein, met Wilhelm op de bok (die weer helemaal bijgekomen is van zijn eerdere Franse avontuur, rijdt langzaam achteruit naar het Gbf. De Evian-wagen zal in Heußenstein achterblijven.



Vervolgens rijdt Wilhelm weer terug spoor 2 op. De loc wordt afgekoppeld om even verderop bij de steengroeve Belle Werke te gaan driehoeken. Met nog slechts vier wagens aan de haak, vervolgt Wilhelm zijn rit.




Hoe het verder gaat met de auto van Derks en met stoker Gerhard valt uiteraard te lezen in een volgende aflevering van "Treinverkeer in Heußenstein"

groeten Simon

[gvandersel]

De volgende Fuchs.

Groet,

Gerard van der Sel.

[SimonH]

Ja weer een Fuchs erbij    Ik had de Fuchs al een paar keer voorbij zien komen in o.a. Dönsdorf, en voor de prijs kon ik 'm niet laten liggen. Al was het in elkaar freubelen van de bekabeling nog een hele klus.

Ein auto für Herr Derks (2)
Bij de loods is Heinrich aangekomen met twee wagens, de eerste beladen met de nieuwe Amerikaan voor Derks, de tweede met de Fuchs. Johann en Horst discussiëren over de manier waarop de auto gelost moet worden.



Uiteindelijk worden de mannen het eens. Uit de loods worden twee rijplaten gehaald, waarna de auto met een lier en een katrol voorzichtig de wagon uit wordt gereden. Eenmaal op vaste bodem, bewonderen Johann en Horst de auto. Derks, die zeer tegen zijn zin in nog een zeer belangrijk telefoontje af moest handelen, komt aangesneld om zijn nieuwe aanwinst te bewonderen.

In zichzelf vervloekt hij zijn bazige vrouw, die buiten zijn medeweten in een roze auto aan heeft geschaft.



Derks kijkt strak naar de gezichten van Johann en Horst, op zoek naar maar de minste lach. De mannen kijken onbewogen bewonderend naar de auto, ze kijken wel uit om Derks tegen de schenen te schoppen. Zonder er verder veel woorden aan vuil te maken, loopt Derks naar de auto.

"Derks, wat gaat u nu als eerste doen met de auto?" vraagt Johann. "Als het goed is, is de auto helemaal rijklaar. Ik ga er direct mee naar huis rijden om de auto aan mijn vrouw te laten zien". Zo gezegd, zo gedaan. Derks start de ingewikkelde procedure om de auto te starten. De motor slaat aan en Derks luistert goedkeurend naar het geluid. Voorzichtig rijdt hij het emplacement af, op weg naar Frau Derks.



Heinrich rangeert de autowagon naar spoor 5a en rijdt weer achteruit naar de loods. Tijd om de Fuchs te lossen.



Nadat de Fuchs is gelost, rijdt Heinrich met de twee lege wagens het verzorgingsspoor af



De wagens worden tijdelijk gestald op spoor 4.

[a.moonen]

Op zijn weg naar huis fluit Derks het deuntje van THE Pink Cadillac 

[gvandersel]

Volgens mij is het meer dit: Roze auto

Groet,

Gerard van der Sel.

[ex44]

Een prachtige pooierbak!
Maar zie ik het nou goed? Heeft die slee een inklapbare voorruit?