Zelfbouw modulebaan in 2 nivo's.

[J. Moors]

Bij het uitzoeken van mijn oudere foto's kwam ik het een en ander tegen met betrekking van mijn huidige modulebaan.

Het leek me een leuk idee om dit met jullie te delen, omdat het voor mij toch wel een grote stap vooruit was t.o.v. mijn vorige baan.



Dit was het linker gedeelte van mijn oude baan.
Het zijn scans van "annaloge" foto's, vandaar dat de kwaliteit niet al te goed is.




Dit is het middendeel. De gehele baan was in een soort grote driehoek gemaakt en ik was daar op m'n 16e mee begonnen.




Dit was het rechter gedeelte waar vooral het landschap in een grote heuvel was verwerkt.
Bovenin deze foto is het sporenplan te zien.

Uiteraard was ik toen een modelspoorder die elke vierkante meter met rails volplande en er onmogelijke hellingen opna liet.
Ik was er al snel niet zo tevreden over en gebruikte die modelbaan om nieuwe technieken uit te testen zoals: het gebruik van gipsmallen / gebruik van nieuw strooisel van woodland scenics (het was eind jaren 80 hè) en het voor mij nieuwe manier van rails ballasten.

Ik moest de zolder delen met mijn vader en moeder. Mijn vader had er zijn aletier voor glas-in-lood werk (was z'n beroep) en m'n moeder voor de was.
Toen de zolderindeling veranderd werd in 1997, kwam er voor mij een ruimte vrij van een kleine 6 meter bij 1,20meter.

Het werd tijd voor een geheel nieuw plan waarin mijn geleerde technieken bij elkaar zouden komen.
Ik wou een nederlands-limburgse modulebaan maken met een realistische uitstraling.

Deze keer zou alles eerst goed gepland worden en dus maar eerst een tekening op schaal uitgewerkt in samenwerking met mede-clubleden.




Bovenste tekening is het zichtbare deel. Onderste tekening is het schaduwstation.
Men zou zeggen dat 5,59m lengte voldoende zou zijn, maar het had toch wel wat voeten in de aarde om er een realistisch
sporenplan in kwijt te kunnen.
Ook de spiralen aan elke zijde naar het schaduwstation kostte toch wat hoofdbreken.
Elke 2 lijnen vormen 1 spoor. Het is dus een dubbelsporige hoofdbaan met in elke richting een keerlus in het schaduwstation.

In de tekening is ook al rekening gehouden met het te gebruiken houtconstructie. Deze zou deze keer uit 15mm meranti-multiplex uitgevoerrd worden en de topplaten uit 9mm meranti-multiplex.
Deze multiplex had toen nog een acceptabele kwaliteit.

Verder had ik van roco-line code 83 malletjes gemaakt van alles wissels en kruiswissels, zodat er een betrouwbaar sporenplan gemaakt kon worden.
De hele modelbaan is onder 5,95m X 1,20m en het bovendeel is 5,59m X 1,0m.

Tot zover dit eerste deel. Word vervolgt...
Groet, J. Moors.

[Sven]

Ik had van jou eigenlijk een oud-Hollandse baan verwacht. 

Ben benieuwd!

Ps. Blijft moeilijk, hè, "vervolgd" met een D. 

[roadster36]

Voor die tijd een hele aardige baan.
Ik gebruikte in  70/80 nog gekleurd zaagsel voor mijn baan aankleding

Moet wel zeggen dat je huidige baan veel mooier is 

[ruudns]

  mooie baan. Prachtige stad en herkenbare volmer modellen in de industrie . Leuk die foto's uit de oude doos.

[J. Moors]

Aangezien ikzelf uit Maastricht kom, ligt het voor de hand dat het een limburgse modelbaan zou worden. Mijn tijdperk ligt in de periode dat stoom verdwijnt en het electrisch materieel al rijdt.
Verder kan ik ook wat moderner materieel rond laten rijden, zonder dat het "vloekt" met de scenery.



Op deze foto is links een ophangsysteem te zien voor tl-verlichting. Daar staat namelijk de "ezel" waarmee m'n vader het glas-in-lood goed kon verlichtten om eraan te werken.
De tl's zijn met een kabel omhoog te trekken zodat ik goed bij m'n nieuwe modelbaan kon komen.

Er achter stonden mijn eerste modules die ik op maat had laten maken naar aanleiding van m'n baanontwerp.




Dit is de rechter spiraalmodule. Ik had de keuze gemaakt om de hoekmodules niet uit 2 lossen modules boven elkaar te maken.
Hierdoor hoef ik de spiraal niet te onderbreken. Verder staan alle steunen aan de buitenkant van de spiraal zodat ik rondom het "mangat" vrije hand had om overal bij te kunnen.
De steunen staan verder precies even ver van elkaar zodat het hoogte verschil tussen alle steunen hetzelfde bleef.

Het mangat staat 30 graden verdraaid in de module zodat ik rondom ruimte had voor de steunen. De horizontale steuntjes waren heel precies uitgemeten en half in de vertikale steunen verwerkt voor stevigheid.

Wordt vervolgdddd.....

[J. Moors]

Dit werd de rechter-spiraal. Beide spiralen draaien in klokrichting naar beneden. Hierdoor liggen beide stijgende sporen aan de buitenkant en hebben daardoor de minste steiging.
Ook heb ik de diameter zo groot mogelijk gemaakt en kreeg het buitenste spoor een diameter van 110cm (hart op hart gemeten).




Hier is het eerste deel van de spiraal te zien. Ik had ervoor gekozen om de cirkels rond uit te fresen, zodat ik perfecte cirkels kreeg.
Het hout wat ik per cirkel overhield had ik grotendeels op andere plekken in de modelbaan verwerkt.




Tijdens het uitfresen (met een gehuurde bovenfrees) had ik onder de multiplexplaat hardboard en daaronder piepschijm liggen.
De hardboard voorkwam dat de triplex te veel zou versplinteren aan de onderkant. Hierdoor kreeg ik wel mooie cirkels van hardboard om tussen de rails te leggen.
Dat had weer tot gevolg dat de rails mooi rond kwamen te liggen in de spiraal.

Verder had ik alle verbindingen van de flexrails niet recht tegenover elkaar gelegd zodat ik tussen beide railverbindingen nog een paar bielzen over de railstaven kon schuiven. Dat gaf nauwelijks knikken in de bochten.

Elke keer als ik een (bijna) volledige cirkel in hout had liggen monteerde ik gelijk de rails en draden, waardoor ik steeds overal goed bijkwam.
Alle beetjes hielpen om een zorgvuldige spoorspiraal te maken.

Tot zover dit deel.

[Hollandspoor]

Limburg heeft mijn warme belangstelling. Mijn eigen baan zal ook Limburgs worden. Kan dan ook met belgisch en duits materiaal een beetje uit de voeten. Bovendien kan het landschap wat "Golvend" worden zonder meteen bergen te moeten maken.
Zal dit dan ook zeker gaan volgen.

Frans.

[J. Moors]

Ik kan je verraden dat ik uiteindelijk tot een tevreden resultaat ben gekomen.

Groet, J. moors.

[J. Moors]

Intussen waren de spiralen zover klaar en had ik de onderste laag van de modelbaan ook zover. De 2 spiraal-modules staan elk op 4 poten en had ik voor de andere 3 modules ook maar 4 poten nodig.



Dit is het linker gedeelte. Bij deze spiraal vertrek ik vanuit het schaduwstation(-netje) aan de achterkant naar boven.




en dit dus de rechtse en vertrekt het spoor aan de voorkant naar boven.
Ik laat niet veel treinen tegelijk rijden en bewaar ze het liefste in een stofvrije vitrine. Hierdoor heb ik aan een klein schaduwstation genoeg.
Door de lengte van het spoor, krijg ik niet de indruk dat een trein vrij snel weer terug op het hoofdspoor boven is.

De reden voor het verspringen van de laatste module heeft tot reden dat ik hierdoor meer ruimte had voor landschap op het bovennivo. Zou ik die module gelijk hebben gehouden, kwam het spoor boven veel te ver naar achteren te liggen.




Toen was het tijd voor de bovenste 3 modules. Deze hoeven niet zo hoog te zijn want die komen op de onderste modules te steunen en die zijn op hun beurt al stevig genoeg.
Verder liet ik ze aan de voorkant al wat verlagen, zodat ik later met de scenery mooi in alle hoogtes kon werken.

Op de achtergrond is een gedeelte glas-in-lood te zien waar m'n vader aan gewerkt had. Ik maakte dankbaar gebruik van zijn werktafel.

Tot zover dit gedeelte. Binnenkort meer.....

[Besselspoor]

Leuk om dit soort historische feiten een terug te zien, Johan
Ik benijd je baanlengte, wat is het toch heerlijk om de ruimte te hebben. Eind jaren '80, begin jaren '90 was ik zelf alleen met N spoor in de weer wegens gebrek aan plaats..
En deze 2e baan is je huidige, of is die ook al weer vaderlansche geschiedenis?
Groet, Bessel

[J. Moors]

Deze modelbaan is in 1997 geboren en leeft nog steeds in blakende gezondheid.

Groet, J. Moors.

[roadster36]

Staat nu zelfs op een veel mooier plekkie 

[J. Moors]

Nadat de 3 bovenste losse modules gemaakt waren, kon ik de steunen maken waarop deze zouden komen.



Ik merkte al snel dat 2 steunen (uit vurenhout) al voldoende waren per module.




Dat betekende dat ik teveel gaten gemaakt had in de onderste module. Deze zijn nu als vierkante openingen te zien vooraan in de topplaat van het schaduwstation.




Alle modules stonden stevig tegen-/op elkaar en het geheel stond muurvast.




Toen was het tijd voor de topplaten. Het sporen plan had ik als volgt gedaan. Ik had de tekening erbij genomen en er een raster met kalkpapier erover gelegd. Toen het raster op ware grootte op de topplaat aangetekend.
Elk "kruispunt" van het spoor op het raster uitgemeten en aangetekend op de topplaat. Dit waren allemaal hartmaten van het spoor.
Toen de aangetekende kruisjes op de topplaat verbonden via een dun latje en een paar spijkertjes. Het latjes maakt perfecte overgangsbogen en vloeiende bochten. Met een stif een lijn getrokken langs de lat die langs de hartlijnen van het spoor lag.




Dit gaf mooie lijnen weer op de topplaat waarover de sporen zouden gaan liggen. Heel vaag is te zien dat de helling naar de spiralen al in de module begint die ertegen staat.
Dit had ik ook in het schaduwstation gedaan zodat ik mooi op de juiste hoogte uitkwam. Bij de hoogte tussen het schaduwstation en het bovengedeelte was ik uit gegaan van de hoogte van het "rollend materieel" en de dikte van mijn arm.
Hierdoor kon ik vanaf de voorkant van de modulebaan er met mijn arm bij als er iets in het schaduwstation aan de hand zou zijn. Dit scheelt veel "gekruip" onder de baan.




Ik had toen stroken kurk gesneden die elk de helft van het spoorbed vormden. De kurk netjes langs de hartlijn verlijmd en de naad vormt weer de hartlijn waarop de rails kwamen te liggen.
Bij het leggen van het spoor was het dan een kwestie van "de spijkergaatjes mooi op de hartlijn leggen" en dan vastspijkeren.
Eindresultaat: Mooie vloeiende lijnen van het spoor zonder knikken.

Tot zover deze episode.....

[J. Moors]

Hier is goed te zien dat alle wissels mooi op hun plek komen te liggen.




rechts had ik een reststuk van het spiraalhout even als topplaat gebruikt.




Hier is goed te zien dat het spoor mooi in vloeiende lijnen lag. Ik was er zelf aangenaam verrast door. Ik weet dat het materieel veel te modern is voor mijn bedoelde periode, maar dit had ik het snelste in mijn handen.
Ik wou zo snel mogelijk proefrijden, dit blijft altijd een leuk moment hè.




Kortom een heel ander gezicht dan mijn vorige modelbaan.

[J. Moors]

Zo zag de linkermodule eruit. Ik moest 1 steunpunt toch aan de binnenkant van de spiraal zetten i.v.m. de inrit vanuit het schaduwstation.




Zo zag de rechtermodule eruit inclusief de bevestigingspunten voor de topplaat.




Nadat deze paste was het zaak om de eerste scenery aan te brengen met piepschuim en krantenpapier.




Zoals hier te zien is. Het verdwijnpunt van het spoor komt achter een heuvel te liggen en zou ik geen "muizeholletje" nodig hebben.