Modelbaan voeden met schakelende voeding

[Pauldg]

Dag allemaal,

Is dat een goed idee? Een trein voeden vanuit een schakelende voeding? Het voordeel is dat je redelijk wat vermogen hebt zonder een loodzwaar voedingsaparaat. Al heb ik wel eens gehoord dat schakelende voedingen het liefst een constante belasting hebben. Na de voeding zou de regeling plaatsvinden met een schakelingetje met een regelbare serieweerstand (2N3055)

mvg, Paul

_{p.s. ik doe wel heel interessant, maar ik heb er eigenlijk maar bar weinig verstand van}  

[Menno]

Een schakelende voeding nemen en dan vervolgens nodeloos vermogen weg gaan stoken in een transistor is energieverspilling: koop dan meteen een ouderwetse bloktrafo.

Het hangt van de voeding af: de ene voeding kan het wel, de andere niet.

Zoek er sowieso een die kortsluitvast is, (een computervoeding is dat lang niet altijd) en ook het vermogen kan leveren wat erop staat (ook daar laten computervoedingen het nogal eens afweten)

Maar nu serieus: een schakelende voeding wordt vaak alleen interessant naarmate het vermogen toeneemt: tot zo'n 60 of 80 VA is de prijs nagenoeg gelijk aan die van conventionele trafo's en hun regelingen.

[Pauldg]

Dankjewel Menno. Het ging mij voornamelijk om het gewicht en de compactheid. Sowieso zou ik de trafo / of schakelende voeding uit een overtollig apparaat slopen. En dat is ook gelijk de aanleiding; er komt een aardige verzameling voedingen beschikbaar van overleden laptops en zo. En ik houd niet zo van weggooien. Maar een flinke 12 volts bloktrafo is ook nog wel beschikbaar hoor. 

mvg, Paul

[Menno]

Daar zit meteen een beetje het probleem. Ik zou niet weten of de betreffende voeding kortsluitvast is of niet. Ik heb wel voedingen gezien die dat niet overleven (de ene sterft wat 'spectaculairder' dan de ander)

Sowieso zou ik de voedingsspanning dan bufferen met een paar goede kwaliteit elco's (Jamicon, Roe, Nippon-Chemicon, Panasonic en dat soort merken) en nog wat kleine 100 nF condensators (sibatit of iets dergelijks)

Daarna er dan een pulsbreedte-regeling met FET (met een lage schakelweerstand, dus amper warmte) achter hangen. Op die manier voorkom je dat je een kachel bouwt (2n3055 als regelbare weerstand) en ook dat de voeding de enorme puls-stromen te verwerken krijgt, waar hij hoogstwaarschijnlijk niet tegen kan.

[Pauldg]

Och, als het met wat vuurwerk uit elkaar spat dan heeft het in ieder geval nog een spectaculair einde beleeft. Dankjewel voor de tip. Pulsbreedtemodulatieschakelingen zijn voldoende beschikbaar. In een ander draadje kwamen er al een paar langs.

mvg, Paul

[J. Moors]

Ah! Met een pulsbreedte besturing heb ik al ervaring mee opgedaan en het volgende gemerkt. Samen met iemand die echt wel verstand van elektronika heeft hebben we dat getest.

Nu bleek het volgende. Goedlopende modellen (die al bij een lage spanning gaan rijden) geeft het een verbetering in optrekken en afremmen. MAAR... bij minder (soepel) goedrijdende modellen geeft dit een verslechtering in rijgedrag.
De modellen schieten bij een hogere pulsbreedte plots weg. We hadden dit vergeleken met een gewone rijspanning en we merkten dat, modellen die niet meteen gaan wegrijden maar bij een hogere spanning plots vertrekken, dit bij pulsbreedte nog erger deden.

Dit heeft mij doen besluiten om zonder pulsbreedte te rijden. Mede omdat ik veel oudere modellen in mijn verzameling heb.

Kortom: Pulsbreedte besturing is alleen handig bij goed soepel rijdende modellen.

Groet, J. Moors.

[henk]

Op zich kan pulsbreedteregeling bij alle aandrijvingen een verbetering geven. De eerste heb ik 35 jaar geleden al gebouwd toen vrijwel alle aandrijvingen nog van het type motorknol op draaistel waren en dat ging prima. Maar verschillende aandrijvingen reageren verschillend op bijvoorbeeld de gekozen frequentie of het verloop van de pulsen. Dat maakt het lastig om dezelfde regelaar geschikt te maken voor sterk uiteenlopende typen aandrijvingen.

[Pauldg]

Bedankt voor de ervaringswijsheden. Mijn modelletjes worden aangezwengeld door Faulhaber en Maxxon motoren die weinig van elkaar verschillen. Dat blijkt nu een voordeel te zijn, dat is mooi.

[Karst Drenth]

Hoi,

Pas bij Faulhaber en Maxxon wel op, dat je PB regelaars met hoge frequentie gebruikt. Anders is het snel over met je motortjes 

Grtzz,

Karst

[henk]

Het is ook de vraag of je qua rijeigenschappen veel opschiet met pulsbreedteregeling als je echt alleen Faulhaber en Maxxon gebruikt.
Wat het probleem is met een potmetertje (regelbare weerstand) en een 2n3055 (transistor ter versterking) of iets vergelijkbaars begrijp ik ook niet helemaal.

Maar ik vraag me vooral af wat je nou moet met die schakelende voedingen. Klokankers verbruiken niet veel en zo'n knullig Mehano regelaartje werkt misschien nog wel het beste. Een gewone trafo met eenvoudige zelfbouwregelaars die een ordinaire gelijkgerichte sinus op de rails zetten, lijkt me prima voor die aandrijvingen. En dat kan dan best met een potmeter en een 2n3055.

[piksov]

Hi,

ik heb ook wel eens nagedacht over schakelende voedingen (is echter ook niet mijn terrein...)

Volgens mij is een schakelende voeding een voeding die de netspanning in stukjes hakt om tot een lagere spanning te komen.

Als daar nu iets in kapot gaat, heb je dan niet de kans dat je de volle 220 op je baan hebt staan?

Nogmaals, dit is niet mijn ding, misschien zit ik uit mijn nek te kletsen ..

Wat zijn jullie ideeen daar over?

Voorlopig beperk ik me tot die 13.8 volt voedingen met een ampere of 5-7 (met trafo ....)

Guus

[Karst Drenth]

Volgens mij is een schakelende voeding een voeding die de netspanning in stukjes hakt om tot een lagere spanning te komen.
Als daar nu iets in kapot gaat, heb je dan niet de kans dat je de volle 220 op je baan hebt staan?

Hoi,

Nope, geen last van. De primaire kant van de voeding richt de 230 gelijk en vlakt deze af tot een bijna ideale gelijkspanning. Deze gelijkspanning wordt middels vermogens-tor of -FET inderdaad 'gechopped' om een trafo aan te sturen. De uitgang van deze trafo wordt dan wederom gelijkgericht en afgevlakt. Middels een opto-electronische terugkoppeling wordt de primaire chopper bijgeregeld, zodat aan de secundaire kant een stabiele gelijkspanning bereikt wordt.

Gaat er iets kapot ( meestal de vermogens-tor/-FET of de vrijloop diode ) zal er of geen stroom door de trafo lopen of een constante gelijksstroom. Beide zorgen er voor dat er geen spanning/stroom in de secundaire kant wordt opgewekt. Kans dat er 230 ( of andere overspanning) aan de primaire kant komt is gelijk aan 0.

Grtzz,

Karst

[Pauldg]

Dankjewel Karst. Jij kan het beter uitleggen dan ik 

@Henk, ik wil vooral even zinvol nadenken over de herbestemming van een groeiende voorraad zwarte plastic doosjes waar bv. 14 volt 5,7A op staat. Wellicht moet ik ze gewoon wegkieperen dan is het hele probleem uit de wereld.  

Ik ga trouwens maar weer een modelletje in elkaar plakken. Dat snap ik tenminste.  

[Menno]

Wat het probleem is met een potmetertje (regelbare weerstand) en een 2n3055 (transistor ter versterking) of iets vergelijkbaars begrijp ik ook niet helemaal.

Op zijn zachtst gezegd is een 2n3055 niet de meest ideale tor: zijn versterkingsfactor is laag en hij wordt als regelbare weerstand (wat je ervan maakt als je een potmeter aan zijn basis hangt) gewoon behoorlijk warm.

Wat mij vooral verbaasde was dat iemand die voedingen wou gebruiken vanwege de verhouding vermogen/gewicht en dat vermogen vervolgens nodeloos zou weg gaan stoken in een transistor: dan kan je gewoon beter bij een bloktrafo blijven.

[Bert Mengerink]

Dankjewel Karst. Jij kan het beter uitleggen dan ik 

@Henk, ik wil vooral even zinvol nadenken over de herbestemming van een groeiende voorraad zwarte plastic doosjes waar bv. 14 volt 5,7A op staat. Wellicht moet ik ze gewoon wegkieperen dan is het hele probleem uit de wereld. 

Ik ga trouwens maar weer een modelletje in elkaar plakken. Dat snap ik tenminste. 

Hi Paul,

Ik gebruik de vele oude voedingen voor het aansturen van LED's, lampjes en wissels per deel van de baan, dus zijn nooit weg.

Groet,
Bert