Treinverkeer in Schwarzburg

[Ruud K]

Dieter en Joachim zijn vanuit Dönsdorf onderweg naar Schwarzburg.
'Wie ooit bedacht heeft dat we die railschuurwagen met een Köf 3 over de baan moeten sleuren, weet niets van het spoor,' gromt Dieter.
Joachim Klätzmaier grinnikt een beetje. 'Tsja, daar zijn er wel meer van op het hoofdkantoor. Of is dit het idee van een plaatselijke hotemetoot?'
'Geen idee, maar dit locje protesteert voortdurend.'
'Ik vind het eigenlijk wel leuk, dat raspende geluid van de wagen en die brullende motor van de Köf. En dan al die mensen die opkijken als we voorbijkomen. Dat schuurgeluid moet tot in de verre omgeving te horen zijn.'
'Wat je leuk noemt,' zucht Dieter.
Dan rijden ze de spoorwegovergang op. Plotseling klinkt er een luide knal en valt de Köf stil.
'Panne?' zegt Joachim vragend.
Dieter slaakt wat verwensingen. 'We zitten vast op die overgang! Niet te geloven! Die schuurwagen kan natuurlijk niet over de betonplaat van de overgang. Had iemand dat niet kunnen bedenken?'
'Wat stel je voor?'
'Voorlopig niks. Eerst eens even nadenken.'



[wordt vervolgd]
 

[edwin1974]

Leuk verhaal Ruud  
Arme Dieter daar gaat zijn koffiepauze  
Ben benieuwd naar het vervolg
 
Groetjes edwin

[Ruud K]

Dieter Hellwig pakt de thermoskan, schenkt een flinke mok koffie vol en staart een poosje in de verte, grote slokken nemend uit z'n beker. Klätzmaier doet er het zwijgen toe. Dan verbreekt Hellwig de stilte.
'De boel optakelen gaat hier natuurlijk niet op dit baanvak. Volgens mij zit er niets anders op dan een loc te regelen die ons met geweld over die overgang heentrekt. En daarna natuurlijk naar het BW om de schade op te nemen en te herstellen.'
'Lijkt me geen verkeerd idee. Trouwens, ik zie de baanwachter uit z'n hokje naar buiten komen. Moet je niet even met hem praten?'
'Zeker, kan hij meteen even met Mandler van de Lokleitung bellen. Blijf jij maar even hier.'
Dieter klimt uit de Köf en beent met grote stappen op de baanwachter af.
'Een probleem?' informeert die.
'Inderdaad, we zitten vast op de overweg. Komt door die verdraaide poetswagen. Op eigen kracht komen we hier meer weg. Kun je even met de Lokleitung bellen en vragen of ze een sterke loc laten aanrukken om ons weg te slepen?'
'Ja, dat lijkt me nu inderdaad de beste oplossing.'



[wordt vervolgd]

[nero]

die dieter moet wel een sterk hart hebben
elke dag die opwinding energernis over alles
of de koffie drogeert hem

[Ruud K]

Terwijl Dieter Hellwig terugloopt naar de Köf, belt de baanwachter, Konrad Kosch, met de Lokleitung. Ondertussen kijkt hij naar de stilstaande auto's voor de slagboom. 'Het kan wel even duren voordat die Köf is weggesleept,' mompelt hij. 'Het lijkt me verstandig even de politie te bellen, voordat hier een verkeerschaos met kerende auto's ontstaat.'
'We komen meteen,' zegt de dienstdoende agent als hij het verhaal van Kosch heeft gehoord. En inderdaad, even later arriveert een politieauto met twee agenten.
'Probleempje, Kosch?'
'Ja, zoals je ziet, hebben we een vastloper op de overgang.'
'Mmm, niet zo mooi. Maar dat lossen we wel op. Niet die vastloper natuurlijk, maar het verkeer voor de overgang. Gaat het lang duren denk je?'
'Mandler van de Lokleitung vertelde me toch al gauw een half uur.'
'Oké, dat is duidelijk. We gaan eens even met de chauffeurs praten. Misschien willen ze wachten, misschien omkeren als dat tenminste mogelijk is. Meer smaken hebben we niet. Afijn, we horen het wel.'



[wordt vervolgd]

[Ruud K]

Terwijl er op hulptroepen wordt gewacht, begint voor de overweg een aardige verkeersopstopping te ontstaan. Door de lengte van de meeste vrachtwagencombinaties kan van keren geen sprake zijn op deze relatief smalle toegangsweg.



[wordt vervolgd]

[Ruud K]

'Interessant middagje,' meent Joachim. 'Het begint links en rechts van de overgang aardig vol te lopen met vrachtwagens. In ieder geval meer actie dan in Lümmeln.'
Dieter loopt ongeveer rood aan. 'Als je maar niet denkt, dat dit de normale gang van zaken is, hier in Schwarzburg!'
Hij pakt opnieuw z'n beker en thermoskan, maar als hij de mok wil vullen, komen er nog maar een paar drupjes. 'Ook dat nog!! Is m'n koffie ook nog op!'
'Ach, weet je, in Lümmeln zeggen we: als de nood het hoogst is ...'
Op dat moment horen ze het stampende geluid van een 94 en een hoorn.
'Hè, hè, daar zul je de sleeploc hebben,' grauwt Dieter.
'... is de redding nabij,' maakt Joachim onverstoorbaar z'n zin af.



Dieter hoort het al niet meer. Hij is de Köf uit gestapt en dirigeert de 94 tegen het locje aan.
'Moesten jullie helemaal uit Neurenberg komen?' snauwt hij tegen de machinist. Die trekt z'n wenkbrauwen op, maar besluit geen antwoord te geven. Hij kent Dieter Hellwig wel een beetje.
Even later is de 94 vastgemaakt aan de Köf en wordt het hele spul zonder veel moeite weggesleept.
'Echt een leermomentje,' waagt Joachim nog te zeggen.
'Wacht maar af, ik heb binnenkort nog een heel ander leermomentje voor je,' antwoordt Dieter nijdig.
Stilzwijgend vervolgen ze hierna hun weg, richting BW.

[slot]

[Dion]

Mooie verhaal en evenzo de plaatjes.

[Basilicum]

'Leermomentje.'
Geniaal.

Groet,
Bas

[ex44]

Ruud, je bent een meesterverteller!

[Ruud K]

'Zeg liefje, je bent toch niet vergeten dat ik zaterdag meega met de Sonderfahrt vanuit Eisenach?'
'Goed dat je me eraan herinnert. Ik was het inderdaad vergeten. Is het iets bijzonders of is het gewoon weer zo'n ouwe stoomloc met wat vooroorlogse wagons?'
'Nou, vooroorlogs is het wel, maar ook iets heel aparts. Een Beierse stoomloc in het staalblauw en die trekt luxe wagens van de CIWL. De Eisenbahnfreunde van Eisenach hebben deze tocht georganiseerd en om dat spul hier te krijgen hebben ze echt veel moeite moeten doen.'
'Zo, dat klinkt niet slecht. Maar je weet het: ik hoef niet mee.'
'Weet ik, liefje, weet ik. Ieder z'n pleziertjes.'
'Zo is het maar net. Ik ga zaterdag met Gabriële winkelen in Meiningen.'
'Geef je niet te veel geld uit?' Folkert kijkt haar breed glimlachend aan.
'Daar moet ik nog eens over nadenken. Die treinenhobby van jou is anders ook niet goedkoop.'
'Mmm, ja, eh, gelukkig hoeven niet op een paar mark meer of minder te kijken.'
'Dacht ik ook.'
Een paar dagen later zit Folkert in de Luxuszug van Eisenach naar Neurenberg. Hij geniet met volle teugen van z'n uitje en laat zich het bier goed smaken, terwijl hij het interieur van de luxueus ingerichte Speisewagen in zich opneemt.

[Ruud K]

'Chef, volgens mij is het koffietijd,' zegt Hubert Heermann terwijl hij op z'n horloge kijkt.
'Je hebt helemaal gelijk.'
Heermann fluit op z'n vingers en maakt een gebaar naar de mannen die rond de loods aan het werk zijn.
'Zullen we met dit mooie weer buiten koffie drinken in plaats van in de kantine?' stelt hij voor.
Daar zeggen ze geen nee op. De mannen pakken stoelen uit de kantine en gaan lekker op het laadperronnetje in de zon zitten.
'Wie wil er koffie?' wil Heermann weten. Hij heeft de koffiekan in z'n hand en schenkt de eerste bak alvast in. Ook een paar anderen lusten wel een bak. Sommigen drinken bij hun boterham een flesje melk leeg dat ze van thuis hebben meegenomen.
'Kijk,' zegt Peter Kommer plotseling en hij knikt met z'n hoofd in de richting van het trapje, 'daar heb je Dieter ook.'
Heermann knikt. 'Zoals een hond op een kilometer afstand een stuk worst ruikt, zo heeft Dieter een neus voor koffie. Laten we maar even net doen of we hem niet zien aankomen.'

[MathynK]

Wat een voortreffelijke verhalen Ruud!

Gr,
Mathyn

[T00n]

...In ieder geval meer actie dan in Lümmeln.'
...

Ook geniaal!

[Viktor]

Ik kan me alleen maar bij de anderen aansluiten