Door deze op te bouwen volgens klasse I of II is deze niet meer aanraakbaar en voldoen we aan de in het citaat genoemde norm.
Ik zie echter in de praktijk genoeg voedingen die beduiden meer vermogen aan de uitgang kunnen leveren (vaak ook met een hogere spanning). Ik kan het mij niet voorstellen dat die apparaten dan niet meer aan de norm voldoen. Sterker nog ze zijn allemaal voorzien van KEMA, VDE of ander gelijk gesteld keurmerk voor elektrische apparaten. En deze apparaten zijn allemaal aanraakveilig klasse I of II.
CitaatDoor deze op te bouwen volgens klasse I of II is deze niet meer aanraakbaar en voldoen we aan de in het citaat genoemde norm. Dit is wel een erg vrije interpretatie. De rails die je gaat voeden uit de trafo zijn aanraakbaar. Dat houdt niet op bij de uitgangsklemmen van het voedingsapparaat.
Verder heb je een aardig verhaal over de manier waarop je het benodigd vermogen hebt berekend. Maar ik ga je (uit ervaring) voorspellen dat je dat vermogen in de praktijk bij lange na niet zult halen. Op onze clubbaan hebben we een dubbele voeding van 2x4A. Ook vastgesteld volgens berekening van het te verwachten vermogen. In de praktijk blijkt dat we meestal rond de 2x1A zitten, zo af en toe met een uitschieter naar 2A. Dus ik ben benieuwd wat jullie in de praktijk gaan halen.
Een 24V DC / 300W schakelende voeding heb je voor rond de 60 EUR inclusief alle wettelijke keuringen
In Belgie wordt bij aanrakingsgevaar (en onvoldoende beschermingsgraad van de trafo) de secundaire van de trafo dan geaard.
De secundaire kringen met lage spanning (dus de 24VAC/33VDC die je noemt) worden b.v. toegepast in stuurstroomkringen waar tijdens bedrijf aan gesleuteld mag worden.
Het enige voorbeeld in een huishouden wat ik kan bedenken is de thermostaatkring van een CV-installatie.
Halogeen verlichting via trafo valt hier dan ook onder?