Geen zin

[Sander]

Heb hier ook al zeker serieus over nagedacht. Echter dankzij de hulp en het geduld van mensen op dit forum toendertijd toch tot inkeer gekomen!

Echter nu door omstandigheden aardig wat onzekerheid of er ooit weer een grote baan met lange treinen zal komen. Dat heeft namelijk mijn voorkeur maar is op dit moment niet uitvoerbaar.

Wellicht is inkrimpen van de verzameling een idee en dan een kleiner baantje bouwen met wat lokaal materieel. Maar ach, daarvoor ben ik te trots op mijn verzameling dus verkopen doe ik het denk ik toch niet...

mvg,
 Sander

[MMMark]

Veel modelbouwers pakken het te groot aan. Het moet een droombaan worden en die komt natuurlijk nooit af. Gevolg is frustratie en er geen zin meer in hebben. Zit je met een berg kostbare rommel. Diep in je hart schuif je het hele zaakje liefst rechtstreeks de vuilcontainer in.

Mijn advies:
- Begin klein (pendelbaantje!) en zorg dat het binnen een week rijdt.
- Verander, breid uit, begin desnoods opnieuw.
- Zorg dat het blijft rijden, elke dag.
- Blijf niet uitbreiden. Vervang liever iets ouds door iets nieuws.
- Bouw iteratief en incrementeel.
- Begin om de paar jaar helemaal opnieuw.

[Remco.]

Amerpoort is maar 2meter70x45cm voor vrijwel iedereen haalbaar en dus je kunt altijd klein beginnen en dan langzaam uitbouwen

Maar ja, ik kan altijd met de baan bezig zijn maar niet continu hetzelfde, heb op een gegeven moment ook even wat loks verbeterd, allerlei kleine
klusjes omdat ik even klaar was met Amerpoort. Toen weer verder gegaan. Er is genoeg te doen om je aandacht over te verdelen

Verkopen zou ik niet doen, daar ga je spijt van krijgen!

Gr. Remco.

[Edde]

Ik heb soms maanden geen zin om aan m'n modelbaan te werken.
Maar ik denk dat het voor de één een hobby,en niet meer dan dat,
is die,als ie het zat is,alles de deur uit doet en voor de ander een
way of living die altijd met spoor bezig is (zowel modelbouw als grootbedrijf).
Ik behoor tot de laatste catogerie
Ik heb ook de helft van m'n baan afgebroken omdat het veel te grootschalig
werdt.Ik heb nu een simpel kopstationnetje wat bijna klaar is en dan kan ik
later verder uitbreiden als ik daar zin in heb.
Ik heb vroeger ook veel te veel treinen gekocht,2 thema's tegelijk
(NS tijdperk 4 en DB tijdperk 3)De laatste rij ik nu mee en het NS spul
staat in de vitrine en is voor een volgend project,mischien.

gr Ed.

[HuubvG]

Ik sluit me aan bij Ronald. Echter ben ik 's zomers nog actiever met de treinen dan 's winters. De dagen zijn langer, kan makkelijk even buiten wat bewerkingen doen zoals zagen, verfspuiten etc. Vandaag is voor mij ook een treinendag. Gisteren al wezen varen met een kennis en vandaag geen afspraken gemaakt. In de treinenkamer is het lekker koel, dus ik kan verder met een spannend klusje: de eerste rails op hun plek leggen, omdat de onderbouw gereed is. Verder geef ik gewoon toe aan een keer 'geen zin' hebben. Ik laat de boel de boel, maar doe niks. Ja, ik fantaseer over hele mooie treinen, en hoe ik aan zoveel geld kom om ze te kopen. Dan wacht ik tot de bui weer voorbij is. Het in elkaar zetten en afwerken van zo'n Faller huisje geeft toch de voldoening, niet hoeveel geld het eindproduct in euro's waard is. Het is een hobby, dat kost wat, denk dan niet zo aan geld alsjeblieft.

... terwijl ik zat te tikken:

Sander, gewoon bewaren, wat je zegt, er borrelt vanzelf weer een nieuw plan op. Ook hier geldt vallen en opstaan.

Mark, wat betekent dit?
Bouw iteratief en incrementeel.
Beide woorden zijn vreemd voor mij.

[Marty]

Goh, heb ik vandaag eindelijk eens zin om te bouwen, mok naar het zwembad 

Ik zie mijn verzameling ook als investering. Ik weet zeker dat ik er meer geld voor weer krijg dan waarvoor ik het heb gekocht!

 .....gniffel......... ........  (bulder)...............

[Roelof]

Ik denk dat men de interresse in de hobby gaat verliezen omdat sommigen zich niet echt richten op 1 thema of tijdperk.
Ze zien dan op beurzen of op de fora wat de mogelijkheden zijn op dit gebied(of niet) en weten vervolgens geen raad meer wat te doen met hun verzameling en verkopen dan vervolgens de boel om later weer spijt te krijgen dat ze het verkocht hebben.
De mogelijkheden worden door anderen hierboven duidelijk weergegeven: denk klein en begin simpel, uitbreiden is altijd mogelijk en is eenvoudiger dan groot beginnen en elke keer afbreken omdat het niet zint of lukt.
Op deze manier verveelt het nooit.

Grt, Ronald.

[MMMark]

Mark, wat betekent dit?
Bouw iteratief en incrementeel.

Zijn woorden uit de wereld van o.a. de software-ontwikkeling. Het zijn kwalificaties van een ontwikkel-proces. Lijken me m.b.t. banenbouw zeer toepasselijk:
Iteratief: herhalend met steeds kleine veranderingen
Incrementeel: uitbreiden van iets reeds werkends.

[Bruce!!!]

Ken iemand die h0 gelijk en wissel stroom heeft gekocht
nou moet ie een keuze gaan maken
wel zonde van geld maarja

[NS 1100]

Ik denk dat de meeste mensen deze hobby op een zolder uitoefenen en dat lang niet iedereen de beschikking heeft over een airco op de treinenkamer. Dat geldt ook voor mij.

Zo gauw als het weer beter wordt, loopt de hoeveelheid tijd die ik aan de hobby besteed sterk terug. Ook logisch, want in deze maanden ben ik liever buiten dan in een benauwde zolderkamer van 40 graden...

Na de zomermaanden begint het vanzelf weer te kriebelen. Ik zou als ik jou was nu nog niks verkopen en over een half jaar de beslissing eens overdenken. Mocht je dan nog steeds geen zin hebben, dan kan ik me voorstellen dat je de boel wil verkopen.

Dus ja, modelspoor is hier een echte winterhobby.

[Boerpost]

Bij mij is de modelspoorhobby vooral een hobby. Ik ben er mee bezig als ik zin heb. Heb ik geen zin, dan doe ik wat anders.
Natuurlijk had ik een droombaan voor ogen, die het liefst nog gisteren klaar is dan vandaag. Maar ik heb het plezier gevonden in het kleine, dat wil zeggen stap voor stap bezig en gefaseerd werken. Ben nu op een punt dat ik met de afwerking van fase 1 ( Industrieterrein/ goederenstation met rondlopend spoor) kan beginnen en met fase 2 kan starten. (Station en klein stadje.) Plezier wat ik heb, is dat ik nu al kan rijden en de meeste goederensporen kan gebruiken en uiteraard het landschap. Ben er achter gekomen, dat daar best veel tijd in gaat zitten, maar de voldoening he. Ik moet er eerlijkheidshalve wel bij zeggen, dat ik 20 jaar geleden ben begonnen met treinen, waarvan dat ik pas een jaar of 4 echt bezig ben met een modelspoorbaan. Maar heb in die tijd (te) veel dingen gekocht, wat me nu weer van pas komt.
Ik heb ooit wel eens getwijfeld wat ik moest doen. Ben blij, dat ik mijn collectie nog heb, ofschoon ik ook wel wat heb verkocht, waarvan ik weet, dat ik er heel weinig mee doe.
Als tip sluit ik me dan ook aan bij eerdere deelnemers: begin klein, heb je voldoening dat iets kleins lukt, nodigt dat uit om verder te gaan. Maar wil je direct groot beginnen, komt het niet af. (Het grappige is, dat ik mijn vrouw dezelfde tips heb gegeven, toen ze met schaal N wilde beginnen...)

Groetjes, Gert

[HaHoHo]

Omdat iemand die echt altijd bezig wil en kan zijn met zijn modelbaan mijn stelling best wel eens belachelijk zou kunnen vinden.

Als iemand zo redeneert, zou ik dat op zich weer belachelijk vinden. We zijn niet allemaal hetzelfde, toch? Zo zou een ander het wel eens belachelijk kunnen vinden dat je iedere vrije seconde in deze hobby steekt!
Maar goed, er hebben al diverse personen voor deze mogelijkheid gekozen dus van jouw kant is het blijkbaar juist omschreven!

Gr,
Hans.

[Jos001]

Natuurlijk heb ik wel eens geen zin. En in de zomer is het vaak te warm op zolder.
Maar het is een hobby, geen verplichting.  Dus als ik zin heb werk ik eraan, heb ik geen zin dan doe ik gewoon iets anders. Ook heb ik eigenlijk te veel materieel, maar verkopen vind ik eigenlijk zonde, dus dat doe ik maar niet.

Mijn baan is eigenlijk te groot om binnen afzienbare tijd iets af te bouwen. De baan loopt rond en de tafel is 6 x 4,5 meter, met een gemiddelde breedte van 90 cm. En ik rijd in N.
Om het leuk te houden ben ik delen van de baan al af aan het werken terwijl op een andere plaats de ruwbouw nog niet eens af is. Zo kan ik altijd wel weer wat anders doen.
En om van het probleem van de warme zolder af te zijn heb ik gewoon een baan in de tuin aangelegd 

Groetjes,
Jos

[hobbybobby]

Met m'n huidige baan ben ik al eerder gestopt (hoezo niet gemotiveerd )en sinds kort weer begonnen.
Mijn beperking is dat ik per dag gewoon 48 uur nodig heb en dat hier altijd van alles gebeurd en veranderd.
Ik heb nu besloten om mijn toch best grote baan, modulair te gaan bouwen.

Voordelen:
- ik heb maar een stuk van1*1,5 meter nodig om een stuk te bouwen.
- ik en de rest van Rob Steens huishouden zien het echt groeien
- ik heb m'n eerste module nog niet af of ik kreeg te horen dat de ruimte waar ik nu de baan bouw over 4 jaar een praktijkruimte moet worden.
(dit is me al eerder gebeurd, omdat m'n jongens een studeerruimte moesten hebben)

Dus gelukkig bouw ik nu modulair, want over 4 jaar hoop ik dat de eerste zolderkamer leegkomt (mmm iemand het huis uit kijken ) en mag ik daar verder bouwen.

Betekende overigens wel dat ik nu al wat aanpassing voorstraks moest maken, maar ja het houd je van de straat
Maar ik moet inderdaad zeggen het demotiveerd wel, maar inspireert ook, een paar jaar geleden niet aan modules voor een grote baan gedacht teminste

Ik zou dus zeggen kop op, die zin komt echt wel weer

groetjes
Rob

[raymond erdtsieck]

Ik denk dat de meeste mensen deze hobby op een zolder uitoefenen en dat lang niet iedereen de beschikking heeft over een airco op de treinenkamer. Dat geldt ook voor mij. 

Ook voor mij, maar ik ben vandaag toch weer bezig geweest ondanks de warmte op zolder.
Ik wil mijn baan toch een keer klaar hebben dus zal ik er toch wat voor over moeten hebben.
Ik ben het natuurlijk ook wel eens zat als iets niet lukt of als het niet gaat zo als ik het wil,  maar dan laat ik het gewoon maar even liggen en ga dan aan iets anders beginnen en pak dan de draad later wel een keer weer op en dan lukt het vaak ineens wel.
Zo hou je het volgens mij het langste vol en blijft het ook leuk

Groet,
Raymond