Aachenau West

[44]

Graag gedaan, Bas.
De remschoenen die jij daar laat zien liggen (in het echt) gewoon los op de rails, een rijdende, of liever, rollende wagon of lokomotief rijdt er op en schuift dan (als er voldoende vaart is) de remschoen over de railstaaf. De remschoen (of knaggen) die Weinert uitbeeldt zijn aan die rail bevestigd, zodat die in principe niet van z'n plaats komt als er een wagen of lok tegenaan rijdt.
Maar dat is detail, de vraag is of je dat van buiten je lokloods ook ziet.

[Basilicum]

Ik twijfel ook nog of het dak afneembaar moet blijven. Als er dan maar geen lelijke naden open blijven staan. Maar anderzijds, hoe moet je die sporen schoonhouden als het dak vastgelijmd zit?
Misschien moet de loods dan in z'n geheel gelicht kunnen worden. In mijn geval van een slechts 3-standige loods is dat vast wel te doen.

Ik besloot destijds de dakdelen vast te lijmen. De kans op lichtlekkage is namelijk te groot door de vorm van het dak, als het er los op komt te liggen. Het is met slabbetjes van dik, zwart papier wel tegen te gaan, maar het blijft behelpen en de kieren blijven ongewenst in het zicht. Bovendien moeten de regenpijpen en -goten dan regelmatig netjes op elkaar worden aangesloten.



Als de loodssporen gepoetst moeten worden, kan dat met een poetswagen of – in het uiterste geval – door de loods van de modelbaan te tillen. Dat heb ik in tien jaar tijd nog maar een keer moeten doen, geloof ik.

Wellicht kun je de truc met de Oberlichtfenster ook toepassen.

Groet,
Bas

[wob]

Ja Bas, ik had je verhaal over de loods al helemaal gelezen. Heel instructief .

Die slabbetjes zie ik op voorhand (ook) niet zo zitten.
Als je geen openstaande naden wilt dan ontkom je haast niet aan lijmen. Al was het alleen al dat muurdelen, die haast per definitie enigszins onvlak zijn, daarmee rechtgetrokken kunnen worden. En verder moet het allemaal maar precies goed uitkomen met dakhellingen en kniklijnen. Eerst zien en dan geloven.

Die truc met de Oberlichtfenster is een goeie. Ga ik vast ook toepassen.
Ik vraag me wel af of het echt nodig is om de binnenzijde van het dak tegen doorschijnen te moeten schilderen. Dat gaan we tzt zien.
N.B.
De binnenzijde van het dak is overigens niet het meest natuurgetrouwe onderdeel. In het echt moeten er welhaast balklagen liggen van spant tot spant tot wand.
En bij de grootste overspanningen aan de achterzijde, zal er vast ook een zware tussenligger (moerbalk) nodig zijn, omdat ander de overspanning in dwarsrichting te groot wordt.
Maar het is vrij zinloos dit alles weer te geven omdat de dakconstructie nauwelijks zichtbaar is. Tenzij je een deel van de loods openwerkt, maar dat is weer een heel ander verhaal.

Voor het schoonhouden van de rails voorzie ik dat het toch echt nodig is de loods in z'n geheel te lichten. Ik heb geen poetswagen maar heb ook niet zoveel fiducie in de werking van die dingen. Er gaat niets boven het handwerk met een railgum

Groet, Bas

[wob]

Eindelijk zijn alle gemetselde buitenwanden van binnen bekleed met een (dubbele) laag karton.


Dan zijn nu de wanden met de toegangsdeuren aan de beurt.
Delen van deze lichtgrijze wanden blijken straks als kader rond de deuren in het zicht. Er moet dus wat gedaan worden aan dat glimmende plastic.
De in het zicht blijvende delen zijn geverfd met Heki betonverf.


Dan gelijk ook maar de binnenzijde geschilderd.


Een van de delen is inmiddels voorzien van scharnieren en van een houten bekleding boven de toegang. Die bekleding moet natuurlijk nog van z'n glimmende plastic-look ontdaan worden.

Zometeen maar eens verder met de overige scharnieren. Daarvoor moet de betonverf die in de gaten gelopen is, eerst worden verwijderd.
Zo blijven we bezig .

Het is nu ook tijd om te gaan bepalen welke binnen- en buitenverlichting er moet komen. En daarmee samenhangend hoe de bedrading netjes kan worden aangebracht.

Groet, Bas

[puntenglijder]

Lekker bezig Bas.

Op naar het vervolg, ben benieuwd.
Jouw kennende komt dit er goed uit te zien.

Kees.

[wob]

Dank Kees!

Groet, Bas

[Wim Vink]

Je pakt het weer erg goed aan Bas 

[wob]

Dank Wim!

Groet, Bas