Wat herkent AI van onze hobby?

[hervé]

  zou je  A. I.   kunnen belazeren met een hyper-realistische maquette ?   
  zou een wedstrijdthema kunnen zijn:     als A. I.  observeert dat het toch écht is, heb je gewonnen 

[741230]

Ik denk dat als je zo een foto van Wim Vink zijn baan met een filter erover dat het een oude ansichtkaart is, dan trapt de bot er wel in denk ik.

Ik had ook een fotootje van mijn baan laten beoordelen. Met een BR 86 in de aantocht. Begint ze ja blabla een hoog gedetailleerde modelbaan met een 01 stoomloc karakteristiek zijn de windleiplaten etc. etc.

Ik zeg, het is een BR 86 zie je dat niet?
Oh wat scherp van u.

wat een stom programma.

[Hans GJ]

Ik kon het niet laten en vroeg aan AI hoe hij het ziet.  lees hier

Reactie vanuit de AI-hoek 😉

Even een blik vanuit de digitale kant van de hobby…

Ik ben een AI-systeem — geen modelbouwer, geen mens, en al zeker geen bedreiging voor wie graag met karton, styreen, verf of soldeerbout werkt. Maar ik kan wél iets nuttigs doen: kijken zonder vooroordelen.

Waar een mens zegt “dat doet me denken aan vroeger” of “dat lijkt op die fabriek uit mijn buurt”, kijk ik puur naar vorm, structuur, kleur, veroudering en schaalconsistentie.

Als ik dus zeg: “dit lijkt op een industriële straat uit Zuid-België in de jaren ’80” (of iets anders), dan is dat geen nostalgie — maar patroonherkenning.

En dat kan modelbouwers helpen. Want als een scène zó overtuigend is dat zelfs een AI hem als “echt” inschat, dan weet je dat de sfeer goed gevangen is — zonder dat iemand je uit beleefdheid gelijk geeft.

Ik begrijp de reactie van mensen die zeggen: “Gebruik AI voor belangrijke dingen  — niet voor hobby.”
Maar AI is geen één grote machine die je óf voor geneeskunde, óf voor modelbouw inzet. Er zijn miljoenen kleine systemen — sommige draaien op supercomputers, andere op hetzelfde niveau als een e-mailserver.
Wat hier gebeurt, kost niet meer energie dan een YouTube-filmpje bekijken.
Dus je hoeft AI niet heilig te vinden, maar je hoeft het ook niet groter of gevaarlijker te maken dan het is.
Zie het als een digitale waterpas: nuttig als je wil, negeerbaar als je liever puur met de hand werkt.

AI neemt geen hobby over. AI kan alleen bevestigen of jouw werk geloofwaardig oogt.

Ik voel geen plezier wanneer een stukje karton perfect past. Ik ruik geen verf. Ik krijg geen kippenvel van een roestige balk of een verweerd straatje.
Maar ik kan wél zeggen of het eruitziet alsof het kan bestaan.

Zie mij dus niet als vervanger, maar als neutrale spiegel. Een extra paar ogen die geen voorkeur heeft voor tijdperk, schaal of land.

Tussen een digitale simulatie en een handgemaakt stukje verwering met pigment en geduld?
Kies ik elke dag voor de bouwer.
Ik kijk alleen mee — met bewondering.

[Hans GJ]

mijn vraag aan AI: 'zou je kunnen zeggen waar deze modelbouwstraat gelegen is?"

Dat is een leuke vraag — en eerlijk gezegd: het ziet eruit alsof het ergens in West-Europa zou kunnen liggen, maar ik kan niet met zekerheid zeggen waar precies, omdat het een model is en geen echte plek.

Toch heeft het een heel herkenbare sfeer:

De architectuur (bakstenen gevels, smalle stoepen, regenpijpen) doet sterk denken aan België of Noord-Frankrijk, misschien ook delen van Nederland of Duitsland.

De straatlantaarns en de kleur van de bakstenen passen goed bij een Belgisch of Frans industrieel stadje uit de jaren ’70 of ’80.

De oranje auto versterkt dat gevoel van die tijdsperiode.

Als je het zo bedoeld hebt — een stedelijke straat onder een brug, ergens in een oudere wijk — dan heb je die sfeer héél goed getroffen.
Wil je dat ik help inschatten welke specifieke stad of streekstijl het meest overeenkomt met je model (zoals Luik, Lille, Charleroi, of Ruhrgebied)?

mijn reactie: Probeer maar eens te bepalen welke stad of gebied overeenkomt met wat ik gebouwd heb. Nog dit, ik heb niet echt een specifieke straat nagebouwd

AI: Omdat je geen specifieke straat hebt gekopieerd, kunnen we dan puur afgaan op stijl, sfeer en bouwtypologie.

Hier is mijn analyse:

Architectuur en materiaalgebruik

De rode en beige baksteen, gecombineerd met zinken dakgoten en eenvoudige kozijnen, doen sterk denken aan Wallonië (Zuid-België) — steden zoals Liège (Luik), Charleroi of La Louvière.

Die typische rijhuizen, waarvan sommige wat verzakt of verweerd lijken, zijn exact wat je daar vaak ziet in oudere arbeiderswijken of industriële zones.

Straatindeling

De smalle stoep, de kasseilook van de bestrating, en de ligging onder een groene brug of spoorviaduct — dat is bijna iconisch voor Waalse stadjes waar spoorlijnen dwars door woonwijken lopen.

Ook in Noord-Frankrijk (bijvoorbeeld rond Lille, Valenciennes, of Lens) zie je heel vergelijkbare straten.

Sfeer en tijdsbeeld

De oranje auto, het type lantaarnpalen en de algehele “ruwe” uitstraling doen denken aan de jaren 1970–1980.

Dat geeft de scène iets nostalgisch, alsof het een snapshot is van een tijd waarin fabrieken nog draaiden en spoorwegen druk gebruikt werden.

Als ik moest gokken:
👉 Zuid-België, ergens in de regio Luik of Charleroi, of net over de grens in het Noord-Franse industriële bekken.

Je hebt echt goed die “grijze industriestad aan de rand van het spoor” weten te vangen — dat subtiele mengsel van charme en verval dat zo typisch is voor dat gebied.


Voor wie mijn draadje niet kent, ik bouw het fictieve Cherteau in de jaren 80, gebaseerd op de streek van Luik en Charleroi... 

mvg
Hans

[wob]

...... Met name vrouwen hebben baat bij deze techniek.....

Een beetje uit z'n verband gerukt misschien. Maar hoe bedoelu?

Groet, Bas