Labbern in Rotzbach - Projekt 1478 -> 1342

[ex44]

...daaruit weer een nieuwe locomotief opgebouwd kan worden...

Hmmmja. Zou kunnen. Ketel van een 50er, chassis van een 01.10, appendages van een 23er, drijfwerk van een T3, fluit van een P8, wielen van een 41er, draaistel van een Umbauwagen... ik geloof dat ik een heel eind zou kunnen komen. Wordt wel echt een Frankenstein-model dan

hoe hij het surplus aan onderdelen in het magazijn opbergt zodanig dat hij ook jaren later nog weet wat waarbij hoort en vooral op welk schap het ligt

ik kom een aardig eindje met goedkope vakjesdozen

Kijk aan! Een mooie oplossing!
Mijn vrouw is, wat dat betreft, ook niet te beroerd om mee te denken. Niet alleen denken trouwens, die heeft al aardig wat systemen bedacht en er ook concreet materiaal voor aangesleept, zoals -inderdaad-  van die vakkenbakjes. Of een kastje op wielen met allemaal laadjes (laatjes, ladetjes?) erin, en weet ik wat niet al.
Maar het draait toch elke keer weer uit op mijn eigen veelbeproefde systeem, dat ook elders met veel succes wordt toegepast.

[Ric]

Zolang het maar geen grote "Haufen" midden in je treinkamer wordt valt het wel mee

Groet Ric

[tijgernootje]

Met succes toegepast,en de terug vind kans op het benodigde moment is dan vaak 0,1% 
Gelukkig begeef ik me niet op het terrein van ombouwprojecten of pimp projecten,maar had dat wel het geval geweest,dan had ik voor klein spul denk ik toch liever terug gevallen op dit soort dingen:

[ex44]

Ach Floris, goedbedoeld natuurlijk, maar dat soort dingen zijn bij mij gewoon kansloos. Die bakjes staan binnen de kortste keren her en der verspreid, en dan nog niet eens alleen in de hobbykamer. En het duurt ook nooit lang of in het bakje dat voor weerstandjes is bedoeld puilt uit van Preisertjes, een stel schroefjes van een Köf III van Roco, twee of drie pincetten, een dikke handvol koppelingen, een leeg potje Matte Aarde van Vallejo, nog niet weggegooid omdat het me moet herinneren aan het feit dat ik nog een nieuwe moet kopen voordat de drie andere ook leeg zijn en een briefje van mijn vrouw dat ik drie maanden geleden niet moest vergeten iets lekkers mee te nemen voor 's avonds bij de koffie.
Het stapelsysteem werkt bij mij nog altijd het beste. De verhuizing van goed een jaar geleden heeft de boel even behoorlijk in de war geschopt, maar het overzicht is zo'n beetje weer terug. In voldoende mate althans, om met een zeker zelfvertrouwen weer aan een projectje hier en daar te beginnen.

Maar dit draadje gaat over het ombouwen van een vijftiger, en dat is al chaos genoeg. Bijna geen vijftiger was gelijk aan een andere. Zo kon het aantal doms op de ketel verschillen, waren er drie verschillende vormen zanddoms, vier verschillende stoomtoevoerleidingen naar de cilinders, verschillende cilinderblokken, verschillende drijfstangen, machinistenhuizen, tenders, er waren loks met en zonder Läutewerk, verschillend ingekorte omloopplaten, loks met en zonder schortplaten, verschillende lantaarns en dan had je ook nog voorloopassen met spaakwielen en met schijfwielen.
Met ruim drieduizend exemplaren waren nog lang niet alle mogelijke varianten vertegenwoordigd.

[tijgernootje]

Opzich wel makkelijk zo veel diversiteit,ben je wat onderdelen kwijt geraakt,dan vernummer je je loc gewooon naar 1 die dan nog wel klopt door dat daar die onderdelen niet op zitten 

[ex44]

't Zou wel makkelijk zijn als het zo werkte. Maar het gaat niet om missende onderdelen, maar alternatieve.
En daar heb ik wel een voorraadje van:



Iets anders: het kogeltje op de worm-as, die voor de cardanoverbrenging lok-tender een kardinale, zo niet pauselijke rol speelt, is geknapt. Een kwaal waar Roco (vooral) vijftigers vaak last van hebben. Volgens mij moet ik nog ergens een reserve-exemplaar hebben liggen.
Ergens.
In de stapel.

[jerrytrein]

Je neemt een leeg bakje
Alles van bakje in het lege bakje
Dit blijven doen met alle bakjes,tot je het onderdeel hebt 

[ex44]

Niet nodig, Jerry. Al gevonden.



Zo, of, om met ene Tom te spreken, zeau, het feest kan beginnen. Ik geloof dat ik alle onderdelen nu wel heb.

[charp]

Iets anders: het kogeltje op de worm-as, die voor de cardanoverbrenging lok-tender een kardinale, zo niet pauselijke rol speelt, is geknapt. Een kwaal waar Roco (vooral) vijftigers vaak last van hebben.

Mijn vertrouwen, zo niet geloof, in deze constructie wordt er niet beter op. Al eerder las ik over de knappende kogel van Roco. Voor het eerst begrijp ik nu dat hier vooral vijftigers mee gestraft worden. Laat ik nu net mijn oog op dit model hebben laten vallen.

Ik beschik al over een viertal lokomotieven van Roco die voorzien zijn van dit type overbrenging. Drie vierenveertigers en één eenenveertiger. Alle vier nieuw aangeschaft ná afbraak van mijn vorige baan, dus ze hebben alleen nog maar op een testovaaltje rondgereden. Te weinig om het kogeltje te laten knappen.

Tot op heden heb ik met tweedehandsjes geen hemelhoog juichende ervaringen. Voordat ik nu een tweedehands vijftiger van Roco probeer te verkrijgen (nieuw niet of nauwelijks te vinden), heb ik een paar vraagjes. Jan, wat bedoel je met een vaak voorkomende kwaal ? Hoe vaak is vaak ?  Hoeveel van die zakjes met het betreffende onderdeeltje moet ik op voorraad gaan houden ? Is het vervangen gemakkelijk te doen ?

Ik heb mij trouwens altijd afgevraagd wat er mis was met de aandrijving louter in de tender. Vanwaar deze ingewikkelde en kennelijk kwetsbare constructie ? Ik kan mij niet voorstellen dat dit nodig was om de trekkracht te verhogen, want die was met drie aangedreven assen in de tender mijns inziens voldoende. Bovendien vind ik die cardanas in het machinistenhuis afbreuk doen aan de fraai gedetailleerde "Kesselrückwand".

Peter

 

[Deetrein]

die aandrijving naar de drijf- c.q. koppelwielen is m.i. ook gedaan om ze te allen tijde mee te laten draaien.
Soms bleven de drijfwielen stil staan terwijl de lok reed.

Mvg, Erich

[ex44]

Tja, waarom Roco die constructie zo de wereld in heeft geholpen, weet ik ook niet. Ik heb er ooit wel eens een discussie over gelezen, waarbij aan de ene kant werd beweerd dat het de trekkracht ten goede komt, terwijl de andere kant beweerde dat dit niet echt merkbaar is. Waarbij dan de argumenten al dan niet werden gestaafd.
Eerlijk gezegd heb ik er wel m'n twijfels over, temeer daar drie van de vijf gekoppelde assen een fractie van een millimeter boven de rails zweven. Díé trekkracht doet in elk geval al niet mee.
Met de kardanas in het machinistenhuis heb ik niet zo heel veel moeite, des te meer echter met de enorme bos kabels die bij sommige loks storend in het zicht hangt

Dan de vragen van Peter:

wat bedoel je met een vaak voorkomende kwaal ? Hoe vaak is vaak ?

Tja, vaak is vaak wel vaak, zou ik willen zeggen.  Absolute cijfers kan ik helaas niet geven; bij twee van de zeven vijftigers heb ik het onderdeel moeten vervangen. Van die zeven loks zijn er vier tweedehandsjes, waarvan ik dus niet met zekerheid kan zeggen hoeveel kilometers zij al op de bochel hebben. De kogel van één nieuw gekochte is vervangen, waarvan ik wel weet dat die een aardig end had gereden voordat het euvel optrad, en de kogel bij één van de tweedehandsen, waarvan ik dat dus niet weet, maar waarvan ik het vermoeden heb dat die niet zo heel erg veelvuldig in bedrijf geweest is.

Hoeveel van die zakjes met het betreffende onderdeeltje moet ik op voorraad gaan houden ?

Of het zin heeft om die dingen als onderdeel bij Roco te bestellen weet ik niet, je moet mazzel hebben. Van de door mij bestelde exemplaren kwam een groot deel af fabriek kant en klaar geknapt binnen. Die zijn meteen naar de klepperbak verhuisd. Zolang die dingen nog ongeknapt zijn, laat ik ze lekker zitten waar ze zitten. Momenteel ben ik door m'n voorraadje heen en moet ik zien dat er weer verse exemplaren komen. Wellicht dat ik eens probeer of ze als Ersatzteil van de nieuwer uitgebrachte vijftigers deugdelijker van kwaliteit zijn. Een stuk of vier, vijf (bij het aantal van zeven loks) zou ik er wel bij willen hebben. Zoveel geld zit er niet in. Maar daar kun jij anders over denken.

Is het vervangen gemakkelijk te doen ?

Naar mijn mening wel. Ketel en machinistenhuis van het chassis lichten, beschermkapje over de worm afnemen, worm+as+ lagers+ kogel uit hun behuizing halen, kogel verwijderen, nieuwe kogel plaatsen, het gehele ensemble terug in de behuizing zetten, kapje er overheen, ketel met machinistenhuis terug plaatsen.

Tenslotte: bij de andere loks waarbij de aandrijving vanuit de tender ook op de koppelassen van de lok werkt, bespeur ik van die zwevende assen niks. Ook heb ik daar tot nu toe geen geknapte kardankogel hoeven te vervangen.

[tijgernootje]

Wat het zwevende assen betreft,kan het zijn dat het chassis en daarmee de ophangpunten voor de assen,lichtelijk krom is/loopt ?
Hoe die kardan as verder zit in die locs qua constructie,dat weet ik niet,maar is er geen andere manier van aandrijving te verzinnen om de knak as mee te vervangen ?

[charp]

Zeer veel dank voor het uitgebreide antwoord, Jan !

Als het dan niet zozeer om het verhogen van de trekkracht gaat, dan moeten we het waarschijnlijk toch zoeken in de reactie van Erich. Het zal er meer om gaan dat drijf- en koppelwielen te allen tijde mee blijven draaien.

Ik heb aan mijn 58'-er van Roco gemerkt dat zulks niet altijd gegarandeerd is. Bij dit model zweeft trouwens alleen het drijfwiel een millimetertje boven de rails, althans bij mijn exemplaar. Daar heb ik dat euvel hopelijk verholpen door het messing stripje weg te laten. Dat stripje zorgde voor de vering, maar drukte het middelste wiel enigszins omhoog.  Ik heb nog niet kunnen testen hoe deze lok nu over wissels e.d. rijdt.

Hoewel ik nog geen vijftiger van Roco heb, denk ik niet dat het aan een krom chassis ligt, Floris. Dan hadden we ongetwijfeld Jan daar al over gehoord. Of het personeel van zijn "Ausbesserungswerk", waar er - begrijp ik nu -zeven in onderhoud zijn.

Peter

[ex44]

Nee, een krom chassis is het niet. Hoewel er bij de (vroege) vijftigers wel eens een krom chassis voorkomt, heeft dat niet het 'zweven' van de middelste koppelassen als gevolg. Mijn 50 2551, die ooit als 50 2840 (de eerst-uitgebrachte 50er van Roco) door het leven ging, had zo'n krom chassis, waardoor de buffers te laag boven de rails hingen. Die heb ik toen recht weten te krijgen maar de wielen aan de 2e, 3e en 4e as hingen nog steeds enigszins zwevend boven de rails. Is overigens bij alle vijftigers in mijn bestand het geval.

Trouwens, hierboven zei ik dat je de trekkracht van die zwevende assen wel op je buik kon schrijven, maar het gewicht van de lok komt dan natuurlijk op de twee overige (buitenste) assen te rusten, waardoor de trekkracht daarvan weer toeneemt, zou je denken.
Hoe dan ook, ik heb over de trekkracht van die vijftigers niks te klagen. Ze doen niet onder voor loks met alleen tenderaandriving, of ze - qua trekkracht - ook superieur zijn weet ik niet.

Wat misschien nog wel interessant is om eens te proberen, is het verwijderen van de wormwieloverbrenging in de lok om te kijken hoe deze met alleen de tenderaandrijving functioneert.

[ex44]

De kardan-overbrenging is gerepareerd, de lok weer geassembleerd en voorzien van alle noodzakelijke onderdelen en van een (voorlopige) decoder.
De nieuwe nummers zijn besteld, dat kan nog wel een weekje, of twee, duren voordat die binnenkomen. Als die er op zitten is de ombouw van 50 1478 naar 50 1342 voltooid.





50 1342 van Bw Hameln, drie-domsketel met ronde Sandkasten, niet-ingekorte omloopplaten, volledige Frontschürze, DB-Einheitslatarnen, rookkastdeur zonder handgrepen (nummerplaat komt tzt in het midden), twee Speiseventile aan de stokerskant in plaats van de Seisedom, Indusi-Magnete aan zowel machinisten- als stokerskant, normaal Führerhaus, Kabinentender... behalve dat ik nog twee figuurtjes (een stoker en een machinist) moet opzoeken, geloof ik dat ik niks vergeten ben.
Anders hoor ik het graag.