BeneluxSpoor.net forum
Vraag en antwoord => Algemeen => Topic gestart door: laurent op 21 March 2016, 14:25:31
-
Allereerst: Dit topic is niet bedoelt als topic om een discussie tussen tweerail en drierail op te starten. Als je komt om Märklin te bashen, te vertellen dat Märklin superieur is, tweerail te bashen of te vertellen dat tweerail superieur is, raad ik je aan nu weg te klikken uit dit topic. Het topic is wel bedoelt om een open discussie te hebben over het railmateriaal voor drierail en eventueel tweerail zonder een waardeoordeel aan een van beide systemen te hangen, als je dat niet kan, klik dan alsnog weg. Ook suggesties tot overstappen op het andere railsysteem worden niet gewaardeerd. Voor veel mensen zal dit, wegens de grote hoeveelheid rollend materieel, geen haalbare optie zijn.
Het moge bekend zijn dat het railprogramma dat Märklin levert, alles behalve compleet is. Zeker het C-rail programma mist op het gebied van wissels cruciale elementen. Onder andere dit topic (http://forum.beneluxspoor.net/index.php?topic=65985.0) triggerde mij om deze post te maken, de vragen die ik hierin stel, heb ik al langere tijd.
Er kan veel gezegd worden over het C rail programma. Termen die ik al eens voorbij heb zien komen zijn onder andere dat een wissel alleen functioneel een wissel is en geenzins lijkt op het echte voorbeeld, maar dat is een mening die ieder voor zich moet bepalen. Toch is het C rail programma goed uitgedacht, de geometrie en basis maken dat wanneer de ontwerpregels goed gevolgd worden, er nooit gebruik gemaakt hoeft te worden van passtukjes van enkele millimeters en past alles strak op elkaar. Echter mist het C rail programma een hoop elementen. Voorbeelden hiervan zijn de slanke engelsman, de halve engelsman en de in elkaar geschoven dubbele overloopwissels (ook wel Hosenträgers of kruiswissel genoemd). Het ontbreken van bijvoorbeeld deze elementen is terug te leiden naar de geometrie van C rail, een slanke engelsman zou het gebruik van korte passtukjes noodzakelijk maken of er zou een linkse en een rechtse versie van moeten zijn (immers is de diagonaal langer dan de horizontaal). Maar ook iets "basaals" als de tegenwoordig alom aanwezige betonnen dwarsligger in het programma, deze ontbreekt zowel in C rail als in K rail.
Helaas is dit ook terug te leiden naar een ander basisprincipe van Märklin, namelijk dat al het materieel erop moet kunnen rijden. Een slanke engelsman zou mogelijk problemen veroorzaken met korte slepers en stroomvoorziening. Volgens dit principe moet modern materieel ook over oude spoorbanen kunnen rijden, waardoor de maatvoering nog steeds op 1:93 of 1:100 blijft hangen bij lang materieel. In de aangehaalde post wordt genoemd dat er geen R5 boogwissels zijn vanwege de noodzaak tot polariseren van wissels.
Gezien de regelmaat waarin posts ontstaan van 3railers waarin zij de zaag zetten in wissels om bijvoorbeeld een kruiswissel te maken, maar ook het bestaansrecht van bijvoorbeeld custom build wisselbouwer Weichen Walter (en het relatief grote programma standaardwissels die hij voor o.a. C rail levert) doen bij mij het vermoeden rijzen dat er toch wel vraag is naar een uitgebreider railprogramma. Märklin levert dit niet. Wat mij verbaasd, is dat andere fabrikanten hier nooit ingestapt zijn. Want waar materieel door bijvoorbeeld Roco, Piko of ACME wel standaard ook in 3rail geleverd wordt, is er nog nooit een fabrikant geweest die zijn railprogramma ook in 3rail heeft uitgebracht. Je zal niet iedereen uit de 3railwereld* over krijgen, maar ik denk dat er, mits het geen incomplete kopie van het incomplete C of K railprogramma is, er echt wel interesse is.
* Zoals bekend moge zijn, kan de 3railwereld grofweg in 2 groepen worden gedeeld. Märklinisten en 3railers. Deze groepen hebben met elkaar gemeen dat ze beide aan Märklin verbonden zijn, maar waar de Märklinisten alles van Märklin willen hebben, ook al is er bijvoorbeeld een mooie en goede 2400 van Roco, dan nog wordt die 2400 alleen gekocht als die van Märklin is, zijn 3railers wat vrijer en kopen ook van andere merken en kopen dus wel van Roco, want die doet het ook gewoon op 3rail.
De laatste groep zal waarschijnlijk ook minder problemen hebben om slanke wissels van Roco te kopen, stel dat er Roco slanke Engelsmannen voor 3rail zouden zijn. Ben ik de enige die hier een mogelijke markt ziet, sla ik de plank helemaal mis of zijn er andere redenen waarom er geen 3rail railmateriaal gemaakt wordt door anderen dan Märklin. Erg benieuwd naar andere meningen/zienswijzes/ideeën/bedenkingen!
-
Volgens mij heeft het weinig nut een discussie te starten waarom Roco geen markt ziet in het produceren van de ontbrekende delen van het railsprogramma van Märklin.
De vraag stellen is meteen het antwoord : Als Märklin er geen brood in ziet, dan weet je meteen waarom Roco niets doet.
Sander
-
Volgens mij heeft het weinig nut een discussie te starten waarom Roco geen markt ziet in het produceren van de ontbrekende delen van het railsprogramma van Märklin.
Het ging niet zo zeer om het opvullen van de lege plekken, maar het maken van een compleet programma. Natuurlijk komt het nu neer op het opvullen van lege plekken, maar het aanbieden van een eigen assortiment lijkt mij hoofdzaak. Daarnaast neem ik Roco nog steeds als voorbeeld, het zou net zo goed Piko, Peco of Tillig kunnen zijn.
De vraag stellen is meteen het antwoord : Als Märklin er geen brood in ziet, dan weet je meteen waarom Roco niets doet
Ik weet niet of Märklin er wel of geen brood in ziet, ik weet alleen dat Märklin nog steeds vast houdt aan de compabiliteit met producten uit het verleden, terwijl dit voor bijvoorbeeld Roco of Peco niet hoeft mee te spelen. Ik ken uit de tweerailwereld genoeg het principe dat ieder wissel gepolariseerd moet worden, waarom zou Roco of Peco dat niet kunnen doorvoeren voor de slankere wissels in het 3rail programma?
-
De reden waarom Roco of Peco of welke andere fabrikant geen railmateriaal voor 3-rail maakt zal heel simpel zijn: ze zien er geen brood in. Märklin moet wel, anders stort hun hele systeem in elkaar.
-
Waarom zou Roco of een ander merk 3 rail materiaal willen maken? Het betreft een grote investering om zo'n lijn te ontwikkelen. En dan nog het risico lopen dat het maar matig wordt verkocht omdat de prijzen van die aparte lijn relatief (te) hoog worden.
Aan de andere kant kan het zijn dat er patenten zijn waardoor ze het niet kunnen doen.
-
Ontwikkelingskosten zijn de grootste tegenhouder.
Ergens staat mij met de ontwikkelkosten van de meegebogen wissels R3/R4 pas over 10 jaar terug zijn verdiend....
Een slanke kruiswissel schijnt wel in ontwikkeling te zijn bij Marklin.
-
Aan de andere kant kan het zijn dat er patenten zijn waardoor ze het niet kunnen doen.
Als er al patenten waren, dan zijn die allang verlopen.
-
Nouja, ik kan mij voorstellen dat er nog een octrooi ligt op het systeem waarmee C rails aan elkaar klikken, alhoewel die ook alweer 20 jaar op de markt zijn (en een octrooi verloopt doorgaans na 20 jaar).
Waarom zou Roco of een ander merk 3 rail materiaal willen maken? Het betreft een grote investering om zo'n lijn te ontwikkelen. En dan nog het risico lopen dat het maar matig wordt verkocht omdat de prijzen van die aparte lijn relatief (te) hoog worden.
Ik trek bewust telkens de C rail naar de discussie, een rail met bedding zou natuurlijk, net als met de Märklin en Trix C rail, in een versie met en een versie zonder middengeleider kunnen worden ontwikkeld. Natuurlijk heb je dan nog steeds meerkosten, maar die zullen niet zo hoog zijn als voor een solitaire 3rail lijn.
-
Volgens mij bestaat er ook een firma die een losse 3e rail produceerd of produceerde. Het was iets wat je vanonder tussen de bielzen doorstak. Zo kan je elk merk gebruiken.
-
Dat bestaat nog steeds, onder andere Van Peco. Dat gaat best bij gewone rails, mits de spoorstaaf voldoende hoog is. Maar juist het aanpassen van wissels is bijzonder lastig. De puntcontacten moeten de sleper over de rails tillen. Het puntstuk en de strijkregels moeten de flenzen faciliteren. Etc.
Rails met betonbielzen is zo goed voor drierail aan te passen. Maar de ombouw van wissels is voer voor specialisten.
Verder lees ik vaker over het ontbreken van bepaalde wissels in het Märklin programma. Ik denk zelf dat het aantal drierailers dat dit echt een punt vindt, eigenlijk niet zo groot is.
-
Hallo Laurent,
Alhoewel ik jaren geleden naar 2-rail ben overgestapt trok de kop van jouw draadje mijn aandacht.
Zo'n 40 jaar geleden was ik met mijn toenmalige zwager - ook modelspoorder - met regelmaat op "modelspoor jacht". Naast de diverse toen nog aanwezige hobbyzaken - de Wapstad bevond zich nog in de Wapserveenstraat - en de baanbrekende Spijkspoor veilingen kwamen wij in contact met een man die verzamelingen opkocht, de 'leuke' modellen eruit haalde en vervolgens de rest verkocht. Gezien mijn interesse voor Egger smalspoor kregen wij het verzoek of wij in Katwijk een modelspoorbaan met ook smalspoor zouden willen afbreken. De weduwe wilde de spoorkamer graag voor verhuur vrijmaken en had het nodige smalspoor materieel waar onze 'man' geen interesse voor had.
De 3-rail h0 baan was met Yotoflex (?) flexibele puntcontact rails en wissels opgebouwd en zag er voor die tijd heel natuurgetrouw uit. Alles was met relais en seinen blok beveiligd. Alhoewel de weduwe blij was dat wij haar konden helpen was het triest om wat haar echtgenoot in jaren had opgebouwd in een dagdeel is afgebroken.
Naar mijn herinnering had de puntcontact middelrail een centrale drager welke onder een rail ondergebracht was met zijtakken onder de bielzen. Volgens mij had ook Erics Hobbyshop ook flexrails uitgebracht welke vermoedelijk ook vanwege een patentkwestie van de markt verdwenen.
Ook Willy Ade heeft bij de door hem ontwikkelde Röwa en Ade bedding rails - de eerste monsters dateren uit 1963 (!) - rekening met het aanbrengen van puntcontacten gehouden. Zoals eerder gemeld zou de implementatie problemen met de bedrijfszekerheid (kortsluiting) en mogelijk patentproblemen gegeven hebben.
Groet,
Silvolde
-
Nouja, ik kan mij voorstellen dat er nog een octrooi ligt op het systeem waarmee C rails aan elkaar klikken, alhoewel die ook alweer 20 jaar op de markt zijn (en een octrooi verloopt doorgaans na 20 jaar).
Volgens mij is een octrooiperiode 15 jaar en kan daarna met nog eens 15 jaar worden verlengd. Dus totaal 30 jaar.
Ik dacht ook niet aan het kliksysteem van C-rail, maar meer aan het puntcontactensysteem in het algemeen. Dat stamt al uit 1955 ongeveer, dus als daar octrooi op was dan is het zeker verlopen.
-
Wanneer is Märklin aan de CAD maatvoering gegaan? Of is dat nooit gebeurd
-
Een interessante discussie.
Een redenering die ik ooit eens iemand te berde heb horen brengen was de volgende: als een fabrikant een railsysteem op de markt brengt, houdt men er vanaf het begin al rekening mee dat sommige elementen nauwelijks of in het geheel niet winstgevend zullen zijn. Een standaard rechte rail zal z'n geld wel opbrengen gezien de te verwachten verkopen, maar bijvoorbeeld een engels wissel, en zeker als dit een tweede (slanke) variant betreft, zal wellicht een stuk minder rendabel zijn.
Van ongeveer een jaar of veertig+ geleden stamt een jeugdherinnering: ik was toen eens op bezoek bij iemand in het zuiden des lands die een baan had gebouwd met een zelfgebouwd drierailsysteem (gelijkstroom). De middenleider werd gevormd door messing spijkertjes, die onder de grondplaat door een koperdraad met elkaar verbonden waren. Een soort voorloper van die middencontacten van Peco (zie hierboven) dus.
-
Volgens mij bestaat er ook een firma die een losse 3e rail produceerd of produceerde. Het was iets wat je vanonder tussen de bielzen doorstak. Zo kan je elk merk gebruiken.
Ik heb er inmiddels meerdere gezien. Op 3rail ontstaat er zo nu en dan een topic (http://forum.3rail.nl/index.php?topic=38361.0) over. De mooiste vind ik zelf nog steeds die van WeichenWalter, die is erg duur (over de 100 euro voor 14 meter rails) maar valt, zeker in een lichtere ballast, eigenlijk niet op. Het plaatsen van een 3e rail op een alternatieve wijze (bijvoorbeeld voor straatspoor) is iets wat meer dan eens langs komt, bij de buren (http://forum.3rail.nl/index.php?topic=52589.10) is al eens e.e.a. op een rijtje gezet.
Dat bestaat nog steeds, onder andere Van Peco. Dat gaat best bij gewone rails, mits de spoorstaaf voldoende hoog is. Maar juist het aanpassen van wissels is bijzonder lastig. De puntcontacten moeten de sleper over de rails tillen. Het puntstuk en de strijkregels moeten de flenzen faciliteren. Etc.
Rails met betonbielzen is zo goed voor drierail aan te passen. Maar de ombouw van wissels is voer voor specialisten.
Verder lees ik vaker over het ontbreken van bepaalde wissels in het Märklin programma. Ik denk zelf dat het aantal drierailers dat dit echt een punt vindt, eigenlijk niet zo groot is.
Ik denk dat je laatste opmerking nog steeds gedeeltelijk inherent aan beschikbare ruimte is. Krappe wissels zijn er voldoende en ook in 2rail zijn dat natuurlijk concessies die gedaan worden. Maargoed, het gaat niet alleen over wissels, de ook door jou genoemde betonnen dwarsliggers ontbreken ook. En ik denk dat ook niet iedereen zin heeft om zelf de knutsel uit te gaan hangen en bestaande betonnen flexrail van een middenleidertje te voorzien, toch een soort koudwatervrees.
De 3-rail h0 baan was met Yotoflex (?) flexibele puntcontact rails en wissels opgebouwd en zag er voor die tijd heel natuurgetrouw uit. Alles was met relais en seinen blok beveiligd. Alhoewel de weduwe blij was dat wij haar konden helpen was het triest om wat haar echtgenoot in jaren had opgebouwd in een dagdeel is afgebroken.
Naar mijn herinnering had de puntcontact middelrail een centrale drager welke onder een rail ondergebracht was met zijtakken onder de bielzen. Volgens mij had ook Erics Hobbyshop ook flexrails uitgebracht welke vermoedelijk ook vanwege een patentkwestie van de markt verdwenen.
Ook Willy Ade heeft bij de door hem ontwikkelde Röwa en Ade bedding rails - de eerste monsters dateren uit 1963 (!) - rekening met het aanbrengen van puntcontacten gehouden. Zoals eerder gemeld zou de implementatie problemen met de bedrijfszekerheid (kortsluiting) en mogelijk patentproblemen gegeven hebben.
Het is dus iets van alle tijden. Verbaasd me niet, je houdt altijd een groep mensen die beter willen. Ik denk dat die groep nog best groot is, maar de mensen die zelf iets kunnen/durven doen daarvan weer redelijk klein is.Wanneer is Märklin aan de CAD maatvoering gegaan? Of is dat nooit gebeurd
Hoe bedoel je? De term CAD ken ik vanuit het 3d tekenen e.d., maar dat is denk ik niet waar je hierop doelt.
Volgens mij is een octrooiperiode 15 jaar en kan daarna met nog eens 15 jaar worden verlengd. Dus totaal 30 jaar.
Ik dacht ook niet aan het kliksysteem van C-rail, maar meer aan het puntcontactensysteem in het algemeen. Dat stamt al uit 1955 ongeveer, dus als daar octrooi op was dan is het zeker verlopen.
Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik mij daar niet in verdiept heb verder. Ik dacht dat het 20 jaar was, als jij zegt 15+15 geloof ik je ook.
Een interessante discussie.
Een redenering die ik ooit eens iemand te berde heb horen brengen was de volgende: als een fabrikant een railsysteem op de markt brengt, houdt men er vanaf het begin al rekening mee dat sommige elementen nauwelijks of in het geheel niet winstgevend zullen zijn. Een standaard rechte rail zal z'n geld wel opbrengen gezien de te verwachten verkopen, maar bijvoorbeeld een engels wissel, en zeker als dit een tweede (slanke) variant betreft, zal wellicht een stuk minder rendabel zijn.
Van ongeveer een jaar of veertig+ geleden stamt een jeugdherinnering: ik was toen eens op bezoek bij iemand in het zuiden des lands die een baan had gebouwd met een zelfgebouwd drierailsysteem (gelijkstroom). De middenleider werd gevormd door messing spijkertjes, die onder de grondplaat door een koperdraad met elkaar verbonden waren. Een soort voorloper van die middencontacten van Peco (zie hierboven) dus.
Ik geloof graag dat lang niet alle stukken van zichzelf winstgevend zijn. Maar je hebt ze wel nodig om tot een compleet en winstgevend railprogramma te komen. En Märklin heeft daar een voordeel van schaarste op de markt, het is immers de enige die 3rail op de markt brengt.
Spijkertjes heb ik vaker gehoord. Ik vraag mij af of dat echt zo goed werkt en of die spijkertjes niet te scherp zijn. Waar ik met zoiets bang voor ben, is dat ze te scherp zijn waardoor je slepers beschadigd raken. Misschien overdreven, maar toch... Uiteindelijk is alle zelfbouw een arbeidsintensief werkje. Spijkertjes, losse pukostrips, rollen, etc.
-
Ik geloof graag dat lang niet alle stukken van zichzelf winstgevend zijn. Maar je hebt ze wel nodig om tot een compleet en winstgevend railprogramma te komen.
De vraag is dan of daarvoor naast een "gewone" engelse wissel nog een tweede, slanke variant bij moet, of dat daardoor juist het programma weliswaar meer compleet, maar niet meer (dan wel een stuk minder) winstgevend wordt.
Over de spijkertjes: die had de beste man met de (bolle) kop boven tussen de biels gespijkerd. De punten staken dus onder de plaat en waren daar met koperdraad aan elkaar verbonden.
-
Als het rail materiaal nu niet compleet is en een ander merk heeft wel wat je zoekt, dan stap je toch gewoon over, ipv hier een nutteloze discussie te gaan voeren over het wel of niet winstgevend zijn van een stukje rails.
Groetjes
-
Hallo,
Het puntcontactsysteem is gebaseerd op een Frans patent van de toenmalige Franse modelspoorproducent VB. Märklin wilde na de 2e WO zijn export uitbreiden naar de Verenigde Staten, maar stuitte bij die pogingen op grote weerstand van de Amerikaanse liefhebbers van H0 modelspoor, die de middenrail van het toenmalige M-railsysteem niet accepteerden. Daarop heeft Märklin het patent van VB gekocht, en op grond daarvan een (voor die tijd héél duur )railsysteem ontwikkeld op basis van nauwelijks zichtbare puntcontacten (althans op de rechte en gebogen rails). De verkoop van dat nieuwe Märklin-railsysteem (met veel ruimere bogen en slankere wissels) bleek zo ernstig tegen te vallen, dat van een financieel desastreuze situatie sprake was. Märklin heeft toen hals over kop het oude metalen M-railassortiment met "middenrail" volledig omgebouwd naar M-rail met puntcontacten. En dat is daarna héél lang gebleven. Pas veel later kwam als alternatief voor het M-railsysteem het K-rail met een bijna volledig assortiment.
Nog veel later durfde Märklin het aan om het C-rail systeem (puur als vervanger van het traditionele M-rail assortiment) op de markt te brengen. Het zakelijk succes daarvan was onmiskenbaar, maar had een bijgevolg: Niet alleen de gebruikelijke klandizie van het M- en K-rail assortiment bleek geïnteresseerd in dat nieuwe C-rail maar ook modelspoorliefhebbers die hogere eisen gingen stellen aan de omvang van het C-rail assortiment. Märklin reageerde daarop door het op de markt brengen van heel aantrekkelijke slanke wissels (waarbij mede opnieuw gebruik werd gemaakt van een deel van het VB-patent dat voorzag in losse railstukken die noodzakelijk deel moeten uitmaken van de totale slanke wissel)
Bij de ontwikkeling van die slanke C-wissels is toen "iets" niet onderkend of gewoonweg veronachtzaamd: De veel bredere belangstelling voor het nieuwe C-Gleis had tot gevolg dat een kring rondom de traditionele aanhangers van het voormalige M-Gleis verwachtte dat - net zoals bij het K-rail - als "logische" aanvulling op de slanke eenvoudige wissels ook een slank "Engels wissel" (DKW) op de markt zou worden gebracht. En dat zou vanwege de gekozen slanke wisselhoek voor de C-wissels slechts mogelijk blijken te zijn als een deel van de rails/wisseltongen van die dubbele C-kruiswissels naar gelang de stand van de wisseltongen gepolariseerd zou worden. Dat is nodig om een ononderbroken toevoer van de rijstroom mede via de rails/wisseltongen te garanderen.
"Polarisering" van wisseltongen was iets wat Märklin bij zowel bij M- als K-rail te allen tijde zou willen voorkomen omdat daarmee de traditionele eigenschap dat de wisseltongen ook kunnen worden "opengereden als ze niet goed staan" om zeep zou zijn geholpen. Terzijde zij opgemerkt dat indertijd in één geval bij één M-DKW wel polarisering werd toegepast!.
En dat is de stand van zaken tot nu toe. "Weichen Walter" heeft inmiddels aangetoond hoe de polarisering van een slanke DKW zou moeten worden uitgevoerd. Dat is een heel dure grap. Ik weet niet of Weichen Walter een patent heeft aangevraagd en gekregen op de polarisering van puntcontact-wissels. Dat zou de zaak nog meer kunnen compliceren.
Gegroet,
Rob van Kooy
-
Duidelijk verhaal Rob. Grappig is dat C rail eerst een variant op/naast M rail was, zelfde geometrie, alleen van kunststof en uitgevoerd als Alpharailprogramma. R1 wissels, 180mm railstukken en R1 bogen.
Zoals ik al zei, het gaat mij niet alleen om de slanke wissels. Ook een "Hosenträger" of betonnen dwarsliggers is wat naar mijn idee ontbrekend is.
De vraag is dan of daarvoor naast een "gewone" engelse wissel nog een tweede, slanke variant bij moet, of dat daardoor juist het programma weliswaar meer compleet, maar niet meer (dan wel een stuk minder) winstgevend wordt.
Dat vraag ik mij af. Een gehoord argument om voor K rail te gaan, is vaak het ontbreken van een voldoende slank assortiment bij C rail. Wellicht gaan de totale verkopen van C rail wel omhoog met deze wissels erbij.
Over de spijkertjes: die had de beste man met de (bolle) kop boven tussen de biels gespijkerd. De punten staken dus onder de plaat en waren daar met koperdraad aan elkaar verbonden.
Ah, ja, duidelijk. Maar nog steeds erg arbeidsintensief, ik denk dat een rail van bijv. Walter makkelijker geplaatst is.
-
Als het rail materiaal nu niet compleet is en een ander merk heeft wel wat je zoekt, dan stap je toch gewoon over, ipv hier een nutteloze discussie te gaan voeren over het wel of niet winstgevend zijn van een stukje rails.
Mijn hele baan is opgebouwd met C-rails. Ik wil graag een slanke engelsman en wil weten wat de reden is waarom die er niet is.
Nutteloos? Het hele leven is nutteloos, dus waarom deze discussie niet?
-
Als het rail materiaal nu niet compleet is en een ander merk heeft wel wat je zoekt, dan stap je toch gewoon over, ipv hier een nutteloze discussie te gaan voeren over het wel of niet winstgevend zijn van een stukje rails. Groetjes
Allereerst: Dit topic is niet bedoelt als topic om een discussie tussen tweerail en drierail op te starten. Als je komt om Märklin te bashen, te vertellen dat Märklin superieur is, tweerail te bashen of te vertellen dat tweerail superieur is, raad ik je aan nu weg te klikken uit dit topic. Het topic is wel bedoelt om een open discussie te hebben over het railmateriaal voor drierail en eventueel tweerail zonder een waardeoordeel aan een van beide systemen te hangen, als je dat niet kan, klik dan alsnog weg. Ook suggesties tot overstappen op het andere railsysteem worden niet gewaardeerd. Voor veel mensen zal dit, wegens de grote hoeveelheid rollend materieel, geen haalbare optie zijn.
Moet zeggen dat ik het wel een interessant topic vind.
-
Als de productie van iets rendabel zou zijn, dan was het allang geproduceerd. Wij blijven de modelspoorbaan als een hobby zien, maar voor de grote merken is het niets meer en niets minder dan een commerciële markt, Hier geldt vraag en aanbod. Als de vraag zodanig hoog is dat het aanbod rendabel kan worden geproduceerd, dan wordt dat ook geproduceerd. dat maakt juist dit soort discussies verre van overbodig. Producenten en importeurs houden dit soort discussies ook in de gaten. Als zij merken dat een dergelijke discussie speelt en hierbij de vraag omhoog stuwt dan zal de productie eerder reëel worden.
-
Ook een "Hosenträger" of betonnen dwarsliggers is wat naar mijn idee ontbrekend is.
Dag Laurent,
Op zichzelf is het construeren van C-rail met betonnen dwarsliggers natuurlijk geen enkel probleem, maar meestal bedoelt de klant dan flexibele C-rail met betonnen dwarsliggers. Zoals je wellicht bekend is heeft Märklin het patent aangevraagd en inmiddels verkregen voor het construeren van flexibel C-Gleis. Onmogelijk is het dus niet, dat zo'n flexibel railstuk (en wellicht zelfs ook nog met "betonnen" dwarsliggers) uiteindelijk komt. Milieutechnisch is er misscien nog wel een "probleempje" vanwege de soepelheid die de kunststof bedding moet hebben en dat vereist het gebruik van in kinderspeelgoed verboden weekmakers. Maar wellicht heeft BASF daar al wat op gevonden.
De Hosenträger is geheel andere koek. Het is uiteraard zondermeer technisch mogelijk zo'n combinatie van vier wissels en een kruising "uit één stuk" te construeren (wat je bij 2-railproducten dan ook regelmatig ziet) zij het dat zo'n groot (en ongetwijfeld duur) railstuk in C-rail uitvoering met z'n kunststof bedding dan zo stevig moet zijn uitgevoerd dat het niet doorbuigt of eventueel zelfs breekt.
Wat er bij zo'n Hosenträger nog allemaal technisch en zelfs commercieel om de hoek komt kijken is een lang maar mij goed bekend verhaal dat ik hier nu niet neerschrijf om in hemelsnaam maar niet off topic te geraken. Het is overigens een heel interessante aangelegenheid!
Gegroet,
Rob van Kooy
-
"Polarisering" van wisseltongen was iets wat Märklin bij zowel bij M- als K-rail te allen tijde zou willen voorkomen omdat daarmee de traditionele eigenschap dat de wisseltongen ook kunnen worden "opengereden als ze niet goed staan" om zeep zou zijn geholpen. Terzijde zij opgemerkt dat indertijd in één geval bij één M-DKW wel polarisering werd toegepast
Dit zie ik niet helemaal voor me. Waarom zou je bij het Märklin systeem iets moeten polariseren?
-
Dit zie ik niet helemaal voor me. Waarom zou je bij het Märklin systeem iets moeten polariseren?
Het gaat daarbij om de 'kruising' van een railstaaf (van de beweegbare wisseltong) met de puntcontacten. De railstaaf moet dan in de niet-bereden stand een onderdeel worden van de reeks puntcontacten. Dit om een goede stroomtoevoer naar de sleper onder de loc te waarborgen. In sommige gevallen is een lange onderbreking in de puntcontactenreeks niet toelaatbaar wegens de beperkte lengte van de sleper.
-
Zo mis ik nog altijd een K-rail-kruising met een hoek van 2 * 14 graden en 26 minuten, dus totaal 28 graden en 52 minuten. In het C-railsysteem is wel een dergelijke kruising, dus ik zie niet in waarom/waardoor het bij het K-railsysteem niet kan.
-
Wat ik met CAD maatvoering bedoelde (op de vorige pagina) is de trend die je bij 2 rail ziet van bijna identieke boog stralen (r2 van ongeveer 420mm) bij alle fabrikanten. Terwijl er vroeger veel meer pas stukjes in het assortiment zaten.
-
Inderdaad Martin,
De sleper is meestal te kort om een puntcontact buiten het wybertje van de kruisende rails in een slanke DKW en een puntcontact binnen het wybertje te overbruggen. Ik had eigenlijk van Klaas verwacht dat hij dat wel wist. Bij die stokoude M-DKW was dat - als die op "rond" stond - ook de reden. Die polarisatie was een puur mechanische zaak van een verschuivend palletje dat bewoog bij het omzetten van de DKW van "rond" op "rechtdoor" en andersom.
Gegroet,
Rob van Kooy
P.S. voor de "onwetenden": een wybertje is een lekker zout dropje in de vorm van een parallellogram.
-
Terwijl er vroeger veel meer pas stukjes in het assortiment zaten.
Hallo,
Als je braaf met het voorhanden zijnde assortiment rails cirkelvormige banen of langwerpige banen bouwt dan blijf je gewoonlijk in het grid. Maar als je meer "avontuurlijk" met je baanaanleg bezig bent dan zal je merken dat je wel degelijk dan wel door de fabrikant geleverde passtukjes nodig hebt dan wel zelf uit voorhanden rails die passtukjes op lengte zaagt. Meestal is het wel zo goedkoop om passtukjes zelf te maken. Een passtukje van de leverancier is meestal bijna net zo duur als een hele rail! Dan denkt de berekenende modelbaaneigenaar meestal wel even na.
Gegroet,
Rob van Kooy
-
Ik had eigenlijk van Klaas verwacht dat hij dat wel wist.
Ik weet wel veel, maar niet alles. 8)
-
Wat ik met CAD maatvoering bedoelde (op de vorige pagina) is de trend die je bij 2 rail ziet van bijna identieke boog stralen (r2 van ongeveer 420mm) bij alle fabrikanten. Terwijl er vroeger veel meer pas stukjes in het assortiment zaten.
Beantwoord dit (http://wiki.3rail.nl/index.php/Bestand:K-cirkel-geometrie-2.png) en dit (http://wiki.3rail.nl/index.php/Bestand:C-rail-boog_maten.jpg) je vraag?
Op zichzelf is het construeren van C-rail met betonnen dwarsliggers natuurlijk geen enkel probleem, maar meestal bedoelt de klant dan flexibele C-rail met betonnen dwarsliggers. Zoals je wellicht bekend is heeft Märklin het patent aangevraagd en inmiddels verkregen voor het construeren van flexibel C-Gleis. Onmogelijk is het dus niet, dat zo'n flexibel railstuk (en wellicht zelfs ook nog met "betonnen" dwarsliggers) uiteindelijk komt. Milieutechnisch is er misscien nog wel een "probleempje" vanwege de soepelheid die de kunststof bedding moet hebben en dat vereist het gebruik van in kinderspeelgoed verboden weekmakers. Maar wellicht heeft BASF daar al wat op gevonden.
Persoonlijk denk ik dat je al een heel eind zou zijn als eens de standaardstukken, dus de bogen en rechte rails, als betonnen dwarsligger (en eventueel een lichtere kleur bedding) uitgeleverd zouden worden. Persoonlijk zie ik flexibele C rail niet echt als een haalbare optie. Niet met de huidige bedding, wellicht iets flexibelers, al dan niet later weer onder je flexrail te plakken (het is immers bij ProfiGleis van Fleischmann ook gelukt flexrail in het assortiment te brengen).
De Hosenträger is geheel andere koek. Het is uiteraard zondermeer technisch mogelijk zo'n combinatie van vier wissels en een kruising "uit één stuk" te construeren (wat je bij 2-railproducten dan ook regelmatig ziet) zij het dat zo'n groot (en ongetwijfeld duur) railstuk in C-rail uitvoering met z'n kunststof bedding dan zo stevig moet zijn uitgevoerd dat het niet doorbuigt of eventueel zelfs breekt.
Ik denk dat je zo'n railstuk ook in twee delen moet uitvoeren, halverwege doorgezaagd, zodat je met transport en dergelijke niet in de problemen komt. Dat geeft je ook de mogelijkheid om voor de toekomst nog versies te ontwikkelen met bijvoorbeeld een Engelsman erin. Verder moet je, vind ik, nog steeds rekening houden met het feit dat je ook je 2rail C programma kunt uitbreiden. Ik spiek wel eens mee op bijvoorbeeld Stummi's en zie dat daar regelmatig 3rail stukken worden omgebouwd. Verder is ook op Stummi's de nodige huisvlijt te zien: Halve Engelsmannen (had ik die al genoemd?), slanke driewegwissels, de reeds genoemde Hosenträger en ga zo maar door.Als je braaf met het voorhanden zijnde assortiment rails cirkelvormige banen of langwerpige banen bouwt dan blijf je gewoonlijk in het grid. Maar als je meer "avontuurlijk" met je baanaanleg bezig bent dan zal je merken dat je wel degelijk dan wel door de fabrikant geleverde passtukjes nodig hebt dan wel zelf uit voorhanden rails die passtukjes op lengte zaagt. Meestal is het wel zo goedkoop om passtukjes zelf te maken. Een passtukje van de leverancier is meestal bijna net zo duur als een hele rail! Dan denkt de berekenende modelbaaneigenaar meestal wel even na.
Nou moet ik zeggen dat ik, ondanks het feit dat ik nog steeds "tapijtrijder" ben, ik wel aardig uit kom met het leggen van baantjes. speelt waarschijnlijk ook mee dat je ook C rail nog steeds wel enigszins kan wringen, zeker als ze los liggen.
Laurent
-
Nou ja, feit is dat ik eigenlijk alleen railsystemen ken met betonflex. Andere railstukken worden nooit met betondwarsliggers uitgevoerd, althans ik ken ze niet. Daar zal wel een commerciële reden voor zijn. Peco heeft wel een setje wissels.
Flex moet ook voor C-rail goed mogelijk zijn. Niet alleen Fleischmann profi, maar ook Roco Geoline en het oude Rocoline met bedding hebben een flexrail.
-
Maar zelfs die betonflex is er compleet niet in het gehele Märklin assortiment.