Schuifdakwagen in Spoor 0 (nul)

[FritsT]

Sorry, nog een belangrijk constructief punt moet echter nog wel worden uitgevoerd.


de dakopbouw moet er nog op, maar NIET zo.

Als de verbinding plat zou zijn geweest, prima. Hier is dat niet zo en de dwarsverbinding zorgt voor een groot optisch probleem door de zijwanden uit elkaar te drukken.


Om dit op te lossen kan je, net zoals aan de onderzijde, diverse verbindingen maken. Ik heb het opgelost door over de gehele zijwand een profiel van 6x2 mm te solderen.

zowel profiel als binnenzijde van de bak zijn voorvertind en daarna (Ja, Huib... daar heb je ze weer) de klemmen. Vloeimiddel er overheen en de vlam er over. Klemmen wat vaster draaien en herhalen. Vast zit de boel.


uitgevloeid soldeer even wegschuren voor het "mooi".

Nu kan de daksteun zonder gevaar worden geplaatst.

Wel precies in het midden!!!. Lang leve de schuifmaat.
Jammer dat de steun niet iets langer was en omgebogen aan het eind zodat je een mooi soldeervlak tegen de binnenwand hebt. Klein puntje van kritiek op de constructeur.
Overigens zijn dit soort constructies wel heel eenvoudig zelf te maken en het gat in het midden is ook niet moeilijk.

Als voorproefje voor het detailwerk:

[Pauldg]

Mooi hoor Frits,

Ik kan in de draad alleen het merk van de kit niet terugvinden. Wie maakt dit en voor welke tegenprestatie?

Paul

[e_p]

hoewel Frits dapper doorbouwt is het in ieder geval niet een topkit

[FritsT]

@ Paul.
Het doet er helemaal niet toe als er een naam van de producent/constructeur genoemd wordt. Het gaat om de tips en trucs en het beoordelen van een kit.

@EP.
topkit.. niet helemaal, maar absoluut ook niet slecht. Ik heb kits gezien die je direct in de prullenbak behoort te gooien.
Verder wil ik laten zien dat met enige moeite je er toch iets van kan maken. Net zo'n verhaal als mijn Class 66.
----------------------------------------------------------------------------------

Vanavond aan de slag met het dak.

Eerst de glijgoten. Dat zijn L-vormige onderdelen die, weliswaar horizontaal met pen/gat verbindingen te positioneren zijn, maar vertikaal is er geen enkele steun om te solderen.


Het probleem.


De oplossing......... een plaatje Aluminium.
Eerst even met de slijpmachine afgeslepen tot de exacte dikte binnenin de goot en daarna als steun tussen goot en bak tijdens het solderen gebruikt. De truc ligt daarin dat aluminium niet/moeilijk te solderen is en daarvan maken we hier dus gebruik. Ieder nadeel heeft zijn voordeel.

Vanzelfsprekend eerst schoonschuren, voorvertinnen, vloeimiddel en met vlam en bout het soldeer daar extra aanbrengen waar nodig en laten vloeien. Daarna met de glasvezel weer schoonpoetsen.

Nu het dak zelf.


De tekening.
Hoe en waar moet nu toch het dak en de zijkanten daarvan?
Duidelijk is het niet echt.

Meneer Marklin deed het makkelijker, en maakte het schuifdak uit een enkel stuk. Wel gelijk een indruk hoe het moet komen te zitten.


Volgens de tekening soldeer je de zijkanten tegen de goot en het dak ergens daar bovenop. Kans op kieren. Dit is dus niet de methode.
Zijkanten dus eerst aan het dak zetten en daarna aan de bak. Maar dat is niet makkelijk omdat er geen haakse hoeken zijn en geen pen/gat verbindingen.



maar de modelbouwer denkt altijd aan een praktische oplossing en zal die vinden ook.


dan maar zonder aan te drukken, maar wel onder 90 graden, aan elkaar proberen te krijgen en daarna  stukje voor stukje corrigeren tot de randen samen vallen.

Dus beide onderdelen dik voorvertinnen en tegen elkaar plaatsen. Vloeimiddel en vlammen.
Resultaat.... mazzel of geweldig. Noem maar wat je wilt. Zowat in een keer goed. En enkele kleine corrctie.  Op de bewuste plek weer vloeimiddel. wat aandrukken met "iets" en vlam voor 1 seconde. Ploing en het schoot op zijn plek.





En dan weer het resultaat.
Het dak paste perfect. Pluspunt voor de constructeur. Goed uitgemeten.

[Ferry van der Meij]

Frits,

Volgens mij is hier een pluspunt voor de bouwer meer op zijn plaats. Als ik lees wat een onduidelijkheden er zijn/waren en hoe jij het hebt opgelost dan kan ik alleen maar mijn petje daarvoor afnemen.
Prachtig werk.

Ferry

[FritsT]

Een lastig werkje:


strips en profielen over een bepaalde lengte OP een plaat solderen geeft veelal kieren. Kijk maar eens goed bij de bovenste loopplank.
Deze kieren/gaten gaan ook echt niet dicht door de lak bij het aflakken. In tegendeel. je ziet ze nog sterker.
Je kan kiezen:
1. plamuren of
2. dichtsolderen.


Meer soldeer opbrengen en de boel "warm" platdrukken.... net zo min resultaat als gewoon dun solderen. Je moet echter wel veel meer vijlen en polijsten.


Na het weghalen van de overtollige soldeer, is er met 140 graden soldeer (dat vloeit vanzelf mooi naar binnen) dichtgeplamuurd. Niet met 180 graden soldeer, want dan komt je onderdeel weer los. Het luistert allemaal erg nauw. Niet teveel verwarmen dus.
Hier zie je dat ik nog een klein stukje links boven moet doen.

[FritsT]

Volgend werkje...  de deuren.


De drie onderdelen.
-stijl
-pen
-scharnieren
Vanzelfsprekend moeten de deuren kunnen bewegen. Dat wordt passen en meten en als er gesoldeerd moet worden dan heeeeeeeeel voorzichtig, anders zit het scharnier vast.


Ruimertjes.. onmisbaar bij werkjes waar de diameter van gaten tot op de 1/100 mm goed moet zijn.
Waar te krijgen? Veel modelbouwwinkels en Fohrmann (heb je ze weer).
Met de ruimer maak je de bovenste opening van het scharnier net, maar dan ook net, ietsje ruimer als de pen. De deur moet alleen draaien en niet schommelen. Dan sluit de hele boel nooit mooi.


In mijn enthousiasme had ik de stijl al geplaatst. Toen zag ik dat de pen van de scharnier een afmeting had die nooit tussen de goot en bovenkant scharnier zou passen. Wat is messing dan een makkelijk materiaal. Loshalen, schoonmaken en opnieuw beginnen.
 

[FritsT]

Aan een zijde is  de deurpartij gereed. Nog wel de trap en wat andere onderdelen, maar de deuren hangen en.... funktioneel.





Eerst zijn de scharnieren aan de deur gesoldeerd en daarna de deur aan de stijl bevestigd. De stijl voorgvertind en het geheel aan de wagenbak gesoldeerd. Kieren weer met 140 graden soldeer weggewerkt. Als laatste is de onderzijde van de pen van de scharnier met miniem Purine ingevet en met een miniem klodderje soldeer en niet langer dan een halve seconde met de hete bout aangetipt. Net voldoende om het soldeer te laten smelten en niet door te laten vloeien naar de beweegbare delen van de scharnier. De pen kan zo niet meer bewegen en verloren worden als je de wagen op zijn  kop houdt
Het sluitmechanisme is gewoon vastzetten van de vertikale stang.
De "horizontale" grendel zit los/dichtgeknepen aan een pennetje aan de vertikale stang. Goed gietwerk!!!.

[Pauldg]

Mooi hoor en - ik geef het toe - erg leerzaam. Werkende schanieren, toe maar! Je gaat trouwens erg hard. Ik vermoed dat je geen drukke baan combineert met kleine kinderen... 

[FritsT]

en wat gaat er met dat  "leerzame" gebeuren.. Hopelijk werkt het niet alleen leerzaam , maar ook aanstekelijk.

en off topic... ik heb geen kinderen, maar ben ook druk met andere zaken.
Met name de avonduren vindt ik lekker om te bouwen en dat zijn er genoeg om bv een deurpartij van 30-60 minuten af te krijgen. En TV kijken is niet mijn favoriete bezigheid.
Motto: gewoon aan de slag en gaan met die messing banaan.

Nog ongeveer 4 uur te gaan vandaag, dus wie weet wat er nog meer aan de wagen gaat gebeuren.

[Pauldg]

en wat gaat er met dat  "leerzame" gebeuren.. Hopelijk werkt het niet alleen leerzaam , maar ook aanstekelijk.

Wees maar niet bang hoor, ik heb nog nooit last gehad van zaag- of soldeervrees. Ik houd van bouwen. Kopen is voor watjes (sorry).  Ik ben momenteel druk bezig met de voorbereidingen voor de Pec. Binnenkort in dit theater.....

[1795]

Toch altijd wel mooi te zien, een model zien ontstaan.

[FritsT]

De wagen is zowat klaar. Vandaag nog wat onderdelen aangezet, maar daar valt weinig spannends over te vertellen.

De Franse wagen heeft geen seinijzerhouders op de hoeken. De Duitse wel. De aangebrachte gaten moesten dus nog wel even worden gedicht.
Gat van 1 mm, dus niet dicht te solderen. Oplossing: draad van 1 mm voorvertinnen en in het gat solderen. Afknippen en gladvijlen en klaar. Lijkt makkelijk, is het ook.

Nu alleen nog het onderstel, maar dat is routine werk. Ook alleen maar onderdelen aanzetten.
Als je ziet hoeveel wagens ik nog moet spuiten, zal dit met deze wagen niet anders gaan en zal daar enige tijd over heen gaan. Laten we daar maar niet opwachten in dit draadje.

Ondanks wat problemen met de constructie bij het begin, vind ik dit een heel erg acceptabele kit. Maatvoering is goed.  Wat mij betreft een dikke voldoende.

Ik kijk uit naar een bouwverslag van een van de "aangestoken" lezers van dit draadje.
Bedenk... je doet het nooit fout. Je doet het voor de lol en van je fouten leer je.

Wat deed ik in deze kit fout....
Gisteravond te lang doorgegaan en een scharnier (gietstuk) gebroken die te strak gesoldeerd zat en door de deur voor de zoveelste keer te ver te openen.... Knap. Van 1,5 x 0,3 mm strip een nieuwe gemaakt door de strip rond een boortje van 0,8 mm te draaien en af te knijpen. Dan maar geen pinnentje voor de positie maar gewoon secuur vastzetten. Daarna toch tevreden (maar laat) naar bed.

Komende week verwacht ik de kit van de Oppeln van Paul Petau.
https://forum.beneluxspoor.net/index.php?topic=7120.0#new

[FritsT]

Nagekomen:

De onderdelen van de  kit zijn opgebruikt.
Nu gaan we "Superen".


De sluitmechanisme van de kopwand.


Hier moet het gaan gebeuren.
Bij de rode pijlen zitten echter onderdelen (dichtgemaakte kopwand of fantasie i.v.m. het weglaten vn dit onderdeel?) die in de weg zitten.


Met de minislijpschijf weg weggevijld. Had ik eerder moeten bedenken. Was makkelijker geweest.


Het gietdeel met alle benodigde componenten... mazzel, had ik uit een eerder project over. Wie wat bewaard heeft wat.
De stang was er nog niet.
Met een rond tangetje een draad buigen....vergeet het maar en als je het niet wilt vergeten, probeer het maar. Niks wordt symetrisch en van gelijke afstanden. Iets ronds op de draad en een flinke klap... niks. Enz. enz. enz.


Persen dus.
Boortje omgekeerd in de boorkolom en de draad goed platdrukken zodat die niet in zijn geheel tussen de bankschroef verdwijnt.
Ook nog een haakse hoek aan de draad, want dan zie je dat iedere "pers" in dezelfde richting gaat.


en na wat keren persen (het gaat bij mij ook niet altijd in een keer goed) komt er zoiets als dit.


Het resultaat.
Ondertussen is het model ook nog even door de Carwash (zandstraler) gehaald. Kan ik voordat er gelakt wordt controleren of alles wel goed strak en soldeervrij is geworden.

[1795]

Komende week verwacht ik de kit van de Oppeln van Paul Petau.
https://forum.beneluxspoor.net/index.php?topic=7120.0#new

Ik ben heel benieuwd, en kan (bijna) niet wachten.

Ik moet zeggen, dat het me wel een beetje verbaasd (vale een beetje tegen??) dat je zo'n kit/model nog kunt/moet superen!!