Treinbaan ontwerpbedrijven

[Falcon10]

Oef, beetje opluchting over de reacties

Hoe moet ik het juist omschrijven : Op zich heb ik wel de inspiratie ( heb al paar treinplannen uitgetekend in oa SCARM en hier op het forum gezet ), doch bij elk heb ik het gevoel dat er "iets mist", of dat het toch niet helemaal waarheidsgetrouw is, te "gemaakt" is etc.
En je krijgt dan wel dikwijls de opmerking : leg de sporen eens niet horizontaal met de rand van de baan, leg eens een zachte bocht in de baan, ..... maar je blijft op een zeker "dit klopt nog altijd niet" gevoel zitten.
Als ik dan kijk naar bv plannen van wijlen Rolf Knipper ofzo in oude MIBA's, ja, die kloppen als een bus, daar heb ik dan ook een deel van men laatste SCARM baan op gebaseerd, en toch klopt het plaatje niet.

En ben het eens dat het een hobby is, en dat je al bouwend je baan verder wat aanpast hier en daar, verbeterd, maar je basis kader waar je baan komt op te liggen, je schaduwstation eronder, moet toch wel eigenlijk vanaf de eerste keer correct zijn, want als je in-uitgangsspoor van bv dit schaduwstation compleet verkeerd ligt met wat je achteraf aanpast op je rijbaan, kan je heel het boeltje weer afbreken. Voor een baantje van 4x2 meter kan dat nog wel eens lollig zijn, maar als je een ganse kamer/zolder/kelder ter beschikking hebt, dan is die lol al een stuk minder. En laten we ook eerlijk zijn, je kan wel een deel hout/elektriciteitskabel etc recupereren, maar een boel zal te kort zijn, beschadigd, en is rijp voor de vuilbak en mag je opnieuw aanschaffen en ik moet nu wel niet elke dag boterhammen met choco eten, maar de hobby kost al voldoende, we moeten dan ook voor de grondstoffen om de baan te maken ook niet het geld door de ramen buiten smijten omdat we plots het ideetje hebben van : laten we hier nu op de baan nog snel even een steenkoolmijn met goederenemplacement bijbouwen !

Dus ja, zoals hooidonk hierboven ook aangeeft : ondertussen woon ik 10 jaar in men huis, menig treinplannen gemaakt, ondertussen veel beurzen gedaan, ideeën opgedaan, fotos getrokken, maar je komt niet verder dan de tekentafel omwillen van de redenen hierboven.

En op een gegeven moment kom je dan beetje tot de constatatie die ik nu heb : misschien maar eens met iemand om de tafel gaan zitten die het ontwerp voor jou wil doen, naar jou wensen ( en je zal toch iets van compromis moeten maken, want en een stoomdepot, en een groot station, en een groot rangeerterrein, en en en is nu eenmaal onmogelijk ( tenzij je een grote loods/hangaar ter beschikking hebt ) ),  of gewoon concluderen dat je gewoon een stom ovaaltje maakt waar je treinen op kunnen rijden, want anders begint je vrouw helemaal gek te worden van al die treinen op zolder die gewoon in hun doos blijven liggen

[Patrick1975]

Heel herkenbaar Wij, mijn zoon en ik zijn nog niet zo lang bezig.
Je begint met een ovaaltje, en dan wil je meer. Inderdaad beurzen bezoeken. Je koopt alles wat je mooi vind
Tot dat je het woord epoche en thema hoort... Spullen weer in de verkoop.
Plannen maken, tekenen, de prullen bak in, weer tekenen en weer de prullen bak in.
Ook beurzen, banen, verenigingen bezoeken en inderdaad ook miba's en boeken van Rolf Knipper lezen.
Tot conclusie gekomen, dit word het niet.
Nog eens na gedacht over de beschikbare ruimte en toch maar begonnen eerst "rails'' in de vorm van afplakband op geplakt.
Daarna de rails gelegd. Het begint te zinnen en krijg er ook plezier van.
Ik kan me goed voor stellen dat men dit gaat uit besteden. Nu , ik een plan heb en het helemaal voor me zie, bouw ik wel verder.
Echter ik besteed het digitaliseren van de loks uit, dat is niet mijn ding. De wissel besturing, heel eenvoudig met de groene schakelkastjes van Fleischmann.. Waarom? Elektronica is niet mijn ding! Verder ben ik wel achter, doe wat jij wilt, want jij moet er plezier aan beleven.
Succes met je ontwerp

Gr.Patrick

[tothebeach]

Als ik het zo lees lijkt me het probleem minder te zitten in het ontwerp, dan in het afwegen van de keuzes. De beschikbare ruimte is beperkend dit in tegenstelling van het beschikbare materieel dat je kunt kopen. Ik zie dat veelal terug in de modelbanen die twee of meer thema's hanteren. Vaak zijn het combinaties van modern bedrijf en museumbedrijf. Het jammere van deze keuze is, dat de baan vaak niet verder komt dan het houtstadium met hier en daar een gebouwtje.

Parkeer eens al het gekochte materieel in een vitrinekast en laat het daar eens staan. Pak dan eens 1 tot 3 loks, een drietal rijtuigen en het dubbele aantal goederenwagons en een zestal wissels en wat rails. Ga daar eens gewoon mee spelen, zodat je het gevoel voor ruimte, treinbewegingen en sfeer krijgt. Leg het op een plank en kleedt het wat aan. Of ga je dan verdiepen in het automatiseren. Of wat dan ook. Dit baantje kan je afmaken binnen een redelijk beperkte tijd. Het is niet de combinatie van alles wat je wilt, maar het is wel een begin.
Later kan je dit baantje weer afbreken en een nieuwe maken, die weer een andere sfeer oproept. Maar het begin is klein. Dan wordt het haalbaar en overzichtelijk. Volgens mij kan iedereen wel ontwerpen en bouwen, maar zit het probleem in de beperkingen die je keuzes opleveren. En daar kan geen professionele ontwerper je bij helpen.

Groet,
michel

[Patrick1975]

Tja, daar zeg je wat Michel, denk dat je wel een punt hebt
Gr.Patrick

[clickmaniac]

[...] Volgens mij kan iedereen wel ontwerpen en bouwen, maar zit het probleem in de beperkingen die je keuzes opleveren. En daar kan geen professionele ontwerper je bij helpen.
[...]

Hmmn dacht het toch niet. Niet iedereen is architect, en niet iedereen kan netjes tegels zetten. Belangrijker in dit geval: niet elke architect kan met "mensen" overweg, laat staan dat hij / zij iets kan met andermans (te vage!) wensen. De beste gaat samen met jou aan tafel zitten en langzaamaan via weloverwogen keuzes het aantal opties kleiner maken. Dit zal inderdaad wat geld kosten, maar, het stond laatst ook in de krant, geld uitgeven aan mensen die iets voor je doen waar je zelf geen zin in hebt (schoonmaken, baanplan ontwerpen etc) levert per euro het meeste geluk op, namelijk tijd waarin je iets kunt doen wat je wèl leuk vindt.

[tothebeach]

Misschien ben ik dan een natuurtalent, maar mijn ervaring is dat ik leer door te proberen. Dat geldt voor de modelbaan, maar ook bijvoorbeeld bij het opknappen van ons huis. Toen we er aan begonnen konden we behangen (met moeite), schilderen en schroeven. Nu kan ik ook plafonds plaatsen en stuken. Dit heb ik geleerd door het te doen, want aan mijn studie (theologie) heeft dat niet gelegen. Het gaat misschien niet zo nauwkeurig en snel als een professioneel bouwer, maar de resultaten zijn bevredigend. Volgens mij geldt dat zeker ook voor een hobby.
Samenwerken, zoals bijvoorbeeld op dit forum, maar ook modelbouwers onderling, kan een beter resultaat opleveren. Dat ben ik met je eens. Maar het kan ook een geheel andere kant op gaan, namelijk dat een adviseur niet altijd even goed open staat voor een ander concept. Het past niet in zijn straatje, er zijn andere belangen in het spel, misschien is de adviseur niet creatief, aspecten die het gehele proces ten nadele kunnen beïnvloeden. En dan kan het zomaar gebeuren dat je een product creëert dat niet bij je past.

maar, het stond laatst ook in de krant, geld uitgeven aan mensen die iets voor je doen waar je zelf geen zin in hebt (schoonmaken, baanplan ontwerpen etc) levert per euro het meeste geluk op, namelijk tijd waarin je iets kunt doen wat je wèl leuk vindt.

Hoewel het in de krant stond heb ik hier ook mijn vraagtekens bij. Het past wel bij de huidige leefstijl, maar ik vraag me af wat beter smaakt: de lok die je ter reparatie naar de vakman stuurt of die eerste overwinning van een eigen reparatie

Groet,
Michel

[Whis]

Of je nou zelf een ontwerp maakt of dat laat doen zit de crux er volgens mij in om een stap terug te doen c.q. een slag dieper na te denken over je wensen en mogelijkheden.

Lance Mindheim (die ook in opdracht banen ontwerpt en bouwt) heeft een aantal m.i. aardige blogs hierover geschreven:
http://lancemindheim.com/2015/09/hitting-the-target-of-design-success/
http://shelflayouts.com/2016/04/layout-planning/
http://lancemindheim.com/2014/01/layouts-fail-three-headed-monster/
http://lancemindheim.com/2015/12/capturing-the-essence-of-a-place/

Anyway, my two cents.

- Wieger

[dh3201]

Tussen de uitersten (baan helemaal zelf bedenken en baan helemaal door een ander laten bedenken) zijn er natuurlijk ook nog tussenoplossingen:
Bedenk zelf een basis voor je baan en toon dat ontwerp hier zodat anderen daar suggesties voor aanpassingen en of verbeteringen op kunnen geven.

[Falcon10]

Bij mij is het niet dat ik niets aan de baan zelf wil doen, maar het is het grondplan, men basis die ik eigenlijk zou nodig hebben.
Eventueel zou ik een soort bouwpaketten nog kopen die je enkel nog in elkaar steekt, maar vervolgens het leggen van de baan volgens het baanplan, elektriciteit, landschapsbouw etc, wil ik allemaal zelf doen.

Maar, het baanplan zelf is natuurlijk hetgene wat ik zou willen laten maken.

[Wim1969]

Pak een goed bestaand banenplan uit een boek, en hou het simpel

[rhberk]

Waarom bouw je niet iets na vanuit de werkelijkheid: http://www.sporenplan.nl/
Hier kun je een heleboel voorbeelden vinden uit diverse landen; hoef je alleen nog maar het schaduwstation erbij te verzinnen.........

[Arbhin]

Wanneer je niet uit een idee komt, of je hebt teveel ideeën waar je geen hout van kunt maken, is het handig om met een paar hobby genoten je ideeën te bespreken. Vaak kom je zo toch tot goede ideeën waar je wel iets mee kunt.
Open een draadje met je vraag hier op BNLS forum, of vraag via PM iemand om hulp.
Het helpt om er met iemand over te praten, dat geldt voor de meest schrijnende gevallen, maar ook met hobby dingen.
Iedereen heeft eigen ideeën en ervaringen die jou met je vragen nieuwe inzichten kunnen verschaffen waardoor je uiteindelijk toch een conclusie voor jezelf kunt maken.

Mocht het met ontwerpen niet lukken, zijn er genoeg mensen bereid om middels diverse programma's of simpel papier en potlood ideeën aan te dragen, waaronder ondergetekende...
Ook deze ideeën kun je naast je neerleggen voor je eigen ding, uiteindelijk is het natuurlijk allemaal aan jezelf.

Groet,
Arbhin