De deelnemers praten gezellig met elkaar, het rijdt niet eens allemaal vlekkeloos en indien wel dan zit men met de armen over elkaar. Vroeger was er een enorme bedrijvigheid (misschien kwam dat ook wel omdat het digitaal rijden nog niet zo in was) maar men was ook enthousiaster naar het publiek toe.
Ik kwam dit artikel een tijdje geleden tegen. (Het gaat dan geloof ik vooral om die Amerikaanse banen maar toch)
Maar daar zitten ook mensen bij die het eng vinden om aangesproken te worden