Wie is Hans Reints

[Hans Reints]

Het is in de zomer het jaar onze heren 1961 als mijn vader op school ontboden word om over de toekomst van zijn oudste zoon te praten. Het is het jaar waarin ik mijn 15e verjaardag vier, en voor Machinebankwerkeraan de Ambachtsschool, beter bekent als de LTS aan de Galgkade in Vlaardingen, ”studeerde” . Volgens de school was het voor alle partijen beter als ik mijn passie, de scheepvaart en de zee, zou gaan volgen en de opleiding van Machinebankwerker aan de LTS zou afbreken. Volgens mijn leraar, en daar was mijn vader het mee eens, is er op dit moment geen land met bovenbedoeld persoon te bezeilen. Wel is de leraar is er heilig van overtuigd dat dat in de toekomst wel weer rechtgetrokken zal worden. (Hoe een vooruitziende blik had deze man!) Het is dat ik toen niets in te brengen had, Mond dicht en door eten!,en toch nog het nodige ontzag voor mijn ouders had, anders was ik bijna clandestien met de “vloot” op haringvangst (teelt) gegaan. Natuurlijk werd ik thuis verre van deze conversatie en genomen beslissingen gehouden. Ergens onder het avondeten vertelde mijn vader ineens dat hij voor mij bezig is was om een plekje bij een van de Rotterdamse rederijen te vinden. Mijn Pa kreeg iedere keer te horen dat er voor mij als brildrager, geen carrière  in de dekdienst was weggelegd. (Hoe anders kan het lopen!) Op het matrozen opleidingsschip “de Nederlander”, de opleiding Bark van de Rotterdamse Lloyd, bij van NieveldGoudriaan en bij de interne opleiding van de HAL was van wegen het bri ldragen geen plaats voor mij. De bril zat danig in de weg. Daar mijn ouwe heer bij Shell Pernis werkte probeerde hij het eens via deze weg bij Shell Tankers. En zowaar, ik kon als “Jongen Algemen Dienst” een mooi woord voor ketelbinkie, terecht bij Maatschappij La Corona in Den Haag. Zij behartigde de bemanningszaken voor Shell tankers in Nederland. Ik moest mij in juli melden op het kantoor van Shell Tankers aan het Hofplein in Rotterdam. Officieren door de voordeur, de rest van het gepeupel door de achterdeur van de kelder en via een kale trap naar de wachtkamer op de 1e verdieping. Hier moest je wachten tot dat het luikje in de wachtkamer werd open gedaan en jij je verhaal kon doen waarvoor je kwam.
Eerst Monsterboekje halen bij de Waterschout op het Eendrachtplein, keuren en prikken bij dokter Borree in de Maasstraat en dan weer terug met lijn 5 van de RET naar het Hofplein
Op 7 augustus ’61 was het dan zover. Volgens de tekst in het gekregen telegram, ja hele oude mensen weten nog wel wat of dat is, stond dat ik mij de volgende dag bij de werf van de ADM aan de Meeuwenlaan in Amsterdam, moest melden. Hier lag de 18000 tons tanker “ mts Kryptos” op mij te wachten. Het grote avontuur was eindelijk begonnen. Samen met buurmeisje Tineke heeft mijn Moeder, die het er heel erg zwaar mee had dat ik voor lange tijd van huis ging, mij met de trein naar Amsterdam gebracht.
Na het monsteren droeg de 1e stuurman de Bootsman en Hofmeester op om mij aan boord wegwijs te maken. In de Midscheep bij het kantoor van de hofjood kreeg ik mijn linnengoed en bestek. Je moest er wel voor tekenen en na de reis weer inleveren. Ontbrekende stukken werden in rekening gebracht! Hierna  wees de Boskikker mij mijn hut aan. Deze hut was helemaal achterin, voor bij de stuurmachinekamer en schroef gelegen. Als “ketel” voor de matrozen, stokers en olielieden werd je iedere morgen om vijf uur gepord, half zes beginnen, dienstgangen, wasplaatsen douches en WC’s schoonmaken, zorgen dat de dagelijkse rantsoenen werden opgehaald, dat er om kwart over zeven koffie, thee, koffiemelk, brood en opsnit is. Tafels dekken voor half acht en acht uur, tafel lopen, opruimen, afwassen en er voor zorgen dat er voor het pikheet van kwart voor tien weer kokkie en thee is. Om elf uur tafels dekken voor het Middageten. 1e tafel half twaalf, en de tweede tafel om twaalf uur en half een. Opruimen, afwassen en zorgen voor pikheet van kwart voor drie. Hierna volgde dat het hele ritueel nog eens voor het avondeten zodat je rond half acht eindelijk wat tijd voor je zelf had. En dat alles voor 64 gulden bruto per maand!! En zeven dagen in de week. Na een reis van dik een jaar afgemonsterd in Pernis en een paar weekjes verlof gelopen. Het geld is zo op en wat moet je dan aan de wal? Na drie dagen in Pernis bijgewerkt te hebben op de “Kopionella” gemonsterd als koksjongen en een paar snelle oversteken gemaakt naar de Carib en de PG om daarna een maandje aftopboot in Nigeria/Fernandoo Poo te spelen. Na aankomst in Pernis opnieuw op de “Kopionella” gemonsterd maar nu als Koksmaat. In die tijd was het normaal dat de bemanning onder de rang van officier monsterde “bij de Reis of voor een reis” dwz van Rotterdam tot Rotterdam met een maximale uittijd van 18 maanden! Na thuiskomst  afgemonsterd en verlof lopen. Ik was nog geen maand thuis of er kwam een telegram van het Hofplein met de mededeling of dat ik zo spoedig mogelijk (dus gelijk) bemanningszaken wilde bellen. Er waren zieken op de “Videna”  en daar moesten snel aflossers voor gevonden worden, of ik naar de PG wilde vliegen? Nu moet je weten dat vliegen in die jaren voor de gewone burger not done was. Dus met beide handen deze kans aangegrepen want zo’n kans krijg je nooit meer. Na drie jaar voor Shell-tankers gevaren te hebben, heb ik als 2e Kok de “Videna” in Hamburg verlaten. Mijn hart lag nu eenmaal meer bij de zeesleepvaart dan bij het olieboertje spelen.
Van het Hofplein naar de zeeslepers van L Smit&Co was voor mij een hele stap. Ik mocht dan wel gaan varen, maar mocht dat absoluut niet doen op de zeevisserij en/of de zeesleperei. Beide hadden bij het walvolk, en dus ook bij mijn vader, een nog al slechte naam en reputatie. Ach wisten die mensen veel. Maar, je bent jong en doe je eigen zin. Je zegt thuis niets en opeens zit je als 2e kok voor de nieuwe reder in het vliegtuig naar Bahrein om de “Thames” in de stationsdienst Perzische Golf aftelossen. Na een reis van reis van 6 maanden afgelost in Maassluis en verlof lopen. Al vrij snel had bemanningszaken mij op de “Humber” nodig als zelfstandig werkend kok. Op deze sleper maakte ik voor de kust van Hoek van Holland mijn eerste spectaculaire jop. De door de bemanning verlaten en scheefgevallen Duitse coaster “Maria Althoff. In deze periode kreeg ik ook verkering met wat nu mijn huidige vrouw is.
Na de stationsdienst Hoek van Holland de lange reis op met 2 x een oversteek winter Noord Atlantic. Liberty’s halen uit de Amerikaanse mottenballenvloot halen voor slopers in Spanje. Na de “Humber” nog vele lange reizen en stationsdiensten( in o.a. Singapore) gemaakt op verschillende zeesleepboten van L Smit&co . In die tijd duurde een gemiddelde reis Uit en Thuis rond de  9 maanden! Tel uit je winst.
Uit mijn zeesleepperiode stamt de naam Sobat Kras. Als er meerdere personen met de zelfde voornaam aan boord waren, dan kreeg je al snel een andere (bij)naam toebedeeld. Kapitein is altijd “Die Ouwe”, de 1e stuurman eerste buur, de HWTK werd Hoofdstoker , Bootsman boskikker en Chief Cook werd meestal Gifmenger of Kaanebraaier  genoemd. Kon ook gebeuren dat hij een of andere rare bijnaam kreeg opgespeld. In al die jaren op de buitendienst heb ik diverse reizen met Kapitein Joossen † gemaakt. Hij noemde mij al snel Sobat en dat is tot op de dag van vandaag zo gebleven. Bij de geboorte mijn oudste zoon, in 1966, was het een vanzelfsprekendheid dat hij met de bijnaam Sobat door het leven zou gaan. Nu 52 jaar na dato is dat nog steeds zo. Hij Sobat = vriend en ik Sobat Kras= Oude vriend.

Door prive omstandigheden heb ik in 1970 noodgedwongen afscheid van de zeesleepvaart moeten nemen. Ik heb noodgedwongen drie weekjes als Chef Kok in hotel Maas (Platje) in Vlaardingen gewerkt. Gelukkig belde na een kleine maand bemanningszaken van de in de Europoort opererende Nieuwe Rotterdamse Sleepdienst, de NRS, of dat ik nog zin had om bij hun in de week op week af dienst te komen varen. Dat was niet aan dovemansoren gevraagd, ik heb in het kombuis van het hotel alles laten vallen wat ik in handen had, en ben nog diezelfde dag overgestapt naar de volle dochter van L.Smit&Co. De NRS die in de Rotterdamse Europoort een gemengde dienst van haven en kustsleepvaart draaide, had in die tijd voor hulp in de kustwateren, altijd twee stationsboten met ervaren zeelui (waartoe ik ook behoorde)met 9 man paraat liggen. Op deze NRS boten kende men geen functie van Chef Kok. Koken was het werk voor de 2e Matroos, ik dus. Buiten het eten koken moest deze opvarende ook het schip aan de binnenzijde schoonhouden. Na verloop van tijd zag ik dat niet meer zo zitten, en wilde zo ook niet mijn pensioen halen.
Dat zal dan wel weer op de schoolbanken uitdraaien. (Beter laat dan nooit!! Krijg mijn LTS leraar toch nog gelijk) Ik zat samen met mijn oudste zoon, hij op de dagschool en ik de binnenvaartavondschool aan de Noorderhelling in Rotterdam. Na het gelijktijdig slagen voor de binnenvaart samen naar de Hogere Zeevaartschool aan de Pieter de Hooghweg voor het stuurmansdiploma Sks-s. Hij de kouwe grond, ik de bevarende kant. Zware tijd gehad. Bij de NRS moest alles uit eigen zak bekostigd worden en kreeg je ook geen vrij voor schoolwerk. Het werk ging te allen tijde voor, en school moest je maar met je collega’s zien te regelen. Hoe anders ging dat met de mensen van Smit haven die voor de stad aan het varen waren. Daar was vrijmaken voor school geen probleem en zij kregen zelfs de potloden en nietjes vergoed!!!! . In die tijd was ik ook redacteur bij het blad Railhobby en Advertentie Acquisiteur voor het zelfde blad bij Wegener Tijdschriften. Na het behalen van het Diploma Stuurman Kustsleepvaart, wat ik overigens gelijk met mijn oudste zoon haalde, direct als stuurman gevaren. Eerst nog als tweede, maar al heel snel als eerste. Als je eenmaal de functie van stuurman had, dan was school (applicaties) geen enkel probleem meer Het was dan immers in het belang van de maatschappij … Als stuurman met de Maas en Vikingbank, veel Offshore-werk op de Noordzee gedaan met een paar bergingen in de Iersezee en elders. De 5300 pk sterke Maas en Vikingbank waren op dat moment de zwaarste sleepers voor de kust en de haven. Het wat lichtere werk deden we met de zgn “puntboten” van 4000 pk of 30 ton bp. Met de Dordtsebank heb ik deelgenomen aan de bouw van de brug over de Grote Belt in Denemarken (pylon caissons en ankerblokken plaatsen) en met de kleinere Smit Frankrijk in de Botnische Golf gewerkt aan een dergelijk brug in Zweden, Na enkele jaren als Stuurman gevaren te hebben, Kapitein geworden bij Smit Havensleepdiensten met veel werk in het Vlissingse. De laatste drie jaar voor mijn pensionering in 2011 ben ik afgekeurd voor mijn ogen en mocht geen dienst meer doen aan boord van schepen. De laatste jaren op het Hoofdkantoor in Rotterdam dienst gedaan bij de Nautische afdeling en als centralist Sleepvaartcentrale en uiteindelijk na 50 arbeidsjaren op en rond het water doorgebracht te hebben, de dienst verlaten!  Pensioen bevalt mij meer dan best.(had ik jaren eerder moeten doen) .
Zeer resent zijn wij geëmigreerd vanuit het Zeeuwse Scharendijke naar het Duitse Grafschap Bentheim, precies 4.7 km over de grens!
Nu ik niet meer verbonden ben aan het blad Railhobby kan ik het BNLS synoniem Sobat Kras, wat ik noodgedwongen moest gebruiken om op het forum niet in conflict te komen met mijn redacteurschap, laten vallen en ongestraft mijn eigen naam gebruiken. Sobat Kras is weer Hans Reints geworden. Al die jaren dat ik hier meeloopt, was het bestuur van  BNLS exact op de hoogte van wie ik ben en wat ik doe.

Met vriendelijke groeten / Bon vent à tous / Best Regards / Tanti Saluti / Mit freundlichen Grüßen / Saludos / Saudações / Hopi kumindamentu / Med vänlig hälsning / Ystävällisin terveisin / Beste Wense / Me Xairetismous / Vennlig hilsen / Sve Naj Bolje / Dea bhùioch / مع أطيب التحيات / Bestu kveðjur / Tan Bun / हार्दिक शुभ कामनाएँ / 獻上 最好的問候 / Hamba Kahle / Toate cele bune / Z najlepszymi pozdrowieniami / ד"ש חם (dash cham) / Saygilarimizla / С уважением / З повагою / freonlike groetnis

[1200blauw]

Een uitgebreid verhaal! Leuk te lezen. Ik snap nu ook waar die naam vandaan komt. Dat vroeg ik me al een poos af.

[ingenium]

Komt ie nou mee. Man we kennen je al meer dan 10 jaar...

Euh, Dordtsebank, die moet je me ff uitleggen?

[Sven]

Ik denk dat je met het delen hiervan velen een plezier doet, mij inclusief. Wat een avontuurlijk leven.  Wel geluk dat je iets bent gaan doen, wat je vader eigenlijk voor je besloten had.

[Simplex]

Euh, Dordtsebank, die moet je me ff uitleggen?

Een sleper Ewout, gebouwd voor de NRS later over gegaan naar Smit
havensleepdiensten. Heel mooi slepertje qua uiterlijk. Zo worden ze niet
meer gemaakt. Ik ben daar trouwens ook geweest Hans, twee dagen als
gast op de Bever van Takmarine, met de Zeeleeuw om de Taklift 4 op
positie te houden met inhijsen. De Taklift 9 lag op de brug zelf. Daar is later
nog dat lelijke monster van gebouwd wat nu in Egypte dienst doet.

[Hans Reints]

Dit bedoel je?

[lok1614]

Leuk om eindelijk te lezen waar je forum naam vandaan komt..
Je vergeet in de biografie te vermelden dat je ook nog een brandweer verleden heb in het vlaardingse korps.
Pas op de Facebook pagina van ons Vlaardingen nog een kranten artikel langsgekomen van een in duikpak gehulde Sobat Kras.

Gr Peter

[tuurtje]

Hoi Sobat Kras,

Bedankt voor je uitleg, erg leuk om te lezen 

Ik zelf ben niet verder gekomen dan mijn sloepgasten diploma en na 4 jaar theorie op de Hogere Zeevaartschool in Utrecht zou ik het laatste jaar over moeten doen. Toen eigenlijk besloten om werk te gaan zoeken. Eerst een half jaartje overbrugt in de openhaarden schoorstenen en schoorstenen maken in Corten staal gestart bij een bedrijf in de industriële automatisering waar ik na 35,5 jaar nog steeds met schepen en boorplatforms te maken heb 

Groetjes

Arthur

[NS264]

Maar dat incognito gaan op het forum vanwege je redactiewerkzaamheden snap ik niet helemaal.
We kennen Karst nu ook als redacteur.

Of is dat een gekke vraag?

[lok1614]

@Sobat de foto met duikerspak was bij Deltahotel met te water geraakte Mini.

gr Peter

[ingenium]

Staat u goeoeoeoed.

[Mark D.]

Leuk dit topic.

Ik dacht dat het allemaal biologie leraren waren die hier posten. Met zo een beige rib broek (eventueel pijp rokend)

[Rockerbox2]

Deze dus

Mmmm.....
Doet mij denken aan de mooie jaren 70, toen we nog op de maan landen en met mach 2 naar Nieuw Amsterdam vlogen, sex nog veilig was en duiken juist niet 
Als 15 jarige begonnen met duiken, vandaar ook mijn interesse in dit duikplaatje. We hadden toen geen trimvest, reserve automaat en duikpakken die zo lekten dat ze niet veel warmer waren dan een T-shirt. Er werdt bij de Vlaardingse branweer gedoken met een dubbelslang's enkeltrap's automaat. Loosco eitje Sobat?

[Christoph]

Ahh, eindelijk je biografie.
Ik mis nog iets, in HvH of was dat het hoofdkantoor in Rotterdam?

Groeten,

Christoph

[Hans Reints]

Rockerbox2 ,
Een beetje laat maar ik kom er toch nog even op terug. Zoals te zien op de foto waren de duikers 1e uitruk bij Brw Vlg uitgerust met een natpak en een dubbelslang's enkeltrap's automaat. Bij een duikalarm mocht je in de kazerne buiten de wagen je nat-pak aantrekken. Onder het rijden naar de plaats ongeval, wat met toeters en bellen ging, moest je verder aankleden met alles er op en er aan zodat als de wagen ter-plaatsen was, jij gelijk ingezet kan worden. Het laatste jaar dat ik in dienst was bij Brw Vld  was men langzaam aan het overgaan van nat naar droogpak. Ik zelf heb het droogpak nog heel even mogen meemaken, duiken onder het ijs, maar het was niet mijn ding. Na mijn verhuizing naar Roosendaal heb ik ook nog enkele jaren nat gedoken bij Brandweer Roosendaal en Nipsen. Zover ik begrepen heb is daar de duikploeg opgeheven.