Projekt 083-338

[ex44]

Nee hoor, dat 44 slaat nergens op. Niet op bouwjaar, niet op een lokserie, niet op wat dan ook. Het enige zinvolle wat ik kan bedenken is dit:

44 : 2 =22, 22 : 2 = 11
Neem de twee vieren en tel die bij elkaar op: 4 + 4 = 8
Hetzelfde doe je met de twee enen: 1 + 1 = 2
Die twee tel je weer bij elkaar op: 8 + 2 = 10
De tiende letter in ons alfabet is de J, en met die letter begint mijn voornaam.

Vier wandjes aan elkaar geplakt:



Als straks de deuren open komen te staan, krijg je wel een vreeschelijke inkijk:



Daar moet ik nog wel even wat op verzinnen. Ik denk dat ik daar voorin maar een kantoor voor de chef ga inbouwen, al dan niet annex kantine.

[Tjalling]

Plaatje ertegen en afwerken aks gesausde muur, wel een beetje vuil make, met zo'n donkerder kleur op de onderste meter.

Groet,
Tjalling

[Basilicum]

Mede door die vreeschelijke inkijk heb zo veel tijd besteed aan het interieur.

Groet,
Bas

[ex44]

Ik weet het, Bas. Maar zover als jij wilde ik niet gaan, als het straks voor het oog een beetje lijkt, is het mij goed genoeg.
Het zal dan wel een soort combi worden van een kantoor en een 'afgewerkte' wand zoals Tjalling voorstelt. Overigens hoeven niet alle wanden afgewerkt te worden, want vanaf de achterkant kun je straks toch niet naar binnen kijken. Bovendien heeft Kibri een soort matglas bijgevoegd, in elk geval aan de west- en noordgevel ga ik dat vervangen door gewoon helder plasticplaat. Oja, voor een goed begrip: de gevel met de grote deur is de westelijke.

[jerrytrein]

  foto uit een catologisch
En een muurtje met raam en plaatje erachter

[Basilicum]

Om het zicht naar binnen te hinderen, kun je ook plasticfolie gebruiken. Zo wordt het ook niet zo koud in de loods. Alfred Bernschneider laat dat mooi zien op deze foto.


^{De afbeelding is klikbaar.}

Op zijn site staan veel tips en trucs. Hij bouwt in spoor N, maar voor H0-ers zullen zijn tips en trucs ook handig kunnen zijn.

Groet,
Bas

[gvandersel]

44 : 2 =22, 22 : 2 = 11
Neem de twee vieren en tel die bij elkaar op: 4 + 4 = 8
Hetzelfde doe je met de twee enen: 1 + 1 = 2
Die twee tel je weer bij elkaar op: 8 + 2 = 10
De tiende letter in ons alfabet is de J, en met die letter begint mijn voornaam.

Kan sneller: 44 : 2 =22, 22 : 2 = 11

En nu stop ik, want ik wil Jan niet voor de kop stoten, jongeren mag je ten slotte niet slaan.

Groet,

Gerard van der Sel.

[ex44]

Ja, maar met 1 + 1 kom je toch weer op twee uit, en 2 x 2 geeft vier, en met twee daarvan zit je weer op 44. 
Maar je hebt gelijk, en bovendien, ouwe mensen slaan is tenslotte ook niet getuigend van erg grote moed. 

Bezig met een hok. Nog lastig, rekening houden met de bovenlichten die straks in het dak komen, de raamindeling van de muren en zo, maar ach, als je twee en twee bij elkaar op kunt tellen, kom je een heel eind.

[ex44]

Kijk, zoiets dus:







De inkijk is voor een groot deel weg, en de mogelijkheid om lekker te detailleren is volop aanwezig. De nieuw gecreëerde ruimte onderverdelen in kantine en kantoor, bijvoorbeeld, en een interieur maken voor dat kantoor, met een bureau en een aktetas, bijvoorbeeld.

En een klok aan de muur, boven een mooie poster uit de Stern of zo.

[ex44]

Oja, Bas, zo´n deur met van die plastic flappen, is dat niet veel te modern?

[Ivo vS]

Misschien nog een stukje magazijn?
Wordt wel een mooi loodsje maar met die flapjes moet ik meer denken aan een vries/koelcel.

[Basilicum]

Te modern? Waarschijnlijk wel.
Toch wilde ik dit idee, onder het mom van 'je weet maar nooit', de revue laten passeren.

Groet,
Bas

[charp]

Jan's oplossing is weer een fraai voorbeeld van creatief omgaan met optische beeldvorming.

Toch denk ik niet dat tochtflappen te modern zouden zijn voor het Lümmeln uit 1968. Als klein knaapje bezocht ik omstreeks dat jaar aan de hand van mijn vader een opslagloods in Rotterdam (Van Gend en Loos ?), voorzien van dergelijke tochtflappen.

Ook in Lümmeln was de tijd niet stil blijven staan, zoals uit het volgende citaat moge blijken.

"Die notwendige Erneuerung der Infrastruktur nach dem zweiten Weltkrieg bescherte Lümmeln 1956 eine neue Drehscheibe mit 23m Durchmesser, sodass alle Lokomotiven gewendet werden konnten. Die Bekohlung verrichtete bis Ende der sechziger Jahre ein Fuchs-Bagger mit hochgesetztem Führerhaus und ein kleiner stationärer Bekohlungskran".

Tot slot staat Lümmeln al van oudsher bekend om zijn vooruitstrevende plastic-industrie.

Het had dus gekund, maar de vondst van kantoor annex kantine heeft mijn voorkeur. Complimenten Jan !


Peter

[Ruud K]

Zo is het maar net!

Groet,
Ruud

[ex44]

Fijn, zoveel feedback! 

Even het rijtje af:

@Ivo: een stukje magazijn.... hmmm... daar zeg je zowat. Misschien moet dat maar achterin, uit het zicht 
Maar wel een goed idee!

@Bas: van vroeger herinner ik me ze niet, die flappen, voor mijn gevoel ben ik ze pas sinds een paar (tiental?) jaar tegengekomen.

Toch wilde ik dit idee, onder het mom van 'je weet maar nooit', de revue laten passeren.

"Onderzoekt alle dingen, en behoudt het goede" (1 Tessalonicenzen 5:19-21).

@Peter (Charp): Hé Peter, wat leuk! Lang niet gezien!
Lümmeln is voor jou ook geen gesloten boek, merk ik 
Dank voor je compliment!

@Ruud: jij ook bedankt!

Nog even wat verder filosoferen over die (optische) beeldvorming, ik denk dat juist door het gedeelte direct bij de ingang wat uitgebreider te detailleren, het oog veel minder gauw getrokken gaat worden naar datgene wat er meer achterin nog te zien zal zijn. Tot nu toe zit het dak er niet op en daardoor valt er nog volop licht naar binnen, maar eenmaal dat er op zit, zal er meer naar achteren ook een soort halfduister heersen, waardoor eventuele details gewoon wegvallen - zonde van de moeite dus.



Zo'n fiets tegen de muur trekt al behoorlijk de aandacht, lijkt me, en als er straks nog een klok aan de muur komt, en een soort schoolbord met dienstaanwijzingen en zo, oja, en natuurlijk die poster uit de Stern of de Neue Revue, dan moet je sterk in je schoenen staan om nog verder naar achter te willen kijken.