Fleischmann MWB 1020, ex ÖBB E94, N

[Materieeltest]

Fleischmann, MWB 1020 (ex-ÖBB E94), N
Door: Robert Wienesen


Het voorbeeld

Geschiedenis

Hoewel deze lok z’n oorsprong vind in de sterk verwante E44 en E93 van de DRG werd het loktype E94 ontwikkeld als “kriegslok” door de DR aan het begin van de jaren ’40. De Duitse oorlogsmachine had behoefte aan sterke goederenloks voor steile (voor-)Alpen spoorlijnen en kon op basis van de E93, een snellere en sterkere lok ontwikkelen.

Na de Tweede wereldoorlog bevonden zich 44 van deze loks op Oostenrijks grondgebied en werden de loks ondergebracht bij de BBÖ (vanaf 1947 ÖBB) als serie E94. In 1952 volgen 3 loks als nabestelling en vanaf 1954 worden ze omgenummerd naar serie 1020. Ze werden vooral ingezet op de Arlbergbahn, Karwendelbahn, Karawankenbahn, Tauernbahn en Brennerbahn, als tractielok maar ook in voorspan- en opdrukdiensten.

In 1967 wordt aangevangen met een moderniseringsprogramma voor deze loks. Ze krijgen in rubber gezette frontramen (2 grote ipv 3 kleine), nieuwe beluchtinginlaten (zgn. Düsenlüftergitter) in de voorbouwen, nieuwe front/sluitseinen en het oude Dennengroen wordt verruild voor voor Blütorange.



In 1995 valt het doek voor deze loks bij de ÖBB. De ÖBB sloopt echter niet alle loks. Een deel krijgt een museale bestemming en enkele worden gedegradeerd tot plukloc. De 1020 041-8 en 1020 034-3 wordt verkocht aan de Mittelweserbahn (MWB) welke de eerste lok moderniseert en een blauw kleurtje geeft. Daarmee verschijnt ze in 2003 weer in actieve dienst op de Spessartrampe (Laufach–Heigenbrücken) alwaar ze te vinden is als opdruklok voor de MWB en andere (private) vervoerders. De 1020 034-3 doet dienst als plukloc. De 1020 041-8 komt echter ook wel buiten het vertrouwde inzetsgebied. Zo is ze afgelopen zomer terug gegaan naar Oostenrijk (Villach) voor een spoors festival en is ze in februari in Venlo gespot met een graantrein.


Het model

Het uiterlijk van de lok is goed getroffen. Het model heeft de juiste voorbouw met correcte luchtinlaten en ook de frontramen zijn goed getroffen.



Ook de draaistellen zijn duidelijk anders dan die van de eerder uitgebrachte Duitse BR 194 (nieuw 2004). Zo heeft de lok gesloten baanruimers en extra zijn de zandkasten en indusi-magneet nu wel aanwezig.



De dakopbouw is ook aangepast met andere luchtinlaten en een setje panto’s met andere sleepstukken (zgn Wanisch-Wippe) en een andere indeling van de isolatoren hetgeen het model duidelijk een Oostenrijks karakter geeft.
De bedrukking is zoals we dat van Fleischmann gewend zijn, loepzuiver. De logo’s zijn aanwezig alsmede de gele sierlijnen, de cabines hebben de bekende V en H aanduiding en op het zwarte deel van het chassis staan alle gebruikelijke data vermeld.

De lok is uitgebracht in de versie zoals deze in 2003 op de baan is gekomen bij de MWB. Dat betekent dat de ronde bufferplaten op de buffers correct zijn. Tegenwoordig zijn deze echter vervangen voor het meer gebruikelijke rechthoekige model.



Een paar kleine schoonheidsfoutjes zijn echter wel aanwezig. Allereerst zijn de handgrepen bovenop de twee draaistelhuiven erg plastic qua uiterlijk. Dit wordt mede veroorzaakt door de iets donkere kleurstelling tov de lok. Waarom ze van plastic zijn begrijp ik sowieso niet, met dun metaaldraad of een geëtst onderdeel was er meer te bereiken geweest.

Een ander punt is lichtlekkage. De motorhuiven bevatten in verband met de lichtleider naar het hoogste frontsein een groef. De kap is op deze plaats enkele millimeters dunner als elders. Het gevolg is dat er een blauw doorschijnende streep zichtbaar is. Overigens is hetzelfde zichtbaar bij de ÖBB-oranje lok.

Als laatste en eigenlijk grootste bezwaar: Het dak kiert iets ter hoogte van de frontramen doordat het eigenlijk niet helemaal pas is gemaakt op de rest van het motorhuis. Het is niet echt storend of iets dergelijks maar als je van heel dichtbij gaat zitten kijken dan zie je het wel meteen.

Eigenschappen
Motorisch gezien verschilt de lok eigenlijk niet van de eerder uitgebrachte modellen. Dat betekent dat deze Oostenrijkse krokodil aangedreven wordt op de 4 binnenste assen via een tandwielaandrijving. De buitenste assen zijn geveerd en zorgen samen met de middelste assen voor de stroomafname. De binnenste assen zijn voorzien van antislipbandjes (4 stuks totaal).

De motor zelf is ondergebracht in de machineruimte en ligt ingeklemd tussen verschillende chassiselementen. Het betreft een 3-polige motor met een vliegwiel welke via een lange as met een worm de tandwielkasten naar de draaistellen aandrijft. Het tandwieldrijfwerk is van onder niet afgesloten voor stof en vuiligheid.



De elektrische verbinding bestaat uit een drietal prints. Twee kleintjes, en elke huif één, met daarop een LED (warmwit). De andere print welke zich onder het motorblok bevindt is uitgerust met de passende ontstoringselementen en een stekkerverbinding voor een decoder (NEM 651).
Jammer genoeg is de plaatsing net als in de BR 185 van fleischmann een dramatisch voorbeeld van slecht ruimtelijk inzicht,  waarover later meer.

De lok weegt ca 75 gram, geen zwaargewicht maar de motor heeft voldoende power in huis om er een mooie sleep wagentjes achter te hangen. En dat kan gelukkig ook met de bekende 9545 steekkoppelingen want het model heeft een NEM schacht voor kortkoppeling.

Decoder
Het digitaliseren van de lok gaat zoals gebruikelijk alleen met een speciale decoder. In dit geval een DHL-160 (Analoog/SX/DCC) decoder van MÜT/Digirail (art.nr 13691) met daaraan hoogflexibele draden en een 6polige nemstekker. Dit is feitelijk dezelfde decoder als bij de fleischmann BR 185 (zie eerdere test). Ook bij deze lok is gekozen voor dezelfde knullige constructie voor de NEM-stekker, dat betekent aan de zijkant van de lok. Echter hier ontbreekt het volledig aan ruimte om de decoder te plaatsen.



De oplossing is simpel. We verwijderen ca 10gram gewicht (metalen blokje bovenop het motorhuis) en knallen daar de decoder in. Wat een ondoordacht geheel, een lichtgewicht wordt nog even beroofd van ruim 1/8ste  van z’n gewicht. Dat zal niet echt goed zijn voor de rijeigenschappen op hellingen.
Daarbij zit het dak nogal losjes op de rest van het motorhuis geklikt en komt het los door de draadjes van de decoder. Niet zo zeer van de kluwe maar direct aan de omslag van de draadjes bij de stekker naar horizontaal op het motorblok.



De rijeigenschappen (voor zover te testen op het testspoortje) zijn wel goed. De lok laat zich goed aansturen en de verlichting brand mooi gelijkmatig. De kap lekt nog iets door na de eerste schilderbeurt maar het afplakken van de lichtleider met wat aluminiumtape zal het probleem zeker helemaal de wereld uit helpen.



Verzorging
De lok zit verpakt in het bekende fleischmann doosje. Dat betekent dat alle informatie in de papieren inlay staat beschreven (summier als altijd). Een exploded view tekening is jammer genoeg niet aanwezig. De lok is verder stevig ingebed in een plastic inlay en diverse plastic velletjes.

Overig
De MWB lok kan qua inzet voor zowat alles wel een plaatsje vinden. De inzet is over het algemeen wel beperkt tot goederentreinen van diverse gradaties. Zo kan gedacht worden aan treinen met rondhout of hout(afval)producten, ketelwagens en graanwagens.


Conclusie

Een uiterlijk geslaagd model van een oeroude baksteen-lok (om even te spreken in de ‘trend’ van de BR 155 in het Boppard-draadje) in een hip blauw jasje. Uiteraard wel met een aantal kanttekeningen zoals hierboven te lezen viel maar zeker een aanwinst voor de tijdperk V-VI spoorders. Nu is het te hopen dat het digitale lichtgewicht een mooie sleep wagens aan kan…

…de testplaats is echter al bekend.



De Details:

Algemeen

Merk: Fleischmann
Type: E-lok
Schaal: N spoor
Tijdperk: V-VI
Catalogusnrs:
7394       Duitse krokodil, BR 194 in DB-groene kleurstelling, Tp. IV
7394 A     Oostenrijkse krokodil, ÖBB 1020.39, Dennengroen, Tp. III
7394 01    Duitse krokodil, E94 in DRG-kleurstelling (grijs), Tp. II
7394 02    Oostenrijkse krokodil, BR 1020 ÖBB in Blütorange, Tp. IV
7394 03    Oost-Duits Eisenschwein, E 94 DR groen-rood, Tp. III
7394 04    MWB (ex ÖBB) 1020 041-8 in blauwe kleurstelling, Tp. V-VI
7394 05    Oostenrijkse krokodil, BR 1020.47 Dennengroene museumlok (Modelleisenbahn report Fanwelt model), Tp. V-VI
7395       Duitse krokodil, BR 194 in Oceaanblauw-Beige kleurstelling, Tp. IV

Frame:   Metaal
Opbouw: kunststof
Gewicht: +/- 75 gram
Min. Radius:  R1 (195 mm)
Koppeling:  Geleverd met standaard haakkoppeling
Prijs: adviesprijs €229,- maar ze is ook goedkoper te vinden (€211,-)

Testuitvoering: 7394 04
Stroomafname: 6 assen
Motor: 3 polig met vliegwiel
Verlichting: LED, 3punts frontverlichting wisselend met de rijrichting
Decoder: geen, Stekkerverbinding voor decoder (NEM 651) aanwezig
Krachtoverbrenging: tandwielen en wormen

Vliegwiel: ja dus
Trekkracht:

Demontage: Motorhuiven van de draaistellen verwijderen, kap daarna van chassis te trekken.
Zelf aan te brengen onderdelen: geen

Maten    (1:1;1:87;model)
Lengte over de buffers: 18.600/116,25/116 mm
Hoogte: …/…/30 mm
Breedte: …/…/18 mm
Wieldiameter: …/…/7 mm

Rijeigenschappen
Vmax: 160 km/h
V voorbeeld: 90 km/h
Vmin: kan kruipen dus ergens in de range van 0 tot 10 km/h (omgerekend)

Bronnen:
Per 6-11-2009
Wikipedia: E94, E93
Spurweite N.de
Mittelweserbahn
Fleischmann

Fotoverantwoording:

Foto’s van het grote voorbeeld: (Gerard Drost
Foto’s model in het Boppardse wild: Jeroen Mentink (Jeroni)
Foto’s model: Robert Wienesen

(met dank aan Guus (Piksov) voor het beschikbaar stellen van de BR 194 voor een fotovergelijking)

[Richard Snijder]

Even onder Favotieten opgeslagen

[Schachbrett]

Mooie lok.
Ik denk dat ik er voor de toekomst wel een pelkje voor vrij maak.

Gr Chris

[Remunj]

Even onder Favotieten opgeslagen

Ja ja. 
Verkeerde mapje 

Gr.
Eric

[Dpc Fo]

niet als daar ook de favotieten van Trijntje in staan 

Carlo

[Fleischmann87]

Mag Fleischmann ook wel in H0 uitbrengen van mij 

[Hasenwald]

1:1 is beter in dit geval.

[reMARKable]

Mag Fleischmann ook wel in H0 uitbrengen van mij 

Roco heeft m toch al? Internationaal Collection...

[Tjeerd]

Yep! Heb zelf de Roco al zo'n twee jaar.
Ook de "vroege" uitvoering met ronde buffers.

Leuk stukje!
En 1:1 is ie toch wel het mooist, ja.
Dan wel tijdens het opdrukken bij Laufach, natuurlijk!

Groeten, Tjeerd