21 november 2006 - Op bezoek bij Eurospoor 2006

[Peter van der Leek]

Niet alleen voor de beurs en al wat daar te zien is zijn we hier. Vandaag beleeft het team "Op Bezoek Bij" (OBB) zijn primeur! Eurospoor 2006 is het eerste onderwerp waarover wij een bijdrage schrijven voor de Beneluxspoor-community. Even voorstellen dus: Mark (alias mmahjvth), Wesley (alias zichzelf), Harry (dito), Robert (alias Robert Kroon), Bob (alias DHG500) en John (alias JohnT en helaas vandaag afwezig). Normaliter werken wij in ploegjes van 2 (met 1 achterwacht) van een interviewer en een fotograaf, vandaag maken we en masse de beurs onveilig. Wel is het "werk" in tweeën gesplitst zodat Mark en Wesley de schalen TT en kleiner voor hun rekening namen en Harry, Robert en Bob het overige (H0 en groter dus).

Land: Divers
Schaal en systeem: Divers
Tijdperk: I tot en met V
Specialisatie: Divers

Website Eurospoor: http://www.eurospoor.nl/




De sfeer werd ondermeer bepaald door het aanbod in materiaal, materieel en informatie. Op de stand van Beneluxspoor was overduidelijk veel informatie te halen en daarvan werd dan ook gretig gebruik gemaakt door de duizenden bezoekers. Zo waren er verschillende demo"s te zien die uiteen liepen van decoders bouwen (niet altijd met evenveel succes) tot meubels maken in schaal 1:87. Met name de uitleg over het maken van bergen, verzorgd door Jaap alias JaJo, was beslist interessant voor vele bezoekers. Ook de constant in bedrijf zijnde LGB-baan en de vitrine vol gesuperde treinen trokken veel bekijks.

De testbaan, die de uitstraling had op het laatste moment bedacht te zijn, trok weer ander publiek. Dit publiek bestond uit zowel handelaren als bezoekers en wilde maar al te graag één of meerdere locjes laten testen. Waar mogelijk werd door de vrijwilligers van Beneluxspoor.net het een en ander gerepareerd aan de locjes, maar meestal bestond de test uit kijken of het rijdt, en adviezen geven over hoe het dan verder moet als de loc onverhoopt niet vooruit kwam.

Lego en andere curiosa



De eerste baan die wij bespreken was die van M-track, te vinden in Hal 2. Hier kon men enkele mooie modules bezichtigen zoals de keerlus met stoomdepot. Je kunt natuurlijk discussiëren over de vraag of een keerlus in de open lucht moet liggen (en dus met scenery omgeven moet zijn), maar fraai gedaan is het wel. Wij begrepen dat die module een dikke tien jaar oud is. Helaas is het niveau niet doorgezet in alle modules, zo waren er ook modules met felle kleuren en vrij veel gras. Achter M-track stond de Legobaan. Deze baan was erg druk, in het middengebied was het allemaal op elkaar gepropt terwijl aan de kassazijde te weinig te zien was. Nu is een Legobaan uiteraard wel primair een speelbaan, maar enige rust voor de ogen was gewenst geweest. Nu waren het eigenlijk alleen 3 aparte baantjes waar alleen de ovaaltjes bereden werden.





Na deze baan kwam de "baan" waar iedereen op de beurs wel wat over heeft gezegd: de "chaosbaan". Op de vraag wat het uit moest beelden kregen wij het serieuze antwoord "een Belgisch / Spaanse baan in het spitsuur". Ook was hij van mening dat de modelbouwers de realiteit niet benaderden: veel te weinig verkeer op de wegen. Geen enkele modelbouwer heeft een file op zijn baan. Hij vertelde ook dat hij op dit idee was gekomen omdat hij treintjes leuk vindt en modeltrucks verzamelt. Het geheel stond op stukken plaat met latjes eronder, wat niet echt solide oogde en hoogstwaarschijnlijk niet wind- of kindbestendig was. De sporen waren niet op de gebruikelijke wijze aan elkaar verbonden maar los tegen elkaar gezet. Op deze rails waren vele locs gezet met wagens en rijtuigen. Voor het idee had hij meerdere trafo"s aangesloten maar ik denk niet dat er één loc in beweging is gekomen. Haaks op het spoor had hij een viaduct gemaakt. Met behulp van de kokosmat van zijn buurvrouw was het talud bekleed. Op het viaduct stonden "tig" vrachtwagens. Verder naar links was nog een plank gemonteerd die een spoorwegviaduct moest voorstellen. Hierop stond de motorwagen van een Thalys PBKA. Het geheel werd afgetopt met verkreukelde en gescheurde modelbaanachtergronden. In onze ogen was het in ieder geval iets wat je niet bij elk beursbezoek treft en in die zin het vermelden waard. Zijn creatie leverde de man in ieder geval een constant publiek op dat lang bleef staan (om alles in zich op te nemen en om met zichzelf te beraadslagen wat men hier nu toch van moest vinden). Ons voorlopige oordeel is "grote rommelbende" omdat de eigenaar zijn eventuele artistieke statement niet op ons heeft overgebracht.

Nostalgie in groot en klein




Ertegenover had de Voornse Modelspoorvereniging hun baan opgesteld. Zij hebben de RTM als voorbeeld. Het station Oostvoorne was zeer geslaagd, met een mooi net sporenplan (ondanks de aanzienlijke hoeveelheid rails toch niet te druk) en mooie scenery. Wat opviel was het oog voor detail: zo genoten de Preisertjes van het ijs in de ijssalon. Ook de kastelein was al aan het schenken. Een minpunt was de scherpe radius die men op sommige plaatsen, onder andere bij Hollemare heeft gebruikt, zelfs voor een tramweg komt dit niet geheel waarheidsgetrouw over omdat de rest van het tracé zeer ruim opgezet is. Naast de VMV was een schaal I-baan te vinden die opviel vanwege de aankleding. Vele banen in grote schalen zijn kaal, deze dus absoluut niet.





Voor Nederlands materieel in N spoor is de vaak op beurzen geziene baan van de Vereniging N-Spoor Nijmegen een klein walhalla. Hier rijden samenstellingen over de bruggen bij Weesp die in N spoor niet vaak voorkomen zoals twee gele 1300-en in dubbeltractie op pad met 30 ertswagens, gekoppelde koplopers, en een DDM-drietje dat getrokken wordt door een 1700. Maar natuurlijk waren er meer N-banen te zien, zoals "The Euro N-gauge Group". De Engelssprekende standhouder wilde graag mee werken aan een mooi plaatje en liet de treinen in het fraai vormgegeven Duitse heuvellandschap precies stoppen waar het voor de foto optimaal uitkwam.



Na dit geweld in de kleine schalen werd onze aandacht getrokken door houtnerven en noesten. Een voormalig bloembollenkweker uit de kop van Noord-Holland heeft puur uit stukken essenhout en platen berkentriplex stoomlocs gemaakt. Op Eurospoor exposeerde hij een tweetal Big Boys. Beide locs werden op een rechte baan voortbewogen door een touw. Een pendelconstructie zorgde voor het wisselen van rijrichting. De zwarte lok waggelde een beetje. Met liefde voor zijn hobby vertelde hij hoe hij bijvoorbeeld de wielen maakt. Uit zijn verhaal kon je duidelijk opmaken dat er goed over nagedacht was. De keuze van essen als hout voor zijn locs werd goed onderbouwd. Terwijl grenen, vuren en andere naaldhoutsoorten vaak scheuren bij droging, hebben onder andere beuken en essen dit niet. Essen geniet dan weer de voorkeur boven beuken vanwege de structuur. Over dit materieel zou je een complete rapportage kunnen schrijven, en dat zullen wij te zijner tijd dan ook doen!





Ook de Haagse Modulegroep was weer aanwezig met hun modulebaan "Den Haag HS". Wat opviel was dat de overkapping niet geheel strak is. Het is wel mooi dat de HMG met zowel trams als treinen rijdt. BSW uit Wernigerode (D) heeft een knappe baan. Veel slechts kunnen wij er niet over zeggen. Het enige minpunt is dat er 84.000 dezelfde bomen geplant zijn, maar al het overige is erg mooi en geeft een mooi sfeerbeeld van de Harz. Op (of liever gezegd "aan") de modules is zelfs gedacht aan het harde leven op een beurs en de dringende noodzaak van cafeïne tijdens dergelijke vermoeiende dagen.



Twee minder wijdverbreide schalen waren ook aanwezig in de vorm van twee Z-banen en een TT-baan. Op de foto ziet u de Z-baan van de Railclub Utrecht, waar men het oude station van Amersfoort heeft nagebouwd. De TT-baan kwam van onze Oosterburen, van de MEC "Theodor Kunz" e.V. uit Pirna. Op deze baan was ondermeer een flink station te zien met een groot aantal opstelsporen er voor, waar regelmatig mooie treinen te zien waren voordat ze het overkapte station in reden.

Oosterburen




De baan "Lauscha" die door de Ostthüringer MEC Gera e.V. opgesteld is vonden wij de mooiste baan van de beurs, met enorm veel "diepte" in het landschap doordat hele brede modules gebruikt worden. Aan vele details is gedacht. Wat een mooi effect geeft is dat het spoor lager ligt dan de voorzijde, je kijkt echt een dal in.
Als laatste behandelen wij de diorama"s van een Duitse stad in opbouw. Wie bouwt er nu vier keer hetzelfde diorama? Dat zit zo: de inzending beeldt een stad uit in opbouw. De diorama"s uit 1852, 1872 en 1912 zijn leuk opgebouwd. Bij het diorama "1945" heeft de oorlog haar sporen op niet mis te verstane wijze achtergelaten. Hier zijn de inslaggaten duidelijk zichtbaar. Bepaalde aspecten van de ravage stellen ons voor vraagtekens, het is moeilijk te bepalen hoe realistisch de gevolgen van het bombardement zijn uitgebeeld. Indrukwekkend is het wel. Meerdere wagens en locs zijn met de gasvlam bewerkt, wat de maker in staat gesteld zal hebben zijn destructieve driften op zijn materieel bot te vieren. En met verve en resultaat.

De handel
Zoals het Eurospoor betaamt wordt er ook veel handel gedreven. Dit komt op vele manieren voor, en er is dan ook voor ieders wat wils. Niet te missen was de markt achter in Hal 1, waar druk gehandeld werd in alles wat je je maar kunt indenken. Natuurlijk namen de treintjes de grootste hoeveelheid tafelruimte in beslag. Enkele kleinseriefabrikanten bevonden zich buiten de markt, ook daar kon men zijn verdiende euro"s gaarne uitgeven.





Was getekend op 21 november 2006,

Harm van Goor, Bob Nonnekens en Mark van "t Hoff (auteurs)
Robert Kroon (fotograaf)
In absento: John Tollens